Hallo allemaal,..
Hoe gaat het met jullie? Zijn jullie al aan vakantie of congé toe? ,... Hier nog 2 daagjes werken en dan genieten van een verdiende rust,...en ik kijk er vol verlangen naar uit om even wat quality time te hebben samen met mijn gezin.Vorige week was het een drukke week van werken en zaterdag ging oma Rollegem wandelen zodat ik juist gisteren mijn lieverds heb gezien.
En geloof me ,het was een lastige week vol van gemengde gevoelens voor mij. Ik kreeg het nieuws dat Miquel een lotgenootje van Robin en Anouk was overleden,...Opnieuw een klop van de hamer voor mij ,..dan komt het besef weer naar me toe hoe kwetsbaar ze zijn ,..Het gevoel van ik wil ze zoveel en dicht mogelijk bij mij ,..want hoelang krijg ik nog samen met hen,...ik weet het ,ik mag niet doemdenken ,..maar toch ,..zaterdag was het dan de afscheidsviering van de lieve Miquel,..en dit is zo pijnlijk,zo oneerlijk en waarom hé?
Ik kreeg van velen onder jullie veel bemoedigende woorden waarvoor dank ,...ik werd ook gezegd ,..Ann,geniet van jou kindjes ,neem ze zoveel mogelijk vast terwijl het nog kan ,..en dan is daar weer mijn schuldgevoel tgo het internaat,..Maarja ,hier is niets aan te doen. Ik probeerde dan zaterdag opnieuw mijn knopje wat om te draaien en toch te genieten (zonder Robin en Anouk ,maar met mijn 2 mannen),we gingen naar zee om de verjaardag van Annelies te vieren,je had ze moeten zien glunderen ,ook deze speciale meid heeft een mooi plaatsje in mijn hart want haar gevoelens zijn oprecht. Dankzij mijn schoonbroer en zusje genoten we van een fijne wandeling in Nieuwpoort en een gezellig etentje en zagen we zelfs de zon ,..Zalig !!!!
En gisteren kon ik niet snel genoeg in Aartrijke zijn om de kids op te halen ,..eens ik ze zag was ik weer gerust ,voelde ik me weer compleet .Ik stak ze in een mooie kledij en dan gingen we bij zus Els de verjaardag vieren van Célien en Cédric. Het was een heel gezellige dag vol met lekkers en tevreden kids,Ik kon uitgebreid genieten van mijn schattekes ,nam ze dicht tegen mij,bedolf ze onder de zoentjes en stak ze gisterenavond met toch wel een goed mama -gevoel in hun bedje omdat ik weet dat ze donderdag terug bij mama zijn en dit voor 10 dagen !!!!!!!.
Soms is het toch niet evident hoor ,vragen jullie zich waarschijnlijk af,wat schrijft ze hier toch elke week weer neer ,..maar dit neerschrijven is mijn therapie,mijn verwerken van het emotionele leed ,mijn geluk om mama te zijn van iets heel speciaals en uniek.
En om af te sluiten heb ik hier nog een prachtig gedichtje uit het mooie boekje "schakels".Ik wens jullie een leuke week vol van (hopelijks) toch wat zonneschijn.
Anders
Ben ik anders
omdat ik gedachten,
woorden,gesprekken
niet schikken kan
Ben ik anders
omdat mijn handen,
mijn voeten,
niet kunnen waarvoor ze gemaakt zijn,
mijn lichaam niet uitgroeien kan?
Ben ik anders?
Liefs,ann

|