If you're in it for the long run, I can be your training partner.
22-03-2009
Lente zorgt voor energie.
Een korte werkweek (donderdag studiedag, vrijdag vrijaf) zorgde voor extra sportieve kansen. Daarenboven scheen er een fijn lentezonnetje, wat zorgde voor een extra boost. Woensdag twee uren op de MTB en donderdag wat aan teambuilding gedaan . Vrijdag stond alles in het teken van de tuin: ontmossen van 't gazon en proper maken van 't hofke. Zaterdag werd 't gaspedaal nog eens opengedraaid; 3uur lang op de MTB door de heuvels van Kastel, Lichtert en Hertals Vanmorgen toch ook maar eens de loopschoenen aangetrokken voor een duurloop van een uurtje. Het verlengd weekend was welgevuld, maar 'k ben supercontent over m'n conditie.
Vandaag stond er een MTBtocht (Kasterlee - Lichtaart - Herentals) op het menu. Althans dat was de bedoeling, maar het draaide even anders uit. Iets voorbij het kerkhof van Herentals knalde mijn achterband aan flarden. Er zat niets anders op dan - met de fiets aan de hand - naar huis te lopen; toch zo'n 12kmtjes alternatieve training. Na een duurloopje van een half uurtje gevolgd door een half uurtje op de rollen op zaterdag was er dit weekend meer dan voldoende training!
Na de voorbije weken een paar rustige duurlopen (van 30' tot 1 uur) te hebben afgewerkt, afgewisseld met enkele fietstochten (60 - 80km) stond deze morgen de boslooptocht van Bart Van de Water en Roger Wils op het programma. Deze vrije loop ten voordele van dagcentrum 't Margrietje vond plaats in de provinciale domeinen 'de hoge mouw' en 'hoge rielen' en dit onder een pril lentezonnetje. Ik besloot om deel te nemen aan de 10 km (20km is momenteel nog te hoog gegrepen). Alles verliep prima; een mooi parcours dat goed afgepijld was en voldoende bevoorrading onderweg. De Hoge Mouw en de 'surprise-helling', werden wel al wandelend afgelegd kwestie van de knie nog wat te sparen.
Na een kortstondige griepprik met bijhorende problemen aan de luchtwegen ben ik -hopelijk definitief- gestart aan het loopseizoen 2009. Vandaag stond een rustig duurloopje van een half uur in het prinsenpark van Retie op het programma. Na een uitgebreide opwarming ging ik voor de ronde van 6 km. Het liep bijzonder lekker onder het deugddoende winterzonnetje. De nieuwe steunzolen vormden geen enkele hinder tijdens het joggen, en dat was een hele opluchting Het duurloopje kende daarom nog een vervolg. Ik besloot nog een toerke van 3km eraan toe te voegen, maar dan aan een iets sneller tempo (13.07). Een prima training na eventjes te zijn weggeweest...
Woensdag voor de derde keer dit jaar gaan joggen . Hoewel de goesting er is, loopt het allemaal nog niet zo lekker. De linkerknie doet weliswaar geen pijn meer, maar ik voel toch nog een zekere druk tijdens het joggen. Een 'toerke' van 6km aan 6min/km in het prinsenpark was meer dan voldoende. Een gebrek aan ritme en wat overtollige kilootjes zullen wel de hoofdoorzaak zijn. Ondertussen ben ik bij runnnersmol langsgeweest voor sportsteunzolen. Volgende week zaterdag mag ik ze gaan uitproberen. Het zal weer even wennen worden. Ach, zolang mijn knie er maar beter van wordt...
Vandaag, maandag 29 december 2008, heb ik - na een dikke vier maanden 'inactiviteit'- m'n loopschoenen terug aangetrokken! Wat heb ik het joggen gemist! Het gaf een onbeschrijflijk gevoel om in het prinsenpark in Retie nog eens een rondje van 3 km te kunnen afleggen. Niet lang, niet snel; het wordt weer langzaam opbouwen. Maar het belangrijkste is dat we terug gestart zijn en er weer van kunnen genieten!
Aan alle bezoekers prettige feestdagen toegewenst! Moge 2009 een jaar worden vol geluk, een goede gezondheid en veel sportieve hoogtepunten! Na vier maanden inactiviteit gaat ondergetekende er opnieuw een lap op geven. De springersknie is (hopelijk) voorgoed verleden tijd. Bij de kinesist staan er momenteel versterkende spieroefeningen op het programma. Samen met de fietstrainingen op de rollen is de conditie dan ook meer dan behoorlijk te noemen. Morgen, 22 december, staat nog een bezoek gepland bij de specialist voor een footscan . Benieuwd hoe de beentjes gaan reageren op de eerste loopkilometers... de 'nimbussen' staan al klaar!
Ondergetekende was er voor het eerst sinds het bestaan van de (halve) marathon van Kasterlee niet bij aan de start. Dan maar supporteren voor collega-lopers. Jan Daems, Powerjakke, ging voor de overwinning op de marathon. Maar de voorbije dagen waren er de eerste tekenen van griep waardoor Jakke halfweg de strijd moest staken. Mijn vader liep ook de volledige marathon. De voorbereiding was echter alles behalve vlot verlopen als gevolg van een knieletsel (waar hebben we dat nog gehoord...) . Na 11km kreeg hij al last van krampen, maar stoppen staat niet in zijn woordenboek. Vandaar het duurrecord van iets meer dan 5 uur!
En hoe zit het met de knie? Na een reeks van 9 behandelingen met ultrageluid/interferentie bij de kiné, blijft een positief resultaat enigszins achterwege. Vandaar dat de kiné me doorstuurde naar een sportdokter voor een second opinion. Na scanning bleek dat de patellapees onder de linkerknieschijf merkbaar dikker was dan aan de rechterzijde (ontsteking nog niet verdwenen dus). Een (tweede) shockwave-therapie volgde. De geneesheer raadde aan voorzichtig te zijn met mountainbiken om de knie niet te veel te belasten. Bij het sporten kan ik best gebruik maken van een patellapeesbandje. Kniebuiging moet beperkt worden tot maximum 90°. De sportdokter duidde op het belang van rekoefeningen: lichte kniebuiging op een aflopende helling (van 20 tot 45 graden), ander been 90° plooien. M'n PKZ-hellingsplankje gaat z'n dienst kunnen bewijzen! Merci Ludo "En mag er al gelopen worden?" vroeg ik me af. Er volgde een kordate 'njet'.
Langs deze weg wil ik de dorpsgenoten die deelgenomen hebben aan de marathon van Eindhoven feliciteren met hun prachtige prestatie! Het is sommigen (eindelijk) gelukt om onder de 3uur te duiken. Schitterend!
Na een shockwave-therapie op m'n kniepees was het vooral ijs leggen om de ontsteking tegen te gaan. Sinds twee weken bezoek ik de kinesist om van de springersknie af te raken. Van lopen is geen sprake. Als alternatief nemen we de koersfiets of de mountainbike. Roeien of steppen zou ook goed zijn om terug kracht te krijgen in het bovenbeen. Maar het verloopt niet allemaal zoals gehoopt... Enige pluspunten: de pijn is verminderd en het gewicht blijft mooi op peil. Het zal echter een werk van lange adem worden.
De voorbije weken had ik m'n knie de tijd gegeven om te herstellen... dacht ik! Tijdens een trage duurloop vorig weekend kwam de pijn weer onmiddellijk opduiken. Tijd om de huisdokter te raadplegen. Deze stuurde me verder naar een specialist orthopedie. En vandaag kreeg ik het minder goede nieuws: springersknie/jumpers knee. Dit is een chronische blessure waarbij de kniepees is geïrriteerd. Bij te grote belastingen kunnen er peesvezeltjes kapot gaan. Er ontstaat een ontstekingsreactie met als gevolg (zwelling en) pijn, vooral onderaan de knieschijf waar de patellapees vastzit aan het bot. Dit is een bittere pil om slikken daar ik de komende twee maanden niet meer mag lopen (en dus ook niet zal kunnen deelnemen aan de halve marathon van Kasterlee). Hopelijk verdwijnt de pijn na de bezoeken aan de kiné... Ik trek me op aan een quote van Benny Vansteelant: Die hard, get back in your hole, lick your wounds, reflect about it... come back stronger!
Zondag, 10 augustus 2008, hoogdag voor de duatlonsport! Na het wereldkampioenschap van 2004 was Geel een tweede keer het decor voor een wereldkampioenschap duatlon lange afstand. Joerie Vansteelant, broer van, was torenhoog favoriet na zijn overwinning van vorig jaar in Richmond (VS) Hij maakte die favorietenrol in eigen land ook volledig waar. In een tijd van 3uur 15min 05sec liep hij 18 km, fietste nadien 74km waarna nog eens 9km werd gelopen. Joerie maakte in Geel brandhout van de tegenstand; Bart Aernout, tweede Belg behaalde de zilveren plak op 4minuten achterstand, de Portugees Lino Barruncho finishte op meer dan 6 minuten van de wereldkampioen. Hierbij dient vermeld te worden dat er nog twee Belgen in de top-10 finishten; Kris Coddens (6de) en Koen Maris (8ste). Waar judo in de voorbije decennia de sporttak was waar de Belgen in uitblonken, zijn het nu de duursporten zoals duatlon en triatlon waarin de Belgische atleten wereldtop zijn. Hier mogen wij, Belgen, best trots op zijn!
Wat doet een loper op 08-08-'08? Om de symboliek van de 8 in ere te houden, 8 km lopen. Na een week zonder training als gevolg van blessures, kon ik niet weerstaan om in Retie te starten. Aan de start heel wat 'mooi volk'. De meesten kiezen (gelukkig) voor de langere afstanden, behalve ... Frans Smets. Revanche voor vorige week in Schoonbroek? De eerste kilometer ging snoeihard, doortocht in 3.36 Na twee kilometer klokten we 7.14, maar na 3,5km was m'n brandstof opgesoepeerd en moest ik de rol lossen. Veel afstand kon Frans niet nemen, maar het was wel voldoende om de tweede ronde vast te houden. Toch ben ik uiterst tevreden met m'n eindtijd van 29.55, een half minuutje na Frans.
Parcours: 3/4 verhard, 1/4 bospad Afstanden: 4km, 8km, 12km, 16km Inschrijvingsgeld: 5 euro (maar je krijgt er heel wat voor in de plaats ) Organisatie: ****
Na de jogging van vrijdagavond in Retie stond er zaterdagmiddag een estafette halvemarathon in het Giels-Bos geprogrammeerd. Twee wedstrijden binnen 24uren, is dat niet een beetje te veel van het goede? Achteraf gezien moet ik wel bekennen dat dit een beetje erover was, maar ja... Vorige zondag, bij de verkenningloop van de Kastelse marathon, kwam de estafetteloop ter sprake en eigenlijk had ik veel goesting om daar eens aan deel te nemen. Benny Van de Water vond zich toen onmiddellijk bereid om mee een ploegje te vormen. Hij ging nog zorgen voor een 'derde man' want de estafetteloop bestond uit drie lopers die ieder 7km moesten afmalen. Onze derde man was Luc Van Ende. Samen vormden we 'de drie musketiers'. Voor de wedstrijd bespraken we nog vlug in welke volgorde we gingen aantreden. Eerst liep Luc, daarna was ik aan de beurt en tot slot zou Benny als laatste loper de stok (die er niet was) overnemen. We kwamen op het domein nog Kastels volk tegen. De joggingclub van Kasterlee (JCK) had ook een afvaardiging met Guido Wils, Danny Meeus en Bart Van Nijlen. Dat kon wel eens een interessante 'wedstrijd in de wedstrijd' worden... De weersomstandigheden waren vrij goed. Er stond wel wat wind, maar het was droog en niet tè warm. Luc kwam als eerste loper binnen met een dikke twee minuten achterstand op Guido (JCK). Twee minuten goedmaken op 7km tegen iemand als Danny Meeus, zag ik eerlijk gezegd niet goed zitten, maar kom, ik vertrok toch vol goede moed. Al snel raapte ik de ene na de andere loper op, maar na een drietal kilometer voelde ik dat er geen poeier meer in de benen zat en den Danny was in de verste verte niet te bespeuren. De knie begon weer op te spelen, maar van stoppen was geen sprake, dat kon ik m'n teamgenoten niet aandoen. Ik kwam binnen in een tijd van 27.46. Op zich niet slecht, maar niet goed genoeg om de JCK-joggers te verontrusten want ik was slechts dertien seconden ingelopen op Danny. Dan moest Benny het maar waarmaken tegen Bart. Deze laatste had de avond voordien nog deelgenomen aan de 2u van Herentals dus moest het voor Benny wel mogelijk zijn om wat tijd terug te pakken. Benny finishte in een knappe 27.09 , helaas op een (luttele) minuut achterstand van JCK. Een mooie 11de plaats voor JCK en een verdienstelijke 13de plaats voor 'de drie musketiers' op een totaal van 73 trio's. Deze estafette halvemarathon is zeker voor herhaling vatbaar; een aantrekkelijke formule, een schitterend parcours en een puike organisatie van de afstandlopers van Vosselaar.
Parcours: gevarieerd (meestal bospaden) Afstanden: 7km (enkel), 21km (estafette) Inschrijvingsgeld: 15 euro (voorinschrijving voor de estafette) Organisatie:****
jogging van de drie gehuchten in Retie(Schoonbroek)
Vrijdagavond stond de jogging van Schoonbroek op het programma. Na een knappe vierde plaats die ik hier vorig jaar behaalde op de 10 km, wou ik het dit jaar nog eens overdoen. Traditiegetrouw heel wat (bekende) arac-atleten aan de start. Benny Govaerts koos voor de 15km, Frans Smets voor de 10km. Zou ik deze laatste nog eens het vuur aan de schenen kunnen leggen, zoals in dwars door Kasterlee? Er was een behoorlijke opkomst voor deze jogging, ondanks de concurrentie van de '2uur van Hertals'. Na de eerste kilometer was al duidelijk dat ik dit keer Frans moest laten lopen. Frans start altijd snel. Ik had me duidelijk vergalopeerd. Man, er werd snel gelopen voor een kleine regionale jogging! Ik liep erg onregelmatig, met voortdurend versnellingen die niet veel uithaalden (een gevolg van m'n laatste intervaltraining 5x1000m). Uiteindelijk kwam ik -als negende!- over de streep in 39.50. Geen slecht resultaat, maar de lichamelijke problemen van enkele weken geleden (knie en scheenbeen) steken weer de kop op... Ai.
Parcours: volledig verhard Afstanden: 5km, 10 km of 15 km Inschrijvingsgeld:5 euro (incl. tombolabiljet) organisatie:***(*)
Deze avond, 30 augustus, gehoord op het rtv-nieuws:
In Kasterlee hebben buurtbewoners van de Geelsebaan woensdagmorgen enkele vreemde grascirkels ontdekt op een pleintje in het centrum.
Het gaat om 6 cirkels die met elkaar verbonden zijn. Wat het voorstelt, is een mysterie. In de Verenigde Staten komen gras- of graancirkels wel vaker voor, maar in ons land zijn ze eerder een uitzondering. Het pleintje met de cirkels ligt vlakbij restaurant De Vliegende Schotel, een vreemd toeval.
Een mooie publiciteitstunt voor de wisselfeesten van komend weekend, Gie!
Lopen is al bij al een vrij goedkope sport. Buiten de aankoop van een paar degelijke loopschoenen, zijn er geen spectaculaire kosten aan verbonden. Voor deze aankoop ga je best naar een speciaalzaak (zie rechterkolom) waar je deskundig advies krijgt. Deze week kocht ik bij Erik (op zijn advies) de 'asics nimbus', een heel degelijke neutrale loopschoen. Ik kan niet wachten om ze in te lopen...
Deze morgen heb ik deelgenomen aan de verkenningsloop voor de marathon van Kasterlee. Hoewel het parcours geen verrassingen meer inhoudt, is het toch aangenaam om met anderen het traject nog eens te verkennen. Ondanks de drukkende warmte viel de duurloop goed mee. We waren gestart met een dertigtal lopers en liepen aan een gezapig tempo van 11km/u. Ik had de hartslagmeter aan (iets wat ik zelden doe). Het ding bleef keurig tussen de 125 en 145 slagen, op de laatste kilometer na. De heuveltjes werden goed verteerd en aan 'de wissel' in Kasterlee was er nog voldoende energie over voor een eindspurtje. Volgende week staan er enkele snelheidstrainingen op het programma om vrijdag de jogging van de drie gehuchten in Schoonbroek-Retie en zaterdag aan de estafette-halve marathon in het Giels-Bos deel te nemen.
Daar ik vorige donderdag last had van een ontsteking van het rechterscheenbeen, bleef de training beperkt tot een rustige herstelloop van 40min.op vrijdag. Het weekend stond in het teken van rust en verzorging. Ik wilde mezelf niet forceren op de Kastelse heuvelrug en koos voor de 10,3km, een beetje oneerbiedig "mini- dwars door kasterlee" genoemd. Aan de start in Ossengoor stonden enkele interessante atleten. Als ik geen last kreeg van m'n blessure, moest het wel lukken om in het spoor te blijven van Frans Smets, Ben Van de Water en Benny Goovaerts... Van bij de start lag het tempo vrij hoog, mede door toedoen van Jef Smits. Er ontstond al vlug een kopgroep van 4 lopers, gevolgd door een vijftal waar ook ik deel van mocht uitmaken. Ik liep in het gezelschap van bovenvermelde ARAC-atleten, al kostte het heel wat moeite om bij het verlaten van het domein Hoge Rielen Benny G. te volgen die aansluiting probeerde te krijgen bij Frans. In de Hoge Rielen stond er een strakke wind en ik was blij dat ik mijn treintje bij Frans Smets kon aanpikken. Bij het indraaien richting de Balderij vond ik m'n tweede adem. Benny G. had een voorsprong genomen van een tien meter, Frans moest stilaan de rol lossen, het moment om samen met een andere atleet door te trekken naar Benny, hetgeen ook lukte. Op zo'n 1,5km van de finish plaatste Benny een pittige versnelling waar we geen antwoord op hadden. De achterstand bleef beperkt tot enkele tientallen meters, maar ik kon hem niet meer bijbenen. Finish in 40min. (Officieel: 7de plaats in 39.04) Ik ben zeer tevreden over deze prestatie, temeer omdat ik geen pijn voelde.