Het was geen comfortabele nachtbus zoals die in Sulawesi. Het was een gewone bus met ijskoude airco, net zoals "the fridge" nachtbus van Kota Bahru naar Penang. Ik ben alle chance klein genoeg om mij op te rollen tot een bolleke dat juist op 2 stoelen kan plat liggen :-D Een voordeel aan klein zijn!

De rit was hel. De buschauffeurs in Indonesië zijn crazy! Ze rijden heel brut door het reeds crazy verkeer! Optrekken, voorbijsteken, kortaf remmen en véél claxonneren. Het is erger dan een rollercoaster in Bobbejaanland! En neem hierbij nog een baan vol putten en scheuren, en je hebt de rit van uw leven. 

Rond 3u 's nachts arriveerden we in Bandung. Ik nam een lokale (niet officiële) taxi richting mijn hostel "Pinisi Backpackers". Hmm, niemand thuis, alles donker en afgesloten. Het andere hostel "Hunny" was ook gesloten. Dus zat er maar één ding op. Wachten aan de poort van Pinisi tot er iemand wakker werd. 

Je zou ervan verschieten hoeveel activiteit er om 3u 's nachts al is, in Indonesië. De moskee hoor je uiteraard om 4u "Allah Akbar" roepen, maar hier hoorde ik voor de eerste keer in 10 weken om 6u de klokken van de kerktoren luiden! Een bekend geluid waar ik van moest glimlachen :-) 

Rond 6u30 kwam er eindelijk iemand aan. Ze voelde zich zo slecht dat er niemand was en ik zo lang moest wachten. Mij stoorde het niet. Ik was blij om op een zetel te kunnen liggen, waar ik als een blok in slaap viel. Heel het hostel is voorbij gepasseerd, heeft naast mij ontbeten en koffie gedronken,... totaal niets van gemerkt :-) Ik was vér weg! Om 9u kon ik de dorm binnen. Ik nam een douchke en kroop regelrecht mijn bed in. Om 13u stond ik terug op, anders zou ik heel de dag hebben geslapen.

Veel heb ik gisteren niet gedaan. Ik ben naar het postkantoor gewandeld om een pakket met souvenirs naar huis te zenden. Ter info aan het thuisfront, dat zou binnen 1 à 2 weken toekomen :-) Daarna ben ik door het bekende "Pasar Baru Trade Center" gewandeld. Een grote lokale shopping waar je gemakkelijk verloren loopt als je niet een beetje Indonesisch kan spreken. 

Tegen 16u nam ik het lokale transport van Bandung, "Angkot" busjes, naar een massage center. Ik was echt toe aan relaxatie. De angkots zijn heel goedkoop en gemakkelijk. Je doet teken naar de chauffeur dat je mee wil rijden en wanneer je wil uitstappen zeg je "kiri", dat links betekent. Je betaald 3.000 Rupiah (20 cent). Het enige dat je moet weten is welk busje je moet aanhouden. Er rijden hier verschillende angkots in verschillende kleuren rond. En ze gaan allemaal een andere richting uit. Maar in je beste Indonesisch word je direct geholpen door de locals :-) 

Vandaag ga ik naar "Paris van Java". Naar de Carrefour supermarkt voor fruit en drinken :-) En van daaruit ga ik naar "Saung Angklung Udjo", een traditionele dans met muziek gemaakt door bamboe.