Vorige week maandag, ga ik gestrekt, al shakend en schuimbekkend op de vloer, epilepsie aanval.
Een relatief 'kleine' want heb grote gehad, veel grotere.
Besef me wel, dat ik heel wat bekijks heb, en ik waarschijnlijk nu altijd 'Het meisje die op de vloer lag' zal zijn.
Ik vind het ook niet erg ook, mensen moeten mij accepteren, MET epilepsie.
Ik word naar huis gestuurd door de bedrijfs arts, hij vind dat ik op deze manier absoluut niet door kan gaan.
Komt mij eigenlijk wel goed uit.
Niet omdat thuis zitten geweldig is, ik doe liever wat, maar ik kom er de laatste tijd sinds begin januari achter, dat ik
een depressie (weer) aan het ontwikkelen ben.
Ik ben boos, verdrietig, chagerijnig en erg geprikkeld. Roy is niet echt blij er mee, want hij is degene op wie ik het af reageer.
Het werk is absoluut niets voor mij, in zoverre, als je elke keer naar je werk gaat, en op een gegeven moment liever dood dan op je werk komt, is dat niet goed.
Terwijl ik absoluut genoeg heb om voor te leven, denk maar is aan mijn mooie mannetje Riley!
Gelukkig heb ik die overweging nog niet gehad, maar toch.. dat het door mijn hoofd spookt zegt eigenlijk al genoeg.
Ik mis mijn gezin gigantisch als ik werk, maar het werk zelf! is ook niet motiverend genoeg.
Ik moet stickers plakken of banden vouwen, enige wat 'leuk' is daar, zijn mijn collega's, maar daarvoor moet je niet alleen willen werken.
Dat is mijn persoonlijke mening, leuke collega's zijn een voordeel, maar het werk moet voor mij uitdagend, creatief en leuk zijn, het liefst alle 3 in 1.
Inmiddels ben ik gestart met medicatie Lamotrigine, klote bijwerkingen zitten daar aan verbonden, maar ja.
Heb dus mijn bedrijfs arts gesproken vandaag, en die vind dat ik voorlopig niet mag werken op de werkvloer,
Mijn consulent moet iets anders zoeken in Den helder, we zullen zien wat er gebeurt.. we zullen zien.
Inmiddels zijn de verjaardag's uitnodigen voor Riley's verjaardag per mail verzonden, heb nog geen bevestiging gehoord,
dat vind ik wel erg jammer. Want de verjaardag is voor mij erg belangrijk! Riley word 1!!
Dat moet echt gevierd worden. Door mij, door zijn vader, door opa & oma!
14 februari 2010 is mijn zus uitgerekend van haar 3e kindje, we wachten geduldig af wat er gaat gebeuren,
wanneer het kindje zich meld. Ze is nu 38 weken zwanger. Kan nog 4 weken!!! duren!