Aangezien het gisteren toch weer iets later is geworden dan verwacht zal ik vandaag dus opnieuw twee dagen moeten uittypen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

16 oktober

Toen ik wakker werd hoorde ik het vreselijk regen. Ik zag onze hele dag alweer in het water vallen. Net nu we weer moeten verder reizen en daarbij de tuinroute doen. Maar goed, niks aan te doen zeker. Gaan ontbijten en deze keer kon ik er gelukkig wel van genieten. En daarna onze tocht inzetten in de richting van Oudshoorn. In het begin was het echt niet plezant. Weer veel regen en mist en als je dan in de bergen zit is dit echt jammer. Niet zo leuk om er te rijden en je ziet niks van de prachtige uitzichten. Maar we moesten die weg afleggen dus namen we hem maar zoals die kwam. Na een kleine 3 uurtjes rijden waren we aangekomen bij onze eerste bestemming. De Cango caves. Volgens de reisgids zouden dit heel mooie grotten zijn maar ik was niet zo onder de indruk. Ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat we nog geen twee weken geleden al eens grotten hebben gedaan en een stalagmiet voor mij gewoon een stalagmiet is. Was mooi, maar was dus zeker niet overdonderd. Na de grotten moesten we een stuk terugrijden en op die weg kwamen we de Cango Wildlife Ranch tegen. We hadden hier al een foldertje van gezien en wilden toch even de prijs enzo weten. We stopten en eerst was het tijd om te picknicken, opnieuw in de auto. Het weer begon gelukkig wel stilaan open te trekken. We gingen vragen hoeveel de ingangsprijs bedroeg en deze viel beter mee dan dat we dachten dus besloten we maar om dit ook mee te pakken. Het gaat hier over een soort “zoo” waar verschillende dieren zitten. Ook kon je voor dezelfde prijs genieten van een rondleiding wat wij dan ook deden. Zo kwamen we nog een aantal interessante zaken te weten over de dieren. We zagen allerlei exotische vissen, vogels, krokodillen, slangen, schildpadden, hippo’s, stokstaartjes, varanen, bevers en dan ook cheetaland, waar er kleine cheeta’s zaten, twee volwassen exemplaren, leeuwen, Siberische (witte) tijgers en gewone tijgers. Met de tijgers en de cheeta’s kon je ook op de foto en hen aaien enzo, maar dan moest je natuurlijk weer extra gaan betalen.

Aangezien we hier veel langer hadden rondgelopen dan gedacht waren we te laat om nog de struisvogelboerderij te doen. Toch even langs daar rondgereden om te zien wanneer deze open gaat en hoeveel de entree bedraagt. En daarna richting La Plume. En ik bestempel dit als het meest smaakvolle en chique guesthouse tot nu toe. Heel mooi gebouw, heel mooi terrein, super verzorgde kamers, echt tot in de puntjes in orde. Een warm onthaal met een glaasje wijn. Gelukkig was ondertussen het weer opengetrokken en konden we dit welkomstdrankje op de veranda vooraan nemen en we hadden daar echt een prachtig uitzicht. Ook werd ons gevraagd of we daar zouden blijven dineren of niet. En dat was een moeilijke beslissing die we moesten maken. Het eten klonk echt lekker en het was struisvogel, iets wat we al langs eens wouden uittesten, maar de prijs was er natuurlijk ook naar gericht. Na wat wikken en wegen toch gezegd dat we ons eens zouden laten gaan en daar zouden blijven. Anders moesten we weer de auto nemen en een 20min rijden naar het stadje zelf dus dit was toch het eenvoudigste.

Jammer dat het niet echt warm was, want het zwembad en de bijhorende ligweide sprak ons wel enorm aan. Maar goed, dan maar een warm douchke in de plaats daarvan en ons klaarmaken voor het diner.

Het eten was super chique. Heel verzorgd en echt chique. Ik zal even het menu die ik heb gegeten hieronder neerschrijven:

·         Voorgerecht: carpaccio van springbok (smaakt naar gandaham) vergezeld van een Grieks slaatje

·         Hoofdgericht: struisvogelfillet aangevuld met een buffet van gebakken aardappeltjes, warme groentjes en koude groentjes

·         Dessert: buffet, waarvan ik koos voor een stukje kaastaart, een brownie en een caramel muffin.

·         Bij dit alles namen we een flesje semi-sweet white wine (genaamd “De krans”)

Het was dan wel 195ZAR (wat voor Zuid-Afrikaanse normen veel is), maar het was super lekker. En ik ben echt helemaal weg van struisvogel! Was echt heel lekker en mals vlees. Na het hoofdgerecht aan de praat geslaan met het Nederlandse koppel die het tafeltje naast ons zat en zijn blijven babbelen tot iets na 23u.

17 oktober

Vreselijke nacht achter de rug. Had echt krampen. Weet nu niet of het met de heerlijke menu van gisteren heeft te maken of niet, maar ik had echt last van mijn darmen. Vandaag heb ik er nog steeds last van en heb nu dus uiteindelijk toch nog gebruik moeten maken van heel mijn apotheekuitzet. Hopelijk is het morgen helemaal over, want plezant is dit niet echt als je moet rondreizen. Maar goed, rond half 8 gaan ontbijten en dit was al even verzorgd als het diner gisterenavond. Ik kan hier echter geen 10/10 geven want er was geen choco. Helaas. Na het ontbijt opnieuw gepakt en alles in de auto gestopt en vertrokken. De Route 62 stond op het programma. Deze wordt vergeleken met de Route 66 uit de VS. En ditmaal hadden we wel geluk met het weer. Mooie blauwe hemel met hier en daar wat schaapwolkjes.

Vooraleer we deze tocht zouden aanvatten reden we terug naar de struisvogelboerderij. Omdat Oudshoorn toch DE streek van deze grootste vogels in de wereld is vonden we dat we dit zeker toch even moesten gaan bezoeken. Het was nog wel interessant en zijn paar nuttige dingen te weten gekomen. We hebben ook bovenop een struisvogelei gestaan en Noëmi heeft zelfs op de rug van een struisvogel gezeten. Ik twijfelde even, maar voelde mij niet echt super door de darmproblematiek waardoor ik ook de zin er niet voor had.

Na dit was het tijd voor onze Route 62. Eerste stuk was vlak, zoals we de route hadden voorgesteld. Maar niet veel later kwamen we dan toch in de bergen terecht. Ik wist echt niet dat Zuid-Afrika zoveel bergen had. We hebben hier toch wel al veel moeten klimmen en dalen met de auto. Maar ook hier kregen we prachtige omgevingen te zien. De natuur is in dit land echt op zoveel plaatsen verschillend. Onderweg zouden we warmwaterbronnen tegenkomen en een duik daarin sprak ons beide heel hard aan. Dus wij maar zoeken naar de warmwaterbronnen. Rond de middag kwamen we dan eindelijk een bord tegen die ze aanwees. Hup de hoofdweg af en via een zandweg naar boven. Maar oei oei, wat een teleurstelling. De bron die wij ons echt hadden voorgesteld als iets midden in de natuur, als een soort ja rivier of put ofzo, was gewoon een zwembad waar blijkbaar warm water werd in gepompt en daarnaast lag er een gewoon zwembad. Echt niks spectaculair en de moeite niet om ons hier voor te omkleden en nat te maken. We besloten wel om daar boven in het gras te picknicken en daarna gewoon verder te rijden.  Een klein uurtje later kwamen we aan hier in de Old Mill. Ook hier weer een beetje teleurstelling. We hadden stiekem zitten hopen op een groot zwembad hier, maar helaas, er is helemaal geen zwembad. Dan te voet naar het centrum, maar ook dat werd ons afgewezen wegens te ver. Dan maar de auto opnieuw genomen, maar ook het centrum stelde helemaal niks voor, waardoor we na een rondje rijden en 15min later al terugstonden. Toch maar even een handdoek genomen en hier op een grasperkje even van de zon gaan genieten. En nu dus verhaaltje aan het typen. Deze avond gaan we naar de Italiaan hier rechtover gaan eten. Pizza of pasta kan er altijd in en we zijn de menukaart al even gaan bekijken en de prijzen vallen heel goed mee waardoor ons budget niet teveel wordt aangetast.

Noëmi heeft trouwens bij het uitstappen uit de auto per toeval een klavertje vier gevonden en laat ons hopen dat het werkt! Want morgen hebben we wat geluk nodig aangezien we dan naar Hermanus rijden waar we normaal eindelijk walvissen zouden moeten te zien krijgen.

En bij deze is onze laatste week ook ingegaan. Het is nu 17u wat wil zeggen dat ik volgende week op dit uur al rondhang op de luchthaven om het mooie Zuid-Afrika achter te laten voor het koude België. Maar toch, het België waar mijn hart ligt en waar ik zo blij zal zijn om bepaalde mensen terug te zien ;-)