Dus we vertrokken maandagochtend met de boot terug naar the main pier.

Het (nu nog zonder hotels) super prachtige Koh Rong!


The main pier. Toffe buurt. Veel leuke barretjes, goedkoop eten, goedkope hostels, grappige locals,... Oh, en het zand hier... Hagelwit! En super zacht :-) Ik ben hier 1 nacht gebleven en heb mij reuzegoed geamuseerd! Zo heb ik o.a. met de locals gepooled :-D En ze waren verdomd goed. Maar ik heb samen met een Afrikaanse backpacker die mannen kunnen verslaan. Hehe :-) 


Ondanks de leuke sfeer en toffe mensen ben ik hier maar 1 nacht gebleven. Waarom? De hoeveelheid alcohol dat hier wordt geconsumeerd, pfieuw... En oorverdovende muziek, tot 6u 's morgens als ze willen. Een echt "party strand".

Dus die volgende ochtend vertrok ik samen met Alex, één van de backpackers vanop Nature Beach, terug naar Sihanoukville. 

De speed ferry had problemen met de motor. We moesten dus allemaal op de slow boat kruipen. Veel plaats was er niet, zoals je op de foto kan zien :-)

Maar er komt meer :-) Dit is veruit de meest gestoorde boottocht dat ik ooit heb meegemaakt :-D Het ging te wijd. Eerst en vooral, de beschikbare ruimte was beperkt. We zaten dus allemaal vrij cozy bij elkaar. Deze boot is traag, en de zee was die ochtend wild. We vlogen dus van boven naar beneden. Wolken, zee, wolken, zee,... dat zag je als je naar het voorste topje van de boot keek. En het gevoel... Jullie zullen wel allemaal dat gevoel in de maag kennen (bij drukverschil) wanneer je op een attractie zit, of bij turbulentie. Dat gevoel hadden wij elke keer wanneer de boot terug op het water viel. En heel veel golven vlogen IN de boot. De mensen vooraan waren zeiknat. Maar het water reikte iedereen. Heel het dek was in no time een plas water, en degene die op de grond zaten, hadden een kletsnatte broek. Ik zat best comfortabel :-) Op een verhoogd stuk in het midden, met rugzakken tussen mij en die achter mij in. We konden dus beide achteroverleunen tegen die rugzakken. 

In het begin was iedereen hard aan het lachen met deze nieuwe ervaring. Maar na een tijdje werden mensen ziek. Veel mensen werden ziek. Een ganse Thaise familie zat samen over te geven. De meeste werden ziek door het constante op en neer gevoel in de maag. En andere werden dan weer ziek van mensen te zien overgeven. Daarbovenop sneuvelde er ineens een volle fles whisky. De grond lag vol glas en het stonk verschrikkelijk hard naar de whisky! Mensen met een kater werden van die geur dan weer misselijk. 

Op een gegeven moment viel de motor ineens stil. Iedereen had dezelfde uitdrukking op zijn gezicht "Oh nee. Niet stilliggen op deze golven." En dit gebeurde nog eens, op 1 km van de pier verwijderd. "You've got to be kidding me!"

En dit alles, duurde maar liefst 2 uur...