Ik herinner me nog maar een klein stukje ervan. Zowel Fluffy als Snowy waren beduidend jonger, want ze waren zeer actief en haalden deugnietenstreken uit. Net zoals in het echte leven kon ik ervan genieten, andere mensen zouden boos worden maar ik niet . Fluffy en Snowy waren aan het spelen op de inrit van mijn ouderlijk huis. Overal waren gaten gegraven, 3 holtes voor de garage en eentje midden in de inrit. Fluffy zat dichtbij het gat in het midden van de inrit, ik zat bij haar. Een man (L?) kwam naar ons toe en sprak zogenaamd berispend tegen Fluffy maar ook hij was duidelijk geamuseerd. Fluffy ging op haar achterste pootjes staan alsof ze bedelde bij die man. Ik zag alleen haar achterkant. Snowy zat bij de gaten voor de garage maar iemand had die intussen opgevuld. Maar met hele rare dingen: kauwgomballen! En natuurlijk was Snowy er met grote smaak van aan het eten .

Ik wist niet eens dat kauwgom een betekenis kon hebben, maar op internet vond ik dit: "Als je droomt over kauwgom, vertrouw dan niet te veel toe aan mensen die je nog niet zo goed kent. Wees terughoudend met een nieuwe relatie".

Ik ben sowieso wantrouwig en een nieuwe relatie zit er echt niet in! Hm, misschien begrijp ik deze droom later beter. Het was alleszins fijn om mijn lieverdjes er in te zien .

Gisterenavond vroeg ik aan Fluffy of ze opnieuw in mijn droom wil verschijnen. Ik mis haar namelijk nog altijd zo hard, vooral het knuffelen met dat warme lichaampje . Iedere avond voor ik ga slapen, aai ik haar urntje (en die van de hamsters) en toen stelde ik mijn vraag. Is de wens de vader van de gedachte geweest? Of heeft ze mij effectief gehoord? In ieder geval liep ze weer in mijn droom rond, mijn heerlijk knuffelmeisje . 

Ze was niet meer zo goed te been en op een bepaald ogenblik ging ze langzaam op haar rechterzij liggen. En dan deed ze iets wat ze in het echte leven ook deed: zich uitstrekken en daarbij zag ik alle spiertjes trillen . Het bracht me altijd aan het lachen, ook in de droom lachte ik. Daarna begon ik haar te aaien en knuffelen en ze liet alles toe, net zoals toen ze nog leefde. Ik voelde haar zachte warme vacht onder mijn handen, hoorde de vacht zachtjes ruisen als ik haar aaide. Dan ging ik over naar haar mollige beentjes en voetjes en tot slot haar mooie, mooie hoofdje met die lieve flapjes van oren. Zij lag met half gesloten oogjes heerlijk te genieten .

De droom over Snowy was heel kort en vreemd. Eerst was hij een witte dwerghamster die in een zandbakje lag te rollen. En toen hij recht ging zitten, werd hij langzaam groter totdat hij Snowy was. Geen idee wat dit kan betekenen .

Ik heb bijna nooit de radio opstaan, maar welk liedje was er vanmorgen op? Happy together van The Turtles, het liedje dat ik bij een filmpje van Fluffy en Snowy gebruikt heb. En prompt kwamen de tranen...

Ik kan het filmpje helaas niet insluiten maar als je op deze link klikt kom je er ook. Soms moet je even wachten tot de reclame voorbij is.

Ik herinner me maar een heel kort stukje over deze droom. Fluffy had zich een weg gebaand tussen de boekenkast en de muur van de woonkamer. Daar staat een barricade omdat de telefoonlijn er binnenkomt en konijnen mogen uiteraard niet aan kabels knagen. Maar in de droom had Fluffy deze barricade weggewerkt en stond ze op haar teentjes om toch maar bij de kabels te komen die hoog tegen de muur bevestigd waren. In mijn droom zei ik: "goh, dat ze dat nog kan op haar leeftijd", dus ook in mijn droom was ze blijkbaar een bejaard konijntje.

Ik moest de wacht houden bij een gevangene (een vrouw met een oranje overall aan). Ik stond te wachten op de bus en dat glazen bushokje moest ik vergrendelen, daar moest de gevangene alleen wachten (op de volgende bus?). Enfin, ik stap op en er zitten nog 3 mensen in de bus, ik geloof allemaal mannen. Die gevangene gaat voor de bus staan zodat we niet konden vertrekken. De buschauffeur lachte ineens heimelijk, doet zijn voorruit open (alsof het deuren waren) en liet de gevangene instappen. De passagiers en ik in paniek en roepen dat hij dat niet mocht doen. Toen kwam die gevangene naast mij staan en ik durfde niks meer dan alleen maar zwijgen en wegkijken. Ook de andere passagiers durfden niks. Toen werd ik zwetend wakker. 

Als uitleg vond ik het volgende maar die verwart me een beetje: Als je over een bus droomt, dan heb je tot nu toe de menigte gevolgd. Het is nu tijd om je eigen beslissingen te nemen. Heb je de bus gemist, dan heb je het gevoel dat anderen je emotioneel en sociaal achterlaten. Je hebt moeite om je persoonlijke doelen te verwezenlijken. 

Een buschauffeur in je droom staat voor leiderschap in een groepsidee of –plan. Iets zal goed verlopen als iedereen meewerkt. Deze droom kan ook betekenen dat je maar niet verder komt. Wacht je bij de bushalte, dan loop je tegen kleine problemen aan, maar deze zijn van tijdelijke aard. 

Zie je een gevangene in je droom, dan staat dit voor een aspect van jezelf dat niet vrij geuit wordt. Droom je dat je zelf een gevangene bent, dan voel je je gevangen door een relatie of situatie. Je hebt het gevoel dat je vrijheid verloren bent in een bepaald gebied van je leven. Aan de andere kant kan deze droom ook staan voor je gevoelens van schaamte en je schuldgevoel. De boodschap is dan dat je jezelf niet meer hoeft te straffen. 

Als er een wachter in je droom voorkomt of als je droomt dat je een wachter bent, dan ervaar je veel onzekerheid in je leven. Deze droom compenseert je gebrek aan zekerheid. Je hebt er behoefte aan om je beschermd te voelen, zowel fysiek als emotioneel.

Edit: Op 5 maart heb ik haar moeten laten inslapen: http://www.knagers.net/rip.htm#Mika en http://www.bloggen.be/knagers/archief.php?ID=2162367

In de andere droom stopten er 3 of 4 bestelwagens en allemaal hadden ze bestellingen bij voor mij. Maar ik had helemaal niks besteld en had de grootste moeite om ze af te wimpelen. Ik dacht dat het betekende dat andere mensen mij van alles proberen te verplichten door manipulatie. Zoals die cursus in Antwerpen enz. Maar op internet vond ik dit: Droom je dat er een levering binnenkomt, dan staat dit voor een nieuwe kans of uitdaging in je leven. Toch heb ik het gevoel dat mijn idee beter klopt, omdat ik de bestelling afwimpelde. Ofwel maakt mijn onderbewustzijn duidelijk dat ik positiever moet zijn omdat ik anders goede kansen laat liggen. Ik weet het niet.

 

Het speelde zich af aan de rand van het bos. Dit bos werd gescheiden door een weg, een 2-vak-rijbaan. Het leek alsof ik aan het kamperen was. Maar om de een of andere reden moest ik telkens weer de weg oversteken. Een weg waar continu auto's aankwamen. Snowy was bij me en volgde me overal. Ook als ik de gevaarlijke weg overstak, waarbij ik me heel onrustig voelde.

Hieronder staat wat ik op internet als uitleg vond, de spijker op de kop volgens mij! Ik zei laatst nog tegen mijn vriendin dat ik me geleefd voelde, dat anderen continu beslissingen in mijn plaats nemen. Het groen aan weerskanten van de weg heeft wel een positieve betekenis, dat is een opsteker!

Op een andere site vond ik dit: Dromen over konijnen hebben veelal een positieve betekenis. Een droom over een konijn zegt je dat succes op zakelijk vlak bijna onvermijdelijk is. Ook op andere gebieden lacht het geluk je toe. Dromen over witte konijnen voorspellen trouw van een geliefde.

Hm, ik heb geen geliefde meer, maar mijn ex blijft wel nog in mijn leven omdat we samen het huis blijven betalen waar ik in woon. Of gaat het hier over de toekomst en een andere geliefde? Spannend! 

In deze droom woonde ze in zo een klein, standaard houten hok wat je in de dierenwinkels kunt vinden. Dit hok stond op de slaapkamer van mijn broers in het ouderlijk huis. Geen idee waarom dit hok en juist deze plaats, misschien kom ik er ooit wel achter.

Ze was in deze droom ook al bejaard en kon niet meer zelf in haar hok. Om de één of andere reden kon ik die dag niet bij haar zijn en had ik een oppas (mijn ex) gevraagd. Toen ik echter bij haar ging kijken, liep ze nog altijd los op de kamer. Maar daar was geen hooi, voer of water aanwezig. Ik werd heel boos en begon te tieren waarom hij haar niet in de kooi had gezet enz. Nu had ze zich moeten redden met de sprietjes hooi die toevallig uit het hok waren gevallen. Zijzelf scheen het zich niet echt aan te trekken. Ik ging bij haar op de grond zitten, nam haar in mijn armen zoals ik dat altijd deed en gaf haar een kusje op haar lieve dikke wangen. 

Ik herinner me maar een seconde uit deze droom maar het was een mooie! Ik gaf Fluffy een kusje op haar rechterwang, dichtbij haar neusje en voelde haar snorharen in mijn huid prikken .

Momenteel bereid ik me voor om afscheid te nemen van Mika . Mijn beertje wordt heel plots heel oud en dat is hartverscheurend om te zien. Bovendien heb ik nog altijd het verlies van Fluffy en mijn relatiebreuk niet verwerkt. Het lijkt alsof ik steeds dieper in een put zak. 

Als ik Snowy en Chica niet meer zou hebben... Mika is er natuurlijk nog en iedere dag is er eentje, probeer ik te denken. Ik probeer nu nog zoveel mogelijk herinneringen vast te leggen op foto en film.

Met Snowy gaat het momenteel weer ietsje beter, nadat ik hem flink geplukt heb. Als hij haartjes verliest, likt hij die op maar ze blijven blijkbaar kleven in zijn mondje. Daardoor niest hij en smakt hij om ze te kunnen doorslikken. En dat is dan weer de reden dat hij stopt met eten. Tot nu toe krijg ik hem er steeds weer door, hopelijk blijft dat zo.

Hij botst ook minder vaak ergens tegenaan, dus ik hoop dat de panacur weer zijn werk doet en de EC-parasiet in slaap brengt.

Het is heerlijk dat mijn kleine meid nog in mijn dromen verschijnt! Daar kan ik haar nog voelen, knuffelen en kusjes geven.

De eerste 2 dromen dateren van rond 12 januari, toen ik heb ik 2 nachten na elkaar over haar gedroomd. In de eerste droom was ze een wallaby (kleine kangoeroe), dat was één van haar bijnamen omdat ik vond dat ze er wat op leek. En ik wist dat het Fluffy was omdat ze een "plof" maakte, ze rolde zich op haar zij en voelde zich duidelijk goed.

In de 2de droom was ze gewoon Fluffy, inclusief haar traanoogje van de laatste jaren. In deze droom was ik haar aan het knuffelen en dat voelde zo echt. Heerlijk!

In de droom van gisteren, zat ze op het vetbed aan de zetel. Ze was een blindedarmkeutel aan het eten en ging er bijna met haar voorpoot inzitten . Ze was duidelijk jonger, niet het bijna kreupel konijntje van het laatste jaar. Ze kwam een beetje uitdagend op me af gelopen om dan weg te lopen (zoals ze vaak deed). Ik nam haar bij haar heupjes en - zoals in het echte leven - stopte ze en liet ze zich gewillig knuffelen. Goh, wat mis ik dat zacht troostend vachtje met die lekkere geur .

Snowy is momenteel ziekjes . Daarom zal ik waarschijnlijk deze dromen gehad hebben. Ik ben zo bang dat hij weer EC heeft en dat ik ook hem ga verliezen.

In de droom van gisteren til ik Snowy op en houdt hem tegen mij aan (kontje links, kopje rechts), ik kus hem waar hij het zo graag heeft (net onder zijn oortje). Plots is hij zwart en als ik hem neerzet, verandert hij in een franse bulldog die zijn rechtervoorpoot uit de kom heeft. Ik zet de poot weer recht... .

De droom van afgelopen nacht was minder goed. Snowy is weer een zwart konijntje, zijn ogen zien er grijs/troebel uit. (Cataract kan een symptoom zijn van EC). Hij probeert op zijn achterpootjes te staan maar valt om. Ik zet hem recht en ondersteun zijn nekje en zie dat zijn oogjes van links naar rechts bewegen.

Ik herinner me niet meer alles, maar het eerste wat ik me herinner is, dat ik haar gezichtje bekeek en zag dat haar tongetje wat uitstak. Ik pakte haar op zoals een baby (onder de “armpjes”) en plots kreeg ze het heel benauwd. Een seconde later stopte ze met ademen en hing er ineens een stijf lichaampje in mijn armen. Ik zei nog dat rigor mortis zo snel niet kan optreden. Maar iemand die naast me stond (mijn ex L?) zei in een dialect: ‘die is doëd’. Hij tikte tegen het lichaam en het viel stijf uit mijn handen. Toen werd ik wakker. Pf, een verschrikkelijke droom. Ik twijfel nog steeds of ik haar niet te lang in leven heb gehouden, of ze niet teveel heeft geleden die laatste weken. En dan die reactie van de persoon naast mij, bah!

Vannacht heb ik over haar gedroomd, en het was bijna levensecht. Ik nam haar in mijn armen als een baby, zoals ik dat deed toen ze nog leefde. Ik zei dan altijd “jouw hartje tegen mijn hartje”, in mijn droom zei ik dat ook. Dan kuste ik haar op haar dikke wangen, zoals ik ook deed toen ze nog leefde. Alleen, had ze nog die stugge snorharen van vroeger. Ik voelde ze in mijn huid prikken . Mooi hè, ze was op dat moment weer heel dichtbij me . 

Dan zijn er ook nog nachten geweest waarin ik wakker werd met een liedje in mijn hoofd. http://youtu.be/9muzyOd4Lh8 (nights in white satin). De strofen hebben geen betrekking op haar. Maar het refrein wel: de woorden, het koor dat de wanhoop uitschreeuwt, zo voel ik me ook. 

http://youtu.be/AfaY9Y1Ewy8 (ik leef voor jou). Bij dit nummer weet ik niet of het een boodschap is van haar aan mij. Of dat ik het tegen haar zeg. Want ik leef inderdaad voor mijn dieren en zou alles voor hen doen.

Ik woonde ergens anders en het huis had een hele grote portiek met grote, brede trappen. Ik stond met iemand te praten en die vroeg me of het veilig was voor de konijnen. Snowy had ik al binnen gezet omdat ik bang was dat hij op de straat zou lopen. Ik zei dat ik niet bang moest zijn voor Fluffy, want helaas was ze te kreupel om nog te kunnen rennen. En plots – alsof ze mijn woorden wilde ontkrachten – spurt Fluffy er vandoor en steekt ze de straat over. Ik liep haar in paniek achteraan, zag de autolichten naderen… Tegenover mijn huis was een grote grasweide. Daar hield Fluffy halt en liep ze weer naar me toe. In het echt leven was dit ook een spelletje voor haar: weglopen van mij om zich dan plots om te draaien en naar me toe te lopen. Ik nam haar in mijn armen en beloofde om haar nooit meer los te laten. Dat waren ook de woorden die ik in de laatste weken steeds tegen haar zei. Net zoals ik nu iedere dag tegen Snowy zeg dat ik hem niet meer wil loslaten. Ik kan hem echt uuuuuren knuffelen . 

Lang geleden dat ik hier iets geschreven heb. Sinds het overlijden van Fluffy word ik gekweld door allerlei rare dromen. In mijn eerste droom lag Fluffy tussen de woon- en eetkamer op haar rechterzij. Ik nam een pistool en schoot haar door het hoofd! Ze was echter niet meteen dood en lag te spartelen en te schreeuwen. Toch had ik niet het lef om haar uit haar lijden te verlossen. Is dit een uiting van mijn schuldgevoel? Want in het echte leven heb ik haar wèl uit haar lijden verlost maar voel ik me wel schuldig dat ik haar hartprobleem niet eerder heb behandeld. Geen enkele dierenarts kon het vaststellen maar mijn intuïtie zei dat er wèl iets mis was met haar hart/longen. 

De 2de droom was niet zo naar. Hier huppelde een groot wit angorakonijn rond die volop binkies maakte. Ik noemde haar Fluffy terwijl ik besefte dat ze het niet was. Geen idee wat dit betekent. Een wit konijn komt wel heel veel voor in mijn dromen. Wit staat voor genezing en een konijn voor onschuld. Dit vond ik ook nog: Een wit konijn in je droom symboliseert de trouw van een geliefde. Hm, ik heb geen geliefde dus heeft het dan wel deze betekenis?

De derde droom was weer akelig en raar. Fluffy zat in Snowy’s kooi en ik zag dat ze moe was. Daarom draaide ik haar langzaam op haar linkerzijde. Toen ik dat deed, zag ik een gat in haar rechterbilletje. Dat gat werd groter en groter, ze verloor plots al haar vacht, begon te krimpen en ineens had ik een intacte foetus/embryo in mijn handen! Hier begrijp ik dus nog minder van en het piekeren erover bezorgt me hoofdpijn. Is het omdat ik haar altijd 'mijn baby' noemde? Ik zou haar zo graag nog eens ruiken, voelen en zien… Of een teken van ‘aanwezig zijn’ ontwaren, ik mis haar zo hard…

Het is een bewogen tijd geweest. De pech leek maar niet te stoppen op gebied van werkloosheid, ontslagen worden, enerverende sollicitaties en de daaruit vloeiende gezondheidsklachten. Even leek het zo ernstig dat ik moest opgenomen worden in het ziekenhuis maar intussen lijk ik aan de beterhand te zijn. Het gaat traag maar ik ben dan ook al een hele poos ziek. En ik vermoed dat vitamine D tekort ook aan de basis ligt van het trage herstel dus die supplementen moet ik weer bijnemen. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat vitamine D ook ontstekingsremmend werkt! Inmiddels heb ik ook mijn voedingsschema omgegooid, gedaan met troep zoals chips en frisdrank. Geen vlees meer, meer base dan zuur eten, meer yang dan yin want ik ben teveel yin momenteel. En yin ziektes zijn o.a. reuma en ziekte van Crohn. Ik moet ook meer bewegen en meer zonlicht krijgen, daarom wil ik meer wandelen zodra de ontsteking in mijn voet genezen is. Dus ik hoop dat ik met al deze veranderingen ook een positieve verandering in mijn gezondheid zal zien. 

En dan zie ik dus de merel. Al enkele weken is er een pop die ‘s morgens bijna letterlijk uit mijn hand komt eten. Ik heb het voer nog niet gestrooid of ze komt al naar me toe gevlogen, landt pardoes naast me en wacht ongeduldig tot ik mijn hand wegtrek. Gisteren vloog ze zelfs niet weg toen ik de tafel wilde opruimen. Ik weet wel dat merels brutale vogels kunnen zijn maar zo "tam" heb ik ze nog nooit gezien. Een merel laat je zien hoe de krachten van de natuur werkzaam zijn in je leven. En dat is net wat ik nu probeer toe te passen. 

Dat dromen niet bepaald logica volgen, weten we allemaal, maar ik droom weer behoorlijk gekke dingen. Het zijn net als vanouds heel heldere dromen. Waarom ik nu weer droom na lange tijd niets meer herinnerd te hebben? Misschien omdat ik weer een nare ervaring achter de rug heb. Kort gezegd: ik ben ontslagen, heb een papier getekend dat ik niet had mogen tekenen, en ben daardoor misschien mijn recht op uitkeringen kwijt. De zaak is nog lopende dus tot nu toe weet ik nog niets. 

Maar nu mijn droom: Mijn vriend stofzuigde de kelder en kwam me roepen omdat hij dacht dat hij een witte muis had opgezogen. Ik dacht: "oei oei da’s misschien die van de buren", (de buren hebben thans geen muizen) en we doen de zak open. Er komt een witte hamster uit gekropen! Ik pak haar en wil haar controleren op wondjes en zo maar ze ontsnapt en loopt de straat over. Wel vreemd, niet onze straat maar waar mijn moeder woont. Daar gaat ze tussen merels en andere vogels zitten op het gazon en ik pak haar opnieuw om haar te knuffelen. En plots begint ze te groeien en te groeien. En ineens zit ik op mijn knieën met een groot wit konijn in mijn armen (formaat vlaamse reus) maar… die had vleugels. Ik kreeg een heel gelukzalig gevoel door hem te omhelzen en te aaien. Hij stond recht en leunde met zijn kop en poten op mijn schouders. De zon scheen ook heel warm op ons. 

Wit is een symbool van zuiverheid, onschuld, vrede, geluk en vreugde. Een gevleugeld wezen kan staan voor een deel van mijn psyche dat mij aanspoort tot een hoger, meer spiritueel, of afstandelijker perspectief. Een hoger bewustzijnsniveau of bevrijding van een onderdrukkende situatie. Een konijn symboliseert het onschuldige slachtoffer. Ik moet ophouden mezelf te straffen of verwijten te maken. In plaats daarvan moet ik mezelf accepteren zoals ik ben en van mezelf houden. Mijn onbewuste weet het weer beter…

Als totemdieren hebben ze nochtans niet zo een slechte naam. Ze zorgen voor bescherming en blijkbaar worden dromen vervuld door praktische inspanningen. Dan moet je kijken waar je op dat moment in je leven mee bezig bent. Op dit moment is mijn leven vervuld van de zorgen om Snowy. Is dit wat de wespen bedoelen? Zullen mijn inspanningen vruchten afwerpen in de vorm van totale genezing? Ik hoop het zo! 

Of bedoelen ze dat ik nu de vruchten pluk van mijn harde werk aan mijn boek? Ja de verkoop loopt beter dan ik ooit gehoopt had. Toch zit ik véél meer met Snowy in mijn hoofd dan iets anders dus hopelijk mag mijn mannetje binnenkort weer kerngezond en zorgeloos rondhuppelen. Zijn genezing gaat nu al met sprongen vooruit. 

Oh ja, voor degenen die het zich afvragen: ik heb de wespen netjes buiten gelaten hoor. Het raam op een kier en dan een beetje wapperen tot ze buiten vlogen. Betekenis of niet: ook zij hebben recht op leven. Hoe potentieel gevaarlijk ze ook zijn.

Ik ben ook geschrokken van mijn eigen reactie. Ik dacht dat ik sterker was, mijn vriend dacht dit ook. Ik heb al zoveel meegemaakt met mijn dieren, ook veel ernstige dingen. Maar nu panikeerde ik en ik kon het niet aan om hem zo te zien tollen. Waarom ik nu zo heftig reageerde… ik weet het niet. Ik was zo bang om hem te verliezen. 

Welke les moet ik hieruit trekken? Ben ik te gevoelig en moet ik dieren maar afzweren? Kan ik alleen maar dieren houden als alles goed gaat? 

Of moet ik juist sterker worden? En geloven in mijn gidsen, intuïtie en mijn eigen kunnen? Want eerlijk gezegd: ik twijfelde aan alles de laatste weken. 

Bestaat reiki en helpt het wel? Ik had 2 vriendinnen gevraagd om reiki te sturen maar hij werd almaar slechter ipv beter. 

Bestaat healing wel en heb ik healende handen? Kan ik effectief energie doorgeven of is het allemaal bullshit? 

Ik wil zo graag dat het waar is en ik weet ook dat ik geen genezing mag forceren maar waarom moet Snowy maandenlang ziek zijn? Kan ik die les niet leren zonder zijn ziekte? Hij heeft dit echt niet verdiend, hij heeft al zo een slechte start in het leven gehad. 

Hoe dan ook, ik ben rustiger geworden de laatste dagen en ben ervan overtuigd dat hij mijn liefde voor hem voelt. Ik geef regelmatig healing en voel mijn hand warm worden. Ik hoop dus van harte dat het zijn herstel zal bespoedigen. 

Aan hem zal het niet liggen, ik ben zo trots op zijn vechtlust, zijn wilskracht, daar kan ik echt nog wat van leren! 

Mijn lief klein ventje… ik hou zoveel van hem, hij moest eens weten hoeveel… 

Een recente foto van hoe hij nu is:

En een foto van toen hij nog gezond was, zo moet hij terug worden en dat probeer ik te visualiseren en door te geven.

Vlinders betekenen dat er een transformatie zal plaatsvinden en omdat ik veel met dieren(gedrag) bezig ben, dacht ik dat het daarmee te maken zou hebben. Niets is minder waar, of toch? Ik vraag me de laatste weken af of ik wel op het goede spoor zit, of dit wel de juiste weg is, of ik wel sterk genoeg ben om dit aan te kunnen… 

Maar ik zal bij het begin beginnen. Al weken aan een stuk vliegen er allerlei soorten vlinders op mijn terras. Heerlijk om te zien, ook mijn konijntjes vinden het reuze interessant. Ik ken niet veel van vlinders maar ben tot de vaststelling gekomen dat niet alleen de Atalanta en het koolwitje mij opzoeken maar ook de volgende: 

De kleine vos

De distelvlinder

En de gamma uil

Ik moet wel zeggen dat er heel wat vlinders stierven op mijn terras. En hoewel ik weet dat ze dit dan als veilige haven beschouwen, bezorgde het mij toch een raar voorgevoel. Op 6 augustus merkte ik bovendien een platgetrapt lieveheersbeestje op. Was ik het geweest? Of de konijntjes? Eender hoe, een dag later werd mijn jongste konijntje Snowy plots héél ernstig ziek, nooit geweten dat die ziekte zo snel kon tevoorschijn komen. Hij heeft E. cuniculi en/of een oorontsteking. 

Wat heeft dit nu met de vlinders en lieveheersbeestje te maken, vraag je je misschien af? Normaal gezien brengen lieveheersbeestjes geluk, maar hij werd platgetrapt, betekent dit dan ongeluk? 

En vlinders kondigen een transformatie aan. Ik ben gedragstherapeute voor honden, konijnen en knaagdieren en ben kattengedrag aan het studeren. Ik zou ook graag met dieren willen werken (als dierenartsassistente o.i.d) maar nu twijfel ik heel hard of ik het emotioneel wel aankan. Toen Snowy zo ziek werd en hij begon te tollen, was ik helemaal in paniek. Ik wist niet meer wat te doen en kon het niet aan om hem zo te zien. Nu is je eigen dier altijd wel moeilijker maar toch… 

Welke les moet ik hieruit leren? Ben ik niet geschikt om met dieren te werken en moet ik iets anders zoeken? Of moet ik net sterker worden en meer vertrouwen op mijn gidsen en intuïtie? Vooral dat laatste is vrijwel verdwenen de laatste jaren. Ik moet er goed over nadenken wat de juiste boodschap achter deze gebeurtenissen is. 

Dan iets compleet anders: de merel. Er zat al 2 dagen een jonge merel onder mijn auto in de garage en hij wilde er maar niet onderuit komen. Toen hij dat uiteindelijk toch deed, was hij verzwakt en in shock. Dus we hebben hem vlug in een piepklein hamsterkooitje gezet en wat voer gegeven. Voer in de vorm van eivoer, gemengd met beschuit en water. Hij smulde er wel van en wat later was van zijn shock en lethargie niets meer te merken. Hij riep constant (wat mijn valkparkiet Chica nogal angst bezorgde, hihi) en ik besloot hem buiten te zetten in het kooitje om te kijken of zijn ouders zouden komen. Enkele minuten later was het al zo ver, er cirkelden volwassen merels rond hem. Dan hebben we hem vlug losgelaten in de haag van de buren (daar broedden de merels) en niet lang daarna huppelde hij wat verder rond terwijl moeder of vader kwam aangevlogen en hem voerde. Ik was gerustgesteld.

Als de merel in je leven verschijnt, mag je je aan verrassingen verwachten, en hoe de krachten van de natuur werkzaam zijn in je leven. Die dag won ik een verwenpakket voor konijnen. Zou dat de verrassing zijn? Ik hoop eerlijk gezegd dat het met Snowy’s genezing te maken heeft. Ik weet dat ik niets mag en kan forceren maar ik wil zo graag dat hij vlug weer beter is!