Door de tsunami in 2004 was het helemaal verwoest. Alleen de muren en een paar dakpannen waren nog in tact. De school is eigendom van de monniken. Zij betalen de meeste voorzieningen (verf, kasten, computer,...) en de directrice. Maar daar komt de school niet mee rond. Zo hadden ze bijvoorbeeld een danslerares in dienst die slechts 7000 rupees per maand uitbetaald kreeg door gebrek aan geld. 7000 rupees komt overeen met 43,55 euro. Wat de monniken niet weten is dat de school via het project van Sabine (de Belgische vrouw) nog extra geld in het laadje krijgt. 

Op een jaar tijd hebben ze de muren geschilderd, het dak gerepareerd, een toilet aangebouwd (!), extra stoeltjes gekocht, een paar kasten voorzien en wat wanddecoratie van knutselwerkjes voorzien. Het schooltje had zo goed als niets voordien. Het regende binnen, de beesten kruipen naar binnen, er was geen enkele ventilator en dan nog maar te zwijgen over de wc... 

Het meeste speelgoed zoals puzzels en playmobil komt van België. Nu hebben ze ook potloden en balpennen. Daarvoor gebruikten ze versleten wasco's. 

Er zijn 4 open ruimtes: de inkom, het klaslokaal voor de 5 jarige, het klaslokaaltje voor de kleinste en de eetzaal. De wc en de bureau van de directrice zijn voorzien van een deur. 

De school start om 9u. Ze beginnen met het ontbijt dat ze meekrijgen van thuis. Op deze manier heeft de school controle over wat ze eten en hoeveel om een halve dag les aan te gaan. 

Tijdens mijn bezoek waren ze, voor en na de korte les over het alfabet, hun danspasjes aan het oefenen voor het schoolfeest :-) 

Sabine werkt er volledig vrijwillig. Ze geeft de kinderen 2u per week engelse les. Wanneer ze naar de basisschool gaan, kunnen ze nog steeds gratis engelse les volgen in Madiha. Dit is een van de voordelen van deze preschool. 

In de basisschool zitten ze soms met 45 à 50 kindjes in een klas. Met slechts één leerkracht! De kindjes die dus geen preschool hebben gedaan, lopen dus al heel snel achter. Want de leerkracht gaat verder volgens het niveau van de slimste kindjes. 

In Sri Lanka hebben ze geen schoolplicht. De scholen zijn voornamelijk eigendom van de monniken. De overheid komt er niet in tussen. Veel scholen zijn ook gescheiden, jongens en meisjes apart. 

Je hebt veel geld nodig indien je uw kinderen hier een goede toekomst wil geven. De meeste stoppen op 16 jaar en beginnen met werken. Maar de beste jobs in Sri Lanka vereisen een goede achtergrondkennis en/of diploma. Iemand die van geboorte af niet snugger is, zal van de boot vallen. Er zijn maar bepaalde jobs waar ze een pensioen van krijgen. 

Sri Lanka is zwaar in ontwikkeling. Ik hoop voor het land dat het ooit zo welvarend mag zijn als andere landen in Azië (bvb Thailand). Want momenteel doen veel mensen het met 800 rupees per dag. Ongeacht de hoeveelheid kinderen.