Wel ik ben een 26 jarige vrouw. Al voel ik me vaak nog een meisje. Ik heb al meer dan een jaar een relatie met Katrien. Dus ja je hebt da tgoed geraden, ik ben lesbisch. Al is dat niet geheel waar. Ik zou mezelf eerder onder de noemer bi plaatsen, omdat ik ook verliefd kan worden op mannen. Al moet ik wel toegeven dat ik me snel verveel in een relatie met een man. Maar bon, Katrien dus. Ze is 20 jaar, is anderhalf jaar geleden gestopt met studeren en begint dit jaar aan een nieuwe studie: Ortho-pedagogie. Ik ben benieuwd! Ikzelf neem mijn oude studie terug op en verdiep me verder in de psychologie. We zullen wel zien hoe lang het duurd.
Momenteel ben ik net van Hoboken naar Berchem verhuisd. Na een aantal jaar op kot gezeten te hebben, was ik achter de hoek van mijn ouders komen wonen. Op veel punten heel handig, op andere storend. Mijn vader zich mijn appartement als mijn slaapkamer van vroeger. Hij kwam regelmatig commentaar geven. En ik werd er gek van. Op zich is hij een zalige kerel, maar soms te bezorgd voor zijn kindjes. En mijn mama, wel, die vond het geweldig dat ik zo dicht bij haar woonde, dan kon ik binnenspringen waneer ik wilde.
Maar ja, toen kwam Katrien en we waren nu elke keer meer dan een uur onderweg naar elkaar. Tja, dat is het nadeel van geen eigen wagen te hebben. Al heb ik onlangs wel mijn rijbewijs gehaald.Katrien wilde bij me op kot komen, dan zagen we elkaar toch wat vaker. Dus we zijn verhuist naar Berchem. Wat een gedoe. Een leuk appartementje vinden was te duur. Een huis kopen onbetaalbaar. Dus werd het samenwonen met wat vrienden. Tommeke Zag het direct zitten en nu zitten we hier met z'n drieën, op zoek naar een vierde om hier bij in te trekken.
Om eerlijk te zijn: in het begin had ik heimwee. Daar moet je dan zo oud voor geworden zijn. Ik mistte dat kleine appartementje en mijn ouders. Katrien was op kamp, Tommeke kon nog niet in zijn kamer. Maar goed, Katrien kwam terug. Tommeke kan nog steeds niet in zijn kamer, maar slaapt in de tweede badkamer. De huisbaas moet zijn kelder komen leegmaken, de nodige reparaties uitvoeren en de rotzooi uit de tuin komen halen. Vreemd genoeg vind hij dat allemaal normaal. Altijd maar beloven om het te komen doen, al zo'n anderhalve maand. Zijn vrouw begon te zeuren over de huisdieren. Al besef ik dat zeven konijnen veel zijn, er staat wel degelijk in het contract dat we huisdieren mogen houden. Al dacht zij dat er in stond dat het niet mocht. Wie tekent er nu een contract zonder te lezen? Enfin dit is zo'n beetje een korte schets van wat er nu gaande is in mijn leven. Niets speciaals.