Met de fiets Ik ga op 1/9/2018 met de fiets naar Santiago de Compostela vertrekken via een grote omweg. Het Spaanse binnenland blijft me boeien, ik wil de 'Camino de Levante' opzoeken. Mijn eerste overnachting zal in Namen zijn, daarna Frankrijk in langs Givet, Charleville-Mezi�res, Verdun enz.. Dit prachtige land zal ik verlaten langs Beziers, Narbonne en Perpignan.
Dan volgt Girona in Spanje, verder zuidwaarts langs Morella, Teruel, Albaracin, de namen zullen bij velen vreemd in de oren klinken. Langs die laatste drie steden passeerde ik reeds met de fiets in 2013 op de Camino del Cid naar Valencia.
Wanneer ik Teruel zal doorfietsen op de nieuwe reis, dan zal mijn kilometerstand op 2178 staan. Wanneer ik een gemiddelde van 85km/dag zou kunnen doen zou dat op 25/9 kunnen zijn. Vandaar in Teruel heb ik nog 1176km af te leggen. Langs Cuenca, Mota del Cuervo, Toledo, Avila, Zamora, Ourence om op 8/10 Santiago te bereiken. Allemaal 'zal of zou', ik hoop heel erg dat het zo ongeveer zal verlopen. Het kan ook zijn dat het niet lukt en dat ik opgeef, maar het is dan maar zo.
Ongeveer half oktober zal ik terug thuis zijn.
12-09-2018
Dag 12 Hauterives
Er is een film gemaakt over het leven van de facteur Cheval van Hauterives.
L'INCROYABLE HISTOIRE DU FACTEUR CHEVAL.
U kan de trailer van deze film bekijken bij middel van de link van Youtube hieronder.
22 november 2018 ·
Françoise Chardon heeft een link gedeeld.
16 januari om 14:46 ·
YOUTUBE.COM
L'INCROYABLE HISTOIRE DU FACTEUR CHEVAL Bande Annonce (2019) Laetitia Casta
Fin XIXème, Joseph Ferdinand Cheval, est un simple facteur qui parcourt chaque jour la Drôme, de village : -----
https://www.youtube.com/watch?v=v8h4kI7gWxI
Ik ben vandaag aangekomen in Hauterives. Het dorp is gekend door een facteur die er een heel speciaal bouwwerk heeft neergezet. Ik heb het bezocht, het is onbegrijpelijk hoe hij het gedaan heeft, helemaal alleen. Palais Ideal is de naam van het kunstwerk. Het staat op de Franse monumentenlijst en zorgt nu in het dorp voor heel wat toerisme.
LIsle dAbeau - Hauterives. Afgelegde weg: 72km - gem. snelh.: 11,2km - max. snelh.: 45,5km/u..
Vandaag zeer warm, warmer dan gisteren, volgens het weerbericht tot 32 graden. De weg ging voortdurend op en neer, in totaal 15 km klimmen met een stijgingspercentage tussen 6 en 9 %. Op de vlakke stukken de wind op kop. Ik zou liever een mistral hebben, dat is noordenwind. Ik mag echter van geluk spreken omdat ik nog geen lek regen heb gehad op heel de reis. Nochtans heb ik vandaag onweersbuien zien hangen in de verte, zowel links als rechts van mijn rijrichting.
In Frontera hoopte ik te overnachten, maar het enige hotel daar was volzet. Zonder genade kan men dan verder. In LIsle-dAbeau zou ik zeker plaats vinden in een van de hotels daar, werd me gezegd. Dit stadje is een samenvoegsel van verschillende dorpen, modern opgevat met verschillende nieuwe wijken. Ik ben er hopeloos verdwaald, aan de kerk die men van ver op een hoogte ziet staan was er geen horeca, zelfs niemand op straat. Uiteindelijk terug naar beneden waar een groot winkelcentrum is. Er zijn twee hotels, maar die zijn dan weer veel hoger gelegen. Opnieuw klimmen en zoeken, dan nog moeten vragen waar de ingang was. Beide hotels, niet van de minste, duur dus, bleken volzet. In het hotel Campanile zocht de direkteur voor een oplossing, hij zei dat hij ging zoeken voor een ander hotel, ik weet niet waar. In afwachting stelde hij voor om te eten, het was al 8 uur. Het zou ook kunnen dat er een kamer geannuleerd werd of er iemand niet zou opdagen. Dat is gebeurd, zo kon ik blijven, ik was opgelucht. De volgende morgen heb ik een foto gemaakt van de man, er zijn echt mensen die vriendelijk zijn en een oplossing trachten te vinden.
Thoirette - LIsle-dAbeau. Afgelegde weg: 110km - gem. snelh.: 14,6 km/u - max.snelh.: 53km/u..De 11-de rit gaat voor het grootste gedeelte langs de Ain die uitmondt in de Rhône.
Later komt de rivier Ain in het zicht, die is op verschillende plaatsen afgedamd zodat er enkele stuwmeren zijn ontstaan. Het meer van Vouglans is op twee na het grootste van Frankrijk. Van uit de hoogte is het water azuurblauw.
Poligny - Thoirette.
Onmiddellijk na de start in Poligny bergop. Deze beklimming is de langste van mijn reis tot nu toe maar niet de steilste, dat was de beklimming naar Grand op dag 6.
De tocht loopt verder door een mooi landschap waar de weg zich als een slang door kronkelt. Er zijn vandaag twee indrukwekkende uitzichtpunten, de Cirque de Ladoy en de Cirque de Baume.
Van bij dit laatste uitzichtpunt ziet men in de verte het dorp Baume-les-Messieurs. Er is een mooi lied 'Les trois Cloches' waarvoor dit dorp misschien model heeft gestaan. Dat dit zo is of niet wordt bijna als een legende beschouwd. U kan in de bijlagen de eerste link openen. Je ziet dan drie linken om het mooie chanson te beluisteren. In de laatste vindt u een video om er meer over te weten.
Poligny - Thoirette. Afstand: 92km; 14,4km/u gem. snelh.; 48,5km/u hoogste snelh..
De temperatuur kan vandaag tot 32º stijgen.
Ik ga het Jura gebergte in, het zal serieus worden, van ongeveer 200m naar 600m hoogte.
Ik lees in mijn gids dat het een geleidelijke klim is, vier kilometers met een gemiddelde stijging van 6%. Ik kijk er wel naar uit, gelijkertijd is er ook wat vrees.
Het is zeer warm. In Arc-et-Senans is mijn voorraad water helemaal op. Buiten aan een oude zoutfabriek, gebouwd tussen 1774 en 1779, geniet ik niet van een pint bier of een glas wijn, maar wel van een halve liter fris spuitwater. Ondertussen zie ik de mensen naar dat Frans industrieel erfgoed trekken, een gebouw dat ingeschreven is op de UNESCO werelderfgoed lijst.
Een brug, de foto uit mijn gids zie ik in de verte in het echt. Ik ben op de juiste weg. Het is een brug over de Doubs. Een rivier die op sommige plaatsen in het Juragebergte zeer onstuimig te werk gaat, maar die in deze omgeving tot rust is gekomen.
Pesmes - Poligny. Afstand: 87km; 14km/u gem. snelh.; 43km/u max. snelh.. In Saint-Vit ben ik eindelijk op de route Langs groene wegen naar ... gekomen. Er wordt de zestigste verjaardag van de bevrijding van het stadje gevierd. Verschillende lastige beklimmingen vandaag, de weg begint moeilijker te worden.
Pesmes. Er is nog heel wat plaats in een oud hotel, het stadje is ook oud. Er staan veel oudere huizen, de meeste hebben een restauratie nodig. Ik tref er onverwacht het huis van Kardinaal Granvelle aan. Deze nogal gekende historische figuur was lange tijd een belangrijke raadgever van Charles Quinto die we kennen als Keizer Karel. Door de keizer werd hij kardinaal-Aartsbisschop in Mechelen.
Het is wat misgelopen, ik heb de weg in de gids van Benjaminse langs het kanaal te lang gevolgd. Om op de weg van mijn volgende gids 'Langs groene wegen .....' te komen had ik thuis bij het opmaken van de reis een verbindingsroute gepland. Die ga ik nu niet doen, het zou een omweg zijn. Door een baan te volgen naar een veerpont over de Saône die op mijn verouderde Michelin staat verspeel ik veel tijd, de veer is niet meer in werking, nochtans stonden er nog wegwijzers in die richting. Ik fiets dan naar Pontailler-sur-Saône, daar is een brug. Het is zaterdag en de meeste hotels in de omgeving zijn volzet stel ik vast na het oversteken van de rivier. Een voorbij fietsend ouder echtpaar begint mee te zoeken, zij zijn zeer bedreven met de smartphone en hebben een gedetailleerde wegenkaart van de streek. Tevergeefs, ik fiets dan verder naar het stadje Pesmes met de hoop om daar overnachting te vinden.
Villagusien - Pesmes. Afstand: 86km
De bron van de Maas ligt ergens tussen Dijon en Langres, niet op mijn weg. Gisteren reeds had ik het kanaal tussen Champagne en Bourgondië een hele tijd gevolgd, vandaag ook nog ongeveer 60km. Ik zie er regelmatig schepen. Het is hier zalig fietsen, mooi weer en geen beklimmingen.
Langres, hoog op een berg. Ik zou aan de fietsers de raad willen geven wanneer men de stad niet wenst te bezoeken volg dan de beschrijving van de gids van Benjaminse niet. Vervolg de route gewoon langs het kanaal Tussen de Champagne en Bourgondië verder. Dan bespaar je jezelf heel wat klimwerk en gezoek. Het is natuurlijk anders wanneer je er zou willen overnachten
Busson (Reynel) - Villagusin. Afstand: 90 km - gem. snelh. 14,2 km/u - max. snelh. 48,5 km/u
Bij het vertrek in Reynel gaat de baan door een poort. Een dorpspoort, heel ongewoon voor een dorp. Dan door de hoofdstraat met de kerk en verschillende oude huizen verder. Een oudere man stapt door de lege straat, alles ademt hier "zo was het vroeger" uit. Wat verder links staat een poortgebouw met daarachter de ingang van een park. Ik ben er alleen, met een kasteel in de verte, het is bijna een visioen dat ik zie. Dan komen er nog twee mensen in het park, Belgen, een echtpaar uit Sint-Niklaas, de man is bij een fotoclub. Een goede gelegenheid om nog eens een foto van mezelf te laten nemen. We bewonderen samen de omgeving, zeker ook de prachtige beelden. Een aangename ontmoeting was dat.
Jeanne d'Arc hoog te paard voor het stadhuis van Vaucouleurs. In dit stadje met nu ongeveer 2300 inwoners vertrok ze in 1429 met een kleine escorte naar de Franse koning in Chinon. Ze voelde zich geroepen om hem en de Franse strijdkrachten te leiden tijdens de 100-jarige oorlog met Engeland.
Ze keerde er nooit meer terug, ook niet naar Domremy, waar ze tot dan toe had gewoond. Later op de dag fiets ik door dat kleine dorp aan de Maas, haar geboortehuis is nu een klein museum.
Ik ben vandaag aangekomen in Hauterives. Het dorp is gekend door een facteur die er een heel speciaal bouwwerk heeft neergezet. Ik heb het bezocht, het is onbegrijpelijk hoe hij het gedaan heeft, helemaal alleen. Palais Ideal is de naam van het kunstwerk. Het staat op de Franse monumentenlijst en zorgt nu in het dorp voor heel wat toerisme. 
LIsle dAbeau - Hauterives. Afgelegde weg: 72km - gem. snelh.: 11,2km - max. snelh.: 45,5km/u..
Vandaag zeer warm, warmer dan gisteren, volgens het weerbericht tot 32 graden. De weg ging voortdurend op en neer, in totaal 15 km klimmen met een stijgingspercentage tussen 6 en 9 %. Op de vlakke stukken de wind op kop. Ik zou liever een mistral hebben, dat is noordenwind. Ik mag echter van geluk spreken omdat ik nog geen lek regen heb gehad op heel de reis. Nochtans heb ik vandaag onweersbuien zien hangen in de verte, zowel links als rechts van mijn rijrichting.
In Frontera hoopte ik te overnachten, maar het enige hotel daar was volzet. Zonder genade kan men dan verder. In LIsle-dAbeau zou ik zeker plaats vinden in een van de hotels daar, werd me gezegd. Dit stadje is een samenvoegsel van verschillende dorpen, modern opgevat met verschillende nieuwe wijken. Ik ben er hopeloos verdwaald, aan de kerk die men van ver op een hoogte ziet staan was er geen horeca, zelfs niemand op straat. Uiteindelijk terug naar beneden waar een groot winkelcentrum is. Er zijn twee hotels, maar die zijn dan weer veel hoger gelegen. Opnieuw klimmen en zoeken, dan nog moeten vragen waar de ingang was. Beide hotels, niet van de minste, duur dus, bleken volzet. In het hotel Campanile zocht de direkteur voor een oplossing, hij zei dat hij ging zoeken voor een ander hotel, ik weet niet waar. In afwachting stelde hij voor om te eten, het was al 8 uur. Het zou ook kunnen dat er een kamer geannuleerd werd of er iemand niet zou opdagen. Dat is gebeurd, zo kon ik blijven, ik was opgelucht. De volgende morgen heb ik een foto gemaakt van de man, er zijn echt mensen die vriendelijk zijn en een oplossing trachten te vinden.
In Loyettes steek ik de Rhône over.
Thoirette - LIsle-dAbeau. Afgelegde weg: 110km - gem. snelh.: 14,6 km/u - max.snelh.: 53km/u..De 11-de rit gaat voor het grootste gedeelte langs de Ain die uitmondt in de Rhône.
In de felle avondzon krijgt een van de vele kleine vlinders die hier rondvliegen een lift van mij.
Later komt de rivier Ain in het zicht, die is op verschillende plaatsen afgedamd zodat er enkele stuwmeren zijn ontstaan. Het meer van Vouglans is op twee na het grootste van Frankrijk. Van uit de hoogte is het water azuurblauw. 
Ik fiets door dorpen waar de weinige mensen die ik zie leven zoals god in Frankrijk.
Poligny - Thoirette.
Onmiddellijk na de start in Poligny bergop. Deze beklimming is de langste van mijn reis tot nu toe maar niet de steilste, dat was de beklimming naar Grand op dag 6.
De tocht loopt verder door een mooi landschap waar de weg zich als een slang door kronkelt. Er zijn vandaag twee indrukwekkende uitzichtpunten, de Cirque de Ladoy en de Cirque de Baume.
Van bij dit laatste uitzichtpunt ziet men in de verte het dorp Baume-les-Messieurs. Er is een mooi lied 'Les trois Cloches' waarvoor dit dorp misschien model heeft gestaan. Dat dit zo is of niet wordt bijna als een legende beschouwd. U kan in de bijlagen de eerste link openen. Je ziet dan drie linken om het mooie chanson te beluisteren. In de laatste vindt u een video om er meer over te weten.
Het is zeer warm. In Arc-et-Senans is mijn voorraad water helemaal op. Buiten aan een oude zoutfabriek, gebouwd tussen 1774 en 1779, geniet ik niet van een pint bier of een glas wijn, maar wel van een halve liter fris spuitwater. Ondertussen zie ik de mensen naar dat Frans industrieel erfgoed trekken, een gebouw dat ingeschreven is op de UNESCO werelderfgoed lijst.
Een brug, de foto uit mijn gids zie ik in de verte in het echt. Ik ben op de juiste weg. Het is een brug over de Doubs. Een rivier die op sommige plaatsen in het Juragebergte zeer onstuimig te werk gaat, maar die in deze omgeving tot rust is gekomen.
Pesmes. Er is nog heel wat plaats in een oud hotel, het stadje is ook oud. Er staan veel oudere huizen, de meeste hebben een restauratie nodig. Ik tref er onverwacht het huis van Kardinaal Granvelle aan. Deze nogal gekende historische figuur was lange tijd een belangrijke raadgever van Charles Quinto die we kennen als Keizer Karel. Door de keizer werd hij kardinaal-Aartsbisschop in Mechelen.
Het is wat misgelopen, ik heb de weg in de gids van Benjaminse langs het kanaal te lang gevolgd. Om op de weg van mijn volgende gids 'Langs groene wegen .....' te komen had ik thuis bij het opmaken van de reis een verbindingsroute gepland. Die ga ik nu niet doen, het zou een omweg zijn. Door een baan te volgen naar een veerpont over de Saône die op mijn verouderde Michelin staat verspeel ik veel tijd, de veer is niet meer in werking, nochtans stonden er nog wegwijzers in die richting. Ik fiets dan naar Pontailler-sur-Saône, daar is een brug. Het is zaterdag en de meeste hotels in de omgeving zijn volzet stel ik vast na het oversteken van de rivier. Een voorbij fietsend ouder echtpaar begint mee te zoeken, zij zijn zeer bedreven met de smartphone en hebben een gedetailleerde wegenkaart van de streek. Tevergeefs, ik fiets dan verder naar het stadje Pesmes met de hoop om daar overnachting te vinden. 
Villagusien - Pesmes. Afstand: 86km
De bron van de Maas ligt ergens tussen Dijon en Langres, niet op mijn weg. Gisteren reeds had ik het kanaal tussen Champagne en Bourgondië een hele tijd gevolgd, vandaag ook nog ongeveer 60km. Ik zie er regelmatig schepen. Het is hier zalig fietsen, mooi weer en geen beklimmingen.
Langres, hoog op een berg. Ik zou aan de fietsers de raad willen geven wanneer men de stad niet wenst te bezoeken volg dan de beschrijving van de gids van Benjaminse niet. Vervolg de route gewoon langs het kanaal Tussen de Champagne en Bourgondië verder. Dan bespaar je jezelf heel wat klimwerk en gezoek. Het is natuurlijk anders wanneer je er zou willen overnachten
Busson (Reynel) - Villagusin. Afstand: 90 km - gem. snelh. 14,2 km/u - max. snelh. 48,5 km/u
Bij het vertrek in Reynel gaat de baan door een poort. Een dorpspoort, heel ongewoon voor een dorp. Dan door de hoofdstraat met de kerk en verschillende oude huizen verder. Een oudere man stapt door de lege straat, alles ademt hier "zo was het vroeger" uit. Wat verder links staat een poortgebouw met daarachter de ingang van een park. Ik ben er alleen, met een kasteel in de verte, het is bijna een visioen dat ik zie. Dan komen er nog twee mensen in het park, Belgen, een echtpaar uit Sint-Niklaas, de man is bij een fotoclub. Een goede gelegenheid om nog eens een foto van mezelf te laten nemen. We bewonderen samen de omgeving, zeker ook de prachtige beelden. Een aangename ontmoeting was dat.
Jeanne d'Arc hoog te paard voor het stadhuis van Vaucouleurs. In dit stadje met nu ongeveer 2300 inwoners vertrok ze in 1429 met een kleine escorte naar de Franse koning in Chinon. Ze voelde zich geroepen om hem en de Franse strijdkrachten te leiden tijdens de 100-jarige oorlog met Engeland.
Ze keerde er nooit meer terug, ook niet naar Domremy, waar ze tot dan toe had gewoond. Later op de dag fiets ik door dat kleine dorp aan de Maas, haar geboortehuis is nu een klein museum. 
