We zijn nu enkele weken verder en ik denk dat het tussen ons wel goed komt. Ze komt al terug aan mijn lijf hangen. Maar ik vrees dat we toch nog even tijd nodig hebben om alles terug zoals ervoor te krijgen.
Goh, ik vrees dat ik echt van haar houd. Geen enkele andere griet zou me zo mogen behandelen, geen enkele andere griet had tegen mij moeten zeggen dat ze niet meer wist of ze nog van me hield. Maar zij wel. Van haar pik ik het. En van haar leer ik bij. Ze laat me diep in mezelf kijken en mijn fouten bijwerken.
Ach, het leven kabbelt verder en ik kan enkel hopen dat alles goed komt.
iets anders: Ik heb ongelofelijk mooie schoenen gevonden. Nadeel: ze zijn te groot. Is het erg dat ik ze toch wil houden en de tip opvul zodat ik ermee kan lopen? Als men mij dit 10 jaar geleden gezegd zou hebben, dan zou ik ze voor gek verklaard hebben. Ik die voor de moeilijke weg kies in plaats van handige schoenen?
Enfin, ik ga dit posten vooraleer de laptop weer uitvalt.
