Gisterenavond vroeg ik aan Fluffy of ze opnieuw in mijn droom wil verschijnen. Ik mis haar namelijk nog altijd zo hard, vooral het knuffelen met dat warme lichaampje . Iedere avond voor ik ga slapen, aai ik haar urntje (en die van de hamsters) en toen stelde ik mijn vraag. Is de wens de vader van de gedachte geweest? Of heeft ze mij effectief gehoord? In ieder geval liep ze weer in mijn droom rond, mijn heerlijk knuffelmeisje . 

Ze was niet meer zo goed te been en op een bepaald ogenblik ging ze langzaam op haar rechterzij liggen. En dan deed ze iets wat ze in het echte leven ook deed: zich uitstrekken en daarbij zag ik alle spiertjes trillen . Het bracht me altijd aan het lachen, ook in de droom lachte ik. Daarna begon ik haar te aaien en knuffelen en ze liet alles toe, net zoals toen ze nog leefde. Ik voelde haar zachte warme vacht onder mijn handen, hoorde de vacht zachtjes ruisen als ik haar aaide. Dan ging ik over naar haar mollige beentjes en voetjes en tot slot haar mooie, mooie hoofdje met die lieve flapjes van oren. Zij lag met half gesloten oogjes heerlijk te genieten .

De droom over Snowy was heel kort en vreemd. Eerst was hij een witte dwerghamster die in een zandbakje lag te rollen. En toen hij recht ging zitten, werd hij langzaam groter totdat hij Snowy was. Geen idee wat dit kan betekenen .

Ik heb bijna nooit de radio opstaan, maar welk liedje was er vanmorgen op? Happy together van The Turtles, het liedje dat ik bij een filmpje van Fluffy en Snowy gebruikt heb. En prompt kwamen de tranen...

Ik kan het filmpje helaas niet insluiten maar als je op deze link klikt kom je er ook. Soms moet je even wachten tot de reclame voorbij is.