Maak een gewone biscuit. Hiervoor vind je overal ongeveer hetzelfde recept. Bak deze biscuit volgens de aanwijzingen en laat hem afkoelen. Biscuit vind ik heel dankbaar omdat het op zich een heel lichte structuur is die zich leent tot elke mogelijke opwaardering. De biscuit kan je de dag vooraf klaarmaken, ik vind hem dan nog lekkerder.

Maximum enkele uren voor je de taart wil serveren kan je beginnen aan de afwerking. Voor de aardbeivulling: laat 3 blaadjes gelatine in water weken en knijp uit. Neem een flinke portie aardbeien (ong. 1/2 kg) en laat ze zachtjes met wat suiker aan de kook komen. De hoeveelheid suiker is afhankelijk van je smaak. Ik heb de neiging heel weinig suiker te gebruiken, maar soms krijg ik daar commentaar op. Voeg de gelatine toe en laat goed smelten. Neem van het vuur en laat afkoelen.

Neem vervolgens de biscuit en snijd hem horizontaal door. Dit lukt het beste als je hem gewoon plat laat liggen en met je mes rustig rondom gaat. Het geeft niet als die niet perfect is doorgesneden want later plak je daar toch slagroom over, niemand ziet het dus als je op een andere hoogte uitkomt dan je begonnen was. Leg de twee helften met de binnenkant naar boven en bestrijk royaal met het aardbeimengsel. Leg de helften weer op elkaar; Besmeer nu de zijkanten met vers geklopte slagroom. Dit gaat het makkelijkst als je een bakpapier op je aanrecht legt en de taart op haar zijkant houdt terwijl je met een lepel de slagroom opsmeert. Alles wat op het bakpapier terecht komt, kan je er opnieuw opdoen.Vervolgens strooi ik ook noch chocoladeschilfers of hagelslag (muizenstrontjes) op de randen. Nu de bovenkant afwerken: de rest va de slagroom op de bovenkant uitsmeren en alles afwerken met aardbeien. De kleur zal prachtig zijn. 

Ik gebruik hiervoor geen slagroomspuit omdat de aardbeien en niet de slagroom de hoofdrol spelen in het uitzicht van deze taart. Het is ook een heel gedoe met zo'n slagroomspuit.

Van de rommelmarkt:

- versierde glazen taartschotel op voet (met eventueel bijpassende stolp)

- taartschep

- evt. slagroomspuit

UIt de tuin:

- scharreleitjes

- aardbeien

Volg het recept op het pakje niet. Normaal is het iets in de stijl van : 3/4 liter melk voor een pakje vanillepoeder. Doe er zeker minder poeder in en minder suiker. Het smaakt veel lekkerder als het nog wat slap is. Het belangrijkste is dat er geen vel op komt en geen klonten inzitten. Voor dat laatste moet je gewoon zorgen dat het poeder is opgelost in koude melk vooraleer het aan de kokende melk toe te voegen. Om te vermijden dat er zich een vel vormt kun je het volgende doen: giet de kokende massa in de potjes (die natuurlijk reeds klaarstaan) en leg er onmiddellijk een speculoosje op. 

Wij gebruiken altijd ouderwetse Chinese porseleinen kommetjes hiervoor. Dit is omdat we het altijd zo geweten hebben en toch ben ik ervan overtuigd dat de manier waarop je deze kommetjes vastpakt en hoe de pudding zich verspreidt een belangrijk onderdeel zijn van de ervaring. Ik mag dat alle dagen maken. O ja ik vergat ook nog te zeggen dat ik altijd bio melk gebruik hiervoor. Ik ben ervan overtuigd dat dit de smaak nog meer ten goede komt. 

Ik maak ze zo klaar: doe de uiteinden van de boontjes en spoel ze onder stromend water. Breng ze aan de kook met normaal water. Kook ondertussen ook de aaardappelen. 

In een andere kom (liefst een steelpannetje) een flinke klont boter doen. Deze op het vuur zetten en zachtjes heen en weer bewegen met de kom, niet roeren. Peper en zout en een beetje nootmuskaat bij doen. De boter begint te kleruen. Verder doen tot ze donkerbruin wordt en net op het moment dat ze dreigt aan te branden (niet vroeger en niet later) ong. 1/2 liter melk toevoegen. NOg eventjes laten warm worden en zeker niet koken. Dan van het vuur nemen. 

Deze saus serveren met de versgekookte boontjes en de gekookte aardappelen. Je kan er ook nog een fijngesnipperd en in de oven gebakken ajuintje aan toevoegen voor meer smaak. 

Wij eten daar meestal gebakken gehakt bij, omdat dat zo een traditional is maar ook omdat het gehakt en de melksaus heel  goed samengaan. Vroeger toen ik klein was, maakte mijn moeder daar gekookte eieren bij. Dat was omdat de boontjes reeds veel voedingswaarde hebben, maar ook uit zuinigheid: eieren zijn immers goedkoper dan vlees en smaken er inderdaad echt wel goed bij.

Van de rommelmarkt:

- een ouderwets steelpannetje waarmee je de saus gewoon op tafel zet of een aardewerken melkkannetje

Uit de tuin:

- verse boontjes (te jong getrokken wegens ongeduld)

- een ajuin