Vandaag is de dag van de vlucht. Toch wat gespannen sta ik op. Hoop echt dat alles goed verloopt want een vliegtuig nemen blijft toch altijd beetje spannend. Ook de auto moet binnen dus daar moet ook alles vlot verlopen. We kunnen op tijd vertrekken maar het is vrij druk op de autostrade. Ik voel wat stress opkomen maar we moeten rustig blijven. We vinden de luchthaven maar eerst moet er nog getankt worden. De auto moet met volle tank worden teruggegeven en dat was ons iets te laat ingevallen. We hebben geluk want aan de luchthaven is er een tankstation en gelukkig kunnen we van daar makkelijk naar het autobedrijf. Alles gaat heel vlot en ik denk dat we zelfs iets minder hebben moeten betalen dan we op voorhand dachten.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Nog tijd genoeg voordat ons vliegtuig opstijgt. Hier in de luchthaven hebben we mogelijkheid natuurlijk om geld te wisselen en aangezien ik toch wel wat euro’s had meegenomen lijkt dit ons nu het gepaste moment. Ik hoop echt dat ik nu toe kom tot aan het einde van ons verblijf. Er zijn wel nog een aantal activiteiten die we willen doen die wat geld zullen kosten en natuurlijk souvenirs en cadeautjes maar we zien wel. Gaan inchecken. Gewone bagage geen probleem, maar handbagage moest ik ook wegen. Mijn hart ging iets sneller slaan want er mocht slechts 7kg mee en met mijn laptop is dit zeker meer. Het mevrouwtje zei dan ook dat hij te zwaar was, maar al snel vroeg ze of er een laptop inzat en daardoor werd het toch zonder probleem toegelaten.

We hadden nog een groot uur te gaan. Door de bewaking, handbagage goedkeuren en wachten tot we op het vliegtuig konden stappen. Omdat wachten toch even kan duren gingen we nog ietske drinken. Om kwart voor 1 konden we dan op het vliegtuig en na een uurtje en een half waren we in Port Elizabeth. We gingen onze bagage halen en onze nieuwe auto. En inderdaad, nieuw is de auto wel. Precies één of andere chique voiture, past helemaal niet bij ons. Leren zetels met alles erop en eraan. Echt een lange auto, maar gelukkig met achteruitrijsensoren. En nog geen 3000km op de teller. Het merk is Cap ofzoietske en type Chery. Nog nooit van gehoord, maar amai. De vrouw van het verhuurbedrijf vroeg waar we heen moesten en legde uit hoe we op de goeie weg kwamen vanuit de luchthaven.

Helemaal onder de indruk van de auto (waar de pinkers trouwens aan de andere kant staan dus ik weer regelmatig mijn ruitenwissers aansteek) en de uitleg van die vrouw vertrokken we. Zonder nog even op onze kaart zelf te kijken. En dat was heel dom van ons. Volgens de routebeschrijving zouden we na 85km aan moeten komen. Maar toen we bijna aan 100km zaten hadden we nog steeds niet de juiste afslag gevonden. Na ongeveer 120km toch geprobeerd om ergens aan de kant te kunnen staan en de kaart erbij gehaald. En wat bleek, we waren helemaal de verkeerde kant uitgereden. Dus we moesten de 120 terug en dan nog eens extra 85km doen. VRESELIJK!! We kwamen dus pas laat toe op onze lodge die heel afgelegen lag. Het was zo goed als donker en ik had vreselijke honger omdat ik ’s middags niet echt had gegeten door de vlucht. Het meisje van de lodge zei ons hoe we aan een restaurantje konden geraken en wij dan maar weg. In de donker, helemaal afgelegen maar het gelukkig toch gevonden. En nog vrij lekker gegeten. Terug naar de lodge en ons bedje in.

Wist je trouwens dat:

-          vliegtuigen hier in Zuid-Afrika ook LINKS opstijgen

-          vliegtuigen van het witte product je even veilig naar bestemming brengen