Op een hard bevroren terrein werd een, op papier, moeilijke tegenstander partij gegeven. Olse stond namelijk op een 4de plaats in de rangschikking en was dus een mogelijke hinderpaal in de race naar de titel. Al dienen we hierbij te vermelden dat we eerder tegen de staartploegen mindere wedstrijden spelen dan tegen onze rechtstreekse concurrenten. Na enkele minuten speeltijd moesten we al twee doelrijpe kansen noteren waarvan er helaas niet één werd benut, van spektakelwaarde gesproken. We moesten echter niet te lang wachten op een verlossend doelpunt want Jerry maakte wederom een sublieme goal, ditmaal verrassend met zijn linkervoet, begrijpen wie begrijpen kan!!! Onze goalie Carl had niet het juiste schoeisel aangetrokken want op enkele ogenblikken tijd was hij tweemaal tegen de vlakte gegaan, de eerste keer kon hij nog gepast tussenkomen maar bij de tweede actie kon hij de meubelen niet meer redden en stonden de bordjes terug in evenwicht. Net als de vorige week kan ook de Mac rekenen op zijn harde en efficiënte trap want hij knalde zowaar de 1-2 droog in de winkelhaak. De kopjes van onze tegenstander gingen naar beneden en de ene kans na de andere stapelde zich op, na enkele onwaarschijnlijke missers achtte Marc VDL zijn moment gekomen want na het doorkoppen van onze strijdlustige Bob verschalkte hij de, goed presterende, doelman en konden we gaan rusten met een welverdiende 1-3 voorsprong. Na de pauze werd het éénrichtingsvoetbal bevestigd en speelden we de tegenstander op een hoopje met een logische kansenfestival als gevolg. Wederom Marc VDL dribbelde zich doorheen enkele tegenstanders, al dan niet met een betwistbaar handspel, en scoorde laag in de linkerhoek de 1-4. Met een mooi opgezette actie kon de thuisploeg nog milderen tot 2-4 maar toen enkele minuten later een mooie pass van Marc VDL afgewerkt werd door Pat W was de wedstrijd gespeeld en moesten we enkel nog wachten op het eindsignaal en een own-goal van OLSE, na een voorzet van Bob. 2-6, een mooi resultaat en nog steeds in de running voor het kampioenschap.
Veel volk op De Stappe voor deze topmatch die zeker de verwachtingen heeft ingelost. De thuisploeg was immers op revanche belust na de dubbele nederlaag in het begin van het seizoen. Wij van onze kant moesten de bevestiging brengen van de heropstanding die vorige week was ingezet. Toch weer een aantal verschuivingen binnen het elftal, maar dat is wekelijkse kost.
Zoals kon worden verwacht grepen de Jefkes ons onmiddellijk naar de keel en wisten al vlug de score te openen. De plaatselijke spits wist na een vrije trap een misverstand tussen Carl en de verdedigers uit te buiten Niet veel later verdubbelde de achterstand, zo leek het, maar de ref had als enige een duwfout gezien en keurde de goal af. Meteen het sein om iets aan de stormloop te doen om verder onheil te voorkomen. De bijsturingen hadden resultaat want we kwamen meer en meer uit de omknelling en zetten de thuisportier aan het werk. Na een mooi opgezette aanval en dito één-twee tussen Marc VdL en Jerry zagen we de bal in de rechterbovenhoek ploffen : 1-1 zowaar, en de thuisploeg van slag. Wat de scheids op het halfuur bezielde mag Joost weten, maar na een korte onderbreking werd er verder gespeeld. We plakten Jozef met de rug op hun doel maar de keeper redde alles.
Na de pauze het zelfde spelbeeld met weer enkele uitstekende reddingen van het plaatselijke sluitstuk. Zoals wel vaker in het voetbal loop je dan op een counter : vandaag was het niet anders en we kwamen opnieuw op achterstand. Niet getreurd, we bleven het betere voetbal en combinaties brengen. Een ongelooflijke actie leidde tot de gelijkmaker : de Mac bediende Bob, zijn controle zat vol effect en de bal tolde rond de laatste verdediger terug op onze spits zijn schoen. Een droge knal en 2-2 ! Dit smaakte naar meer en de Mac vond zijn moment gekomen. De rechterflank afgestuurd tot aan de hoekschopvlag en van daar in de verste bovenhoek mikken : je ziet het af en toe op tv. Van mij mag het vingertje dan even omhoog, wijzend in de richting van de voetbalgoden.
Kort voor affluiten werd de laatste twijfel weggenomen : snelle Bob liet nog eens iedereen achter zich en werd in de rechthoek van de sokken gelopen. Een kolfje naar de hand van Marc VdL die daarmee ook zijn goeie prestatie kon bekronen met een treffer.
Na enkele mindere weken en veel puntenverlies hebben we blijkbaar net op tijd het juiste ritme weergevonden. Meer dan nodig want er wachten ons nog lastige verplaatsingen naar Olse en Brasschaat alvorens we aan de clash tegen de Johnnyboys mogen denken.
Toch weer bravo voor deze collectief sterke wedstrijd !
In plaats van de oorspronkelijk geplande pot bekervoetbal kwam deze achterstallige match op de eerste zondag van de krokusvakantie. Ook nu stelde zich de vraag of het veld beter was dan in december, maar gelukkig werd er nu wel gespeeld. Mijn patattenplantjes mogen in elk geval op een betere akker tot ontplooiing komen.
Opnieuw een groot aantal afwezigen aan onze kant (skiërs, zieken en gekwetsten), maar toch nog 13 soldaten op het wedstrijdblad.
De thuisploeg nam het initiatief en kwam vrij vlug op voorsprong : Carl kon een vrije trap niet vasthouden en de plaatselijke nr. 14 was er als de kippen bij. Onder impuls van ons centrale duo, de broertjes Van der Linden, kwamen we beter in de match en gingen ook beter combineren waar dat mogelijk was. Zo kwam Marc zelf alleen voor doel maar de keeper stak er nog een voet tussen. Niet veel later kon hij opnieuw infiltreren tot de doellijn en zijn voorzet werd door Hans Michiels binnengewerkt. Onze gelegenheidsspits sneed kort daarop door de buitenspelval maar werd onderuit gehaald. De ref nam hier een van zijn vele dubieuze beslissingen en durfde de dader geen rood geven. Als terechte straf mikte Dirk VdL de vrijschop vakkundig in de linkerbenedenhoek. We waren kort bij de rust toen Carl een uittrap als een boomerang zag terugkomen : de verre lob landde in ons doel. Wie al tevreden was met deze ruststand kwam bedrogen uit : in de extra-tijd wist Eric Patteet een bal aan de 2de paal binnen te schouderen ! Dus toch nog met een bonus naar de kleedkamer.
De fluitenier-met-dienst, die voor de match met veel poeha zijn speech had gedaan, ging zich begin 2de helft in de schijnwerpers zetten. Tot grote verbazing van vriend en vijand zond hij ons broederduo VdL naar de kleedkamer : daar stonden we met 9 ! Even met open mond naar mekaar staren en snel beslissen dat de mouwen dienden opgestroopt te worden bleek de enige remedie. De thuisploeg had geen oplossing om de muur te slopen, maar lukte toch met een toevalstreffer de gelijkmaker. De vrees dat we gingen instorten bleek onterecht : Kris Claes haalde uit met een fabuleuze halve omhaal die in de verste bovenhoek viel. Rechtevenredig met onze strijdlust groeide de frustratie bij onze tegenstrevers. De ref bedeelde hen dan ook nog met 2 uitsluitingen zodat op dat vlak het evenwicht hersteld was. Ons blok kwam niet meer in de problemen, meer zelfs : de ingekomen Marc W kon de eindcijfers vastleggen nadat spitsbroeder Kris nog maar eens aan eenieder zijn snelle hielen had getoond en netjes lateraal had afgelegd !
Een dikke proficiat aan allen voor de tomeloze werkkracht ! Toch verdenk ik onze spitsen Hans en Kris dat ze genetisch gemanipuleerd zijn : 4 longen hebben die gasten. Als toevallig aanvalskoppel wogen ze zwaar op de verdediging en staken defensief een tandje bij om de achterban te steunen, waar ook iedereen met piepende longen van het veld kwam. CHAPEAU GASTEN !!! Na een aantal mindere weken hebben we laten zien dat we nog leven.
Zondag een nieuwe inhaalmatch : de topper bij ST-JOZEF.
Na enig gepalaver zijn we er in geslaagd om nog eens een activiteit op poten te zetten : op zondag 2 maart is het de bedoeling dat we gezamelijk gaan ontbijten in GRAND CAFE KAAI te BOOM en wel tussen 9u30 en 11u30 ! Alle leden, vergezeld van partner en kinderen zijn bij deze uitgenodigd ! We vragen wel om TIJDIG IN TE SCHRIJVEN want op 17 februari moeten we een exact aantal personen opgeven. U kan uw deelname bevestigen door overschrijving van 10 euro PER PERSOON op de clubrekening : 320-0328616-50 , met vermelding "ontbijt 2 maart". Voor de kinderen hoeft u geen voorschot te betalen. We gaan dit initiatief betalen uit de clubkas, wie effectief aanwezig is zal zijn bijdrage dus terugbetaald krijgen. Na de middag staat de topmatch tegen de Johnnyboys op de kalender : de kuddegeest zal dus reeds van 's morgens aangewakkerd worden ! We rekenen dan ook op een massale inschrijving !
De rode lantaarn heeft het fiere Real even met de neus op de feiten gedrukt. Waar in het verleden het grote aantal afwezigen (om diverse redenen) door de noodploeg werd opgevangen met inzet en onverzettelijkheid, kregen we ook op dat vlak vandaag een lesje. De thuisploeg streed als één blok, maar ontsnapte in de beginfase wel aan een elfmeter : de plaatselijke ref zag het handspel in de rechthoek niet. Rond de 20e minuut verkeek gelegenheidsdoelman Geert zich op een vrije trap en we mochten achtervolgen. Je zag toen al dat het zeer moeilijk ging zijn. Van dan af ging het allemaal heel snel. Binnen 15 minuten liepen de geel-zwarten uit tot 4-0. Telkens na verloren duels of balverlies werden we door de vaardige spitsen op ons nummer gezet. Toch kenden we voor de rust nog een opflakkering : eerst kon Jerry een hoekschop via de paal al dan niet binnenkoppen. Kapitein Pat S duwde de bal voor alle zekerheid maar tegen het net. Niet veel later strafte Bob een al te zekere thuisportier af door zijn voetje nog tegen een neerdwarrelende bal te steken. De ref blies de paniek uit de plaatselijke lucht met een veel te vroeg het rustsignaal : gered door de gong noemt men dat in bokstermen. Ruststand 4 2. Het elan was echt doorbroken want op enkele verdienstelijke pogingen na konden we de thuisploeg niet bedreigen. Deze bleef vol overgave vechten om de voorsprong te behouden. En het moet gezegd : het ontbrak ons aan de nodige kracht en ook voetballend wisten we onvoldoende in mekaar te steken. Een situatie die tot nadenken stemt want op deze manier ziet de toekomst er niet al te rooskleurig uit. Dat de titelambities in de diepvries mogen is na vandaag wel voldoende duidelijk. Het zal op deze wijze iedere week harken zijn om nog wat punten te sprokkelen en niet af te zakken in de grijze middenmoot. Dit is zeker geen verwijt aan de jongens die vandaag aanwezig waren, maar het is nu eenmaal zo dat je best doen niet altijd loont. De tegenstrever doet soms beter zijn best ! Hopelijk een signaal voor diegenen die te pas en te onpas hun kat sturen !
Competitie : Real Groeninghe - Kalfort Daghet . gesch
Bij een 1-1 stand en met nog 25 minuten te spelen besloot de tegenstander na 2 rode kaarten het terrein te verlaten. Wordt vervolg voor de groene tafel.
Op de allereerste plaats natuurlijk de beste wensen voor 2008 met hopelijk veel goed voetbal en weinig kwetsuren !
Het Verbond heeft de afzonderlijk uitgestelde match op DE TOEKOMST voorzien op zondag 3 februari. Hierdoor gaat de bekermatch tegen Cantincrode naar een latere datum.
De speeldag van 2 december, voor ons op SINT-JOZEF, is gepland op zondag 10 februari.
Dit alles natuurlijk afhankelijk van de grillen van Koning Winter !
Van de wedstrijden van 9 december is voorlopig geen nieuws, waarschijnlijk worden die op het einde van het seizoen gezet.
Hopelijk tot 13 januari voor de hervatting van de competitie thuis tegen KALFORT ! Weer ni gemakkelijk.
Waren de omstandigheden nu beter dan op 11 november ? Ik durf het sterk betwijfelen ! Ook de tv-beelden van de Belgische eerste klasse op zaterdagavond hebben bewezen dat voetbal niet echt een wintersport is.
Toch maar de hardbevroren wei in voor de laatste partij van 2007 onder een flauw winterzonnetje. De bodemgesteldheid liet niet veel goed voetbal toe, hoe goed onze jongens ook probeerden. Kansen zijn dan ook miniem in aantal en spruiten vaak voort uit mistasten of uitschuivers. Het moet gezegd dat de beste mogelijkheden voor ons waren, maar Harry stuitte 2 maal op de thuisportier. De 3de was wel prijs maar de scheids besloot voor off-side te blazen. Ondertussen had ook de Carl een goeie tussenkomst in huis bij een open kans voor de thuisploeg. Zodoende gingen we rusten meteen brilscore op het bord.
Na de herneming besloten de weergoden om nog wat meer roet in het eten te gooien onder de vorm van een behoorlijke portie mist. Toen na slecht uitverdedigen bij ons de thuisploeg ook nog de score wist te openen werd het er zeker niet makkelijker op. We plakten de tegenstrever wel vast op eigen helft maar slaagden er niet in de muur te slopen. Gelukkig wisten we nog gelijk te stellen na een zeldzame goeie aanval over de linkerflank : de Mac kon Patje Schroyens bereiken die van aan de grote rechthoek met de buitenkant rechts prachtig binnenschoot. Alle verwoede pogingen om nog met de 3 punten naar Kontich te gaan, strandden op de Vremdse afweergordel, die flink werd verstevigd door de scheidsrechter : hij blies 2 keer een aanval af voor buitenspel waar er in de verste verte geen was. Bovendien bewees hij zijn zwakte door dan gele kaarten boven te toveren voor terecht protest.
We bleven aldus op een puntendeling steken en kunnen weerom enkele weken bezinnen. Diegenen die ons in oktober-november al kampioen waanden, kunnen hun glazen bol bij het eindejaarsafval zetten ! Hij werkt blijkbaar niet meer. Hopelijk komt iedereen na Nieuwjaar met goeie voornemens terug (den draad weer oppikken)
Fijne eindejaarstijd gewenst en veilige overstap naar 2008!
