Je bent gezegend, je hoort intens gelukkig te zijn.
Als je al zwanger kan worden, wat al veel geluk brengt, maar ook nog een gezond kindje ter wereld zet, die gezond blijft, mag je jezelf gelukkig prijzen.
Sinds ik lid ben van een forum, word ik keihard op de feiten gedrukt, zoverre dat kindjes ernstig ziek worden, of overlijden zowel in de zwangerschap, als bij de geboorte als daar na. Zo ook een lief klein teer meisje van 'onze groep', kleindje kreeg acute leukemie, en overleefde het niet. Het meisje overleed op 28 september , terwijl ze nog maar 6 maanden en 7 dagen was.
Het doet me pijn, vooral omdat ik hier zo een onwijs gezond & lief mannetje heb, die enkel een oorontsteking heeft gehad. Ik ben gelukkig, dat ik zwanger mocht zijn, dat ik bevallen ben, en dat ik een klein lief mooi mannetje heb!
Geluk, verdriet, leven en dood, het is zooo dichtbij.
Gister drukke dag, we zijn naar schoonmoeders geweest. Was opzich wel leuk, we zijn eerst langs een outlet gegaan, daar lag het verloren boekje, en daarna dus daarheen, voor de eerste keer mét! campingbedje, just for care. Als box, en misschien als bed, never knows.
Nou ja, het ging goed.. Riley was lekker vrolijk, Roy was ook vrolijk, en ik ook. Tot vriend van Maria, het een beetje verpesten, we kwamen daar voor de computer, die kapot was, en tevens niet hebben kunnen maken, maar hij deed best vreemd, wat ik niet leuk vond en voor mij meteen een domper op de dag was, hoezo 'Grafstemming veroorzaken', Maar ja, Maria is even met Riley naar iets toe gegaan, voor 20 minuten, wat was dat eng zeg, voor de eerste keer gaven we ons mannetje af!
Daarna ging Riley slapen, zomaar op bezoek! doet ie anders nóóit! Dus al met al geslaagde dag, buiten dat iemand het had verpest.
Vandaag ook weer 'volgepland', in zoverre, we gingen naar een voetbal wedstrijd kijken! Van Duany!, het was dan wel 4-1 (zonder pennalty's.) voor de tegenpartij, kleine man kan wel voetballen! Riley heeft zich ook uitstekend vermaakt, op zijn kleedje!
Daarna gaan 'Chillen', thuis, Riley gebadderd, gegeten, die slaapt weer.
Mijn favoriete knuffel is op dit moment onze kat Puk
Ik lust absoluut geen mais, en bloemkool.
Ik trek me op aan papa of mamas vingers op 24 augustus, en ik blijf het doen.
Ik eet graag, Lasagne, zalm, peer, bruine boontjes met appel en rundvlees, gemengend fruit.
Als papa 'Koekie' zegt, vind ik dat nog steeds leuk. Ook als mama 'Puk' roept, ga ik lachen.
Ik moet op 15 september 2009, naar het consultatiebureau, daar word ik gewogen en gemeten.
Ik kan 20 seconden alléén zitten, daarna val ik achter over, of duikel ik naar voren.
Ik eet elke avond 200gr groentepotje leeg. EN drink een uur later nog 120 ml melk weg.
Ik vind op toetsenborden slaan leuk. Vandaag gooide ik KOFFIE over mama's toetsenbord heen. (perongeluk.)
Al met al, gaat het goed. Ik ben vrolijk, maar heb mijn buien, dat ik niet te genieten ben, papa en mama zeggen soms dat 'ik me aanstel', maar hoe overtuigend ik ook ben met boos kijken, ze geloven me niet. Hoe overtuig ik deze mensen? Wie kan mij de tip geven?
Ook ben ik in een fase, waar ik dus ga huilen, als papa en mama uit mijn zicht veld verdwijnt, ik heb verlatingsangst!
Misschien weet iemand ook een tip, om de zon weg te sturen? Ik word volgens papa en mama erg vervelend in de wandelwagen, als ik met mijn gezicht in het zonnetje kom (tot huilen aan toe!)
Na ruim 2 jaar samen te zijn, en 6 maanden samen voor Riley te hebben gezorgd. Moet Roy weer aan het werk, en wat zal dat wennen zijn zeg! Alles gaat dan op mij neer komen, en eerlijk is eerlijk, ik zie er tegen op. Het is niet veel wat hij gaat werken (minimaal 10, maximaal 20 uur.) Maar even goed, ik zal dan compleet huishouden weer draaiende moeten houden, wat wij eerst altijd met zijn 2en deden.
Het komt wel goed, dat geloof ik wel in, maar ik zal er wel erg aan moeten wennen. Ook om dat Riley het nodig vind éénkennig te worden naar Roy, en mij dus af en toe compleet niet ziet staan.
Vandaag was Roy voor een ochtend weg, het ging gemakkelijk Riley was wat 'zeurderig', maar ik kan dat wel handelen, dat is het niet, het is gewoon.. nieuw.
Het was overigens wel gezellig hoor, heb wat troepjes opgeruimd, en hem lekker in zijn campingbedje (die staat hier op, als ik even bezig ben, en hij weigert de box in te gaan.) gelegd, hij speelde, en was rustig, om vervolgens Diksap overzich zelf heen te smijten. Heerlijk zo een kind, nu ligt hij in bed, Dat Had Roy gedaan toen hij thuis kwam. lief he?
Ik ben trouwens helemaal gek van een nummer, 'Sia - Soon we'll be found', heerlijk nummer om wakker mee te worden en in gedachten te zijn. Dit nummer ga ik ook gebruiken voor een vriendin haar zoontje die overleden is, dat is wel minder natuurlijk.. heel klote zelfs dat dat gebeurt is.
Ook ben ik maar weer is gaan x-boxxen, (Call of Duty 4), leuk hoor
We gaan zo boodschapjes doen, en daarna zien we wel wat de dag verder brengt.
Deze blog word bijgehouden door : Lesley. Over ons gezin, ons gezin bestaat uit Roy 'Papa', Lesley 'Mama', Riley 'Onze zoon', en de 2 katten Bookie & Puk.
Wij zijn samen sinds : 6 augustus 2007. Op 7 maart 2008 stopten wij met de pil. Op 28 juni testte wij Positief, En op 6 maart 2009 werd onze zoon geboren met de naam : Riley Delano Simons.
Op 26 oktober 2007 kreeg Roy de kat Bookie. En op 10 April 2009, kwam Puk bij het gezin.
Roy is geboren op 28 november 1984, en Lesley op 26 oktober 1988, Wij schelen 3 jaar en 33 dagen.
Je bent gezegend, je hoort intens gelukkig te zijn.
