Inhoud blog
  • Paznauner Thaja
  • Tiefentalalm
  • Gartner Alm
  • Hexenseehütte & Pezidkopf
  • Weißkugelhütte
    Laatste commentaren
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Stevens wandelblog

    12-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Innere Rendlalm

    Laatst afgelegd op 24-07-2014

    De route naar de Innere Rendlalm (of ook wel kortweg Rendlalm) die hier beschreven staat, voert langs de zogenaamde Alpenrosenweg, met vertrekpunt aan het bergstation van de Rendlbahn bij Sankt Anton am Arlberg.  Het dalstation van deze gondelbaan ligt op slechts een paar honderd meter lopen van het treinstation van Sankt Anton en er is een bushalte vlakbij, zodat wie hier niet logeert vlot met het openbaar vervoer aan deze tocht kan beginnen.  Wie toch met de wagen komt, kan die ook parkeren vlakbij het dalstation, of zoniet op de parking “Rendl” bij het voormalige dalstation van de Rendlbahn, iets verderop aan de overkant van de straat.  Van hieruit bereik je het dalstation vlot langs de grindweg vlak naast de inrit van de parking (wegwijzer ‘Sankt Anton’) onder de grote baan door.  Hou bij het plannen van deze tocht wel rekening met de verkeerstijden van de Rendlbahn (in de zomer van 2014 alleen op woensdag en donderdag).

    Hoewel de Rendlalm op 1789m duidelijk lager ligt dan het bergstation op 2030m, beginnen we de wandeling met een lichte klim.  Bij het verlaten van het bergstation gaan we links rond het station tot een wegwijzer ons rechts een karrenspoor opwijst naar boven richting een garage voor pistevoertuigen.  We blijven deze weg nog een stukje bergopwaarts volgen, tot er kort voor een lawinestopper links een paadje begint dat door een wegwijzer als de Alpenrosenweg wordt aangeduid.  Het pad loopt in eerste instantie tamelijk vlak terug naar de kant van het dal, waarna het meer naar het oosten draait en meer begint te golven.  Geleidelijk aan wordt het pad ook wat steniger maar blijft altijd goed te begaan en biedt de hele tijd een mooi uitzicht op de zuidelijke Lechtaler Alpen.

    Na een tijdje, kort nadat we aan een paar zit- en ligbanken voor zonnekloppers gepasseerd zijn, begint het pad bij een nieuwe reeks lawinestoppers duidelijker af te lopen, en zowat een uur nadat we uit de lift gestapt zijn, komen we net voor we de Stockibach oversteken bij een zitbank uit op de karrenweg die we al een tijdje onder ons zagen lopen.  Die volgen we naar rechts, in eerste instantie weer licht bergopwaarts, later vlakker en uiteindelijk weer licht dalend naar een weideafsluiting waar een wegwijzer ons links door de weiden het vervolg van de Alpenrosenweg naar de Rendlalm wijst.   Dit pad loopt vooral in het begin tamelijk steil naar beneden; wie liever wat gemoedelijker afdaalt, kan ook gewoon de karrenweg volgen en in één langgerekte haarspeldbocht tot aan de alm komen, al is dit wel een wat langere optie.  Bovendien is ook voor dit pad, hoewel het tamelijk steil begint en op een paar plaatsen (waaronder ook in het begin) een beetje kapotgelopen is door de koeien, geen echte bergervaring vereist.  Op een wat vlakker stukje tussendoor kan wat oriënteringszin misschien wel helpen, want hier is het spoor even wat minder duidelijk.  Op dit punt gaan we naar de linkerkant van het groepje bomen dat we voor ons hebben, en meerbepaald vinden we terug een duidelijker pad in de ‘opening’ tussen het groepje en de ene boom die er een beetje links van staat.  Dit pad brengt ons rechtstreeks naar de Innere Rendlalm (eet- en drinkgelegenheid, maandag rustdag), die we een kleine twee uur na het uitstappen uit de lift bereiken.

    Om terug naar Sankt Anton te geraken, zijn er verschillende mogelijkheden over paden en karrenwegen.  Wij hebben voor de karrenweg geopteerd die in goed anderhalf uur rechtstreeks terugleidt naar het dalstation van de Rendlbahn.  Hiervoor volgen we vanaf de alm de karrenweg een stukje dalwaarts.  In de vierde haarspeldbocht vanaf de alm (de splitsing vlak aan de alm niet meegeteld) houden we links aan (rechts is richting Sankt Jakob), en na een duidelijk aflopende passage waarin de haarspeldbochten elkaar snel opvolgen, bereiken we opnieuw een splitsing waar een wegwijzer ons naar links wijst (naar rechts gaat het opnieuw naar Sankt Jakob; dit is zo’n 20 minuten na het verlaten van de alm).

    De weg wordt nu duidelijk vlakker en voert zonder grote hoogteverschillen, nu eens licht dalend, dan weer licht stijgend, terug richting westen.  Nadat we onder de Rendlbahn doorgelopen zijn, begint de weg opnieuw duidelijker te dalen, en niet veel later komen we uit op de karrenweg richting Rossfallalm en Darmstädter Hütte.  Hier gaan we naar rechts, en nog steeds met een aardige hellingsgraad dalen we verder af richting Sankt Anton.  Bij het verlaten van het bos komen we op een asfaltweg die we verder naar beneden volgen.  De asfaltweg komt direct uit op de parking “Rendl”, maar wie liever rechtstreeks terug naar het dalstation gaat, kan kort daarvoor rechtsaf over een skiërsbrug het riviertje de Rosanna oversteken, om dan via een voetgangersbrug over de straat terug aan het dalstation uit te komen.

     

    Letztbegehung durch den Verfasser am 24.07.2014

    Die hier beschriebenen Route zur Inneren Rendlalm (kurz Rendlalm) führt über den sogenannten Alpenrosenweg, mit Ausgangspunkt an der Bergstation der Rendlbahn bei Sankt Anton am Arlberg.  Die Talstation dieser Seilbahn ist nur ein paar hundert Meter vom Bahnhof entfernt und liegt direkt an einer Bushaltestelle, sodass eine Anreise mit den öffentlichen Verkehrsmitteln durchaus möglich ist. Wer trotzdem mit dem Wagen anreist, kann diesen auch bei der Talstation abstellen, oder ansonsten am Parkplatz „Rendl“ bei der ehemaligen Talstation der Seilbahn, etwas weiter auf der anderen Straßenseite. Ab hier erreicht man die Talstation ohne Probleme über den Schotterweg neben der Einfahrt des Parkplatzes (Wegweiser ‚Sankt Anton‘), unter der Straße hindurch. Beim Planen dieser Tour sollte man auf jeden Fall die Betriebszeiten der Rendlbahn beachten (im Sommer 2014 nur mittwochs und donnerstags).

    Obwohl die Rendalm in 1789m Höhe deutlich unter der Bergstation (2030m) liegt, fangen wir mit einem leichten Anstieg an. Beim Verlassen der Bergstation gehen wir nach links um das Gebäude herum, bis ein Wegweiser uns nach rechts auf einen Fahrweg zeigt, hinauf zu einem Abstellgebäude für Pistenfahrzeuge. Diesem Weg folgen wir noch etwas weiter bergauf, bis kurz vor einer Lawinenverbauung links ein Pfad beginnt, der auf einem Wegweiser als Alpenrosensteig markiert ist. Der Pfad führt zunächst ziemlich eben zurück zur Talseite, wendet sich dann Richtung Osten und geht ab hier auf und ab. Allmählich wird der Pfad auch etwas steiniger, bleibt aber immer gut zu begehen und bietet dauernd eine schöne Aussicht auf die südlichen Lechtaler Alpen.

    Nach einer Weile kommen wir an ein paar Sitz- und Liegebänken vorbei, und kurz danach fängt der Pfad bei einer neuen Reihe von Lawinenverbauungen an, deutlich an Höhe zu verlieren. So erreichen wir etwa eine Stunde, nachdem wir an der Bergstation losgewandert sind, und kurz bevor wir den Stockibach überqueren, bei einer Bank den geschotterten Fahrweg, den wir schon geraume Zeit unter uns sehen konnten. Diesem Fahrweg folgen wir nach rechts, zunächst wieder leicht ansteigend, später flacher und schließlich wieder leicht abfallend zu einem Weidezaun, an dem ein Wegweiser nach links durch die Wiese den weiteren Verlauf des Alpenrosenwegs zur Rendlalm anzeigt. Dieser Pfad führt vor allem anfangs ziemlich steil hinunter; wer lieber etwas gemächlicher absteigt, kann auch einfach den Fahrweg weitergehen und in einer langgezogenen Kehre zur Alm gelangen, auch wenn dies die etwas längere Variante ist. Außerdem erfordert auch dieser Pfad keine richtige Bergerfahrung, obwohl er am Anfang ziemlich steil ist und stellenweise (darunter auch am Anfang) durch das Getrampel des Weideviehs etwas matschig geworden ist. An einer flacheren Stelle zwischendurch kann etwas Orientierungssinn vielleicht nicht schaden, da die Spur hier kurz etwas weniger deutlich ist. An dieser Stelle wenden wir uns zur linken Seite der Baumgruppe, die wir vor uns haben, und zwar finden wir wieder einen deutlicheren Steig in der ‚Lücke‘ zwischen der Baumgruppen und dem einen Baum, der etwas links davon steht. Dieser Pfad führt uns direkt zur Inneren Rendlalm (Einkehrmöglichkeit, Montag Ruhetag), die wir knapp zwei Stunden nach dem Verlassen der Bergstation erreichen.

    Ab der Alm gibt es verschiedene Steige und Fahrwege, über die man nach Sankt Anton zurückgelangt. Wir haben uns für den Fahrweg entschieden, der in gut anderthalb Stunden direkt zur Talstation der Rendlbahn zurückführt. Dafür folgen wir ab der Alm dem Fahrweg zunächst ein Stückchen bergab. In der vierten Kehre ab der Alm (die Weggabelung direkt an der Alm zählen wir nicht mit) halten wir uns links (rechts geht es nach Sankt Jakob), und nach einem deutlich abfallenden Abschnitt, in dem die Kehren kurz aufeinander folgen, erreichen wir eine weitere Weggabelung, an der ein Wegweiser uns den linken Weg anzeigt (der rechte Weg führt erneut nach Sankt Jakob; ab der Alm braucht man etwa 20 Gehminuten bis zu dieser Weggabelung).

    Der Weg wird jetzt deutlich flacher und führt ohne größere Höhenunterschiede in leichtem Auf und Ab zurück Richtung Westen. Wir unterqueren die Rendlbahn und ab hier verlieren wir wieder deutlich an Höhe. Kurz danach treffen wir auf den Fahrweg zur Rossfallalm und zur Darmstädter Hütte. Hier halten wir uns rechts und steigen weiter nach Sankt Anton ab. Am Waldrand erreichen wir einen Asphaltweg, dem wir weiter talwärts folgen. Dieser Asphaltweg führt direkt zum Parkplatz „Rendl“; wer allerdings zurück zur Talstation möchte, kann kurz vor dem Erreichen des Parkplatzes rechts über eine Schifahrerbrücke den Rosannabach überqueren und etwas weiter über eine Fußgängerbrücke zur Talstation zurückgelangen.




    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    Categorieën
  • Allgäuer Alpen (0)
  • Ammergebirge (0)
  • andere / Sonstiges (7)
  • Bayerische Voralpen (3)
  • Karwendelgebirge (0)
  • Lechquellengebirge (1)
  • Lechtaler Alpen (3)
  • Mieminger Kette (1)
  • Ötztaler Alpen (4)
  • Silvretta- & Samnaungruppe (2)
  • Stubaier Alpen (4)
  • Verwallgruppe (1)
  • Wettersteingebirge (0)

  • Archief per week
  • 29/08-04/09 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 01/09-07/09 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 29/04-05/05 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 13/08-19/08 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 21/11-27/11 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 25/10-31/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 16/08-22/08 2010

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs