Zaterdag: braaf gaan werken. Net zoals altijd. ;) . Krijg ik mijn maandstonden toch niet door, zeker. Ik had het al kunnen raden. De buikpijn was te zeurend en te verdacht. Na enkele uren achter de pc , kreeg ik krampen. VLug naar de WC en ja hoor. Onvermijdelijk! Gelukkig zit er altijd maandverband in mijn handtas. Daarna braaf verder gaan werken. En dan moet het natuurlijk lukken dat het bureau vol mannen zit en de enige vrouw aanwezig is mijn chef die achter mij zit en af en toe naar me kijkt alsof ik compleet doorgedraait ben. Ze kan natuurlijk gelijk hebben. Maar dat is nu niet het punt. Na een halfuur verga ik echter van de buikpijn, de neiging om met mijn hoofd op het bureau te gaan slaan werd onvermijdelijk. En net zoals het maandverband zijn aspro's ook een vast onderdeel van mijn handtas. Snel even naar de kantine geglipt om een beetje water. Na ongeveer 20 minuten begint dat pilletje dan te werken. Gelukkig!
En dan die broek die zo spande: ronduit irritant. Nu moet ik niet klagen. Op gebied van gewicht ben ik niet slecht bedeeld. Vrienden zeggen me vaak genoeg dat ik mager ben. Maar telkens ik mijn maandstonden heb, dan lijkt het wel alsof ik een maat of twee bijgekomen ben. En aangezien we op het werk een uiform hebben, knelde die broek en beetje.
Maar ach, na een par uur zat mijn dag erop en kon ik vertrekken. Niet naar huis, maar na een bruiloft. Vrienden van Katrien trouwden. Snel omkleden in de kleedkamer: rok, blouse, panties. En ja die laatsten scheurden en en tweede paar was niet te vinden. En dan vraag je je af waarom je je benen die ochtend niet geschoren hebt. En ja, je weet het antwoord: blijven liggen was veel verleidelijker. Maar met die stoppels voel ik me helemaal niet op mijn gemak en ik vind het zelf ook geen zicht. Snel die schoenen aandoen en dan maar op de bus wachten: ik zal onderweg wel panties kopen.
De bus is natuurlijk net gepasserd en het is zaterdag, dus rijden ze minder vaak. Op een drafje naar die andere bus dan maar. Onderweg valt mijn frank dat ik voor het cadeautje moest zorgen. Terug naar binnen en snel naar de kassa. De vriendin gebeld om toch nog panties te pakken te krijgen. En gelukkig was er snel een bus.
Eindelijk aangekomen op de bruiloft: De bruid had een pracht van een jurk aan. Maar de bruidsjurkjes van de kindjes waren lelijk. Het leken wel grote babiekleedjes. Het feestje was leuk en het eten lekker, simpel maar goed. Te ingewikkeld is trouwens niet leuk. En vooral het gezelschap was goed. Ik geef toe dat ik soms te kattig deed tegen Katrien. Maar we zaten allebei nog met de kater van de vakantie en hadden nog geen moment gehad om het uit te praten. Maar ja, dat moment komt er toch altijd onvermijdelijk aan. Dus s'nachts in bed de ruzie uitgepraat. Ik vraag na een stilte altijd waar ze aan denkt. En dan wat later vraagt ze dat aan mij. Deze keer was ik te eerlijk. Ik dacht aan seks. Liegen had toch geen zin, maar ja, ze werd er alleen maar bozer om. Gelukkig verdween die bui ook.
En ja, momenteel is alles weer goed in onze relatie. Ik zie ze graag, en hopelijk weet ze dat ook.
Wel ik ben een 26 jarige vrouw. Al voel ik me vaak nog een meisje. Ik heb al meer dan een jaar een relatie met Katrien. Dus ja je hebt da tgoed geraden, ik ben lesbisch. Al is dat niet geheel waar. Ik zou mezelf eerder onder de noemer bi plaatsen, omdat ik ook verliefd kan worden op mannen. Al moet ik wel toegeven dat ik me snel verveel in een relatie met een man. Maar bon, Katrien dus. Ze is 20 jaar, is anderhalf jaar geleden gestopt met studeren en begint dit jaar aan een nieuwe studie: Ortho-pedagogie. Ik ben benieuwd! Ikzelf neem mijn oude studie terug op en verdiep me verder in de psychologie. We zullen wel zien hoe lang het duurd.
Momenteel ben ik net van Hoboken naar Berchem verhuisd. Na een aantal jaar op kot gezeten te hebben, was ik achter de hoek van mijn ouders komen wonen. Op veel punten heel handig, op andere storend. Mijn vader zich mijn appartement als mijn slaapkamer van vroeger. Hij kwam regelmatig commentaar geven. En ik werd er gek van. Op zich is hij een zalige kerel, maar soms te bezorgd voor zijn kindjes. En mijn mama, wel, die vond het geweldig dat ik zo dicht bij haar woonde, dan kon ik binnenspringen waneer ik wilde.
Maar ja, toen kwam Katrien en we waren nu elke keer meer dan een uur onderweg naar elkaar. Tja, dat is het nadeel van geen eigen wagen te hebben. Al heb ik onlangs wel mijn rijbewijs gehaald.Katrien wilde bij me op kot komen, dan zagen we elkaar toch wat vaker. Dus we zijn verhuist naar Berchem. Wat een gedoe. Een leuk appartementje vinden was te duur. Een huis kopen onbetaalbaar. Dus werd het samenwonen met wat vrienden. Tommeke Zag het direct zitten en nu zitten we hier met z'n drieën, op zoek naar een vierde om hier bij in te trekken.
Om eerlijk te zijn: in het begin had ik heimwee. Daar moet je dan zo oud voor geworden zijn. Ik mistte dat kleine appartementje en mijn ouders. Katrien was op kamp, Tommeke kon nog niet in zijn kamer. Maar goed, Katrien kwam terug. Tommeke kan nog steeds niet in zijn kamer, maar slaapt in de tweede badkamer. De huisbaas moet zijn kelder komen leegmaken, de nodige reparaties uitvoeren en de rotzooi uit de tuin komen halen. Vreemd genoeg vind hij dat allemaal normaal. Altijd maar beloven om het te komen doen, al zo'n anderhalve maand. Zijn vrouw begon te zeuren over de huisdieren. Al besef ik dat zeven konijnen veel zijn, er staat wel degelijk in het contract dat we huisdieren mogen houden. Al dacht zij dat er in stond dat het niet mocht. Wie tekent er nu een contract zonder te lezen? Enfin dit is zo'n beetje een korte schets van wat er nu gaande is in mijn leven. Niets speciaals.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
