Het is een bewogen tijd geweest. De pech leek maar niet te stoppen op gebied van werkloosheid, ontslagen worden, enerverende sollicitaties en de daaruit vloeiende gezondheidsklachten. Even leek het zo ernstig dat ik moest opgenomen worden in het ziekenhuis maar intussen lijk ik aan de beterhand te zijn. Het gaat traag maar ik ben dan ook al een hele poos ziek. En ik vermoed dat vitamine D tekort ook aan de basis ligt van het trage herstel dus die supplementen moet ik weer bijnemen. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat vitamine D ook ontstekingsremmend werkt! Inmiddels heb ik ook mijn voedingsschema omgegooid, gedaan met troep zoals chips en frisdrank. Geen vlees meer, meer base dan zuur eten, meer yang dan yin want ik ben teveel yin momenteel. En yin ziektes zijn o.a. reuma en ziekte van Crohn. Ik moet ook meer bewegen en meer zonlicht krijgen, daarom wil ik meer wandelen zodra de ontsteking in mijn voet genezen is. Dus ik hoop dat ik met al deze veranderingen ook een positieve verandering in mijn gezondheid zal zien. 

En dan zie ik dus de merel. Al enkele weken is er een pop die ‘s morgens bijna letterlijk uit mijn hand komt eten. Ik heb het voer nog niet gestrooid of ze komt al naar me toe gevlogen, landt pardoes naast me en wacht ongeduldig tot ik mijn hand wegtrek. Gisteren vloog ze zelfs niet weg toen ik de tafel wilde opruimen. Ik weet wel dat merels brutale vogels kunnen zijn maar zo "tam" heb ik ze nog nooit gezien. Een merel laat je zien hoe de krachten van de natuur werkzaam zijn in je leven. En dat is net wat ik nu probeer toe te passen.