Veel volk op De Stappe voor deze topmatch die zeker de verwachtingen heeft ingelost. De thuisploeg was immers op revanche belust na de dubbele nederlaag in het begin van het seizoen. Wij van onze kant moesten de bevestiging brengen van de heropstanding die vorige week was ingezet. Toch weer een aantal verschuivingen binnen het elftal, maar dat is wekelijkse kost.
Zoals kon worden verwacht grepen de Jefkes ons onmiddellijk naar de keel en wisten al vlug de score te openen. De plaatselijke spits wist na een vrije trap een misverstand tussen Carl en de verdedigers uit te buiten Niet veel later verdubbelde de achterstand, zo leek het, maar de ref had als enige een duwfout gezien en keurde de goal af. Meteen het sein om iets aan de stormloop te doen om verder onheil te voorkomen. De bijsturingen hadden resultaat want we kwamen meer en meer uit de omknelling en zetten de thuisportier aan het werk. Na een mooi opgezette aanval en dito één-twee tussen Marc VdL en Jerry zagen we de bal in de rechterbovenhoek ploffen : 1-1 zowaar, en de thuisploeg van slag. Wat de scheids op het halfuur bezielde mag Joost weten, maar na een korte onderbreking werd er verder gespeeld. We plakten Jozef met de rug op hun doel maar de keeper redde alles.
Na de pauze het zelfde spelbeeld met weer enkele uitstekende reddingen van het plaatselijke sluitstuk. Zoals wel vaker in het voetbal loop je dan op een counter : vandaag was het niet anders en we kwamen opnieuw op achterstand. Niet getreurd, we bleven het betere voetbal en combinaties brengen. Een ongelooflijke actie leidde tot de gelijkmaker : de Mac bediende Bob, zijn controle zat vol effect en de bal tolde rond de laatste verdediger terug op onze spits zijn schoen. Een droge knal en 2-2 ! Dit smaakte naar meer en de Mac vond zijn moment gekomen. De rechterflank afgestuurd tot aan de hoekschopvlag en van daar in de verste bovenhoek mikken : je ziet het af en toe op tv. Van mij mag het vingertje dan even omhoog, wijzend in de richting van de voetbalgoden.
Kort voor affluiten werd de laatste twijfel weggenomen : snelle Bob liet nog eens iedereen achter zich en werd in de rechthoek van de sokken gelopen. Een kolfje naar de hand van Marc VdL die daarmee ook zijn goeie prestatie kon bekronen met een treffer.
Na enkele mindere weken en veel puntenverlies hebben we blijkbaar net op tijd het juiste ritme weergevonden. Meer dan nodig want er wachten ons nog lastige verplaatsingen naar Olse en Brasschaat alvorens we aan de clash tegen de Johnnyboys mogen denken.
Toch weer bravo voor deze collectief sterke wedstrijd !
In plaats van de oorspronkelijk geplande pot bekervoetbal kwam deze achterstallige match op de eerste zondag van de krokusvakantie. Ook nu stelde zich de vraag of het veld beter was dan in december, maar gelukkig werd er nu wel gespeeld. Mijn patattenplantjes mogen in elk geval op een betere akker tot ontplooiing komen.
Opnieuw een groot aantal afwezigen aan onze kant (skiërs, zieken en gekwetsten), maar toch nog 13 soldaten op het wedstrijdblad.
De thuisploeg nam het initiatief en kwam vrij vlug op voorsprong : Carl kon een vrije trap niet vasthouden en de plaatselijke nr. 14 was er als de kippen bij. Onder impuls van ons centrale duo, de broertjes Van der Linden, kwamen we beter in de match en gingen ook beter combineren waar dat mogelijk was. Zo kwam Marc zelf alleen voor doel maar de keeper stak er nog een voet tussen. Niet veel later kon hij opnieuw infiltreren tot de doellijn en zijn voorzet werd door Hans Michiels binnengewerkt. Onze gelegenheidsspits sneed kort daarop door de buitenspelval maar werd onderuit gehaald. De ref nam hier een van zijn vele dubieuze beslissingen en durfde de dader geen rood geven. Als terechte straf mikte Dirk VdL de vrijschop vakkundig in de linkerbenedenhoek. We waren kort bij de rust toen Carl een uittrap als een boomerang zag terugkomen : de verre lob landde in ons doel. Wie al tevreden was met deze ruststand kwam bedrogen uit : in de extra-tijd wist Eric Patteet een bal aan de 2de paal binnen te schouderen ! Dus toch nog met een bonus naar de kleedkamer.
De fluitenier-met-dienst, die voor de match met veel poeha zijn speech had gedaan, ging zich begin 2de helft in de schijnwerpers zetten. Tot grote verbazing van vriend en vijand zond hij ons broederduo VdL naar de kleedkamer : daar stonden we met 9 ! Even met open mond naar mekaar staren en snel beslissen dat de mouwen dienden opgestroopt te worden bleek de enige remedie. De thuisploeg had geen oplossing om de muur te slopen, maar lukte toch met een toevalstreffer de gelijkmaker. De vrees dat we gingen instorten bleek onterecht : Kris Claes haalde uit met een fabuleuze halve omhaal die in de verste bovenhoek viel. Rechtevenredig met onze strijdlust groeide de frustratie bij onze tegenstrevers. De ref bedeelde hen dan ook nog met 2 uitsluitingen zodat op dat vlak het evenwicht hersteld was. Ons blok kwam niet meer in de problemen, meer zelfs : de ingekomen Marc W kon de eindcijfers vastleggen nadat spitsbroeder Kris nog maar eens aan eenieder zijn snelle hielen had getoond en netjes lateraal had afgelegd !
Een dikke proficiat aan allen voor de tomeloze werkkracht ! Toch verdenk ik onze spitsen Hans en Kris dat ze genetisch gemanipuleerd zijn : 4 longen hebben die gasten. Als toevallig aanvalskoppel wogen ze zwaar op de verdediging en staken defensief een tandje bij om de achterban te steunen, waar ook iedereen met piepende longen van het veld kwam. CHAPEAU GASTEN !!! Na een aantal mindere weken hebben we laten zien dat we nog leven.
Zondag een nieuwe inhaalmatch : de topper bij ST-JOZEF.
Na enig gepalaver zijn we er in geslaagd om nog eens een activiteit op poten te zetten : op zondag 2 maart is het de bedoeling dat we gezamelijk gaan ontbijten in GRAND CAFE KAAI te BOOM en wel tussen 9u30 en 11u30 ! Alle leden, vergezeld van partner en kinderen zijn bij deze uitgenodigd ! We vragen wel om TIJDIG IN TE SCHRIJVEN want op 17 februari moeten we een exact aantal personen opgeven. U kan uw deelname bevestigen door overschrijving van 10 euro PER PERSOON op de clubrekening : 320-0328616-50 , met vermelding "ontbijt 2 maart". Voor de kinderen hoeft u geen voorschot te betalen. We gaan dit initiatief betalen uit de clubkas, wie effectief aanwezig is zal zijn bijdrage dus terugbetaald krijgen. Na de middag staat de topmatch tegen de Johnnyboys op de kalender : de kuddegeest zal dus reeds van 's morgens aangewakkerd worden ! We rekenen dan ook op een massale inschrijving !
De rode lantaarn heeft het fiere Real even met de neus op de feiten gedrukt. Waar in het verleden het grote aantal afwezigen (om diverse redenen) door de noodploeg werd opgevangen met inzet en onverzettelijkheid, kregen we ook op dat vlak vandaag een lesje. De thuisploeg streed als één blok, maar ontsnapte in de beginfase wel aan een elfmeter : de plaatselijke ref zag het handspel in de rechthoek niet. Rond de 20e minuut verkeek gelegenheidsdoelman Geert zich op een vrije trap en we mochten achtervolgen. Je zag toen al dat het zeer moeilijk ging zijn. Van dan af ging het allemaal heel snel. Binnen 15 minuten liepen de geel-zwarten uit tot 4-0. Telkens na verloren duels of balverlies werden we door de vaardige spitsen op ons nummer gezet. Toch kenden we voor de rust nog een opflakkering : eerst kon Jerry een hoekschop via de paal al dan niet binnenkoppen. Kapitein Pat S duwde de bal voor alle zekerheid maar tegen het net. Niet veel later strafte Bob een al te zekere thuisportier af door zijn voetje nog tegen een neerdwarrelende bal te steken. De ref blies de paniek uit de plaatselijke lucht met een veel te vroeg het rustsignaal : gered door de gong noemt men dat in bokstermen. Ruststand 4 2. Het elan was echt doorbroken want op enkele verdienstelijke pogingen na konden we de thuisploeg niet bedreigen. Deze bleef vol overgave vechten om de voorsprong te behouden. En het moet gezegd : het ontbrak ons aan de nodige kracht en ook voetballend wisten we onvoldoende in mekaar te steken. Een situatie die tot nadenken stemt want op deze manier ziet de toekomst er niet al te rooskleurig uit. Dat de titelambities in de diepvries mogen is na vandaag wel voldoende duidelijk. Het zal op deze wijze iedere week harken zijn om nog wat punten te sprokkelen en niet af te zakken in de grijze middenmoot. Dit is zeker geen verwijt aan de jongens die vandaag aanwezig waren, maar het is nu eenmaal zo dat je best doen niet altijd loont. De tegenstrever doet soms beter zijn best ! Hopelijk een signaal voor diegenen die te pas en te onpas hun kat sturen !
Competitie : Real Groeninghe - Kalfort Daghet . gesch
Bij een 1-1 stand en met nog 25 minuten te spelen besloot de tegenstander na 2 rode kaarten het terrein te verlaten. Wordt vervolg voor de groene tafel.
Op de allereerste plaats natuurlijk de beste wensen voor 2008 met hopelijk veel goed voetbal en weinig kwetsuren !
Het Verbond heeft de afzonderlijk uitgestelde match op DE TOEKOMST voorzien op zondag 3 februari. Hierdoor gaat de bekermatch tegen Cantincrode naar een latere datum.
De speeldag van 2 december, voor ons op SINT-JOZEF, is gepland op zondag 10 februari.
Dit alles natuurlijk afhankelijk van de grillen van Koning Winter !
Van de wedstrijden van 9 december is voorlopig geen nieuws, waarschijnlijk worden die op het einde van het seizoen gezet.
Hopelijk tot 13 januari voor de hervatting van de competitie thuis tegen KALFORT ! Weer ni gemakkelijk.
Waren de omstandigheden nu beter dan op 11 november ? Ik durf het sterk betwijfelen ! Ook de tv-beelden van de Belgische eerste klasse op zaterdagavond hebben bewezen dat voetbal niet echt een wintersport is.
Toch maar de hardbevroren wei in voor de laatste partij van 2007 onder een flauw winterzonnetje. De bodemgesteldheid liet niet veel goed voetbal toe, hoe goed onze jongens ook probeerden. Kansen zijn dan ook miniem in aantal en spruiten vaak voort uit mistasten of uitschuivers. Het moet gezegd dat de beste mogelijkheden voor ons waren, maar Harry stuitte 2 maal op de thuisportier. De 3de was wel prijs maar de scheids besloot voor off-side te blazen. Ondertussen had ook de Carl een goeie tussenkomst in huis bij een open kans voor de thuisploeg. Zodoende gingen we rusten meteen brilscore op het bord.
Na de herneming besloten de weergoden om nog wat meer roet in het eten te gooien onder de vorm van een behoorlijke portie mist. Toen na slecht uitverdedigen bij ons de thuisploeg ook nog de score wist te openen werd het er zeker niet makkelijker op. We plakten de tegenstrever wel vast op eigen helft maar slaagden er niet in de muur te slopen. Gelukkig wisten we nog gelijk te stellen na een zeldzame goeie aanval over de linkerflank : de Mac kon Patje Schroyens bereiken die van aan de grote rechthoek met de buitenkant rechts prachtig binnenschoot. Alle verwoede pogingen om nog met de 3 punten naar Kontich te gaan, strandden op de Vremdse afweergordel, die flink werd verstevigd door de scheidsrechter : hij blies 2 keer een aanval af voor buitenspel waar er in de verste verte geen was. Bovendien bewees hij zijn zwakte door dan gele kaarten boven te toveren voor terecht protest.
We bleven aldus op een puntendeling steken en kunnen weerom enkele weken bezinnen. Diegenen die ons in oktober-november al kampioen waanden, kunnen hun glazen bol bij het eindejaarsafval zetten ! Hij werkt blijkbaar niet meer. Hopelijk komt iedereen na Nieuwjaar met goeie voornemens terug (den draad weer oppikken)
Fijne eindejaarstijd gewenst en veilige overstap naar 2008!
De laatste van de rangschikking tegen de eerste , we weten uit vroegere ervaringen dat we dan moeten oppassen! En inderdaad , Brasschaat kwam de grasmat op om iets te halen tegen de leider. We starten de wedstrijd met een sterk gewijzigde verdediging (Carl,Bart en Danny zijn afwezig), maar dat kan geen excuus zijn. Zonder goed te spelen namen we de partij in handen en ging er weinig dreiging uit van de tegenpartij, maar ook wij creëerden niet echt doelrijpe kansen.
Halfweg de eerste helft , een pass van onze gelegenheidsdoelman Geert wordt onderschept door een Brasschaatenaar die daar gretig gebruik van maakt, 0-1 op de bordjes en we waren op achtervolgen aangewezen.
We gaan dadelijk op zoek naar de gelijkmaker, maar veel van onze passes komen niet aan.
We komen dan ook niet verder dan enkele kleine kansjes. We gaan rusten met een 0-1 achterstand tegen de rode lantaarn.
Na de rust zetten we onze zoektocht verder en met succes, na een kwartiertje krijgen we een vrije trap even buiten het strafschopgebied. Den Dia, net uit blessure, trapt de bal tegen de netten: 1-1. Ons spel is nog steeds niet denderend, maar op het half uur komen we dan toch verdiend op voorsprong via een strak shot van de Mac. Onze twee spitsen (Dia en Bob) zijn onderstussen beiden in hun oude kwetsuur hervallen maar onze wissels zijn reeds opgebruikt.
Aanvallend kwamen we er niet echt meer door en wat gevreesd werd kwam uit, vijf minuten voor tijd geven we uit Fairplay een niet gefloten hoekschop weg. Deze wordt slecht ontzet en aan de tweede paal binnengetrapt : 2-2 is de einduitslag, we druipen met 11 teleurgesteld af.
We hebben nu een hele week om de batterijen weer op te laden voor de topper op St-Jozef.
Zoals reeds eerder weergegeven in het verslag hadden we voor het eerst serieuze problemen om een ploeg bij elkaar te sprokkelen tegen Olse. Tal van spelers waren niet inzetbaar door blessures, werkverplichtingen en vakantietoestanden. Hierbij de startopstelling (bovenaan) tegen een virtuele ploeg van onbeschikbaren. Ik denk niet dat je op voorhand kan zeggen wie deze wedstrijd zou winnen. We moeten het misschien maar een keertje uittesten. Niet te vergeten dat in de wedstrijd van zondag Marc W de geblesseerde Sven kwam vervangen tijdens de rust en ons een geruststellende 2-0 voorsprong bezorgde en die prijs nu cash betaald met stramme knoken en zijn net gratis verworven paar schoenen terug ter beschikking stelt .
Voor de eerste maal dit seizoen echte personeelsproblemen voor coach Danny : juist 11 man om de wei in te sturen. Bij enkelen rijst dan de gedachte van Komt dat wel goed vandaag ?. De meeste oudstrijders hebben dit nog wel eens eerder meegemaakt en halen hun potje Over-mijn lijk nog eens uit de netzak. Dit bevat niet altijd het fraaiste voetbal maar na 90 minuten staat er wel een resultaat op het bord. Ook na vandaag blijft het een wondermiddel. Na een lange studieronde en wat schuchtere pogingen langs beide zijden besloot de Jerry om de match open te breken : een te korte terugspeelbal dwong Geert Thys tot een foutieve ingreep in de grote rechthoek en de bal ging op de stip. Carl bewees zijn transfergeld waard te zijn en pareerde het schot. Een kantelmoment in de match want niet veel later kregen we hetzelfde beeld aan de overzijde : den Harry knalde de 11-meter wel binnen en ipv op achterstand stonden we plots op voorsprong zonder een echte kans bij mekaar te hebben gespeeld. Net voor het rustsignaal kregen we een unieke kans om de voorsprong te verdubbelen maar Bobke mikte een nieuwe penalty op de kruising.
Mochten de bezoekers met enige ambitie uit de kleedkamer zijn gekomen, dan werd die al vlug gekelderd. Coach Danny had immers zijn joker moeten inbrengen voor de geblesseerde Sven : Marc Wyckmans. Met een geleend paar shoes en de belofte Ik zal het eens voordoen was het niet zo lang wachten : een strakke afgemeten voorzet van de Mac werd heerlijk overhoeks binnengekopt : 2-0. De rest van de ploeg stroopte extra de mouwen op en bouwde een muur van onverzettelijkheid. De geel-blauwen kwamen dan ook aan geen enkele uitgespeelde kans. Ze moesten steeds opletten voor onze tegenprikken , waarvan den Bob er een met succes kon afronden : op snelheid en door de beentjes van de keeper ! De vierde wou hij niet maken, nochtans een lekker passje van zijn ouwe spitsbroeder. Zo bleven de puntjes toch maar weer thuis na een collectief sterke knokkersprestatie ! Tot later
de komst van Sinterklaas is ons bevestigd : op zaterdag 1 december zal hij tussen 15 en 16u halt houden aan onze chalet. Net als altijd zal hij ook dit jaar onze kinderen tot 12j voorzien van een geschenkje en wat snoep. Jullie kennen de formule : briefje met enkele notities over uw kleine gabbers dat de Sint kan overlopen en van commentaar voorzien. Het te overhandigen geschenk schaffen jullie zelf aan en er is een tussenkomst van de clubkas ten bedrage van 15 euro per kind. Later delen we verdere details mede !
Toch nog een verslag van afgelopen zondag dankzij Dirk Princen!
REAL GROENINGHE ATLANTA 5 2
Een wedstrijd à la zou de ideale titel zijn voor dit verslag, oordeel zelf maar. Toen ik enkele seconden na het startsignaal de wedstrijd volgde kon ik mijn ogen amper geloven, wie zat er nu allemaal op de reservebank? Zouden we deze partij niet wat te licht hebben opgevat, niet minder dan Dia, Harry en de broertjes Van der Linden zaten aan de zijkant.
Een zeer flauwe eerste helft waar er nauwelijks iets wat op voetbal leek te bespeuren. Slordige passes en naar mijn oordeel enkele spelers op de verkeerde positie en meerdere collegas die hun niveau niet bereikten, namen of beschuldigingen à la Vermeerschzal ik niet noemen. Toen een typisch schot à la Bob tussen de palen belandde was de zeer onzekere doelman van de bezoekers geklopt en stond de 1-0 ruststand op de bordjes. We vermelden nog even het uitvallen, voor de rust, van Sven, met een lichte verrekking, zijn plaats werd ingenomen door Marc Vdl.
Na de korte pauze kwam ook broer Dirk Vdl de ploeg versterken, hij verving onze terugkerende Chris Reveraert. Het spel werd daardoor iets aanvallender want de twee broertjes strooiden met passes van de ene naar de andere kant, mooi om zien maar niet altijd even efficiënt. Toen een individuele actie van Dirk foutief werd afgestopt volgde er een terechte strafschop die vakkundig werd omgezet, door Marc Vdl, in de rustgevende 2-0, althans dat dachten we. Enkele ogenblikken later volgde er het mooiste doelpunt van dit seizoen, een sublieme aanval à la Vanderlindens belandde bij Marc en die loodste zijn broer Dirk naar een uniek mooi doelpunt, 3-0. Toen we dachten dat de ban gebroken was deed een à la Danny-fout de bal op de stip belanden, een terechte penalty voor de bezoekers waar onze goalie Carl geen kans tegen had, 3-1. Toen onze verdediging enkele ogenblikken later in de fout ging en de sterke spits van Atlanta de bal tegen te netten prikte, 3-2, was de teleurstelling groot. Zouden we dit nog kunnen rechtzetten?. Met een à la Harry bekende aanval werd hij lichtjes aangeraakt in de gevarenzone en kregen we hier een lichte strafschop toegekend, deze werd wederom mooi afgewerkt door Marc Vdl, 4-2. De eindcijfers werden vastgelegd door Eric P., die na een zoveelste fout van de doelman de bal met zijn knie tegen de netten kon leggen.
Al bij al een flauwe wedstrijd waarvan de cijfers fel overdreven waren en die we snel dienen te vergeten. De leiding van de wedstrijd werd op zijn à la Marcs uitgevoerd, onpartijdig en correct. Alleen het spelniveau dient nog à la Groeninghe te worden verbeterd en na een verliesbeurt van onze rechtstreekse tegenstander Johnnyboys werd het weekend al bij al een voltreffer.
Een kort verslag gebaseerd op enkele getuigenissen van aanwezigen aangezien ondergetekende ziek in bed lag en niemand zich geroepen voelt een mooie sfeerreportage te maken.
Onze tegenstander was VK Atlanta die ergens onderin het klassement vertoeven maar onze geschiedenis in gedachte werd de taak niet onderschat door de 14 beschikbare spelers. Scheids van dienst was Marc die met drie terechte strafschoppen - waarvan 2 voor ons en dus ééntje voor onze opponent - zijn optreden ook niet ongemerkt heeft laten passeren. Het leek een rustige namiddag te worden want de score werd zonder al te oogstrelend voetbal uitgebouwd naar een 3 - 0 voorsprong maar Atlanta reduceerde die achterstand in een mum van tijd tot nog maar 1 doelpunt waarna we nog even het gaspedaal induwden om te eindigen met een 5 - 2 overwinning. Ons geroemde combinatievoetbal was echter in de kleedkamer gebleven gedurende het grootste deel van de match wat leidde tot veel lange passes die geregeld niet toekwamen bij één van de onzen en een aantal mensen hierdoor ook amper in het spel zijn betrokken geraakt.
Al bij al een wedstrijd om snel te vergeten want de hoofdbekommernis - jaja, de 3 punten - hebben we toegevoegd aan ons klassement en mede door het verlies van Johnnyboys beschikken we op dit ogenblik over een bonus van 4 punten op onze eerste achtervolgers.
Al diegenen die hier een andere mening over hebben nodig ik uit om die visie te delen via het "reageer" icoontje.
28 oktober, wanneer de meeste ploegen een zondag rust genoten mochten wij de wei in voor een potje bekervoetbal. Tegenstander van dienst was Berkenrode (de 2de uit reeks D). We hadden allemaal een uurtje méér kunnen slapen, dus iedereen uitgerust en goed op tijd ter plaatse want de wedstrijd ving aan om 10u dit was echter zonder Harry gerekend die zich omstreeks 9u15 realiseerde dat hij beloofd had de truitjes vrijdag op te halen bij de wasserij. Dan maar even de voorzitter uit zn bed gezet voor de sleutel van onze kantine om onze vroegere Celtic-uitrusting op te pikken en zich samen met Geert (die tevergeefs op de carpool collega-voetballers stond op te wachten) zo snel mogelijk naar Hoboken te begeven. 9u55 ter plaatse zodat de match op gang werd gefloten om 10u05. Onze mannen waren niet van hun stuk gebracht en begonnen vanaf de eerste minuut zeer sterk aan de wedstrijd, er moest dus ditmaal niet worden bijgestuurd. Na een goeie 10 minuten stonden we dan ook via de Mac met 0-1 voor.We combineerden goed en gingen verder op ons élan. Een sterk spelende Bob stond nog tweemaal aan het kanon en met nog een doelpunt van onze topschutter Dia gingen we de rust in.De match leek gespeeld. Na de rust was de concentratie begrijpelijk wat minder en kwam Berkenrode meer opzetten, echter zonder veel doelgevaar dit mede door onze goedspelende verdediging en de onuitputbare Patjes centraal. Den Bob duwde er aan de andere kant nog eentje bij en de forfait-cijfers stonden op het bord. Berkenrode ging dan nog op zoek naar een eerreddend doelpunt en onze Sven vond dat ze dat verdienden, hij stapte dan ook iets te vroeg uit de muur bij een strak getrapte vrije trap van Berkenrode. De Carl was kansloos en de eindstand is hiemee gekend,1-5! De match kabbelde nog wat verder met enkele dubieuze beslissingen van de scheids waaronder een duidelijke pinanti-fout op Danny W. die niet werd gefloten. Onze tegenstander werd hoe langer hoe meer gefrustreerd wat resulteerde in veel geklaag en gezaag. We waren dan ook allen blij met het laatste fluitsignaal, vooral Mac en Dia die met liesproblemen van het veld stapten. We hopen dat de blessures snel helen, want volgende week is er weer een match: thuis tegen Atlanta.
Wat het bekervoetbal betreft, we spelen op 3 februari de kwartfinale tegen Cantincrode die het na 3-3 gelijkspel met de penaltys (5-4) gehaald hebben van Rac.Kiel.
.
aangezien ondergetekende ziek in bed lag en niemand zich geroepen voelt een mooie sfeerreportage te maken.
