Deze morgen werden we niet om 6u maar om 5u30 gewekt voor de wandeling. Met kleine oogjes uit bed, maar had er zo’n zin in. Nog een theeke drinken, zien we plots al geen giraffen doodleuk voorbij wandelen. Mijn dag kon al niet meer stuk! Dan tijd om de streek hier beetje te verkennen. We waren met een groepje van 7 dus dat viel heel goed mee. De gids gaf ons uitleg over bomen die heel gezond zijn en bepaalde ziektes kunnen genezen. Deze noemt de Aloë (maar tis niet de Aloë vera). Deze boom (eigenlijk ook beetje cactusachtig) gebruiken de zwarte Afrikaanse vrouwen ook om hun kinderen te doen stoppen met borstvoeding. Ze breken een punt af, smeren het sap rond de tepel en dit heeft zo’n vieze smaak dat het kind niet meer verder drinkt. Ik vond dit wel interessant om te weten. Een andere boom was dan weer een zeer giftige. Als je het melksap van die boom aanraakt en in je ogen wrijft kan je blindt worden. Opnieuw een andere boom wordt gebruikt als tandenborstelboom. Zo noem ik hem maar. Ze breken kleine stukjes tak af om erop te kauwen en over hun tanden te smeren om zo ja uw tandjes mooi te maken hé! Hebben dit ook even geprobeerd en of uw tanden nu echt proper worden weet ik niet, maar tis een goed alternatief voor als je uw tandenborstel bent vergeten ;-) Verder hebben we wat uitleg gekregen over bepaalde dieren, over sporen, over termiethopen die eveneens gebruikt worden als schuilplaats voor dieren. De termieten maken een grote hoop. Dan komt er een aardvarken de beestjes opeten. De termietenhoop wordt verlaten en dient als huisje voor dieren. Er heerst hier zelfs een dag- en nachtploeg. Overdag leven er vaak hyena’s in die ’s avonds worden afgelost door de wrattenzwijntjes. Op het einde vertelde hij dan nog een verhaal over een boom die een nogal religieuze betekenis heeft voor de Zoeloes. Het is namelijk zo dat deze stam er in geloofd dat je de ziel van een overledene moet meenemen naar zijn rustplaats. Als er dus een ongeluk gebeurd langs de weg, moet je via een heel ritueel en een tak van die boom de ziel meetrekken naar de rustplaats. Als je dit niet doet, blijft de ziel er rondspoken en zal er ieder jaar op dezelfde plaats een ongeluk plaatsvinden. De gids leek dan ook heel overtuigd dat dit de oorzaak is van de vele ongelukken tegenwoordig in Zuid-Afrika. Aangezien er nu een gemixte cultuur is worden deze rituelen niet meer uitgevoerd met alle gevolgen van dien.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maar het toppunt van deze morgen, je raadt het misschien wel al, zijn toch de giraffen. We hebben op nog geen 20meter afstand van die reusachtige beesten gestaan. Er stonden er twee voor mijn neus. En even later heb ik ze in de verte nog gezien met 3. Echt zo zalig. De gids wist ons natuurlijk wel te vertellen dat de beestjes niet zo heel bang meer zijn. Het is hier een privé game reserve met verschillende lodges waardoor de beesten hier gewoon zijn geraakt aan mensen. Ook hebben we enkele impala’s gezien. Voor de rest is het nog even afwachten. Nu zijn we van de rust aant genieten (wel jammer dat de zon niet schijnt) om dan rond 14u te genieten van een lunch en om 15u30 worden we meegenomen op een game drive op zoek naar de big five. SPANNEND!

De game drive was best leuk, maar ik denk dat ik er toch net iets meer van had verwacht. Na ongeveer een 45min rondrijden in zo’n open truck zagen we plots een Cheeta met haar 3 jongen. Best mooi om te zien. Je blijft daar dan een minuut of 10 stilstaan, andere gamers komen er ook bijstaan en foto’s worden genomen. Dan opnieuw verder. Het was precies niet zo evident om veel wild te zien te krijgen. Af en toe eens een hertje of bokje ofzo (lijken ook allemaal zo goed op elkaar). Tot we na lang wachten een groep neushorens zagen verschijnen. We gingen er echt super dicht bijstaan. Iets later zijn we dan nog eens een neushoorn tegengekomen en die heeft op denk ik nog geen 5meter van mij verwijderd gestaan. Net voor het donker werd hadden we ook nog het geluk om een olifant te ontmoeten. Daarna reden we naar een ietwat open plekje en deden we een kort aperitiefje tussen het wild en onder de sterrenhemel. Daarna richting onze lodge. En op die open truck was het toch wel best koud!

Aangekomen in de lodge was het tijd voor het avondeten. En dat was maar goed, want begon toch wat honger te krijgen. Deze keer waren we met een veel kleinere groep waardoor het eten gewoon aan tafel werd geserveerd en niet in die gezellige kring zoals avond ervoor. Het was best lekker opnieuw. En we kregen zelfs iets typisch Afrikaans, een gehaktschotel (babotie ofzoietske). Na deze maaltijd nog een douchke nemen en ons bed in want morgen wordt het alweer vroeg dag. Om 7u ontbijten zodat we zeker op tijd aan het krugerpark zijn.