Van al dat klauteren had ik honger gekregen. Ik stopte in het plaatselijke dorpje, Kompong Trach. Zo'n 9km van de Vietnamese grens.
Ik vroeg bij een lokaal "restaurantje" of ze fried noodles hadden. Ja. Allright! Maar dan vroegen ze of ik de gevulde pannenkoek niet wilde proberen. Hmm, waarom niet. Weer iets nieuw. Dus ik zei dat ik de noodles niet meer wou en dat ik de pannenkoek zou proberen. 2 minuten later kreeg ik een kommetje voor mijn neus vol spierwitte slierten. Huh, what's this? "Fresh noodles. You don't want?" En ze bekijk mij alsof ik haar beledigde. Dus ik zei dat ik de noodles wel zou opeten i.p.v. de pannenkoek. En 10sec later stond ze daar met die pannenkoek. Ze bekeek mij weer met zo'n typische uitdrukking waarop je geen "neen" kan zeggen. Dan maar 2 maaltijden. Ze moeten echt iets aan hun talen doen hier in Cambodja.
Ik heb geen idee wat ik daar te eten heb gekregen. Het kon hond, kat of rat zijn. Maar het was lekker, dus ik heb braaf alles opgegeten. Mijn 2 vreemde maaltijden samen was 70 eurocent! Dat is het goedkoopste dat ik tot nu toe heb gegeten! :-) Ik had niet genoeg Riel, en mijn kleinste briefje Dollar was 10. Daar konden ze niet mee lachen... Het respect dat ik had gekregen voor het opeten van hun gerechten, verdween als sneeuw voor de zon :-)
Haja, moest ik het nog niet verteld hebben, ze gebruiken hier Cambodjaanse Riel én USD. Soms verwarrend als je uw wisselgeld in Riel en Dollar krijgt.
De vreemde pannenkoek.  Na mijn stevige lunch reed ik richting een van de vele "Salt Fields". Een groot stuk uitgestrekt land, onderverdeeld in compartimenten, en vol zout.  Het was ondertussen bijna 14u en ik had er genoeg van. Mijn wegenplannetje is allesbehalve duidelijk en ik ben verschillende keren verkeerd gereden :-)
Er is een strand(je) in Kep, maar volgens de Franse eigenaar veel te druk! Ik ging het is uitchecken.  Veel te druk. Yeah right... Buiten de spelende Cambodjaanse kindjes in het water lag er niemand op het strand.  Maar dan ook niemand. Buiten bibi  Ik heb echt genoten op dat strand. Vooral omdat het allesbehalve toeristisch is. Enkel de locals (jong en oud) waren in de zee aan het zwemmen of spelen. En dat was aangenaam om te zien :-) Zeker als je weet wat voor een zware periode deze mensen, nog niet zo lang geleden, hebben doorstaan tijdens de burgeroorlog.  Naast het strand ligt een "gazebos hammocks". Het hangt er vol, maar echt vol, met hangmatten :-) Ah en dat doet er mij ineens aan denken. Tijdens mijn reis ben ik echt verzot geraakt op hangmatten! Ik heb er al uren, misschien zelfs al dagenlang in gechilled :-D Deze liefde voor hangmatten was door mijn 2 Amerikaanse vrienden opgevallen. Tijdens onze laatste avond uit kreeg ik van hun een Hawaïaanse hangmat! Zalig... Die hang ik sowieso omhoog op Koh Rong  Een mooie afsluiter bij deze onvoorspelbare, leuke dag. 
Morgenvroeg om 7u30 neem ik, pffff, de minivan naar Sihanoukville. Op de bus kan je uren zitten wachten, in de vlakke zon want er is geen schaduw bij de opstapplaats. Alle chance dat de rit maar 2u30 duurt. En wat is de kans dat ik weer met een bende varkens in de minivan zit? :-) Hoogstwaarschijnlijk veel toeristen, want Sihanoukville is populair!
|
