Ik ben Declerck sammy
Ik ben een man en woon in Desselgem (Belgie) en mijn beroep is Machinebediender.
Ik ben geboren op 16/03/1971 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, organiseren en de jeugd aan het sporten zetten..
Getrouwd met Fabienne en 3 kinderen : Dylan(2001), Jordan(2003) en Shania(2006).Voorzitter van VACBL sedert 2001.Bestuur
Ter gelegenheid van de internationale samenwerking met Pardubice (Tsjechië) was Waregem uitgenodigd om deel te nemen met een groep aan de intern.Halve marathon .
Vrijdagmorgen om 5u vertrok de Waregemse delegatie (vertegenwoordigd door Vrije Atletiek Club Beveren-Leie), voor een 12u durende busreis naar Pardubice. Na de nodige stops en de file in Praag, kwamen we daar rond 19u20 aan bij het hotel.
Om 20u was het avondmaal gepland samen met de andere delegatie: Doetinchem (Ned), Schoenebeck (Duits) en Rosignano (Ita) in een Ierse pub.
Zaterdagmorgen werd al de startstrook en de aankomst verkend, toen al werd duidelijk dat dit een grote en goed georganiseerde stadloop is.
Toen we bezig waren aan het opwarmen (met onze clubtraining) kregen we veel bekijks, blijkbaar zijn zij dit niet gewoon. Plots werden alle fotocameras naar ons gericht ook de televisieploegen begonnen ons uitgebreid te filmen. De mensen langs de zijkanten begonnen Belgium, Belgium te roepen (ook tijdens de wedstrijd).
Aan de start stonden we op de eerste rij na de Kenianen en plaatselijke vedetten.
Onze dames liepen allen een mooie tijd met als uitschieter Charline Vanneste die 8ste dame werd. Ook onze 2 kopmannen liepen een sterke wedstrijd en eindigden op een 48ste en 50ste plaats.
Nog eens de resultaten.
48. Bert Deschodt 1u1620
50. Lieven Demeestere 1u1645
123. Charline Vanneste 1u2430 8e vrouw
267. Annick De Laere 1u3342
557. Sammy Declerck 1u4841
612. Katrien Deconinck 1u5159
Na de wedstrijd konden we pasta met kip eten.
S avonds waren wij uitgenodigd met de verschillende delegatie en de Kenianen om bij de organisator in zijn hotel te gaan eten. Er werd ons een uitgebreid buffet aangeboden.
De eigenaar was ook een sommelier en liet de flessen knallen met een zwaard.
Daarna volgde nog een modeshow met enkele plaatselijke schoonheden. Wij sloten de avond af in een plaatselijke pub.
Op zondag werd ons een strak programma op gelegd.
We bezochten in de voormiddag een prachtig kasteel, jammer maar daar mochten binnen geen fotos getrokken worden. Smiddag deden we een typisch bohemien restaurant aan met plaatselijke lekkernijen. Daarna bezochten we een kathedraal die beschermd is door de UNESCO.
Om te eindigen aan een graftempel van 30000 soldaten die in het jaar 1300 gestorven waren aan een rattenplaag. Niets bijzonder dachten wij, tot we binnen gingen en alle botten en hoofden zagen liggen. Sommige waren gestapeld in piramide vormen, andere waren gelegd in schilden en er waren kandelaars en grote lusters meegemaakt. (Zo iets kan men niet beschrijven als men het niet zelf ziet).
Zondagavond kregen we nogmaals een lekker diner aangeboden en werd afscheid genomen van de mensen van stad Pardubice. Als afsluiter hebben we nog eens een stapje gezet met de Nederlanders en de Italianen. Wij hebben ons verbroederd met de Nederlanders en wie weet komen zij naar onze wedstrijd of gaan wij eens naar hun wedstrijd.
Het was een leuke ervaring, die we allen gerust volgend jaar wensen over te doen.
