Tijdens de eerste dag van de Provinciale kampioenschappen in het Bloso sportcentrum in Herentals, kwamen twee van onze atletes aan de start. Greet Buts kwam als eerste aan de beurt in de 1500m, een afstand die zij voor de eerste keer in wedstrijd liep. Greet liep een knappe wedstrijd en zette een mooie eindtijd van 5'31”40 neer. Maria Vranckx sloot met de wedstrijd over 3000m de eerste dag van de Provinciale kampioenschappen af. Zoals we van Maria gewoon zijn ging zij er gans de koers voor, wat haar een derde plaats opleverde in 11'06”97.

Vrijdagavond trok Yves Vermeulen naar Tessenderlo voor één van de eerste wedstrijden van het nieuwe seizoen. Zonder nog echt specifieke training in de benen, en met geen al te hoge verwachtingen startte hij in de 200m. Yves wist echter iedereen te verbazen met een knappe seizoensopeningstijd van 25”37.

Op het einde van het veldloopseizoen, is de recreatieve Nijlense Paascross een verplicht nummer voor een aantal clubleden. Van onze loopgroep tekenden twee atleten present. Bij de dames masters liep Maria Vranckx van in het begin mee aan de leiding en schreef zonder veel problemen de overwinning op haar naam. Bij de heren masters was Luc Van Loock nog eens op het kortere werk te bewonderen. Luc legde beslag op de 25ste plaats.

Jos De Win, voor het ogenblik de meest actieve loper en verslaggever onder de Vo²Max Runners, ging tijdens het Paasweekend joggen langs ons kastelenpatrimonium. Zijn verslag vindt u hieronder:

Beter laat dan nooit, krijgt u een kort verslag van de kastelenloop in Zandhoven waaraan ik op zaterdag 11 april deelnam. Deze wedstrijd werd georganiseerd door de KAVVV. Bij deze bond had ik nog nooit gelopen en kwestie van eens andere dan KWB lucht op te snuiven, was ik naar Zandhoven getrokken. Hier zag ik toch weer een hele boel bekende gezichten. Ik had me ingeschreven voor de 9.5km en wou eens een test doen voor ik op verlof vertrok, om te zien hoe het met de conditie stond. We vetrokken in het centrum van Zandhoven richting Albertkanaal. Bij de start heb ik me rustig gehouden en niet zoals de collega loper die enkele rijen voor mij stond en tijdens de start tegen een lantaarn botste, waarna de onfortuinlijke loper werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Ik zat onmiddellijk goed in mijn tempo, begon na 2 km op te schuiven in de groep en stak deelnemers voorbij die in vorige wedstrijden minuten voor mij eindigden. Op de kanaaldijk aangekomen waar de wind op kop stond zag ik dat ik naderde op een groepje deelnemers waarbij de rij gesloten werd door iemand die samenliep met zijn hond. Op ongeveer 3 km voor de aankomst vond ik aansluiting bij die groep. In mijn overmoed, nam ik onmiddellijk de leiding van de groep. De hond echter had dat zo niet begrepen (misschien had hij zijn middagmaal gemist en zag die in mij een sappige brok) en stak mij terug voorbij met een zwaar hijgende loper achter zich aan. Dat kon ik echt niet laten gebeuren. In de volgende bocht nam ik de binnenkant en versnelde lichtjes en tot mijn opluchting moest de hond (vermoedelijk de begeleider) passen. Terug op de baan van Zandhoven naar Massenhoven ging ik nog enkele deelnemers voorbij en zette een eindtijd neer van 51’ 51”, waarmee ik zeer tevreden mij was. Het was al een hele tijd geleden dat ik nog tegen 5’ 27”/km had gelopen.

Vrijdag 3 april heb ik voor de eerste maal de appelbloesemjogging gelopen in Gelrode. Er was keuze tussen 7 of 13km. Ik koos voor de 7km. De jogging vindt plaats rond de wieken van de Moedermeule in Gelrode. Na wat opgewarmd te hebben vertrokken we om 19:00 voor een toerke van 7km.

De start kan je vergelijken met de start van de abdij jogging, van alle kanten komen lopers op het smalle paadje gesprongen. De 1km ging het bergop dus kwestie van niet te snel van start te gaan want er zou nog wat pittigs volgen. Na 1km werden we van de asfaltweg rechts door de boomgaarden gestuurd (ik vermoed appel boomgaarden) helaas ontbrak de bloesem nog. Dan volgende een pittige afdaling door een holle weg hier goed oppassen dat men de voeten niet verkeerd zet. Na deze afdaling die leidde tot aan de steenweg Leuven-Aarschot werden we links het bos ingestuurd en stond er ons terug een stevige klim van ongeveer 1km te wachten. Hier heb ik veel mensen zien wandelen. Ik heb op mijn tanden gebeten en ben tot 150m van de top gelopen opdat moment sloot ik aan bij een grote groep en was er geen doorkomen meer aan. Ik heb dan ook de laatste 150m voor de top (waarop een mooi Mariabeeld stond) moeten stappen.

Dan volgde er een licht golvend parcours terug door de boomgaarden met op het einde een stuk vals plat van ongeveer 500m, hier werd de 7 en 13km gesplitst. Voor mij restte een afdaling van 1km op een asfaltweg terug naar de Moedermeule.

Mijn eindtijd bedroeg 43'40”. Gezien de omstandigheden was ik hier best mee tevreden. Iedereen kreeg bij de aankomst een plastiek zakje met: 500gr witlof, een potje Yogurt, een appel en een bon voor een boekweitkoek met koffie te gebruiken voor 20 september 2009 in de Moedermeule.

Besluit: zeer mooie(zware) jogging zonder uitslag. Echt een aanrader voor iedereen, hier kom ik volgend jaar zeker terug.

Verslaggever Jos De Win

Vorig weekend stonden er twee KWB joggings op mijn programma. Zaterdag Reet en zondag Olen. Zaterdag startte ik op de 6km. Onder een dreigende hemel gingen we om 14:30 van start voor twee ronden. We waren nog maar juist vertrokken of de hemelsluizen gingen open en we kregen een hevige plensbui te verwerken. Er stond ook nog een stevige bries op de open plekken in het parcours dus het was afzien. Ondanks alles ben ik toch de eerste ronde doorgekomen in 16’32”. Ik schrok zelf van mijn tijd, dat was wel heel snel onder zulke omstandigheden. Deze wetenschap gaf me vleugels en ik schakelde nog een versnelling hoger. Ondanks de wind, regen en koude kon ik mijn tempo aanhouden en eindigde ik in tijd van 32’39”, waarmee ik zeer tevreden was. Als beloning mocht ik na een warme douche een fles wijn gaan afhalen. Mijn vreugde was echter maar van korte duur want toen ik s'avonds naar de website surfte om mijn uitslag te bekijken bleek mijn eindtijd te kloppen, de afstand echter was maar 5km 580m ipv 6km. ik ben dan maar vlug terug neergedaald op aarde en heb de fles champagne maar in de kelder laten liggen.

Zondag dan ben ik gestart in de 8,5km van Olen. Het weer was al een stuk beter dan zaterdag er stond nog wel een stevige wind maar de regen zou volgens de voorspellingen achterwege blijven. Ik nam een rustige start achteraan de groep en kwam na 2km door in 11’35”. Op dat moment was ik verzeild in groepje van vijf atleten, waarvan ik als enige de 8.5km liep. Maar die mannen hadden geen medelijden ze bleven in mijn zog lopen op de plaatsen waar we wind op kop hadden. Ik lette goed op mijn ademhaling zodat ik zeker niet in het rood zou gaan. Op het einde van de eerste ronde kreeg ik gedurende één km het gezelschap van collega Luc die aan het opwarmen was voor de 21.1km. Hij spoorde mij aan om wat te versnellen en zei dat de mannen die voor mij liepen allemaal aan het sterven waren en dat ik er vast en zeker nog enkele zou van oprapen. Ik vatte wat moed en verdapperde. En ja hoor, hij had dat goed gezien de Luc. Ik ben nog een vijftal voorbijgelopen en eindigde in een tijd van 49’04”. Hiermee was ik best tevreden. Ik heb na deze twee wedstrijden het gevoel dat er toch iets beterschap op komst is en hoop de (lichtjes) stijgende vormlijn te kunnen voorzetten in mijn volgende wedstrijden, vrijdag in Gelrode en zaterdag in Niel. Daarna gaat de riem er voor een week af.

Verslaggever van dienst Guy Verstrepen

In aanloop naar de klassieker der klassiekers ‘de halve marathon van Nijlen’, te vergelijken met de Ronde van Vlaanderen in het wielrennen, besloot ik persoonlijk wat wedstrijdritme op te doen in St. Jozef Olen. Zwartlopen, deze term is gebruikelijk in het lopen als je de vijanden (Staf en Luc) niet op de hoogte brengt van je plannen, wat voor mij dus het geval was. Aangekomen in Olen, is het eerste gezicht dat ik te zien krijg, nog ne zwartloper(Luc van Loock). Het tweede gezicht was da van Jos De Win, met een smile van hier tot in Tokio, ging die al zijn tweede ronde van de 8.4km in. Zijn tijd moet ik verschuldigd blijven, maar met zulke winnaarsblik vermoed ik dat die beter is dan hij had verwacht (49'04" red.) Maar da derde gezicht, da van de heer Staf Witvrouwen, da hebbe ik ni gezien. Het nieuws deed de ronde da hij van echtgenote Lief strafstudie gekregen had.
Het wedstrijdverloop dan: Ik ging voor de 12.7km en Luc voor de 21.1km afspraak was dat Luc haas speelde en mij tegen 12km per uur naar de meet zou loodsen. En ik moet zeggen dat hij dat perfect heeft gedaan. Ik kwam over de eindstreep in 1:02’53”. Luc zelf had dan nog twee plaatselijke ronden om zijn snelheid op te voeren en voldoende wedstrijd power op te doen om Staf in de halve marathon van Nijlen het vuur aan de schenen te leggen. De eindtijd van Luc was 1:42’27”. Ge zie zo'n mannen die vijftig worden, zijn belange nog ni afgeschreven, of ze moeten strafstudie krijgen!

Zaterdag stond als afsluiter in het handelsverbond de cross van SAS op het programma. Ondanks een stralend zonnetje stonden we maar met dertien deelnemers aan de start. Aangezien Karen Peeters naar de KAVVV veldloop kampioenschappen was, zag ik mijn kans schoon om deze seizoensafsluiter te winnen. Ik startte iets te snel en had het al vlug moeilijk, toch vergrote mijn voorsprong op Christel Schenk . De laatste ronde kwam zij nog wel terug dichter. Ik ben dan nog even versneld en aan de aankomst had ik toch nog 15" voor op Christel. Mijn tijd was 10’28” op 2700m. En nu eventjes de riem eraf en rusten. Ik kan wel  terugkijken op een mooi maar lang winterseizoen.

Greet

Zaterdag 21 maart stond de laatste van de Lierse natuurlopen op mijn programma. Ik had mij voorgenomen om eens een test te doen om te zien hoe ver het stond met mijn conditie maar een verkoudheid besliste er anders over. Bij de inschrijving liep ik ploegmakker Johnny tegen het lijf, hij zou vandaag niet starten aangezien hij last had van zijn knie en de laatste 14 dagen niet had kunnen trainen vanwege te veel werk ( en ik dacht dat die mens op pre pensioen was). Aan de start heb ik dan de andere leden van ons clubke ontmoet. Luc en Staf die aan de 25km deelnamen, en ook Guy Verstrepen kwam zijn aanwezigheid bij mij melden. Ik verwittigde Staf dat Guy verdachte flesjes bij had (waarschijnlijk een paardenmiddel) wat bij Staf de uitspraak ontlokte: “ als hem mij voor is doen ik hem dood”. Omstreeks kwart voor twee werden de wedstrijden onder het toeziende oog van de RTV camera's op gang geschoten. Ik ben rustig gestart en dat hadden blijkbaar ook vele andere atleten in gedachten want ik vertoefde in een groep van een twintigtal man die er een gezapig tempo op nahielden en waarin rustig gepraat werd. Aan de splitsing van de 25km en 10km werd onze groep gereduceerd tot een vijf. Ik ben aan het tempo van de groep blijven verder lopen. Na de bevoorrading ben ik lichtjes beginnen versnellen waardoor ik andere deelnemers begon in te halen. Toen we van de kanaaldijk wegdraaiden, moesten mijn metgezellen lossen. Ik ben nog iets versneld zonder echt te forceren. Bij het ingaan van de laatste rechte lijn zag ik tot mijn verbazing dat ik nog kon finishen onder het uur. Ik heb er dan nog een spurtje uitgeperst en eindigde in 59’55”. Ik was niet moe en had een goed gevoel na de aankomst. Ik ben nog vlug mijn T-shirt gaan ophalen en heb mij naar huis gespoed om naar Milaan-Sanremo te gaan kijken. Ten slotte nog de prestaties van de collega’s: Staf eindigde als 79^ste in een tijd van 1:58’26” Luc als 85ste in 2:00’ 20”, Guy koos eieren voor zijn geld en heeft de mannen laten winnen. Hij eindigde in een tijd van 2:21’32”.

Jos    

Terwijl onze betere atleten het BK. liepen, trok ik zondag naar Putte-Grasheide, waar de eerste jogging van het KWB. criterium gelopen werd. Onder een stralende zon gingen +-200 atleten omstreeks half drie van start voor de 5,2km.

Al tijdens mijn opwarming had ik gevoeld dat mijn benen wel ok waren maar dat mijn maag wat opspeelde telkens ik versnelde (waarschijnlijk te veel en te laat gegeten) dat beloofde weeral niet veel goeds. Gewoonte getrouw ben ik achteraan gestart, maar schoof toch zeer vlug op. Ik zag al snel enkele bekenden voor mij uitlopen waardoor ik nog wat overmoediger werd en nog versnelde. Op het einde van de eerste ronde kwam ik door in 15’14”.  Dan beging ik de flater van de koers door bij de doorkomst drinken aan te nemen. Hoewel ik geen dorst had, toch een slok genomen die dan letterlijk en figuurlijk in het verkeerde keelgat is terecht gekomen. Hoestend en proestend moest ik aan de kant. Na een tiental seconden te hebben stilgestaan ben ik toch terug vertrokken maar het tempo was er volledig uit en ook mijn maag speelde terug op. De laatste km vond ik toch nog terug mijn tempo, daardoor nog een aantal deelnemers voorbijgestoken en nog terug gekomen bij de groep die ik op het einde van de eerste ronde had voorbijgestoken. Mijn eindtijd bedroeg 30’25”. Ik was daarover zeker niet tevreden. Voor de geleverde prestatie mocht ik een voetbal mee naar Bevel nemen.

Groetjes

Jos

Zonnige groetjes,

Greet!

Vandaag stond de vierde manche van het wintercriterium van AC Lyra op het menu. Aan de start een stevige delegatie van het Nest en Lief Masters Running Team. Jos de Win kwam zich onmiddellijk melden, kwestie van deze keer geen historische vergissingen meer te maken. Hij koos voor zijn geliefde afstand, de tien kilometer. Hier kreeg hij het gezelschap van Johnny De Jaegher en gastloper Guido Verstrepen (is dat wel in orde met de statuten van onze vereniging, Nest?). Luc Van Loock en ikzelf gingen aan de slag in de halve marathon.

Wij waren immers zachtjes uitgedaagd door Frans Michielsen van Morkhoven. Zelf had ik er een slechte voorbereidingsweek opzitten. Geen meter getraind door gebrek aan tijd en een overvloed aan slecht weer. Dat kan niet gezegd worden van de Luc. Deze mens laat niets aan het toeval over. Bij zijn grondige terreinverkenning hoorde deze keer een ernstig bodemonderzoek. Sinds Johannes Paulus II is de aardkorst niet zo innig meer omhelsd geweest.

Naar de wedstrijd nu.  Met in het achterhoofd het idee dat wie bang is, ook slaag krijgt,  maakte ik tijdens de hectische start van een gaatje gebruik om een paar meters te winnen. De race was begonnen. Er was geen tijd om rond te kijken naar restanten van de vroegere verdedigingswerken van de vestingstad Lier, noch om te genieten van het overweldigende Netelandschap. Het weer mocht dan nog zo schitterend zijn, de prille winterzon kreeg geen greintje aandacht.

Onmiddellijk was de Frans daar en hij nam het commando over. De Luc volgde ongemerkt in het spoor. Bij de ijzeren brug was er een eerste speldenprik die direct gepareerd werd. Bij de brug van Emblem volgde een tweede aanval. Maar ook de Frans is geen 49 jaar meer en moest gas terugnemen. De Luc volgde daar op vijftig meter. Gedurende twee kilometer lag ik een klein eindje vooruit. Maar dan kwam Frans weer opzetten. Volgen, gedomme! Bij de zoveelste aanval kreeg ik het lastig en ik moest Frans laten gaan. Voorgoed, dacht ik, maar zie, na een kilometerje kwam ik weer bij. De Frans kreeg het er zowaar van op zijn water en moest even naar de kant. Tot kilometer achttien duurde het gevecht en toen was het op. De laatste drie kilometer waren een lijdensweg.

Ondertussen had de Luc het een stuk rustiger aan gedaan, zodat hij nog genoeg kracht overhad om de laatste vijf kilometer aan te vatten. Aan de aankomst had hij nog een kleine honderd meter achterstand. Wat een match !

In het cultureel centrum van Lier volgde een blij weerzien met Johnny en Guido. Wat een plezier is het om, na een fysieke inspanning, een hoogstaande conversatie te kunnen voeren onder vrienden. Tijden werden uitgewisseld. Die van Johnny en Guy bedroegen respectievelijk 41 en 42 minuten. Gecorrigeerd moet dat zoiets van een 47 en 48 minuten zijn.

Moe, maar tevreden keerden wij huiswaarts,

Staf

Guy Verstrepen	10km	119	48'38"
Jos De Win	10km	249	59'40"
Johnny De Jaegher	10km	?	47'28"
Staf Witvrouwen	21,1km	81	1:37'48"
Luc Van Loock	21,1km	85	1:38'15"

We vertrokken om 13:00 via Bouwel om Greet op te pikken, en zo via de E313 richting Ekeren te rijden waar de veldloop van AC Break op het programma stond. In Ekeren ging het dan via de voetgangersbrug over de A12 naar het recreatiedomein ‘Muisbroek’. Op de open vlakte van het domein stond geweldig véél wind, koude wind waarvoor geen enkele beschutting was, wat het voor een supporter ook hard maakt.

De dames vertrokken om14:50 voor 3 grote ronden. Al snel was duidelijk dat Anja Peeters koos om er van in het begin vol tegenaan te gaan. Ze sloeg meteen een kloof op Els Van Hooydonck en Evi Hens gevolgd op enkele meters door Maria met enkele juniors en seniors, en daarachter Greet.

Anja bouwde haar voorsprong verder uit en won de seniors wedstrijd. Els (1ste master) won het duel met Evi Hens (1ste junior) Maria’s 2^de  plaats bij de masters lag ook al vast. Greet plaatste in de laatste ronde nog een versnelling, schoof verder naar voor en passeerde nog clubgenote Nancy Verschueren. Greet werd nog 3^de  master met 7seconden voorsprong op Nancy.

Tijdens het wachten op de prijsuitreiking nog wat nagepraat over de koers en de snelheid tegenover die van vorig jaar. “Zou ik harder gelopen hebben dan vorig jaar of niet?” Thuis even nagezien in de uitslagen van vorig jaar, en onze dames waren wel degelijk sneller. Maria liep 25” en Greet 45” sneller. Dus hoe ouder de wijn, hoe beter.

groetjes Rudy

Groot was mijn verbazing dat de verslaggever van dienst mij (Jos De Win) zaterdag niet opgemerkt heeft. Maar ja wat wil je, dit heerschap heeft een respectabele ouderdom en is al fel aangetast door de tand des tijd, en ik heb eerbied voor zijn (weinige) grijze haren. Het zij hem vergeven.

Ik was wel degelijk aan de start zaterdag voor de 10 km. Ik liep een degelijke wedstrijd en heb op 2 seconden na dezelfde eindtijd gelopen als in de maand november. Ik kon mijn tempo gedurende de ganse wedstrijd constant houden zonder echt diep te gaan. Alleen wou ik de laatste 2km versnellen maar dit is mij helaas niet volledig  gelukt. Op een halve km voor de eindstreep heb ik mijn tempo terug moeten laten zakken en zijn er mij nog een tiental atleten voorbijgestoken anders had er een tijd onder de 59’ wel ingezeten.  

Ik moet wel eerlijk bekennen dat ook ik mijn collega's niet opgemerkt had, en ik verbaasd was dat ik bij mijn opwarming en aan de start niemand van onze loopgroep opgemerkt had.

Gisteren wist Greet Buts de tweede plaats te pakken in de AGFA veldloop in het park Mariënborg. Zij eindigde op één minuut achter Karen Peeters in 13'47". Grote afwezige was ook dit keer Ronny Delen, waarvan we vermoeden dat zijn conditie nu op een historisch dieptepunt zit.

Hallo iedereen,

Mijn (Guy Verstrepen) opgelegde opdracht , beslist door mijn ex vijanden in een democratische stemming 2 stemmen tegen 1, een verslag pennen over de halve marathon van Lier(natuurloop)

Vanaf de start waren de afspraken duidelijk, we maken er voor iedereen een oefencampagne van. Alleen Frans Michielsen dacht er anders over. Hij zou deze keer niet achter ons eindigen of zijn aandeel zou weer zakken, en zijn aandeel is fors gestegen. Met zijn drieën (Staf Witvrouwen; Luc Van Loock en ik) deden we ieder ons ding. Ik zoals gepland ging voor 1:55’ want ten slotte moet je altijd je meerdere erkennen in leeftijd, training, gewicht en tijd. Mijn beide ex vijanden gingen wel duidelijk naar iets beter. Je merkt direct dat de trainingsbegeleiding nog steeds bij deze beide heren zijn vruchten afwerp. 15 km hebben ze zij aan zij gelopen en dan is de ene persoon iets bleker geworden dan de andere wat aan de meet resulteerde in een klein tijdsverschil. Maar bij de gebruikelijke koffietafel was iedereen tevreden over zijn prestatie. Het tijdsverschil tussen de eerste en de tweede bedroeg 2 minuten, de derde volgde op 13 minuten

Ps. één grote afwezige op de afspraak. De heer Jos De Win  zal hopelijk een voldoende gestaafd alibi kunnen voorleggen van zijn afwezigheid, zoniet zal de tuchtcommissie een zware extra training inlassen.

 

naam	afstand	plaats	tijd
Staf Witvrouwen	21km	70	1:37'59"
Luc Van Loock	21km	80	1:39'30"
Guy Verstrepen	21km	141	1:50'46"
Jos De Win	10km	266	59'06"