Menig nieuws vanuit Suriname. Het internet heeft heel lang platgelegen en daardoor is het lang geleden dat je nog iets van ons hebt gehoord.
Zondag hebben we een leuke boottocht gemaakt. We hebben vroegere koffieplantages, dorpjes en Ford Nieuw-Amsterdam bezocht in het binnenland. Het was nog redelijk mooi weer want sommigen hebben er een licht tintje bij. Toen we eenmaal aankwamen in het Ford was er daar het meest te zien en te beleven. We bezochten een openluchtmuseum waar er oorlogsmaterialen en een gevangenis te bezichtigen waren. Ik vond het wel erg interessant en mooi. We waren dan naar die gevangenis aan het kijken en plots sloot de regen ons als het ware in. Het was echt aan het supersortregenen. Jammer dat het dan wel een openluchtmuseum was Het bleef regenen dus moesten we terug proberen geraken naar het bootje. Dit moest wel door de regen gebeuren. We zaten dus nat in een tochtend bootje. KOUDE geleden! Kheb dan maar s avonds tomatensoep voor iedereen gemaakt. Kmoet toegeven: twas lekkere en tdeed deugd.
Dinsdag hebben we afscheid genomen van Tim en Jo. Het zijn 2 vrienden van ons allemaal geworden en we zullen zeker nog afspreken o.a. op de SURINAMENIGHT in de GB in Deerlijk!!! Ze hebben ons dinsdagavond nog eens goe verwend met een 3-gangenmenu. Eerst aperitief met champagne en versnaperingskes en daarna puree met een salade en warme peultjes, kip met verschillende sausjes! Als dessert een eclairke mmmmmmmmmmm. Ook toen ze hier waren werden we af en toe getrakteerd door hen! Dat mag niet vergeten worden: droge worsten, chocotoff, suikerwafel met chocolade, traktaties in de Sza Sza Szo, Jaja tzijn goeie gasten!! Nu is Lien, de vriendin van Jal, op bezoek en ook zij doet haar best al: boekskes voor Emmelien, productjes voor Jal, wat zal er nog volgen? Moehahahaha
Nu over iets anders: Spice Quest! Ik heb er nu al 2 dagen gewerkt en tis echt onvoorstelbaar. Ik heb nog nooit zoveel gezien en bijgeleerd als nu. Ik ben echt gefascineerd! Ik heb zelfs al een mooi verslagje gemaakt van alles wat ik leer en zie! Ik moet:
-1,5 week in de koude keuken staan
-1,5 week in de warme keuken staan
-1 week in den bar staan
-en 2 weken opdienen
Het is er echt leuk. De collegas vallen ook goe mee, howja de een is spraakzamer en vriendelijker dan de ander. Tegen sommigen ist int Engels te doen dus das ook eens iets nieuws. Het enige nadeel is dat het redelijk ver is en dat ik niet met de fiets kan gaan want anders moet ik s avonds alleen terug. Met de bus kan ik gaan maar dan ist nog een heel eindje te voet. Nu ga ik met de taxi maar dat komt niet goedkoop uit! Ik geraak s avonds gelukkig met mn toffe collega, De JOERIE, veilig thuis.
Oja mss kleine anekdote: kwas nog maar 5 minuten bezig op mn eersten dag en khad al raak. Kheb in mn vinger gekapt. Tis door nagel en al dusja kheb mn best gedaan hahaha. Kheb me dan ook al verbrand aan den oven enzo. Jaja kzie der al proper uit J (zie foto met mn sexy costuumke). Maja da was op mn eersten dag. Mijn 2e dag verliep gelukkig zonder ongelukken hihi
Het weer is nie echt goed. Gisteren stonden de straten blank en Stijn en Sam hebben een poging gedaan om erin te zwemmen (zie foto). Vandaag toch een beetje zon tot 2u ofzo. Hopelijk hebben we mooi weer dit weekend als we naar de schildpadden gaan kijken.
Oja de plannen zijn veranderd: we (zonder Sam en Jal) gaan nog op marronsdorpen 4 daagse maar tis een 5daagse geworden. En niemand gaat nog mee op die 6 daagse omdat die een 8 daagse is geworden en dus superduur zal zijn. In de plaats kunnen we mss mee met de Loers, Sam, Stijn en Emmelien, die MSS GRATIS op 3-daagse gaan naar het binnenland om hun parachutespelen te integreren. En dan tijdens de stage na de paasvakantie zouden we nog een trip naar het binnenland doen zonder enige luxe! Zalig! Overleven op niks buiten de pure natuur. Dat zou vallen van 18 tot 21 april.
zoals sommigen al weten train ik hier mee met 'Inter Mongotapoe'. Een Surinaamse voetbalploeg uit eerste divisie. Het trainen is leuk en het niveau heel erg hoog. Maar ik amuseer me rot! wie goed kijkt op de foto herkent de "bakra"...
6h30, de wekker ging. Ik opende mijn ogen en een gemengd gevoel overmande mijn wezen. De laatste schooldag. Enerzijds was ik opgelucht, mijn 6 weken didactische stage zaten erop. Anderzijds vind ik het jammer. Ik gaf er graag les en de sfeer in de leraarskamer was er elke dag optimaal -lees: ettelijke malen slappe lach gehad, collegas die elkaar plagen maar die toch solidariteit vertonen bij een ziekte of een diploma (jaja diploma indeed)- enz.
Mijn laatste 2 uur lesgeven gingen in, 3de jaar metaal. Dit was de klas waar er een heersende passiviteit leeft t.o.v. het meewerken in de klas. Mijn verbetering van de oefeningen -quiz, uitbeeldoefening, - bleek hen toch te animeren. Nooit waren ze zo begeesterd in mijn les - actief, meewerken, lachen, een leuke afsluiter van mijn stage dus.
Onder de pauze nam ik zoals gewoonlijk plaats in de leraarskamer. Na de pauze werden alle leerkrachten in de leraarskamer gehouden, de directrice kwam erbij. Ze gaf een speech voor mijn vertrek. Ze waren onder de indruk van mijn moderne lesgeefstijl (de directrice liep af en toe langs mijn klas, is enkele malen binnen gewandeld) en wilde het doorgeven aan de leerkrachten van Theodoor Juda zelf. Vooral het al spelend leren sprak hen aan (kruiswoordraadsels enz)
De leerkrachten zaten in een ronde en begonnen te zingen een Surinaams afscheidslied, mijn armhaartjes kwamen recht te staan. 20 volslanke zwarte vrouwen die een lied zongen niet te geloven, ik kreeg een grote krop in mijn keel. Nadien haalde ze er een leerling bij die een (liefdes/afscheids-)lied in het Engels zong. Het woord werd aan mij gegeven, wat gevolgd werd door een traktatie van Belgische chocolade en het uitwisselen van e-mailadressen.
De leerkrachten gingen naar hun klas, de bel was immers al geweest. Mijn mentor Audrey (Mayland) kwam bij me voor de eindevaluatie. Ze legde me uit dat ze zeer tevreden was van mijn prestaties. Op een creatieve manier droge leerstof tot leven wekken en de leerlingen geboeid houden gedurende 3 lesuren door taalspelletjes, een quiz, Ze wilde me in die weken vrij laten in mijn lesgeefstijl, met succes. Ze had van me geleerd, maar vooal: ik was geëvolueerd en had bijgeleerd. Ik kreeg een zeer positieve eindevaluatie (en een kaartje van haar klas waar ik les aan heb gegeven).
Als dank gaf ik haar een zelfgemaakt kaartje, een ingekaderd exemplaar van de klasfoto die ze zo graag wilde (zie blog), een ingebundeld exemplaar van het werkboek van Nederlands (waar ze 1 vergeeld-uiteenvallend exemplaar van hebben voor alle leerkrachten Nederlands) en natuurlijk Belgische chocolade. Uiteindelijk moest ze terug gaan lesgeven. Ik ging nog langs de directrice, nam mijn fiets, keek een laatste keer achterom en reed met een ongelooflijk voldaan gevoel én met krop in de keel huiswaarts Jal
- Rachida - Maureen met zoontje Malik - Niki - Ikzelf met Journic op de schoot (dochtertje Niki )
