Onze vier andere Vo2max Runners gingen om 20:00 van start voor de 10km. Hierin moest Maria net als Greet genoegen nemen met de tweede plaats (38'41”) zij moest de Oost-Vlaamse Nathalie Declerq (38'11”) laten voorgaan. In de achtergrond ontspon zich intussen de strijd tussen onze drie heren om het beste resultaat neer te zetten. Yves (41'25”) toonde zich in dit duel de sterkste voor Ronny (42'27”) en Luc (42'47”)

Blijkbaar zijn onze atleten wat hun berichtgeving betreft serieus wakker geschoten, want van Luc Van Loock kregen we een verslag van de 11 juli jogging in Heultje.

Na een telefoontje van Ronnie Delen ben ik zaterdag gaan deelnemen aan de 12 km lange vakantiejogging in Heultje. Ronnie is terug stevig aan zijn conditie aan het werken met als resultaat, dat ik vorige week zaterdag in Geel – Larum, onder een stralende zon op 5 minuten werd gelopen. Twee dagen later in de Classic kon ik de schade echter al beperken tot +-2 minuten. Met deze cijfers in gedachten werd het sein voor de start gegeven.

Ronnie gaf er meteen een lap op en kon direct van bij de start al uitlopen. Mijn eerste gedachte was, toch weer geen 5 minuten aan mijn k.... Maar met de woorden van Staf Witvrouwen in gedachten, "probeer altijd de vijand te verslaan" heb ik de achtervolging ingezet. Door de gezamenlijke start van de 4, 8 en 12 km werd het voorbijsteken van trager lopende atleten fel bemoeilijkt. Na 2 km was er een lus in het parcours en kon ik vaststellen dat ik al 50 meter goed te maken had op deze Herenthoutse ex-carnaval nar (wat zeker ni makkelijk zou zijn)

Achter mij zag ik nog een andere "vijand" opduiken, dorpsgenoot Paul Obbels. Ik werd dus van voor en achter belaagd en in de tang genomen. Toen heb ik mij maar helemaal gericht op de “nar” en geprobeerd het gat te dichten. De tweede ronde werd het tempo opgedreven.

Dit was mogelijk omdat ik mij kon optrekken aan de deelnemers van de 8 km die hun eindspurt hadden ingezet. Alles ging goed tot ik de laatste keer de lus maakte en even Ronnie aankeek die nog steeds een zeer goede indruk gaf. Achter mij ook nog steeds een goed lopende Paul Obbels.

Ronnie die de laatste 2 km de gaskraan volledig open draaide kwam in een knappe 48' 54" als 31ste over de aankomstlijn.1' 09" later werd ik op de 37ste plaats afgeklokt in 50' 03".

Paul Obbels die de dag voordien de Hoevejogging had gelopen eindigde in een verdienstelijke 51' 17" op de 40ste plaats. Tussen pot en pint werden er nog plannen gesmeed voor de 10km van Wiekevorst volgende vrijdag.

Het was daar in Heultje een mooie organisatie met contente atleten. Nu nog een paar goede trainingen en dan gaan we weer het vuur aan lont steken. Tot in Wiekevorst Ronnie.

Vo² max runners never give up!

Maandag 6 juli, Tessenderlo...ik heb mijn belofte aan de Luc gehouden en ben voor hem...en in mindere mate voor mijzelf een borstnummerke gaan afhalen zodat wij toch nog vooringeschreven waren. Hierdoor konden wij ons startgeld nog juist betalen...wij werken op een niet zo stabiele firma, dus...! Nu moet ik toegeven, ik heb Luc nergens kunnen vinden aan de start, daarom ben ik maar weer voluit gegaan. Op de beklimming had ik even een dipje, want elk jaar haal ik daar anderen in en nu moest ik blijven zitten waar ik zat. Resultaat 314de in 41'12” op 10km, Mijn beste prestatie in 5 jaar.
Luc werd 485ste in 43'05”. Hij was erg tevreden vertelde hij op het werk. Ik ben nog gebleven om het gigantische vuurwerk te bewonderen en de kermissfeer van Tessenderlo in mij op te nemen...alhoewel, de kermissfeer van Herenthout, daags voordien heeft mij wel enkele seconden gekost denk ik want ik was heel de dag nie goe geweest.

Maria Vranckx startte gisteren in de ‘Domestic 5K’ een stratenwedstrijd in Beerse, waar er individueel tegen de tijd wordt gelopen. Van echtgenoot Rudy Bierinckx kregen we een korte impressie.

Net zoals vorig jaar was Maria ingeschreven voor de 5km tijdlopen in Beerse en het werd weer een spannende wedstrijd. De omloop was wel gewijzigd tegen vorig jaar. De afstand zou nu exact 5km zijn. Dit feit en het gegeven dat iedereen zei dat het zwaarder was, resulteerde in minder snelle tijden dan in de vorige edities.

De wedstrijd zelf dan. Na 500m kwam Maria al door in een tijd van 1'44”, de eerste km werd gerond in 3'33” een te snelle start dus. Op 2,5 km werd het zwaar. Maar Maria is een vechter en toen ze langs de start passeerde en ze de tijd van haar concurrenten hoorde, gaf haar dat de moed om beter doen. Op 500m voor de finish nog eventjes alles geven en geëindigd als 7de in 18'34”. Muriel De winter (6de)deed iets beter 18'15” en Els Van Hooydonck (5de) liep 18'07”. Veerle Dejaeghere werd eerste vrouw met een tijd van 16'06”. 

Na haar knappe prestatie gisteren pakte Maria Vranckx vandaag voor de 7de keer de overwinning in de 1/2 marathon van Nijlen. In deze 29ste editie, was Maria te sterk voor Christa Van Peer en Ann Decoene de nummers twee en drie. Maria finishte in 1:23'35". Ook twee van onze heren tekenden present in Nijlen. Ronny Delen maakte op de lange afstand een knap wederoptreden en zette een tijd van 1:31'13" neer. Een tijd waarmee hij collega Luc Van Loock (1:35'34) bijna 4' achter zich liet. In de 10km wedstrijd draafde ook een kleine Brabander rond. Guy Verstrepen liep tussen de regendruppels door een tijd van 51'06". Van hem verwachten we overigens nog een wedstrijdverslag uit de eerste hand.

Afgelopen weekend vond in St. Niklaas het B.K. Voor masters plaats. Deze wedstrijden werden gelopen over twee dagen. Drie van onze atleten waren ingeschreven. Zaterdag kwam Yves Vermeulen aan de beurt. Yves die een wisselvallig seizoen kent, kwam ook in St. Niklaas niet goed uit de verf. Hij startte in de 400m met toch een podiumkans, maar geraakte niet verder dan een 5de plaats in een voor hem matige 56”41. Zondag waren onze dames Maria Vranckx en Greet Buts aan de beurt. Supporter Rudy Bierinckx was er bij en schreef een verslag:

Greet Buts was al eerste aan de beurt in de 1500m bij de masters 50+. Al snel na de start vormde er zich een kopgroep waarin Greet goed mee ging zonder echt af te zien, maar niemand durfde echt initatief nemen en sneller gaan. Met nog 300m te gaan kwam Greet aan de leiding, maar Anna Munten kwam naast Greet versnelde in de laaste bocht en liep naar de overwinning. Hoewel Greet niet verzwakte moest zij zich de laatste 50m nog gewonnen geven voor de tweede plaats tegen Marianne Verbauwhede. Greet hield wel stand voor de derde plaats en pakte een mooie bronzen plak in 5'29”88.

Toen was de reeks met Maria aan de beurt. In deze reeks pakte een groep van vier, met de onverslijtbare Corinne De Baets(45), Nathalie Loubele (40), Miranda Bogaerts(40) en Ann Moyaert(35) al vlug de leiding. Iets verderop volgde een groepje met Maria waar al snel enkele atleten moesten lossen. In de laatste 500m versnelde Nele Hillewaere, maar Maria beet zich vast in haar spoor tot op een 75m, maar Nele was sneller. Het leverde Maria wel een bronzen medaille op in 5'09”96. Na de aankomst voelde maria zich niet echt vermoeid, en zei ze: “ik ben eigenlijk niet verzuurd ik ga nog een 5000m proberen”.

Anderhalf uur na haar bronzen plak op de 1500m, nam Maria de start in de 5000m. Ook hier was weer heel wat masters talent aan de start. Maria had zich voorgenomen om niet te snel van start te gaan en kwam in een mooi groepje terecht. Ze liep dan ook nooit geforceerd. Halfweg koers kreeg Maria wel wat last van steken in de zij, vermoedelijk te weinig gegeten? Dit belette haar niet om bij het ingaan van de laatste ronde toch nog te versnellen. Het werd nog een spannende eindsprint tegen Marijke Willekens die zich niet zomaar gewonnen gaf. Toen Maria op 200m nog een tandje bij stak, moest Marijke lossen en pakte Maria het zilver in 19'22”31, na Marlene Van Den Broeck die met het goud aan de haal ging. Met de 1500m nog in de benen toch een goede wedstrijd.

De beide dames waren zeer tevreden over hun B.K. op de piste, waarvoor ze dank zij mij nog tijdig ingeschreven waren. Want onze dames, ge kent ze: “zouden we wel inschrijven,wat kunnen we daar gaan doen tussen al die goei atletes”. Wel het bewijs dat ze er wel degelijk iets konden gaan doen is er. Twee bronzen en één zilveren plak meebrengen als dat niet knap is.

Ave',ave',ave' Maria...niet voor die uit de Torenstraat, maar wel de grote Maria van de Scherpen berg. Deze devote slogan in flitste al door mijn koppeke toen mijn wekkerke al vroeg, te vroeg, aan mijn oor hing te jengelen.

Hip hup hop want vandaag is het zover...wij gaan naar Scherpenheuvel, een week later dan eerst voorzien in de planning, maar vandaag is 't veel beter weer, da ziet ge zo. Snel klaar want Vo²-maxer Luc zal niet te laat zijn, dat weet ik zeker. Na de barbeque van afgelopen avond kan er niks meer gebeuren, buiten een beetje alcoholtekort...'t is ooit anders geweest. Snel mijn gerief in het BMW kofferke en wijle weg...allez...de Luc was al weg geweest...heel Herenthout doorgeraced om dan uiteindelijk in mijn sloppenwijk terecht te komen, jaja hij wist mij wonen? Maar ok, op naar de Guy zijn madam...jaja, want de Guy zelf was al ribbedebie met zijne nonkel. Straf he', vertrokken om 8u15 en wij zouden om 9uur starten aan het kapelleke van den Uilenberg. Ik moet wel zeggen dat het nog later werd omdat onze 4de patriot Johnny de Jegere ietwat aan de late kant aankwam op de plaatselijke bedevaartberg. Maar oke, we hadden ondertussen reeds drie volgers met de fiets kunnen afhuren van een plaatselijk agentschap dat ook barbeque's kan organiseren en dat gaf ons al voldoende vertrouwen om de barre en schrikwekkende afstand te kunnen overbruggen. Na enkele fantastische pose's voor de krantenfoto's klopten wij af op het vergrendelde kapeldeurtje en gingen van start.

En zowaar direct in de afdaling ging Johnneke al aan de haal. Voorlopig maar stillekes laten doen. Mannen, 't zal warm worden maar wij gaan er iets van maken was de slogan...en dat was ook zo. Onze volgwagens ...euh...fietsers deden perfect hun werk en in Heultje konden wij al eens aan ons koele fleske lotsen, bedankt Rene' goei ijs in uwen frigo. Ja...Rene Van Doninck heeft ne zeer moderne uitgebouwde velo me alles op en af...euh ...aan, zelfs nen TV derop denk ik, maar zo diep zijn wij niet in zijne achterzak geweest. Ook volger Staf had een geheim wapen bij om de dag vast te leggen...mijn fototoestelleke in zijne rugzak...hij heeft nogal moeten spurten om ons in beeld te krijgen, ma...goe gedaan. Spijtig dat Staf geblesseerd was en niet kon meelopen, maar wij zijn er zeker van, hij heeft er van genoten want het was plezant.

In Westerlo vóór de ring reden er twee dames in een Fordje ( sorry, maar ik ben nogal fanatiek wat automerken betreft) voorbij die ons schenen te kennen. Zo toeteren jom, achteraf gezien waren dat de beschermengelen die ons terug moesten naar huis brengen. Dat beloofd Guy en Staf...die vrouwen al zo vroeg ginder terwijl het zaterdagse markt is in Scherpenheuvel, dat gaat geld kosten. Maar oke, ik heb met mijnen anderhalve meter al last genoeg, laat staan dat ik mij zorgen maak over andere dames, lopen begot en bidden.

Aan Mie Maan was de Staf even zo verrast door onze verschijning(het ging daar geweldig snel ook) dat deze actiefoto iets aan de tamme kant zijn, maar de andere foto's waren toppie! Wimmeke, volger nr drie zat toen al met een stevige kuip en met zijnen duim omhoog op het terras. Jaja mannen dat gaat goed. Wij verder in de hoop dat wij een iets ouder veuleke zouden inhalen, maar in de verste verte niks lopend te zien...of toch...jaja een blonde deerne, lachend en sympathiek aan de overzijde van de weg kwam ons tegen gelopen. John kon nog net beletten dat zijn tong uit zijnen bek zou vallen...allo Jos...maar ze dartelde al voorbij. En wij lachen en gieren. Ondertussen was Staf nog even komen bevoorraden met zijn eigen fleske en liepen wij zowaar Zichem binnen. Op het marktplein daar, waren twee barmhartige samaritanen Wim en René een stelletje Limburgers hun band aan 't plakken...goe bezig. Weer even gedronken en dan kon de berg zich klaar houden want hij zou beklommen worden...en hoe. Even aanzetten, ja de Luc kwam mee. John riep ons toe dat hij op zijn tempo zou volgen. Nog eens een cartouchke afvlammen, de Luc kwam weer mee...vlam seg...dieje zot pakt over en gaat er van door, volgen Ronny. Een boerke van hier, boerke van daar, oef dat lucht op. Nog eens schudden met den boom...tevergeefs, de Luc is te sterk en ik moet blij zijn dat hij hierna geen uitval meer gedaan heeft of ik was er af gemoeten. Nu lopen wij zij aan zij, enkele dappere gepensioneerden op hun fiets voorbij( zeker 85 jaar) recht naar de grote laan, met voor ons...de basiliek. In onze rush naar den ingang van da kerksken zien wij toch nog nen bekende...de Guy...zijne fotofinish aan het plaatsen om ons te beoordelen, maar ook hij is iets te laat. Hij mist onze finish, terwijl hij gezellig met de twee vrouwen op een bank zit te leuteren. Zo te zien niet moe of niks...ne straffe gast. Na een douchke en een goe stukse vlees...sorry trainer, i did it again, waren wij als herboren. Enkel de Guy verkrachte hier het spreekwoord: Honger hebben als een paard....hij kreeg zijne kinderspaghetti nog niet eens op, dus da zijn fabels. Nog een raadsel...wat is er geweldig braaf en komt zeker in den hemel....ne VO² MaxRunner!
Wimmeke heeft voor alle stoute vrienden een kaarske gebrand en wij zijn in het autoke naar huis gebracht...bedankt Guy, die van u heeft toch een schoon sjakosch gekocht!!!!

Niet diegene die als laatste over de eindstreep kwam, zoals ik in mijn enthousiasme de jongens had toegeroepen, maar bevoorrader van dienst, Jos De Win zorgde voor een verslag van de St. Guibertus jogging en tien mijl:

 Omdat ik zaterdag wegens een kwetsuur aan mijn beide hielen niet kon deelnemen aan de wedstrijd, besloot ik om met de fiets naar Itegem te rijden en daar mijn collega's tijdens de race van de nodige sponzen en drank te voorzien. Ook Staf Witvrouwen en Guy Verstrepen hadden de verplaatsing naar Itegem met de fiets gemaakt maar de gps van Guy was, volgens Staf, nog in rodatie zij hadden er letterlijk een veldtoertocht opzitten tussen de distels en de netels.

Om iets na drie werd het startschot gegeven ik had me vijfhonderd verder opgesteld en zag Luc Van Loock, Staf W en Ronny Delen al babbelend in de eerste helft van het peloton voorbijkomen. Guy V volgde in het midden van het peloton hij had zich zeker niet vergaloppeerd bij de start en zou de hele wedstrijd (11km) rustig verder draven. Dat resulteerde uiteindelijk in een eindtijd van iets meer dan 57’59”.

De eerste ronde ben ik bij mijn zoon Nick gebleven die aan de 6km deelnam en ongeveer 200 meter achter ons trio volgde. Na ongeveer 1,5km stond onze trainster Lief onze atleten aan te moedigen. Sorry, jongens hier moet ik mijn verslag toch aanpassen en kan ik de tekst die we bij de rehydratatie waren overeen gekomen niet neerpennen. Ik doe dit enkel maar om jullie te sparen van een extra zwaar trainingsschema en waarschijnlijk zou de tekst ook, de toch wel zeer strenge censuur niet gepasseerd zijn. Enfin, terug naar de wedstrijd.

Een vijftigtal meter voorbij onze coach zagen we een telelens, uit het gras dat twee kontjes hoog was, te voorschijn komen. Ons aller goeroe, met Theo Flitser allures, coach Nest, lag op de loer voor foto’s die u waarschijnlijk al op de site terugvindt.

Maar terug naar de wedstrijd. Na de eerste bevoorradingspost ging ik een kijkje bij onze atleten nemen en zag dat Staf zich licht had afgescheiden, en een vijftiental meter voor Ronny en Luc liep. Bij het ingaan van de tweede ronde was ons trio terug samen maar Staf bepaalde nog steeds het tempo. Op de Bevelsesteenweg kreeg Ronny het lastig en moest hij enkele malen een gaatje van een vijftal meter toelopen. Na de volgende bevoorrading nam Luc het commando van Staf over. Ronny kreeg het terug moeilijk en moest weer een gaatje laten. Bij het opdraaien van de Hooiweg moest Staf geheel onverwachts meter voor meter lossen. Ronny die op het punt stond om te breken vatte terug moed en liep samen met Luc steeds verder weg van Staf. Ronny vroeg me wel enkele malen hoe ver Staf achter was wat liet vermoeden dat hij ook door zijn beste krachten zat. Luc spoorde Ronny nog wat aan om bij hem te blijven, maar in de laatste ronde op de Bevelsesteenweg moest Ronny hem laten gaan. Luc dreef zijn tempo nog wat op en hij schudde zelfs de laatste 100 meter nog een spurt uit de benen. Hij finishte in een tijd van 1:14’44”. Aan de aankomst zat Guy Verstrepen lustig commentaar te geven op de aankomsten van Ronny 1:16’17” en Staf 1:17’54”.  Staf gaf ridderlijk toe dat hij een slechte dag had en dit gecombineerd met de hitte hem de das had omgedaan. Ook Ronny had te veel last van de warmte om Luc enig weerwerk te geven. Wat mezelf betreft, ik vond het wel tof om de wedstrijd van zo dichtbij te kunnen volgen, hoewel ik liever zelf had meegelopen.

Vrijdag 15 mei ben ik naar Hallaar getrokken om deel te nemen aan de traditionele averegtenjogging. Hoewel ik zeer vroeg vetrokken was kwam ik aan de inschrijvingstafel al collega Luc Van Loock tegen die volop bezig was reclame te maken voor de jogging in Nijlen. Ik was ingeschreven voor de 10 km Luc voor de 15km. Het vertrek was voorzien om vijf voor acht maar omstreeks kwart na zeven begon het te regen en besloten Luc en ik de opwarming over te slagen en hebben we die vervangen door een tacktische bespreking in de wagen. Zowel Luc als ik gingen er een rustige trainingsloop van maken (Luc gaat er zondag in Herentals een stevige lap opgeven, de concurentie is hierbij gewaarschuwd) Drie minuten voor de start hebben we ons warm schuiloord verlaten en sloten we achteraan de groep aan. Ondanks het slechte weer waren er toch een 500 tal vertrekkers voor de 10 en 15km. De eerste km sloot ik aan bij een groepje joggers die aan een tempo van 6'30” de km liepen dit was voor mij iets te traag en daarom besloot ik om naar een volgende groep te lopen. De tweede km liep ik in 6min 13. Ik schoof stelsematig op tot ik in een groepje belandde dat aan 6'05” de km aan het lopen was. Bij deze groep ben ik bijgebleven tot aan het einde van de eerste ronde. Na de bevoorrading ben ik versneld en heb gedurende een viertal km aan 5'50” gelopen. Tussen km 8 en 9 voelde ik dat ik het moeilijk had om mijn tempo aan te houden. De laatste km kwam ik bij Godelieve Hermans die in de joggings in Lier ook telkens in mijn buurt ge-eindigd was en ik besloot om samen met haar de laatste km uit te lopen wat resulteerde in een eindtijd van ongeveer 1:02'. Hiermee was ik best tevreden het ging een stuk beter dan vorige week. Luc be-eindigde zijn wedstrijd al joggend in ongeveer 1:15'. Na de douche hebben we ons vochtverlies gecompenseerd en straffe plannen gesmeed voor de wedstrijd van 7 juni in Nijlen.

Gisteren vond op het Bloso domein in Herentals de derde editie van de B-meeting van AC Herentals plaats. Drie van onze atleten tekenden present. Maria Vranckx en Greet Buts, die zich beiden dit seizoen wat meer op het pistewerk gaan toeleggen, en Yves Vermeulen. Voor alle drie onze atleten stond een 800m op het programma. Maria en Greet zetten als nieuwkomers op het kortere werk aanvaardbare prestaties neer. Maria klokte af in 2'38"50 en Greet in 2'43"65. Voor Yves was het duidelijk dat de opgelopen trainingsachterstand hem nog parten speelt. Hij finishte in 2'11"92 een tijd waarmee hij dik boven zijn p.r. Bleef.

Tijdens de eerste dag van de Provinciale kampioenschappen in het Bloso sportcentrum in Herentals, kwamen twee van onze atletes aan de start. Greet Buts kwam als eerste aan de beurt in de 1500m, een afstand die zij voor de eerste keer in wedstrijd liep. Greet liep een knappe wedstrijd en zette een mooie eindtijd van 5'31”40 neer. Maria Vranckx sloot met de wedstrijd over 3000m de eerste dag van de Provinciale kampioenschappen af. Zoals we van Maria gewoon zijn ging zij er gans de koers voor, wat haar een derde plaats opleverde in 11'06”97.