In Frontera hoopte ik te overnachten, maar het enige hotel daar was volzet. Zonder genade kan men dan verder. In I´Isle-d´Abeau zou ik zeker plaats vinden in een van de hotels daar, werd me gezegd. Dit stadje is een samenvoegsel van verschillende dorpen, modern opgevat met verschillende nieuwe wijken. Ik ben er hopeloos verdwaald, aan de kerk die men van ver op een hoogte ziet staan was er geen horeca, zelfs niemand op straat. Uiteindelijk terug naar beneden waar een groot winkelcentrum is. Er zijn twee hotels, maar die zijn dan weer veel hoger gelegen. Opnieuw klimmen en zoeken, dan nog moeten vragen waar de ingang was. Beide hotels, niet van de minste, duur dus, bleken volzet. In het hotel Campanile zocht de direkteur voor een oplossing, hij zei dat hij ging zoeken voor een ander hotel, ik weet niet waar. In afwachting stelde hij voor om in restaurant te eten, het was reeds 8 uur. Het zou ook kunnen dat er ondertussen een kamer geannuleerd werd of er iemand niet zou opdagen. Dat is gebeurd, zo kon ik blijven, ik was opgelucht. De volgende morgen heb ik een foto gemaakt van de man, er zijn echt mensen die vriendelijk zijn en een oplossing trachten te vinden.