Het is stil in huis , iedereen slaapt, behalve ik.
Een zware week achter de rug, met epilepsie aanvallen in mijn slaap
wat onwijs veel spierpijn opleverden zit ook niet echt mee.
Verhalen over kindjes die veelste vroeg overlijden, aan iets simpels,
wat misschien voorkomen kon worden, maar te laat , is te laat.
Vandaag hoorden mijn zus dat een vriendin, en daarvan weer een vriendin haar zoontje is overleden.
Misschien heeft hij gespeeld, misschien in zijn slaap, is hij gestikt met de koord van zijn pyama om zijn nek.
Dat doet best pijn om te horen, het jongentje was pas 5 jaar oud.
Ik hoop dat Riley deze leeftijd haalt, en passeert, gezond de toekomst in gaat, en als het zover is, aan ouderdom overlijd.
Niet aan een ziekte, ongeluk of wat dan ook.
Ik houd die gedachten vast, dat hij niet aan iets zal overlijden wat hem meer pijn doet, een ongeluk, een ziekte, psychisch iets.
Ik luister ook vaak muziek momenteel, word er erg rustig van.
Ook verdrietige liedjes.
Ik hoor nu eigenlijk op bed te liggen, maar ik kan de slaap niet vatten, heel vervelend.
28-01-2010 om 23:48
geschreven door Lesley 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|