Ik ben er eindelijk toe gekomen om een berichten achter te laten op de blog. Ik heb het namelijk heel erg druk met genieten, hangmatteren en lessen voorbereiden. Ik ben hier nu al een goeie week en heb er nog geen moment spijt van gehad dat ik deze beslissing heb genomen. De eerste dagen kunnen we samenvatten als: genieten en acclimatiseren.
Ik heb hier ook plat gelegen van het lachen. Iedereen begaat hier de ene flater na de andere (mezelf inclusief). Ik vergeet namelijk steeds dat de lokale bevolking hier Nederlands spreekt en durf soms dingen te zeggen die ik beter niet uitspreek in het bijzijn van een Surinamer.
Maandag is de stage begonnen, ik moet wel zeggen dat ik een beetje zenuwachtig was. Eens aangekomen op school werd in voorgesteld aan mijnheer Simson, leerkracht informatica. Heel vriendelijk man, tot hij me opeens bombardeerde tot leerkracht en ik kon onmiddellijk les beginnen geven zonder enige voorbereiding (neen, ik lieg. Ik kreeg zon 5 minuten voorbereidingstijd). Ik geef het toe men hartje ging fel te keer. Maar wonder boven wonder heb ik het er nog goed vanaf gebracht. De dag nadien kon ik 2 uur lang een klas begeleiden en hun vragen beantwoorden ivm hun examen van volgende week. Gelukkig ligt het niveau niet al te hoog en kon al de vragen beantwoorden. De leerlingen zijn wel lief, die vinden het super dat er een blanke stagiaire komt lesgeven. Ze zijn dan ook niet op hun mondje gevallen en zijn heel geïnteresseerd en willen zoveel mogelijk te weten komen over me. Het is wel een beetje vreemd maar tevens grappig dat de leerlingen eigenlijk even oud zijn als mezelf. Dit zal wel even aanpassen worden. Maar echte werk begint natuurlijk pas maandag: Full-time lesgeven!
Plaatselijke tijd: 18.22 u. We zitten hier met zen vieren buiten (Jaliena, Tine, Stefanie en ik), toch wel te werken voor school. Het weertje is nog prachtig alleen de muggen vallen ons een beetje lastig (vooral mij dan). Jaliena heeft ook net laten vallen dat ik toch wel al een beetje bruin ben. Straks gaan we met zen allen aan het koken. Spaghetti Bolognaise!!!
Zo mensjes zoals jullie zien gaat het me hier goed. Dikke zoen voor diegenen die het willen. SofieX
Ik hoor wel veel gejammer over de stages in België. Maar ik moet wel om 5u30 op e dus . Ook ik heb het lastig Tis nog steeds heel raar op mn stage ze. Hopelijk went het wel. De school is heel arm en heeft dus bijna ook niks van benodigdheden. Ik moet dus steeds ter plekke gerechten uitvinden met ingrediënten die ik nauwelijks ken... Ik sliep dus nie veel en ik kon ook nie veel slapen. Khad weer heel levendige nachtmerries over de straathonden hier.. Ik moest dinsdag alleen vroeg weg met de fiets en er stond een straathond aan de fietsen en ie grolde naar mij . Ik was echt doodsbang kheb dan vlug mn fiets genomen en weggekoerst. Daarmee had ik dinsdagnacht een vreselijke, levendige nachtmerrie . Over dat de hond in mijn rug ging bijten terwijl ik in de hangmat lag. Ik hoopte dat Stijn hem ging wegjagen door ernaar te blaffen want oja dat kan hij goed. Hij blaft en grolt gelijk een echte hond en maakt dan heel de omgevingshonden wild en heeeeeeel luidruchtig (met onze excuses aan heel het gebuurte)
Vandaag eindelijk lang kunnen slapen en even gaan winkelen en mooi kleedje gekocht voor maar 5euro, zotjes. De plannen van morgen zijn (voor de geïnteresseerden onder jullie) kleren handwassen (lang leve mevrouw verstraete), kopietjes gaan nemen en lesvoorbereidingen maken Heel spannend dus
Oja niet te vergeten ook een flater van Tine (of ook Sofie genoemd)
Ze zal wel roddelen over mijn flaters:
Dit is die van haar
Tineke denkt gekookte patatten te kunnen herplanten en daarom smijt ze heel de kom op de keukenvloer Heel slim
Oja en een dt-fout als toekomstige leerkracht Nederlands!!! Foei Foei Foei
PS sorry voor de groepsfoto die maar uit 2 leden bestaat, ik hoop dat we er nog een echte groepsfoto kunnen opzetten
Salukes iedereen
Hopelijk tot binnenkort
Een aanrader: plaats reacties!!! Ik hou er wel van hihi
Groetjes, kusjes en knuffels (oja en nog iets meer aan Michaël)
7h, ik spring op mijn fiets voor mijn eerste dag observatie -vergezeld door mijn partner in crime (Balla) Tine (moeha)- Ik hoor al stemmetjes "nu pas?" jaja 'nu pas', de eerste dagen was het nog wat onduidelijk of Tine en ik er stage konden doen (lees: de directrice wist van toeten noch blazen dat we kwamen "Enneuh, krijgen we daar een vergoeding voor?"- terwijl Nardi -superman btw, niet de tv-held, maar een gewoon een fantastische kerel die hier alles regelt- het allemaal al geregeld had!, de directrice had haar 'huiswerk' niet gemaakt die dag). Maar dus, waar was ik. Ik kreeg een mentor toegewezen -Mevrouw. Mayland- (ik was al blij dat het niet chasamalamikapentalon was of zoiets), en mijn uren werden gepland. Ze zit op dezelfde golflengte, ze is ook van mening dat leerlingen al doende moeten leren, ik mag mijn eigen lesgeefstijl uitproberen enz. Af en toe is het nog wat wennen aan het rondmondig uitspreken van de Surinaamse klanken "loister eiven, daize stasjiare chaat haar (jaja deze klank zit best goed) voirstjellen" en ben vandaag te weten gekomen dat je niet mag repliceren met "wablieft?" oh ohw Maar dus, ik stelde me voor en mocht vanvoor (vanvoor!) plaats nemen. Daar ging mijn plan om even de kat uit de boom te kijken. Ik zat daar dan, 23 paar ogen (van ruige kerels die slechts een jaar jonger zijn en 2 koppen groter) op mijn blank velleke gericht... De les begon en merkte al snel dat het niveau en de spontaniteit niet veel verschilde met de B-stroom (BSO). Een paar kleine details: ze lopen in en uit de klas wanneer ze willen, komen ook op sporadische momenten binnen, het raam staat niet open (nee want dat is er niet-enkel wat traliewerk) waardoor je kunt horen wat ze 5 deuren (ja deuren zijn er wel maar die staan open) aan het geven zijn en de leerlingen kuieren als 50cent naar het bord-met bijpassende move dus. Maar ik heb er al wel zin in!!
Man man man, wij begaan ier nogal wa flaters in Suriname We hebben zelfs al n flaterboek aangelegd!!
Enkele vbn :
- Stefanie wil hapjes bestellen in et restaurant en ze vraagt: "Voor ons kip of rundsaté alstublief!" Goe bezig Stefanie! Maak mss een keuze!! - Sam vraagt aan iedereen: "Eet er iemand pindakaas?" en Stefanie antwoordt heel enthousiast: "Ja ik, maa ik lust da eigenlijk nie!" - Tine vindt dat de muziek vanop Stijn zn laptop op de muziek van bij ons gelijkt... - Ik (Emmelien) heb daarnet mijne kodak in de gebakken patatten laten vallen! - Sofie denkt voortdurend dat de Surinamers geen Nederlands verstaan... Zo vertelde ze in de taxi: "We hadden beter ng wa geprobeerd om af te dingen om de taxi te nemen, da ging zeker wel lukken...", waarop de taxichauffeur zei "Ba nee!" - Stijn giet lustig fruitsap bij zn koffie... Lekker!
Na al die boeiende verslagen van iedereen kan ik niet achterblijven.
Zoals je bij Jaliena leest was onze eerste stagedag een groot avontuur.Ook ik werd verzocht om me voor te stellen in de klas.Met twaalf 20-jarige mannenblikken op mij gericht de andere helft was uit de klas gegooid omdat ze net gevochten hadden stelde ik me met de meest heldere klanken en een perfect aangepast volume voor, zodat ik ook het rumoer van de twee andere aangrenzende klassen die ik door de gaten in de muur ook kon zien zitten kon overstemmen.Nadien komt mijn mentor bij me en zegt: Tjine, je mot tog bejter ajticulejen hooj, want so chaan se je njiet vejstaan!Nee, mijn mentor komt niet uit China, ik heb gewoon een beetje moeilijkheden met het nabootsen van het Surinaamse accent J Jaliena daarentegen is een echte krak.. Ik denk dat dit komt daar haar Limburgse roots. Jaliena drinkt frIsti met haar kodAk in de kinEpolis. Ik geef mijn mentor een verbaasde blik terug en neem vooraan plaats!Want mogen is moeten en willen is kunnen, en met vallen en opstaan is haast en spoed zelden goed.(Ja, we hebben ook een spreukenboek J)
Enkele mooie aanvulling voor ons flaterboek:
·Sofie heeft het nog wat moeilijk met het feit dat ze in Suriname ook Nederlands praten.Aan de bank verkondigt ze aan alle Surinamers dat Venezuela toch veel beter ontwikkeld is en op een plaatselijk marktje kan ze het niet laten om de verkoper te laten weten dat zijn teensletsen héél lelijk zijn.
·Ook Stefanie blijft haar best doen.We stellen ons voor aan een leerkracht op de ETO-school het gesprek gaat al volgt:
Sofie: Hallo, ik ben Sofie
Emmelien: Emmelien
Stefanie: Hallo, Sofie!
Vreemd dat ze haar eigen naam zelfs niet meer weet?
Oké, binnenkort blog ik nog wel eens
Want ééntje is geen ééntje!
Groetjes, Balla Tine drinking sap on the rocks
Ps: vanaf nu mogen ook mijn vrienden een berichtje posten op deze blog.. het begint nogal zielig te worden J
Vandaag mijn eerste werkdag.
Zwemles geven aan de lokale jeugd op een totaal andere manier dan bij ons. Het was wel eventjes aanpassen... Zo is er geen ruimte voor een spelletje tussendoor want dan heb je blijkbaar volgens hen de leerlingen niet meer in de hand.
De eerste groep waar ik les aan gaf waren ovr het algemeen jongeren uit een achtergestelde wijk die volgens hun leerkracht zeer veel discipline nodig hebben omdat ze dit thuis niet hebben. de tweede groep was veel kleinder en ook leuker omdat je meer individueel met die gasten kan bezig zin.
Naast mij was sam les aan het geven aan de kleuters en het is echt zoals ze ons verlelden, de kleuters worden dus echt gewoon in het water gesmeten...
't weer is nog altijd warm maar af en toe lijkt het of er een regenbui te verwachten valt.
Tot schtijfs-mails
Stijn
Vandaag was het mijn 2de dag van mijn overige stage Deze overige stage loop ik in PARIMA. dat is het enige openbare zwembad in Paramaribo. Deze week en de komende 3 weken geef ik er peuter-en kleuterzwemmen aan Surinaamse kindjes van 1,5 tot 3 jaar. (al de lezers die nu denken van ''ooooooghhh, hoe lief!" , wel, ik kan jullie vertellen dat ze heel, heel, maar dan ook heeeeeeel erg schattig zijn!!! ) Vandaag mocht ik voor het eerst zelf een groep (van 25...) begeleiden. De aanpak hier in Suriname is wel een beetje shockerend soms... ik moest in het water staan en de kindjes moesten 1 voor 1 in het water springen (als ze niet durfden, werden ze geduwd..) en ze moesten 5 meter zwemmen met armbeweging die ze al een beetje leerden... Ik stond er voor als ze te lang onder water bleven en om ze aan te moedigen en te helpen... Ewel, ik moest van mijn hart een steen maken om niet direct naar ze toe te lopen en ze te helpen. Maar zo gaat dat hier blijkbaar. ze moeten leren overleven in het water. Telkens ik die kleine zwartjes boven water hielp werd ik vastgeklamd, aangeken met waterige oogjes en vroegen ze me om hen vast te blijven houden. De keuze was niet zo eenvoudig. De zwemlerares Niki die op me neerkeek zei me dat ik ze zoveel mogelijk alleen moest laten 'zwemmen'... Ik deed mijn best om de kinderen zoveel mogelijk aan te moedigen en te doen lachen en te motiveren om de bange traantjes een beetje te doen verdwijnen. Al bij al bracht ik het er goed vanaf en gingen de kleintjes lachend terug naar hun schooltje. Ik hoop wel dat ik mijn eigen aanpak snel mag integreren (of toch gedeeltelijk ). Ik ga de uitdaging aan!!!
Voor de rest ook alles goed. Iedereen is zijn stageplaats zowat aan het gewoon worden en de avonden worden gevuld met vertellen, eten, lekker babbelen, hangmateren, een spelletje Surinaamse poker en een glaasje naar keuze. Tblijft opt gemakske genieten en we zien het nog altijd zitten!!!
Haai! Sinds gisteren hebben we allemaal een nieuw gsm-nummer!! Dus als jullie ons willen bereiken kan dit via dit nummer: Stefanie: 597 896 09 10 Sofie: 597 896 09 11 Sam: 597 896 09 13 Stijn: 597 896 09 14 Jaliena: 597 896 09 15 Emmelien: 597 896 09 16 Tine: 597 896 09 17
Nie ongerust worden amme nie sebiet oppakken é... Vele groetjes...
10u... 1e stagedag zit er al op vr mij!! Zoals je al kon lezen in een vorig bericht moest ik gisteren nog gn stage doen aangezien die vent van da fitnesscentrum er nie was... Geen probleem vr mij natuurlijk! Gisteren dan nog maa wa verder genikst :p lees: hangmatteren, eten, drinken, mailkes sturen, in de zon liggen, chilln, chilln en nog kee chilln... Da mag ook wel es é ;-)
Vandaag heb ik dan wel kennisgemaakt met mijn mentor, tis wel nen vriendelijke vent, gelukkig! (In tegenstelling tot andere mentoren van hier op de scholen...) Ik heb ook een rondeiding gekregen, da was ook echt wel nog chic! Ze hebben daar krachttoestellen ed, 2 squashzalen, 4 bowlingbanen, een danszaal, een sauna, een bubbelbad,... Dus tis daar echt wel in orde! En ik mag van al die dingen gebruik maken na mijn uren handig toch?! Ze geven daar blijkbaar ook aerobics, dus hoop ik echt dat ik dat dikwijls mag geven, want mijn fitnesskennis en - ervaring is nogal beperkt... Soit, we zullen wel zien wat het geeft, ik kijk er eigenlijk wel nr uit!!
Vr de rest gaat alles hier heel goed! We hebben een deftig ruim huis, we hebben draadloos internet (da wel traag werkt, maarja we hb tijd é :p), het is een leuke bende, tis ier iedere dag mooi weer, mooie natuur, goedkope winkeltjes, vriendelijke mensen, lekker fruit, 3 gigantisch zalige hangmatten, heerlijk sap (sap on the rocks!!! :p), en nog zoveel meer! We hebben hier alleen maar last van voortdurend tuutende busjes, muggen (die gigantisch grote en jeukende beten achterlaten), straathonden (en daar ben ek echt nie zot van! Schui om gebeten te worden... Als er 1 is die gebeten mag worden dan is et Sofie, wan zij is ingeënt tegen hondsdolheid :p), mini-miertjes, te verre winkels (gisteren een uur en een half gestapt nr een stomme westerse winkel, pijnlijk!) en da is et zo ongeveer... Dus da valt nog goe mee é????!!! Tleven is ier schoon ze!
Tot zover mijn verhaal... Tot binnenkort! En ge moogt gerust een berichtje op de blog achterlaten, zo blijf ik ook n beetje op de hoogte van jullie leventje in België!
Ik heb het overleefd!!! Iets langer dan 12u op het vliegtuig gezeten en RUSTIG gebleven na het nieuws van de niet meer rijdende treinen. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik hier nu in het verre Suriname zit. Het is echt zotjes. Merci voor al jullie berichtjes die ik nog heb gekregen, het was echt lief. Het is hier HEEEEEEEEEEEEEEEEEEET!!! Het is hier in de 30°C en s nachts ook iets van 28°. Lekker zweterig dus. Kheb al het eerste contact gehad met mn contactpersoon met de stageplaats. Echt een zalige man (streng maar rechtvaardig). Toen we toekwamen werden we echt overvallen met massas taxichauffeurs die onze valiezen wilden overnemen en meenemen. Iedereen had plots onze valiezen vast om ons te helpen. Heel hectisch maar dit kun je je wel voorstellen.
Jaliena is al verjaard en dit hebben we natuurlijk gevierd hihi met typisch Surinaams bier (ik leer het drinken d.m.v. cola, dit moet gewoon lukken). Ons huisje waar we in verblijven is super en groot. Alles vormt wel geen geheel maar tis de max. Oude zetelkes en stoelekes, stinkende stofjes, nuja alles stinkt wel wat naar zweet, ook mn kamer L, maar da zal wel wennen.
De laatste dagen houden we ons nu bezig met het naar de winkel gaan, eten, drinken, uitgaan, MAAR vandaag naar stage geweest. Wat zotjes! De meisjes daar zijn even oud gelijk ik en bekijken me maar uit een heel schuine hoek :s. Leerkrachten daar hebben niet zo heel veel gezag. De leerlingen luisteren naar mp3, smsen lopen de klas in en uit maar voor de rest Je moet op de stage tot de knie en schouders bedekt zijn en daarmee is het ook nogal lastig en warm (dus weeral zweterig ook). De leerkracht gaat er ook vanuit dat ik alle recepturen, verhoudingen en ingrediënten vanbuiten ken. Zo heb ik vandaag in 5 minuutjes moeten beslissen wat ik volgende week moet maken. Morgen moet ik als enige heeeel vroeg op school zijn. Om 7u begint het daar al. Ik had geluk. De anderen moesten nie gaan omdat de leerkracht ziek was, of omdat de school van niks wist ofwel moest je gewoon al beginnen les geven...
Ik weet niet wat het met me is maar ik bega de ene na de andere flater echt niet te doen. Ik verspreek me maar de hele tijd. We hebben nu een flaterboek aangelegd. Rarara wie er het meest in voor komt. Papa zijn dagenteller is echt de max. Iedereen houdt ervan hihi. Oja nog iets Let op voor de rode en gele pepertjes, je krijgt er verdomde pikante vingers van .
Zoals het nu is ga ik niet naar huis dus hoef je niks op mij te wedden hoor (neef X4) puur verloren geld moehahahah (geniet van je leffe papa en mama)
Hallokes,
omdat ik niet kan achter blijven hier nog een kort berichtje van mij. (stijn)
Alles verloopt hier vlotjes, nog geen les moeten geven. Normaal was vandaag eerste werkdag maar omdat de directie van het sportcomplex waar ik en sam stage moeten lopen ziek was is het een verlengd weekend geworden.
Ik hou jullie via mail wel op de hoogte van mijn avonturen in het verre suriname met indien mogelijk wat fotootjes erbij.
Dada,
Stijn
Vandaag zijn we allen vertrokken op stage. We werden om 8u30 verwelkomd door Nardi Dompig op de ETO-school. Hij begon met het volgende te zeggen: "vandaag hebben de studenten LO vrij, wegens ziekte en afwezigheid van de begeleiders.." Dusja, zo zitten Emmelien, Stijn en ik na een zeeeeeeeeeeeeer lastige werkdag terug in ons hangmatje.. Zo gaat dat eenmaal in Suriname blijkbaar. Ah, voila, Jaliena en Tine komen net aan... De directrice deed blijkbaar haar huiswerk niet zo goed. Er waren niet echt stagairs verwachtende daar... Je kan je hier aan alles verwachten dus. Maar alles komt in orde. "Het wordt geregeld", zegt Dompig (Hij blijft breedlachend enthousiast!)
Nu zijn we aan het voorspellen wanneer de andere twee zullen arriveren. Misschien moeten zij wel een uurtje lesgeven...
Wat ander nieuws:
Gisteren gingen we uiteten (jaja, de zondag bestaat hier ook!) en we mochten meegenieten van een live-capoeira vertoning en een rastazanger die met veel overtuiging Bob Marley, the eagles en sean paul voor ons coverde. twas weeral genieten a volenté! (zoals elke dag)
Voor de rest is alles OK met iedereen! we zijn al mooi bruin tot zwart gebronseerd en kijken uit naar onze stage! Gisteren vergrote onze groep van 7 naar 9. Twee studenten journalistiek kwamen aansluiten en werden hartelijk ontvangen met "sap on the rocks"..
Tis nog steeds heel raar op mn stage ze. Hopelijk went het wel. De school is heel arm en heeft dus bijna ook niks van benodigdheden. Ik moet dus steeds ter plekke gerechten uitvinden met ingrediënten die ik nauwelijks ken... Ik sliep dus nie veel en ik kon ook nie veel slapen. Khad weer heel levendige nachtmerries over de straathonden hier.. Ik moest dinsdag alleen vroeg weg met de fiets en er stond een straathond aan de fietsen en ie grolde naar mij 
. Ik was echt doodsbang kheb dan vlug mn fiets genomen en weggekoerst. Daarmee had ik dinsdagnacht een vreselijke, levendige nachtmerrie
. Over dat de hond in mijn rug ging bijten terwijl ik in de hangmat lag. Ik hoopte dat Stijn hem ging wegjagen door ernaar te blaffen want oja dat kan hij goed. Hij blaft en grolt gelijk een echte hond en maakt dan heel de omgevingshonden wild en heeeeeeel luidruchtig (met onze excuses aan heel het gebuurte)
We hebben zelfs al n flaterboek aangelegd!! 
