Eind juli, hoogzomer, een lekker weertje: tijd om een natuurloop mee te pikken. Op dus naar Gerhagen in Tessenderlo. Ze hebben daar een natuurdomein van 800 hectare. Plaats genoeg om een flinke omloop uit te stippelen. Samen met enkele andere Nest- en Lief- runners Jos de Win, Johnny de Jaegher en Luc van Loock trok ik richting het verre Limburg.

Jos koos er voor de 8 km en toen we hem na de aankomst terugzagen, zat daar een tevreden mens. De andere drie vertrokken in de 13,5 km. De lijfspreuk van mijn goede vriend Willem van Oranje was “Luctor et emergo”, in hedendaags schoon Vlaams: ”ze hebben met mij nog niet gedaan”.  In de praktijk heeft de brave(?) mens bijna heel zijn leven op zijn kin gekregen en ook mijn vorm is op dit ogenblik niet goed genoeg op Luc te kloppen. Die man zit zo goed, dat hij het nodig vindt om van een op zich al zware wedstrijd een krachttraining te maken door voor ongeveer 100 euro aan kleingeld mee te nemen in zijn zakken en zijn blote handen. Het voordeel daarvan is dat je door het gerammel altijd weet waar de Luc zich bevindt. Het nadeel is dat je door de herrie het gefluit van de vogeltjes niet meer hoort en dat nog wel in een stiltegebied.

Terug naar de wedstrijd. Na de start bleven we ongeveer twee kilometer samen. Dat duurde tot bompa Johnny besloot om wat meer van de omgeving en het gezelschap te genieten en achterbleef. De rest van de wedstrijd is snel samen te vatten. Luc had op elk moment kunnen versnellen en heeft zich heel dikwijls ingehouden. Hij besloot er een doorgedreven training van te maken. Zelf heb ik zo goed mogelijk mijn best gedaan en ik was tevreden om in die warmte toch een vrij behoorlijk tempo te lopen. De natuurloop was prachtig en de organisatie was steengoed. Na een prachtige voormiddag vetrok de ganse ploeg dan ook tevreden richting Herenthout.

Staf

Twee van onze dames, Greet Buts en Maria Vranckx trokken vandaag naar Kasterlee, en ze hielden er de eer van de Vo²Max Runners meer dan hoog. Verslaggever van dienst was Rudy Bierinckx:

We vertrokken vandaag eerst richting Bouwel, waar we Greet Buts oppikten en verder reden naar Kasterlee. In het pompoenetersdorp namen onze twee Vo²Max dames deel aan “Dwars door Kasterlee” een wedstrijd over 16km.

Door het slechte weer had ik mijn plan om de fiets mee te nemen, op het laatste moment, maar gewijzigd. Ik vervulde dan maar de functie van luxechaffeur voor de dames, zodat zij niet met de bus naar de start moesten. Kwestie van niet te lang in de regen te staan en zo lang mogelijk de spieren warm te houden, wat beide dames blijkbaar zonder mijn hulp konden .

De start werd om 14:00 uur gegeven. Samen met mijn zoon Laurent spoedde ik mij naar de eerste doortocht, waar we Maria als eerste vrouw zagen passeren. Greet volgde daar als tweede, maar Annie Staes zat haar dicht op de hielen. Bij de volgende doortocht,  was Maria al zeker van de overwinning, en liep Greet steeds verder van Annie weg.  

Onder de aanmoedigingen van Elke die, met fiets, aan de aankomst stond te supporteren won Maria onbedreigd in 1:04’25”. Hoewel Greet tijdens de laatste 3km nog door de Nederlandse Elly Zigenhorn werd ingehaald en voorbijgestoken, werd ook zij luidruchtig aangemoedigd door dochter Elke. Op de meet bedroeg het verschil met de Nederlandse amper 21seconden. Ondanks het verlies van zilver,  was Greet heel tevreden met haar 3^de  plaats in 1:08’48”. Annie finishte in 1:09’44”.

Na de wedstrijd zijn we in de tent nog wat gaan nagenieten van de wedstrijd. En ik kan u verzekeren er kwam, gezien het tijdens de wedstrijd geen minuut droog is gebleven, deze keer geen water aan te pas. Nadien besloten we, tegen beter weten in, om op de nationale feestdag nog eens een vettige portie van ons nationale gerecht te nuttigen. Een atleet moet tenslotte zijn vet- en zoutreserves, en zijn gewicht op pijl houden. Iets waar we dan ook in geslaagd zijn.

Rudy

Eerst dit : de jaarlijks 10 kilometer van Wiekevorst was een geweldig succes voor de dames van VO²Max, Maria (1ste plaats) en Greet, (1ste +50), die met de bloemen naar huis mochten gaan. Ook Ronny Delen was geweldig blij met zijn wekelijkse paar kousen.

Willem van Oranje zei ooit : ‘Il n'est point besoin d''espérer pour entreprendre ni de réussir pour persévérer’, vrij vertaald : ’Het is niet erg op je kl… te krijgen als je maar je best gedaan hebt’. Ze hebben de mens later doodgeschoten.

Met de uitspraak van de Nederlandse Vader des Vaderlands in gedachte vertrok ik op vrijdag avond met de fiets richting Wiekvorst voor de 10 km. Aan het kapelletje van Onze-Lieve-Vrouw-der -Zeven-Weeën aan de Uilenberg nog gauw om bijstand gesmeekt van de Moeder Gods en dan op weg met vriend René van Doninck. De opdracht was niet min. Hoe na een ganse week van sukkelen de heer Luc van Loock kloppen die na een jaar van ups en downs zichzelf bijeengeraapt heeft en alles op het lopen heeft gezet.

Vóór de start werden alle 360 deelnemers als schapen in een kooi gedreven. Het vertrek was hectisch. Ik probeerde in het spoor te blijven van de Luc die zich als een speer door de massa ploegde. Ik kon volgen. Maar na een kilometer ging het iets omhoog en Luc had zich vastgebeten in het zog van een aantal Nijlense trawanten. Ik moest lossen. Maar dat was niks. Zij zouden zich nog wel opblazen en er waren nog genoeg kilometers te gaan. Na halfweg was Luc nog altijd in het zicht. Geen paniek dus. Nog tijd genoeg. En inderdaad! Op het laatst had ik nog wat over. Maar de Luc was gaan vliegen. Besluit: die mens heeft zijn bloemen dik verdiend en ik moet stoppen met schrijven, want ik moet gaan trainen.

Groeten

Staf

Zaterdagavond ben ik samen met mijn zoon naar Heultje getrokken om deel te nemen aan de KWB jogging, waar ik ging voor de 8 km. Voor één keer eens geen stress om op tijd te komen zodat ik rustig kon opwarmen

We moesten twee ronden afleggen van 4km op een heel ander parcours dan vorig jaar. Stipt om zes uur vertrokken we aan het voetbalplein. Ik begon rustig achteraan de bende en legde de eerste ronde af in 23’ rond. Tijdens de tweede ronde ben ik wat versneld en kon daardoor nog enkele deelnemers remonteren, om tenslotte te eindigden in een tijd van 44’37”,  waarmee ik zeer tevreden was. Na het inleveren van ons borstnummer werden we verrast, met opnieuw een paar witte sokken.

Tot vrijdag in Wiekevorst
 
Jos

Met +- 2300 lopers stonden ze maandagavond, 7 juli, aan de start van de “Classic” in het Limburgse Tessenderlo. Deze klassieker over 10 km trekt zowel de joggers als de betere atleten aan. In de uitslag vonden we twee van onze Vo² Max. Runners terug. Zowel Ronny Delen als Luc Van Loock tekende present. Ronny werd 320^ste in 42’10 en Luc eindigde als 548^ste in 45’16”.

Zaterdag na het werk ben ik vertrokken richting Geel - Larum om deel te nemen aan de jaarlijkse jogging. Omdat ik nogal laat vetrokken was, besloot ik om in Herenthout de snelweg te nemen, die weg heet toch niet voor niks snelweg, allé dat dacht ik toch.
 

Ik was juist de afrit Herentals oost voorbij toen ik op mijn autoradio hoorde dat er een ongeval gebeurd was op de afrit Geel west, en de rijweg volledig versperd was. En ja hoor 1km verder stond ik in de file en het was al 18:00. De wedstrijd vertrok om 18:30, dus ik de pechstrook op en zo verder richting Geel. Helaas was ik niet de enige met dit idee, het resultaat was stapvoets aanschuiven tot Geel west.

Ik kwam omstreeks 18:20 aan in Geel – Larum, vlug mijn auto, in een straatje, geparkeerd en in zeven haasten naar de inschrijving. Ik was nog juist op tijd om de start te halen. Aangezien ik mij zo gehaast had, dacht ik dat ik de 8,8km in hetzelfde tempo moest afleggen. Dat ging goed tot het einde van de eerste ronde waar ik doorkwam in 24’10”. En  toen stond hij daar, de man met de hamer. Ondanks de aanmoedigingen van Ronny Delen die al gefinisht was in 36’ 58” (voor hem was dit een trainingsloopje in het vooruitzicht van de Nike Classic waar hij vandaag gaat vlammen) geraakte ik echt niet meer vooruit. Ik had zelfs de moed niet meer om aan te pikken bij lopers die me voorbij liepen. Uiteindelijk ben ik binnen gesukkeld in een eindtijd van 51’05”.

Na de douche heb ik me samen met Ronny op het terras van de cafetaria van de  plaatselijke voetbalclub gezet en na een stevige trappist was mijn ontgoocheling  vlug over. Zeker nadat mijn tombolanummer als eerste uit de zak werd getrokken en ik naar huis kon met een grote ligstoel. De Ronny moest zoals zo dikwijls vertrekken zonder prijs. 

Zondag was het plan om in Schriek deel te nemen aan de 7,2km. Ik wist al op voorhand, vermits mijn zoon om 11:00 uur startte in de triatlon van Kortrijk, dat dit weer kunst en vliegwerk zou worden om op tijd te komen.

Omstreeks kwart over één  kon ik, met de hoop om tijdig in Schriek aan het vertrek te staan, in Kortrijk vertrekken. Om vijf voor drie kwam ik in Schriek aan.

Daar bleek dat ik me vergist had en de wedstrijd pas om 15:30 vertrok. Ik had me dus nodeloos gehaast en voor niets zo hard gereden. Hopelijk blijft dit laatste zonder gevolgen!

Over de wedstrijd kan ik kort zijn: ik wist niet wat ik moest verwachten. Twee dagen na elkaar lopen had ik sinds lang niet meer gedaan. Na 1km kwam ik in een groepje van de familie Van Loock terecht. Ik ben daar rustig bij gebleven en heb al babbelende de wedstrijd uitgelopen in een eindtijd van 41’53”. En zoals steeds in Schriek, werden we daarvoor beloond met een zak verse groenten

Jos

Nu het triatlon seizoen volop aan de gang is komt Elke Naets wat meer in de picture. Zaterdag ging zij van start in een 1/8 triatlon in de Noorderkempen:

Zaterdag, trok ik richting Hollandse grens om er in Meer een recreatieve triatlon mee te doen ten voordele van Orka. Orka is een organisatie die zich inzet voor kinderen met reuma. Aangezien Marc Herremans het startschot kwam geven, wilde ik dit evenement zeker niet missen.

In het begin van de week waren we nog drie dagen gaan fietsen in de Vogezen, dus het was nog even afwachten of ik hier niet te veel last meer van zou hebben.

Na een goede start in het zwemmen kwam ik na 300 meter als vijfde vrouw uit het water. Het fietsen ging heel vlot en ik kon tijdens de afstand van 20km oprukken tot op de tweede plaats. Ten slotte moest ik dan nog 5km lopen. De overgang van fietsen naar lopen ging me nu veel beter af dan vorige week, zodat ik de laatste ronde nog wat kon uitlopen op mijn achtervolgers. Ik eindigde tenslotte op de tweede plaats in een tijd van 1:09'13".

Elke

Donderdag trad Yves Vermeulen aan in een, frisse en natte, vakantiemeeting van Volharding Beveren. Yves liep bij onze Oost-Vlaamse buren een 300m in een knappe 39.96.

Hierbij het verslag van de Bilzen run van afgelopen zondag, beter laat dan nooit, maar het goede weer en het vele werk zorgden voor de vertraging.

We waren met de ganse familie afgezakt naar Bilzen, waar om 15:00  de start werd gegeven van de 1/2 marathon. Aangezien er niet mocht meegefietst worden, diende ik nog vlug wat sluipwegen te zoeken. Bij de km punten 1km, 5km, 8km,12km en16km, kon ik Maria aanmoedigen en drinken geven wat bij het warme weer zeker nodig was.

Tijdens een gesprek met enkele andere atleten aan de start was de verandering van het parcours tegenover vorig jaar aan de orde. De organisatie had teruggegrepen naar het wedstrijdparcours uit de periode 1992-2000, met heel wat hellingen en serieuze beklimmingen. Zaak was dus om in het begin van de wedstrijd niet te vlug van stapel te lopen. En dat het inderdaad zwaar was wisten we al na 5km wedstrijd, waar Maria riep: ‘niet te doen, zwaar bergop en de wind stevig in het nadeel, dat heb ik nog niet meegemaakt’. Ik riep dat ze al een heel stuk voor was, en dat ze het gerust wat kalmer aan kon doen, maar ze bleef haar tempo lopen en won overtuigend bij de dames in

1:26’50”. Ze had bijna 6’ voorsprong op de eerste senior. Bij de mannen mocht Rik Ceulemans op het hoogste schavotje met een tijd van 1:06’45”.

Rudy

Het voorbije weekend trad Yves Vermeulen aan in twee wedstrijden. Zaterdag tijdens de open meeting van AC Herentals liep hij een 200m, en zondag tijdens de “memoriam Jos Verstockt” in Lier kwam hij uit op de 800m.

Op de niet zo snelle mondopiste van het Bloso sportcentrum in Herentals, liep Yves zaterdag een erg sterke 200m. Hij zette een knappe 24”66 op de tabellen, en dook daarmee voor de eerste maal onder de 25”.

Vandaag in Lier liep het iets minder goed, en we citeren Yves:
“Er was slechts één reeks 800m waardoor ik mee moest startten met de snelle jongens. Ik besloot al vlug mijn eigen tempo te lopen (alleen dus). Een goede 64” tijdens de doortocht na 400m, tempo dat ik echter niet kon doorzetten. Nog sterk verzwakt tijdens de tweede ronde kwam ik uit op 2’13”71. Ik had, hoewel ik tijdens de opwarming een fris gevoel had, erg zware benen tijdens de wedstrijd. Waarschijnlijk de weerslag van mijn sterke 200m gisteren. Vandaag dus een wedstrijd om erg snel te vergeten”.

Ondanks dreigende onweerswolken kwamen in Vorselaar heel wat deelnemers opdagen voor de wedstrijden over 5,10 en 15km.

Bij aankomst op de sportterreinen van Vorselaar, liep ik heel wat clubgenoten tegen het lijf. Johnny De Jaegher en Guy Debiscop planden een stevige duurloop over 15 km. Ludo Geerts, Wim Aerts en Rene Van Doninck besloten om samen de 10 km uit te lopen. Duatleet en Vo² max collega Remi Goossens kwam op het laatste moment aan en meldde zich voor de 5 km. Na de vroege shift durfde ik de 15 km niet meer aan en besloot te starten in de 10 km.

Ik begon rustig aan de wedstrijd, heb stelselmatig het tempo opgedreven (bang voor de man met de hamer) en kwam aan op een voor mij verdienstelijke 55^ste  plaats in 44'59''. Ludo Geerts was 114^de  in 53'53'', Wim Aerts 116^de  met een tijd van 53'59” en Rene Van Doninck 123^ste  in 54'43”. Johnny die na zijn pensionering niet te houden is, finishte in 1:11'20'' en behaalde een verdienstelijke 35^ste  plaats. Guy Debiscop eindigde in 1:15'38'' en was 47^ste. Remi, die zoals steeds van in het begin stevig aan de wedstrijd begon, eindigde op de 125^ste  plaats in 26'43”.

Met 212 deelnemers op de 5km,167deelnemers voor de 10km en 61 in 15km was dit een geslaagde organisatie.

Luc Van Loock

Tielen 22/06/08 - Vandaag stond Herentals-Tielen op het programma.
Deze klassieker heeft alles mee voor wie houdt van natuurlopen. Er is vooral de Kempische heuvelrug met een drietal fameuze kuitenbijters. Daarnaast is er de omkleding: de treinreis, de met fanfaremuziek begeleide wandeling naar het station. Vanaf dit jaar stond er ook een bijzonder medisch team paraat. Ik heb het door zuster Ursula voorgestelde onderzoek vriendelijk doch vastberaden afgewimpeld (hoewel, ik vrees de nachtmerries die nog kunnen volgen).

De sportieve inzet was iets minder. Er was in geen velden of wegen een Vijand te bekennen. Het grootste probleem kon het weer worden. Het was bijzonder warm en er was onweer aangekondigd. Het kwam er dus op aan zeer zuinig te lopen. Ik ben hier in het verleden al eens tegen een aardappel van formaat aangelopen waarvan onze coach en dhr. Willy Aerts nog steeds kunnen getuigen.

De eerste hindernis, de trappekes van Kruisberg, worden zeer voorzichtig genomen, kwestie van niet te verongelukken. En ziedaar, plots toch tegenstand. Wie komt als een steen van de berg gedonderd. Is dat niet opa Johnny? Weeral zonder te verwittigen. Maar dat zal vandaag niet waar zijn. De snoodaard wordt ingerekend en eventjes later achtergelaten.

De tweede hindernis, twee geweldige beklimmingen in de buurt van de Floreal, worden ook met fluwelen handschoentjes- of liever loopsloefkes genomen. Dan volgt een pad met geweldig veel uitstekende wortels. Weeral oppassen dus, zeker als er vlak achter mij een geweldige valpartij plaatsvindt. Geen tijd echter om voor medische steun te zorgen, da’s werk voor zuster Ursula. Arme jongen.

Het liep best lekker, daar in dat bos. Maar ik wist dat het ergste nog moest komen. Het open landschap en de zon van de laatste vier kilometer. Ik had goed gespaard en het was nodig ook. De laatste tien kilometer kon ik de ene na de andere loper, waarvan heel wat wandelaars, oprapen. In 1: 11’ en 49" bereikte ik als 146ste de aankomst, net op tijd. Eventjes later was ook onze gepensioneerde bompa daar, 160ste in 1:12'31". Nu volgen twee maanden vakantie. Trainen dus maar.


Groeten

Staf Witvrouwen

Vandaag, stond als afsluiter van de straatwedstrijden van het handelsverbond een stratenloop van 10km in Stabroek op ons programma.

Aangezien Ronny Delen andere dingen te doen had, lees: eten en vooral drinken op een barbecue, trok ik met ons ma mee naar Stabroek. Aan de inschrijving dook nog een bekend gezicht op. Met name Luc Van Loock. Luc, die s’morgens een goed gevoel in de benen had, wilde nog eens een goede prestatie neerzetten.

Ons ma had direct een collega van GM gevonden die hetzelfde tempo liep, zodat ze uit de wind en vooral uit de zon werd gezet. Ze eindigde als eerste vrouw in 40’15”. Ikzelf zag na 1,5km Luc en Leentje (de tweede vrouw) passeren. Leentje liep een paar stappen te snel voor mij zodat ze al vlug 50m voorhing. Luc heeft me dan uit de wind gezet, zodat ik nog kon proberen het gat dicht te lopen (merci hiervoor Luc ), maar ik kon niet aanpikken. Na ongeveer 5km moest ik Luc dan ook laten gaan. Het was toen voor mij nog 5km alleen bakken en braden.

Ik eindigde uiteindelijk op een 17^de plaats in 45’21”. Luc werd 15^de in een iets snellere tijd van 44’48”.

PS. Greet Buts, die afgelopen winter een sterk seizoen liep, werd na de wedstrijd nog gehuldigd als beste winteratlete van GM. Dikke proficiat ma!

Elke

Beerse 19/06/08 – We zijn pas terug met het ganse gezin van de Domestic 5km, het tijdlopen in Beerse. Met de aanwezigheid van een grote delegatie buitenlandse atleten kunnen we zeggen dat het dit jaar een internationale wedstrijd was.

Maria moest om 20:38 startten, en werkte haar wedstrijd tegen een zeer hoog tempo af. Haar officieuze tijd was 17’57” dit is ongeveer 20” trager dan vorig jaar, maar dit maal was de afstand wel de volle 5km. Hierdoor lag de tijd van iedereen hoger dan vorig jaar.

Gezien de sterke concurrentie, was Maria zeer tevreden met haar, vermoedelijke, 8ste plaats (zelf tijden opgenomen). De eerste dame was Mimi Belete in een tijd van 15’33”.

Ook bij de mannen was er veel buitenlands talent. Als je over een winnende tijd van 13' 38” spreekt, en er tot 20 atleten onder de 15’ duiken, dan kun je spreken van een top bezetting.

Na haar schitterende prestatie, kan Maria met een goed gevoel naar de volgende wedstrijd. 

Ruddy       

De bij momenten hevige regenbuien die vandaag over het BLOSO sportcentrum in Herentals trokken, konden niet verhinderen dan er sterke prestaties werden neergezet op de B-meeting van AC Herentals.

Twee van onze atleten hadden de weg vandaag geruild voor het tartan van de atletiekpiste. Koen ledegen, waagde zich aan zijn oude liefde de 100m sprint, en bewees dat er nog meer dan een beetje snelheid in hem zit. Koen liep in de B-reeks naar een 4^de plaats in 12”84.

Maria Vranckx, die de gisteren geplande stratenloop links had laten liggen om op het Herentalse tartan te proberen een sterke tijd neer te zetten op de 3000m, ronde die opdracht succesvol af. Maria zette zich gedurende 2000m in het spoor van een sterk lopende Vickey Lieckens, en plaatse dan een knappe versnelling. Maria liep naar een sterke tijd van 10’33”40. Zij verpulverde haar persoonlijk record met meer dan 20”.

Greet Buts liep zaterdag een 10 km wedstrijd in Bornem hieronder vindt u haar verslag:                                           

Bouwel 14/06/08 - Vandaag trok ik alleen, aangezien Maria een andere koers had gepland, naar Bornem voor een wedstrijd van het Flanders Wegcircuit.

De weg naar ginder liep niet over rozen. Ik wou binnendoor rijden langs Duffel en Mechelen, maar daar was het superdruk. Gelukkig was ik op tijd vertrokken. Ik kwam om 14:30 aan, nog goed op tijd om in te schrijven, los te lopen en om kwart na drie aan de start te staan.

De wedstrijd begon met 600m op de piste en daarna moesten nog drie grote ronden op straat afgelegd worden. De start ging nogal snel, alle concurrenten zaten direct voor mij, hoewel ik toch niet slecht bezig was met 3'50" op de eerste kilometer. Maar na enkele kilometers, begon ik ze allemaal in te halen. Eerst sneuvelde Linda Coppens, een leeftijdsgenoot, en daarna moest ook Cindy Van Daele eraan geloven.

De laatste twee kilometers was het afzien. Ik had nog twee seniors in het vizier, maar die heb ik jammer genoeg niet meer kunnen inhalen. Ik strandde juist naast het podium, op de 4de plaats. Mijn tijd was officieus 40'31". Op de officiële uitslag is het nog wachten.

Afgelopen zondag waren drie van onze atleten opgenomen in het masters team, dat in Lier de Herentalse kleuren moest verdedigen in de Beker van Vlaanderen (inter-club).

Koen Ledegen nam de 200m (25”81) en de aflossing 4*400m voor zijn rekening. Yves Vermeulen kwam uit op de 400m (55”13) en de 4*400m, en Maria Vranckx liep de 1500m (5’08”)
 
De 4*400m ploeg, bestond volledig uit Herenthoutse atleten. Koen Ledegen, Erik De Vries, Bart Van Caeyzeele en Yves Vermeulen zetten een tijd neer van 3’47”25. Een prestatie waarmee ze slechts enkele seconden boven het clubrecord bleven.