Eens aangekomen op de luchthaven, zocht ik naar een bus. Met behulp van verschillende locals wist ik deze te vinden. In Maleisië en Singapore is er veel en gemakkelijk openbaar vervoer, maar in Indonesië is er niet veel openbaar vervoer, wat het soms nogal ingewikkeld maakt om van punt A naar punt B te reizen. Buiten een taxi, shuttlebus, Gojek of ander lokaal transport heb je soms niet veel keus. 

Na 45 min door het drukke verkeer stapte ik "ergens" af (dankzij een tip van een local) en ging ik verder met een "becak". Een scooter met een zitbankje vooraan. Oh mannen, je had mij moeten zien zitten :-) Met al mijn hebben en houden op een scooter dat zijn beste tijd heeft gehad en dat amper vooruit ging! Maar het is goedkoop, gemakkelijk, traditioneel en best leuk. Alleen kon mijn driver geen Engels... En ondanks de vele stops om de weg te vragen, beweerde hij bij hoog en laag dat hij mijn hostel wist zijn :-) Ik zat erbij en keer ernaar, mij nergens druk om te maken.

In mijn hostel "Makassar Guesthouse" werd ik ontvangen door Gibran (zoon van eigenaar), een Nederlands sprekende Indonesiër weliswaar! Ik kreeg een privé kamer met badkamer en TV! Er werd zeep, een handdoek en water naar mijn kamer gebracht en het ontbijt was gratis. Wat een luxe! En dat voor het goedkoopste hostel in Makassar! 

Ik werd al vrij snel bevriend met Gibran. En hoewel we de eerste 2 minuten Nederlands praatten, sprongen we altijd terug over naar het Engels. Hij heeft mij tijdens mijn eerste dag in Makassar vergezeld door de stad. Yes, personal guide and bodyguard!  's Avonds zijn we na het eten iets gaan drinken (Bintang) in een lokaal café met live muziek. Ik was de enigste buitenlander tussen al die locals. Super tof. Zo leerde ik het échte Indonesisch uitgaansleven.

Bevriend zijn met de "eigenaar" heeft zo zijn voordelen. Zo had ik niet alleen een gratis tour guide, Gibran (en zijn broer Khrisna) hebben mij geweldig hard geholpen met het organiseren van mijn Toraja trip! Een deftig hostel aan vriendenprijs, het reserveren van een plaatsje op de nachtbus, de goedkoopste tour die er te vinden is, en nog veel meer! Ze waren zo gedreven om mij te helpen dat ze er echt alles voor over hadden. Ik kan in Sulawesi alvast niet opgelicht worden :-) Want ja, het is reeds voorgevallen. En er valt spijtig genoeg niets aan te doen. Het zijn de typische, toeristische "scams" waar je machteloos tegen bent.

En hun behulpzaamheid stopt hier niet bij. Zelfs op Java en in Bangkok gaan ze ter beschikking staan m.b.v. vrienden. Ik mag mijn beide handjes kussen dat ik zulke sympathieke, behulpzame maar vooral betrouwbare Indonesiërs heb mogen leren kennen!