16-10-2009 om 21:36 geschreven door janneman  

14-10-2009 om 17:21 geschreven door Staf  

De clash der giganten!!!

Zo jullie inmiddels van Staf begrepen hebben, bij deze mijn verslag. (die man vergeet ook niets)

Ja ja ja ……..beste collega’s, zo mogen we de vierde editie van de Putse kermisloop wel degelijk omschrijven, aan de start verschenen immers niet de minste lopers, wat te denken bij de heren van “ONZE” Maarten en “ONZE” Nick, zij moesten het in een rechtstreeks duel opnemen tegen die van “HUN” (OLSE), Soufiane Bouchikhi en Jurgen de Beule (die naam alleen al voorspeld niet veel goeds).

Onze toppers konden er dus zeker van zijn dat dit een wedstrijd zou worden die niet op voorhand in de tas zou zitten.

Bij de dames daar in tegen lagen de zaken op voorhand wat anders, “ONZE” Nathalie wist bij aanvang van deze race al dat haar concurrente van vorig jaar Evy Hens niet van de partij was, Nathalie zelf had de Zondag voorafgaande aan deze loop haar best al gedaan op de 15km loop in Hasselt, dus was de afwezigheid van Evy voor haar waarschijnlijk een welkome verrassing.

Ik heb zelfs gezien dat ze nog even twijfelde, al dan niet de loopschoenen onder te binden of toch de stilletto’s waarmee zij naar Putte was afgereisd maar gewoon aan te houden, op advies van Rogier echter hebben wij vooralsnog deze primeur moet missen.(misschien iets voor volgend jaar)

Aangezien “ONZE” Staf wegens familiare verplichtingen elders vertoefde, en zodoende niet lijfelijk aanwezig kon zijn, en ook Percy in geen velden of wegen te bekennen was, heeft Staf mij gevraagd ditmaal “let wel bij uitzondering” verslag te doen van “DE CLASH DER GIGANTEN”.

Enige probleempje in deze is echter dat ikzelf  helaas (hier wordt aan gewerkt) verre van de daadwerkelijke “CLASH” ergens in de achterhoede actief was in een poging Nathalie een keer tot aan de  finish te volgen.

Dit heeft natuurlijk tot gevolg gehad dat ikzelf niet getuige ben geweest van hetgeen de kanonnen vooraan precies met elkaar hebben uitgespookt, wel heb ik gedurende de loop via de speaker enkele flarden opgevangen van hetgeen is gebeurd.

Ik wil bij deze vooraf opmerken dat hetgeen mij ter oren gekomen is, bij mij is binnengekomen in een fase dat ik geestelijk en lichamelijk niet altijd even fris in het hoofd was, hetgeen jullie “Breakers” waarschijnlijk bekend voor zal komen. (deze laatste opmerking graag in een juiste context plaatsen a.u.b.!)

Mocht het dus zo zijn dat hetgeen nu volgt niet geheel conform de werkelijkheid is, heb ik dit bij deze nader verklaard.

Nu dan, bij deze het verslag.

De start was vanwege het uitlopen van de 5km loop iets wat verschoven van oorspronkelijk 19.45 naar 19.55 (dit voor de statistici onder ons).

De start verliep rommelig, er waren enkele valpartijen, gelukkig gebeurde dit alles achter mij en dus ook achter de diegene die zich als eerste in de strijd hadden geworpen.

Na de eerste bocht verkeerde ik reeds in het vertrouwde gezelschap van Nathalie, ondanks het advies vooraf van Staf dit niet te doen had ik mezelf voorgenomen het toch maar weer eens te proberen, Staf was er immers toch niet bij, en ik ben nu eenmaal eigenwijs van aard, de eersten waren op dat moment al uit beeld verdwenen, even voor mijn eerste doorkomst hoorde ik dat Nick als eerste was doorgekomen met in zijn kielzog de drie overige toppers.

Op datzelfde moment bleken ook “ONZE” Dirk en “ONZE” Roel elkaar te hebben gevonden (Dirk was zogezegd rustig van start gegaan UHM!!!), daar weer achter liepen Nathalie en ikzelf zij aan zij, op enige afstand gevolgd door “ONS” Kristel, die zich waarschijnlijk heeft lopen afvragen waar “ONS” Manou en “ONS” Jo toch waren, beide dames schitterde door afwezigheid.

Wel Kristel ik kan je inmiddels melden dat Manou op dat moment op vakantie waarschijnlijk ergens op Haïti onder een palmboom lag te relaxen, en waar Joke uithing geen idee, wie het weet mag het zeggen.

Wie op dat moment ook op zichzelf was aangewezen, was de “NOG NET NIET HELEMAAL ONZE” Stan, hij had zichzelf als doel gesteld, in Putte zijn beste tijd ooit te lopen, om zich zodoende bij Staf en Percy in de kijker te lopen, in de hoop dat er in de toekomst voor hem wellicht een nominatie als STraFfe loper in het verschiet ligt.

We kunnen stellen dat hij zijn eerste doel heeft bereikt, Stan eindigde binnen de eerste  honderd in een voor hem nieuw persoonlijk record, bij deze nogmaals gefeliciteerd.

Welnu terug naar de gigantjes, zij waren inmiddels druk aan het dubbelen geslagen, Nick was helaas niet in staat zijn begin tempo vast te houden of de andere toppers hadden er een schepje bovenop gegooid, hoe dan ook Nick was inmiddels voorbij gelopen door Maarten en door die twee van Olse.

Ondertussen werd ik geconfronteerd met een Politie dame op racefiets (geen gezicht trouwens, lag overigens beslist niet aan de dame in kwestie, in tegendeel had “bijna” haar telefoonnummer gevraagd, echter kon op dat moment nauwelijks nog praten), zij had zich op aangeven van weet ik veel wie opgeworpen als de persoonlijke gids van Nathalie zodat al het tragere gespuis netjes op tijd ruimte maakte voor onze First lady, uiteraard profiteerde ik hier ook dankbaar van mee.

Bij de derde doorkomst maande de speaker ons ( klootjesvolk ) ruimte te maken voor de kanonnen vooraan, deze waren volgens deze beste man reeds in aankomst, nadat ik mijn horloge geraadpleegd had en zag dat de klok ongeveer 27.30 min aangaf begreep ik dat ik niet de enige was die wel wat extra zuurstof kon gebruiken.

Nathalie had juist daarvoor aangegeven dat de laatste ronde voor mij was, en dat ik me vooral niet door haar moest laten intomen, gezien mijn geestelijk en lichamelijke gesteldheid op dat moment was ik er niet zeker van of deze opmerking serieus te nemen was, of dat deze deel uitmaakte van de race tactiek van onze Nathalie.

Hoe dan ook merkte ik dat ik langzaam van Nathalie aan het weglopen was hetgeen mij voor even dat Redbull gevoel gaf.

Wie ook, zij het iets sneller van de rest waren weggelopen waren Maarten en zijn schaduw ( altijd donker van kleur) Bouchikhi, zij hadden een behoorlijke voorsprong genomen op Nick en op die Beul van Olse.

Als mijn informatie klopt was er op dat moment LIVE een telefonisch lijntje tussen jawel “ONZE” Staf en Maartens grootste fan, zo was het mogelijk dat Staf vanuit de auto (vrouw van Staf reed) ondanks zijn absentie toch op de hoogte was van hetgeen in Putte gebeurde. (hoezo betrokken, je zult met onze Staf getrouwd zijn).

Zo kreeg Staf te horen dat Maarten het merendeel van de race het kopwerk voor zijn rekening genomen had, en dat Bouchikhi al die tijd zwaan kleef aan had gespeeld, in meantime maakte Putte zich op voor de finish, zou het krachtmens Maarten lukken zich in de laatste ronde tijdig te ontdoen van de lichtvoetige Bouchikhi, bij het opkomen van het laatste rechte eind bleek helaas voor ons Breakers dat “ONZE” Maarten net niet de kracht kon vinden om de ingezette eindsprint van Bouchikhi te kunnen pareren.

Zo eindigde de Clash ditmaal nipt in het voordeel van de Olse atleet, met in zijn kielzog Maarten, beide liepen een onwaarschijnlijke tijd onder de 30 minuten, en verpulverde daarmee het baanrecord dat volgens mij in handen was van Nick, deze had in deze editie niet de benen om de Beul te verschalken, hij eindigde op een keurige vierde plaats, gevolgd door Dirk (5), deze had zich na zijn “rustige” start ontdaan van Roel (10) die nog net binnen de eerste tien wist te finishen.

Zoals reeds eerder aangegeven was de race bij de vrouwen een stuk minder spannend, hetgeen uiteraard niet aan ons Nathalie lag, nadat mijn Redbull gevoel in de laatste ronde wat was zoek geraakt en na een wat onfortuinlijke botsing (van mijn kant beslist geen opzet) met de nog altijd vooruitrijdende agente op fiets met kilometriek, melde Nathalie zich opnieuw naast mij en sprak de woorden “ik kan het toch niet laten”, vervolgens zijn wij wederom samen richting finish gelopen, Nathalie liep met de wedstrijd van Hasselt nog in de benen een prachtige 37.18min, ikzelf klokte af op 37.02min, echter door een wat onhandige man met een scanner duurde het een tiental seconde alvorens ik officieel gefinished was, had daar die agente op fiets neergezet en ik verzeker jullie dit had niet plaatsgehad.

Nadat ik later de uitslagenlijsten zat door te nemen, viel het mij op dat er een tot nu toe nog onbesproken straffe loper actief heeft deelgenomen aan de 10km, namelijk ÖNZE” Marc prijkt op plaats 50 met een tijd iets over de 39 minuten, op zich zeker een prestatie die het vermelden waard is.

Kristel eindigde bij de dames uiteindelijk op een keurige vierde plaats.

Tot zover het wedstrijdverslag, ik hoop dat het voor de thuisblijvers duidelijk is geworden wat zij gemist hebben, en dat zij zich volgend jaar zeker melden aan de start.

Voor diegene die nog meer sfeer willen opsnuiven, zij kunnen op de website www.kermisloop.be, de nodige foto’s en uitslagen bekijken, tot de volgende.

Groeten,

Rob.

P.s. Maarten, die Bouchikhi schijnt naar de VS te vertrekken om daar te gaan studeren, wacht dus niet te lang met het nemen van sportieve revanche, zou graag eens een wedstrijdje tussen jullie zien in de kleigrond, kijken wie dan de snelste is, ik zet mijn geld dan zeker op jou.

Is er misschien iemand die weet wat de naam Bouchikhi in het Marokkaans betekend, is vast niet om mee te lachen.

14-10-2009 om 16:17 geschreven door Rob