Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
18-03-2017
Even op een rijtje zetten
Hallo allemaal ,
Hier ben ik even terug ,.... Een beetje later dan anders ,.... Maar ik had even wat tijd nodig ,... Tijd om enkele zaken eerst zelf proberen te plaatsen ,... En vaak vraagt dit echt wel veel energie ,... Mijn energie is al heel veel beter ,maar toch voel ik nog steeds het koord rond mijn hals hangen die wanneer ik buiten mijn grenzen treed me weer tot de orde roept ,.... Eerlijk gezegd ,... Best dat het gebeurd maar langs de ander kant is het vaak heel vervelend omdat het op het verkeerde moment gebeurd ,... Nu ja ,niets aan te doen ,... En we luisteren braafjes tot mijn lijf me weer de toestemming geeft van go Ann ,....
Na een weekje juist het hoognodige te doen ,te gaan werken gaat het nu weer beter ,... Zo goed zelfs dat ik mijn eigen vandaag tot de orde moet roepen en zeggen stop Ann ,... Ja ,ben best wel trots op mezelf dat het me nu aan het lukken is ,....
Verder gaat alles hier zijn gewone gangetje ,... Werken ,huishouden ,genieten ,.... Ja ,het was toch zalig he deze week dat zonnetje ,... Wat is dit een energiebom voor mij ,... Maar ook voor jullie en heel zeker voor mijn Robbedoesje ,.... Ja mijn kerel had het echt te verduren de voorbije weken ,... Na zijn koorts ,kreeg hij antibiotica ,diarree en heel veel epilepsie aanvallen ,... Zodanig dat hij weer helemaal ontregeld was ,... 2 weken lang kwam er weinig tot geen klank uit mijn kerel ,... En weet je ,... Dit is nu echt lastig ,... Wat o wat is er in dat hoofdje ,... Hoe moet hij zich voelen ,... Waarom reageert hij zo ,.... Die harde schijf van mij was weer aan het draaien ,.... Maar helaas kunnen we niets doen en wachten tot het weer beter gaat ,... En gelukkig is dit vandaag ,... Hemels voor mij ,... Een pak van mijn hart ,..;
En dan mijn poppeke ,... Die geniet ,die straalt ,die is alert ,.... Woensdag moest ik naar radiologie met zus ,... Controle van scoliose van haar rug ,.... Awel ,... Het is echt geen mooi beeld ,... Zoveel kromming ,... Niet normaal ,... Gelukkig heeft ze hier geen last van ,... En we wachten nu naar het verdicht van de orthopedist hoe de evolutie is tgo de vorige foto ,... Fingers crossed,...
Lieve mensen ,... Het gaat goed ,maar verdorie die realiteit is bikkelhard voor mij ,... Ik stopte even op dienst met Anouk mee ,... Telkens moeten ze toch even kijken en slikken ,...toch ben ik,blij dat ze er zijn voor mij ,... Dat ik hen nu kan uitleggen wat het allemaal geweest is het voorbije jaar ,... En wat het voor me is elke nieuwe komende dag ,... Zoals vandaag ,... Het is weekend ,... Erwin ging ze deze morgen halen ,... Ze kwamen content thuis ,... Mijn ventje is bezig in de tuin ,... En ik zat heel dicht bij Anouk ,... Hand in hand ,... Te vertellen tegen mijn jongedame ,... Ik zei zus ,... Wat gaan wij doen vandaag ,... Normaal zouden we even op stap kunnen gaan of zat jij nu te studeren ,... Je zou in je laatste middelbaar zitten ,... Overal open deur dagen voor de hoge school ,... En al deze gewone zaken moet ik naast me leggen ,... Het lukt me wel ,maar doet pijn ,... Weet je ,... Het is niet die ene dag ,... Maar elke nieuwe dag ,... Ook niet die enkele jaren dat niet altijd makkelijk zijn met de kinderen ,... Maar het gaat hier over de zorg van Anouk en Robin met hun heel grote en zware beperkingen ,... De vele momenten die ik moet missen waar jullie zo van genieten ,...
Begrijp me niet verkeerd ,... Ik geniet enorm van mijn gasten in hun unieke zijn ,... Wat zij me geven is onbetaalbaar ,... Ik ken ze allebei door en door ,... Weet aan elke mimiek hoe ze zich voelen ,... Of ze gelukkig zijn of niet ,... Ze zijn gewoon mijn alles ,... Maar soms is het echt te pijnlijk voor mij ,... Ik draai me door alle bochten heen ,... Zet zoveel mogelijk die roze bril op ,... En probeer mijn realiteit niet te zien ,... Is soms echt moeilijk uit te leggen ,... Ik hoop dat jullie me wat kunnen begrijpen ,...
Ook grote broer is deze weekend gekomen ,... Ik voel met heel mijn hart dat het ook voor hem nog steeds moeilijk is ,... Hij gaat op zoek .... Probeert ,... Valt ,staat weer op ,... Graag hadden we het ook anders gezien ,... Maar ook hier is het afwachten ,... Dag na dag en hopen dat alles goed mag komen ,... Dat hij die jonge man mag worden waar elke mama trots op kan zijn ,... Ga ervoor jongen ,... Ik weet dat je het kan ,... Ik geloof in jou ,...
Ondanks alles voelde ik me deze week wel content ,... Ik kon de patiënten op het werk wat opfleuren ,... Dit betekent ook zoveel voor mij ,... Een luisterend oor geeft zo een grote betekenis voor hen ,... En ik weet en voel als geen ander hoeveel energie je dit kan geven ,...
Ook mijn collega 's op de dienst waar ik nu werk zijn echte schatten ,... Ze luisteren naar me ,... Voelen mee met mij en hebben alleen maar bewondering voor wat ik doe ,... En ik ben blij dat ik met mijn Onco kennis hen wat kan helpen ..... Zo zie je maar ,... In de wereld zijn we er allemaal voor elkaar met een lief gebaar ,een handdruk ,een goede dag ,...
Dit motto alleen doet me de regen van vandaag vergeten ,...
Geniet van elke nieuwe dag vol liefde ,... XXX Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
