Eerste officiële wedstrijd tot een goed einde gebracht! Later meer...
26 augustus 07:RG VETERANEN-ST.-JOZEF4 3
De bekerloting had ons een mooie affiche opgeleverd : een bekende naam, derby, reeksgenoot (meteen een test), het thuisvoordeel en last but not least een duel van onze aanvoerder Harry met zijn schoonbroer Rudy. De verwachte publieke belangstelling bleef evenwel uit, was zelfs zeer mager aan beide zijden.
De match kon voor ons niet beter starten : bij zijn eerste verschijning in de vijandelijke backlijn werd den Harry een voetje gelicht en de scheids wees naar de stip. Patje Wauters klaarde de klus. De Jefkes hadden wat tijd nodig om te bekomen maar herstelden toch langzaam het evenwicht en konden enkele malen gevaarlijk doorzetten. Dirk Princen bewees echter andermaal zijn kunnen maar moest zich een 5-tal minuten voor de rust toch gewonnen geven op een poeier van onze oude bekende Robby die een afgeweerde hoekschop heerlijk in één tijd binnenknalde.
De 1-1 ruststand was een juiste weergave van het vertoonde spel, met enkele kansen en afstandschoten aan beide zijden.
De tweede helft namen de bezoekers wat meer initiatief en leverden even het betere spel. Ze kwamen zelfs op voorsprong na een vrije trap tegen ons voor protesteren. Op dat ogenblik was ons team volledig de draad kwijt maar op enkele minuten tijd kantelde de wedstrijd weer in ons voordeel. Eerst waagde Chris Reveraert van op afstand zijn kans : het niet eens zo harde schot werd gelost door de keeper en Kurt Doms werkte beheerst af. Even later zette Bart De Paepe met een subliem doorsteekpasje Kris Claes alleen voor de goal : onze snelle spits besloot door de benen van de doelman. Het moet gezegd dat voor deze feiten de bezoekers een geldig doelpunt was ontnomen, maat das voetbal zeker.
Ook Dirk had nogmaals een paar meubelstukken moeten redden.
Het orgelpunt kwam van Harry die na een dubbele 1-2 met Kurt van quasi aan de hoekschopvlag nog kon voorzetten en tot zijn verbazing de bal in doel zag verdwijnen, dankzij het knoeiwerk van de keeper en het storingswerk van Kris Claes. Zodoende kon onze kapitein het familieduel in zijn voordeel beslissen.
De bezoekers hadden toch nog een reactie met een fraai kopbaldoelpunt, maar een slotoffensief zat er niet meer in.
Zo zitten we in de volgende ronde met een nieuwe thuismatch tegen Selectie Ruisbroek, een onbekende tegenstrever.
Hopelijk dagen er wat meer soldaten op ! Van de ruime kern viel niet veel te bespeuren afgelopen zondag. Bovendien kan iedereen nog wat matchritme en balgevoel opdoen. Tot later !
Nog even genieten van de vakantie om daarna op 26 augustus onze eerste bekerwedstrijd te spelen. De tegenstander is tevens een reeksgenoot, Sint Jozef, een ploeg die de promotie maar nipt heeft gemist afgelopen seizoen...
De familie Patteet heeft er een voetballertje bij! Op 27 juni kwam Lex zijn eerste voetbalschoentjes passen. Alles is vlot verlopen en een dikke proficiat van de club aan Harry, Sabine, Sari, Sen & Renzo...
Zondag was het reeds feest met de kampioenenviering op Real Groeninghe maar voor één van onze spelers was het een uiterst korte nacht omdat zijn vrouwtje Ann hem om 4 uur 's ochtends uit zijn bed haalde om naar de kraamkliniek te vertrekken.
Op maandag 19 maart om 10.20 uur zag Quinten De Paepe het levenslicht, 3,7 kilogram en 50 centimeter lang. Broer Caspian, mama Ann en papa Bart zijn blij met de geboorte van de jongste telg en laten weten dat het uitstekend gaat met de ganse familie...
Voor diegene die dorst/goesting/tijd moesten hebben, kunnen donderdagavond vanaf tien uur 's avonds een pintje komen pakken bij ons Magda...
Eerst even een rechtzetting in het matchverslag van vorige week : bij het 2de doelpunt kwam de assistvan onze kapitein Harry en niet van Marc VdL zoals verkeerdelijk vermeld. Ere wie ere toekomt !
Over naar de feiten van de dag.
Als je de rechtstreekse concurrent voor de titel een oplawaai verkoopt op de voorlaatste speeldag en je lot in eigen handen neemt, moet je de zaak netjes afmaken. Zo geschiedde. Alle acteurs boden zich aan, voorzien van een gezonde portie zenuwachtigheid. De mannen uit Mortsel hadden immers vroeger op het jaar ook punten ontfrutselt aan De Toekomst en hadden ons de voorbije week wat braafjes geplaagd via de computer. Van bij het eerste fluitsignaal bleek dat zij ons weinig in de weg konden leggen. De aanvalsgolven rolden dan ook richting bezoekende goal maar enkele goeie kansenwerden voorlopig niet benut. Af en toe probeerden de bezoekers ook hun neus aan het venster te steken. Zowat halverwege de 1ste helft vond Marc VdL het welletjes geweest. Zijn beste pijlen had hij opgespaard voor deze gelegenheid : de eerste trof raak in de rechterwinkelhaak, wat later gevolgd door een gestift exemplaar dat via lat en paal blijkbaar de doellijn had overschreden ! Zoals ik tijdens de rust liet ontvallen : de groten weten altijd hun momenten te kiezen. Jammer genoeg gaf dit dispuut over al-of-niet een doelpunt wat ruzie bij onze tegenstrevers zodat zij met slechts 10 man terugkeerden voor de 2de helft.
Coach Danny wou vlug zekerheid met een derde treffer om alzo het volledige invallerspotentieel de wei te kunnen insturen. Hij werd op zijn wenken bediend toen Dia zijn spitsbroeder Patje W. op een schotelje de 3-0 aanbood. Alle spanning meteen verdreven en rustig verder spelen om de score nog wat op te drijven. Daarvoor moet je natuurlijk bij onze topschutter Dia zijn : eerst kon hij met het hoofd scoren, later nog 2 maal op de hem eigen wijze. Zo komt hij uit op het fraaie seizoenstotaal van 20 rozen. Wat zou dat geworden zijn zonder die lange schorsing ?
Tussenin had Danny De Vocht (ijzersterk seizoen) zich bezondigd aan een penaltyfout en konden de sportieve bezoekers van op de stip de eer redden. Zo kwamen we uit op 6-1 en kan de tweede kampioenstitel in onze jonge veteranengeschiedenis in de annalen geschreven worden.
Na de traditionele taferelen bij het laatste fluitsignaal (wat geestrijk vocht rondspuiten) ging iedereen vlug onder de douche. Ook hier niks speciaals te noteren. Blijkbaar wou iedereen zo vlug mogelijk de kantine in : dankzij onze sponsors Frank en Axel konden we een heuse pensenkermis op touw zetten die door de vele aanwezigen sterk werd gesmaakt. Om alles door te spoelen werden er natuurlijk verschillende vaten geschonken : Jan Huygelen, onze voorzitter Eric, ouwe trouwe Guido en onze nieuwkomers lieten zich hier van hun beste kant zien. Dj Chris zorgde voor wat muzikale klanken en kreeg zelfs enkelen nog in beweging voor een danspasje. Maar er werd vooral teruggeblikt op wat juist achter de rug was : een schitterend voetbalseizoen !
Er komen natuurlijk nog gelegenheden maar toch al een eerste overzicht.
-Het bekeravontuur was te kort : onverdiend gewipt door Riko-Hubertus in de tweede ronde
-De heenronde bracht vaak zeer mooi voetbal tot aan de winterstop.
-Bij de herneming in januari verliep plots alles veel stroever : enkele nipte overwinningen en dikwijls slecht spel. Deurne OB slaagde er als enige club in om op ons terrein een puntje mee te nemen !
-Enige smet op het palmares : de nederlaag bij Valaarhof !
-Alles rechtgezet in de rechtstreekse confrontatie met De Toekomst : de juiste spirit op de juiste moment.
-Orgelpunt geplaatst tegen Cantincrode : KAMPIOEN !!!
-Seizoen afgesloten op de goeie oude Groeninghe-wijze : gratis eten en drinken
Onze tegenstander heeft onze blog ontdekt en komt ons een beetje uitdagen op onze eigenste webstek
In ons gastenboek kan je naast het verslag van de heenwedstrijd - een droge 0 - 4 uitslag nota bene - ook nog het volgende berichtje lezen :
quote
Hallo Groeninghers,
Besef wel dat wij geen bereidwillig hapje voor jullie titelwensen zullen zijn! Ge zult het zèlf moeten verdienen ! Eerlijk is eerlijk, nietwaar ?
Tot D-day !
Cantincrodeboy.
unquote
Het lijkt er wel op dat ze liever de titel gunnen aan De Toekomst en dat ze totaal geen zin hebben om met ons mee te feesten bij een voor ons gunstig resultaat
Aan ons om te bewijzen dat we de terechte kampioen zijn dit jaar
Dankzij een collectief zeer sterke prestatie is de blamage van vorige week op Valaarhof weggeveegd en liggen we voor de laatste speeldag terug in pole-position voor het behalen van de kampioenstitel. Iedereen had de voorbije week blijkbaar aan zelfkritiek gedaan en was niet bereid om De Toekomst op ons veld kampioen te laten worden. De laatste ideeën werden uitgewisseld op het huwelijksfeest van onze oudste teamgenoot Erwin VDB op zaterdagavond. De ultieme strategie werd voor de wedstrijd uitgelegd door Marc VdL, die zijn winning-spirit overdroeg aan de ganse ploeg, die de aangereikte goede raad omzette in daden. De match zelf bood 90 minuten lang actie en spankracht. Aanvankelijk ging het evenwichtig heen en weer met enkele goeie kansen aan beide zijden. De beste was voor de bezoekers maar werd voorlangs gemikt. Daarna gebeurde wat nodig was om ons plan goed te laten werken : we kwamen op voorsprong nadat de doelman eerst een scherp schot van Kris Claes in corner had verwerkt, maar dan in de fout ging. Patje Wauters was als eerste bij de geloste bal en schoot binnen. Zo komen de eerste ziekteverschijnselen bij De Toekomst aan de oppervlakte : kankeren tegen mekaar en de scheidsrechter, wilde tackles en wat schoppen en slaan. Wat later loodst onze meester-strateeg Marc Vdl den Diadoor de verdediging en na wat kronkelwerk staat het 2-0.
Ondertussen hield de sterk leidende ref de touwtjes in handen met telkenmale een gepaste gele kaart voor de zondaars. Zo werden de bezoekers nog voor het rustsignaal tot 10 man herleid.
Vlak na de hervatting kwamen ze echter toch nog dreigen, maar gelukkig voor ons ging het schot over doel. Ook hun gedrag was niet voor verbetering vatbaar wat nog meer pionnen richting vervroegd stortbad stuurde. Zo werd Marc VdlL net voor de backlijn onderuit geschopt en schoot maatje Kurt de vrije trap op Ronaldinho-wijze laag in de verste hoek binnen. Deze marge mochten we gewoon niet meer afgeven. Maar vlak daarna ging de bal bij ons op de penaltystip na een lichte fout. Een kleine opflakkering bij de 9 overblijvende rood-blauwen werd in de kiem gesmoord want alweer Marc VdL zette Dia op weg naar de 4-1. De frustratie bleef oplopen en kostte alzo nog een speler de uitsluiting. Zo werd de ruimte voor onze jongens alsmaar groter en vielen er kansen bij de vleet. Meestal wordt er dan al wat te vaak gepingeld, ook vandaag, maar toch gingen er nog 2 in het mandje. Onze goed ingevallen nieuwkomer Danny Wauters wist met een afgeweken bal raak te treffen en de kers op de taart was voor onze topschutter. Dia is back-in-town en scoorde zijn derde van de middag.
Nog geen euforie na het laatste fluitsignaal maar wel het besef dat na deze glansprestatie de ultieme bekroning moet volgen in de uitgestelde wedstrijd tegen Cantincrode. Voor sommige ouderen onder ons misschien wel de laatste kans om in hun carrière een kampioenstitel binnen te halen. Come and see next week!!!
Over deze wedstrijd valt niet veel te vertellen. Een complete offday wat resulteerde in onze eerste nederlaag van het seizoen. Daar waar we de eerste helft de schijn nog een beetje hoog konden houden en met een 0-1 voorsprong mochten gaan rusten - een doelpunt van de wederoptredende Dia - was het na de koffie huilen met de pet op. Een flater van onze keeper en slecht uitvoetballen van onze laatste man zorgde voor de ommekeer en een 2-1 stand. We waren niet bij machte een vuist te maken en het tij te doen keren. Door deze nederlaag verliezen we tevens onze koppositie in het klassement en moet er volgende week gewonnen worden in de topper tegen De Toekomst om nog kans te maken op de titel!
De weermaker was de voorbije dagen en uren kwistig omgesprongen met sneeuw en regen maar het terrein van onze vrienden uit Kontich-Kazerne was nog net bespeelbaar : de derby kon dus doorgang vinden.
De thuisploeg, op enkele plaatsen flink verjongd, was niet zinnens om zich zomaar opzij te laten drummen en nam aanvankelijk zelfs het meeste initiatief, mede door gebrek aan organisatie en overleg binnen ons elftal. Teveel werd ook de oplossing van de lange bal gezocht. VK Kontich was halverwege de 1ste helft zo vriendelijk om ons wakker te schudden : zij lukten immers het openingsdoelpunt na een gelukte persoonlijke inspanning van hun nieuwe centrale man. Meteen het seinom enige combinaties op poten te zetten bij onze manschappen: Dirk kon eerst een solo langs enkele verdedigers door de benen van de keeper mikken, wat later zette hij ons team terug op de rails : zijn spitsbroeder Pat W. legde de bal panklaar en Dirk schoot van op afstand strak binnen, via de binnenkant van de paal. Zo was de nare situatie binnen 10 minuten weer recht getrokken. Ruststand 1-2.
Na de pauze werd op zoek gegaan naar het geruststellende 3de doelpunt, zonder veel overtuiging evenwel. Het bleef aanmodderen en de thuisploeg bleef zich sterk verweren. Meer zelfs, hun gelegenheidsspits verscheen plots 2 maal oog-in-oog met onze Peter. Gelukkig had die jongen zijn beste kruid in de heenmatch verschoten want nu besloot hij eerstpal in de handen van onze keeper, de 2de keer mikte hij ver naast. Zelf kwamen we nauwelijks aan een kans die naam waardig. Enkel Marc VdL kon nog eens vrij op doel gaan maar na de lange inspanning ontbrak de power om het af te maken. Na het laatste fluitsignaal van Kris Jehin konden we een diepe oef slaken : geen puntenverlies in deze moeilijke omstandigheden ! Bij het ter perse gaan vernemen we zelfs het gelijkspel van De Toekomst bij Deurne OB (die mannen hebben hun belofte gehouden) zodat we opnieuw in pole-position liggen voor het laatste drieluik van de competitie. Wie de sterkste zenuwen heeft zal kampioen worden, goed voetbal telt vanaf nu niet meer mee !
Met nog 4 wedstrijden voor de boeg en met nog 1 puntje achterstand op de leider was de opdracht eenvoudig, willen we alsnog kampioen worden dan konden we ons géén puntenverlies veroorloven.
Met de wetenschap dat we in het bezoekende kamp een scoreloos gelijkspel behaalden en dat we nog steeds geen beroep konden doen op onze sterkhouders, Dia, Jerry en Marc, waren we gewaarschuwd,sterker nog, ook de Mac en onze nieuwkomer Pat waren niet van dienst.
Het zou moeilijk, om niet te zeggen onmogelijk zijn, maar .
Het eerste kwartier waren we onwaarschijnlijk goed, een sterke defensie, een hardwerkend middenveld en vooral mooie voetbal.
Dit resulteerde in een aantal open kansen waar er spijtig genoeg maar één van werd benut, een wederom hardwerkende Harry kon de bal aan de eerste paal voorzetten en een attente Kurt tikte de 1-0 tegen de netten.
Net toen we dachten dat we de wedstrijd zouden domineren kregen onze bezoekers enkele fraaie kansen, waarvan er gelukkig genoeg géén werd benut, anders had deze wedstrijd er heel anders uitgezien.
Het laatste kwartier van deze wedstrijd zullen we snel vergeten want het was waardeloos, géén inzet, geen voetbal, maar veel gejammer en gezaag.
Het rustsignaal verloste ons uit ons lijden.
De tweede helft speelden we met een groot hart en met een ongeziene inzet, voor iedere bal werd er gestreden en opeens had iedereen de juiste ingesteldheid, met zn allen achter de bal.
We hadden de wedstrijd stevig in handen en op een vrije trap van Kurtgleed de bal door de handen van de bezoekende doelman, een verdiend resultaat maar met enig geluk.
Toen enige ogenblikken later Dirk zijn eerste doelpunt van het seizoen, wederom met de nodige portie geluk, kon maken was de match beslist.
We besparen U echter niet het mooiste doelpunt van de dag, een mooie actie opgezet door Kris CL en Kurt werd mooi voorgezet van op rechts en onze boomlange Erik kon in één tijd binnenknallen. ( 4-0)
De bezoekers kregen nog een eerreddend doelpunt cadeau en zo werd deze wedstrijd meer dan verdiend gewonnen.
Op naar de volgende zou ik zeggen.
Met dank aan de elf aanwezigen, Peter, Bart DP, Danny, Erik, Bart T, Kris R, Harry, Pat S, Chris CL,, Kurt, Dirk en aan Kris voor de bijna perfecte leiding.
Het is weer zover, een nieuwe kwis om onze hersencellen nog eens te testen... De vijfde mei is het zover! Kwismaster van dienst, onze voorzitter. Inschrijven kan via de geijkte kanalen...
Zondagmiddag, iets na elf uur verzamelde ons team zich in het rivierenhof te Deurne voor een moeilijke verplaatsing tegen Boudinus. Eerdere ontmoetingen waren steeds een dubbeltje op zijn kant met alle mogelijke resultaten tot gevolg. Nadat de plaatselijke arbiter zich in zijn tenue had gehesen kon de wedstrijd aanvangen en het was Boudinus dat een sterke start nam en na een mooie collectieve aanval op het doelkader besloot. Net wat we nodig hadden om iedereen alert te maken en in een mum van tijd namen we de wedstrijd stevig in handen wat resulteerde in enkele doelrijpe kansen die nog niet werden afgewerkt. Het was slechts een kortstondig uitstel want Mac prikte de eerste van de middag tegen de touwen. De volgende 30 minuten walsten we over onze tegenstander heen met drie extra doelpunten als beloning. Goalgetters van dienst waren Kurt, Harry en nogmaals Mac. Boudinus dreigde slechts sporadisch en wanneer ze er toch in slaagden om de verdediging te ontwrichten stond onze keeper Dirk paraat om de aanvallers van Boudinus de bal te ontfutselen en zo gingen we rusten met een 0-4 voorsprong. Dezelfde 11 kwamen aan de start van de tweede helft met de boodschap van onze coach om de resterende speelminuten toch maar niet te licht op te pakken. Boudinus kon echter geen vuist maken en de match kabbelde rustig verder. Onze opponenten vonden geen antwoord op ons verzorgd voetbalspel en na een kwartier konden de boeken toe na een snelle tegenaanval en het tweede doelpunt van Kurt. De lokale scheidsrechter vond waarschijnlijk dat zijn team genoeg had afgezien en een eerreddend doelpunt verdiende met een flagrant buitenspelvaldoelpunt tot gevolg. Het bracht ons evenwel niet uit onze concentratie. Nadat alle wissels waren opgebruikt besloot Kris C om ook een doelpuntje mee te pikken en de einduitslag op 1-6 te brengen. Een extra pluim voor Erwin die de kapitein - die ons in het verleden altijd het leven zuur maakte - helemaal aan banden heeft gelegd en daarmee een grote steen heeft bijgedragen in deze wedstrijd. Volgend weekend staat er een topper op het programma tegen Moretusburg. Helaas zullen we fel verzwakt aan de aftrap verschijnen door schorsingen, blessures & een hele bende skifanaten die forfait dienen te geven voor dit duel. Maar moeilijk gaat ook! Tot de volgende...
De sterkte van onze ploeg in de eerste seizoenshelft was telkens een blits-start in zowel de eerste als de tweede helft wat geregeld resulteerde in een doelpunt waardoor onze tegenstander reeds snel op achtervolgen was aangewezen en er van een gesloten wedstrijd geen sprake meer was. Mede door de afwezigheid van spelbepalende figuren slagen we al weken niet meer in dit opzet en was het nu onze beurt om te achtervolgen. Na laks verdedigen van onze kant was de bezoekende spits er als de kippen bij om de openingstreffer aan te tekenen. Trage opbouw, slechte passing en ook de gure weersomstandigheden zorgden ervoor dat Deurne ob niet echt in de problemen kwam maar na een rommelige fase lukte Patrick W de aansluitingstreffer en enkele minuten later maakte Harry na een mooie aanval de 2-1. De match kantelde in ons voordeel en de bezoekende keeper kreeg nog wat werk op te knappen maar bij een tegenaanval kwam onze keeper in contact met de spits wat door de gelegenheidsarbiter Marc W werd bestraft met een - al dan niet terechte - strafschop. 2-2 en tijd voor de koffie. Drie frisse krachten kwamen onze gelederen vervoegen maar bracht ons niet onmiddellijk tot grootse daden alhoewel we er toch makkelijk in slaagden om Deurne ob van ons doel weg te houden. Door geklungel in de defensie bij de bezoekers lukte Erik van dichtbij de 3-2 maar even later stonden de bordjes al terug gelijk na een vrije trap. Bijkomend feit is dat we Bart T verloren met een rode kaart na aanhoudend gemekker (geel) en onwelvoeglijk taalgebruik (opnieuw geel). We lieten onze kopjes niet hangen en gingen verwoed op zoek naar een 4de doelpunt dat er ook kwam via een afstandschot van Patrik W dat nog afweek op één van onze tegenstanders. Het was niet onze dag wat mooie doelpunten betrof maar tellen deden ze wel! Aanhoudende druk leverde nog enkele doelrijpe kansen op die ofwel vakkundig de nek werden omgewrongen ofwel gered werden door een sterk presterende keeper. Toen we dachten dat de buit binnen was verkeek onze keeper zich op een niet al te moeilijk afstandsschot waardoor de bordjes weer in evenwicht hingen. Even later had Peter wel een puike redding in huis en spatte een kopbal van de bezoekende spelverdeler op de lat uiteen of de eerste nederlaag van het seizoen was een feit geweest. Dit puntenverlies zorgt er wel voor dat de leidersplaats naar De Toekomst gaat en dit met nog 6 wedstrijden voor de boeg. Onze sterspelers zullen ons de eerstvolgende matchen nog niet komen versterken en we zullen met zijn allen op één lijn moeten staan om onze titelkansen gaaf te houden tot de clash op de laatste speeldag tegen onze rechtstreekse concurrent voor de titel!
Na 3 voetballoze zondagen, winterstop is de juiste vakterm, mochten de oude spieren terug aan het werk gezet worden. Klaarblijkelijk is het spreekwoord Rust roest niet per toeval ontstaan, want het spel van ons team verliep maar stroef. Misschien te wijten aan de afwezigheid van de steunpilaren Dia (nog op de strafbank), Marc VdL (achillespees sparen voor de skivakantie) en Jerry (geschorst en geopereerd aan de rug). Bijgevolg heel wat sleutelwerk voor onze coach met gelukkig nog 14 beschikbare pionnen. Het wedstrijdbegin was voor de thuisploeg die met enkele afstandschoten onze Peter op de proef stelden, hij kon telkens de bal in corner verwerken. Heel schuchter herstelden we het evenwicht en er kwam zowaar enige dreiging vanuit onze hoek : een goeie actie met als afwerker de Mac had een beter lot verdiend. Zijn mooie lobbal stierf immers op de onderkant van de lat. En kijk, net voor het halfuur werd een volgende combinatie in een doelpunt omgezet : Kurt was de man van de assist en vond Patje Wauters aan de 2de paal die maar tegen de bal te lopen had. De rood-witten hadden geen gepast antwoord klaar en moesten op slag van rust een 2de goal incasseren. Bart DP was voor één keer mee doorgedrongen tot aan de cornervlag en zag in de winterzon het kale hoofd van Patje Schroyens blinken ter hoogte van de 1ste paal. De gemeten voorzet werd door onze kapitein fraai tegen het vijandelijke net gekopt. De 0-2 ruststand was gezien het vertoonde spel lichtjes overdreven, maar ligt hier niet het verschil tussen een kop- en staartploeg ?
Over de tweede helft kunnen we kort zijn. Onze jongens gingen op zoek naar een derde treffer, maar het bleef vaak bij goeie voornemens. Een kwartier voor tijd werden we zelfs opgeschrikt door de aansluitingstreffer van Avia toen de Peter op een verre inworp onder de bal ging. Verdere dreiging kwam er niet en op het einde zag de Mac nog een goal onterecht afgekeurd voor buitenspel. Bij het daaropvolgend protest moest de Kurt ook nog zijn tweede gele kaart in koop nemen.
Slechte match en 3 punten mee naar huis. Tot de volgende !!!
Berkenrode was onze laatste tegenstander voor de feestdagen en hiermee hadden we nog een rekening te vereffenen (heenmatch 4-4). Jammer genoeg kwam Berkenrode fel gehandicapt aan de aftrap waardoor er van een echte wedstrijd nooit echt sprake is geweest. De eerste helft werd de schijn nog enigzins hooggehouden en diende onze keeper van dienst Dirk zijn eerste en tevens ook laatste tussenkomst te maken van de dag op een scherpe counter van Berkenrode. Hiervoor hadden de netten al tweemaal bolgestaan en die 2-0 was ook de ruststand na een niet al te beste eerste helft van het groeninghe-legioen. Na de koffie en enkele tactische bijstellingen werd het al snel 3 - 0 en gingen de kopjes van onze tegenstanders naar beneden. Even later - toen alle wissels al waren opgebruikt - viel nog een speler van Berkenrode geblesseerd uit waardoor zij met 10 man kwamen te staan. Wat volgde was éénrichtingsverkeer met bijwijlen mooi combinatievoetbal en enkele prachtige doelpunten wat resulteerde in de 8 - 0 einduitslag. De drie punten waren nodig om als herfstkampioen het jaar af te sluiten. Onze rechtstreekse concurrenten De Toekomst en Moretusburg lieten de laatste weken ook geen punten liggen waardoor het nog een spannend competitievervolg zal worden volgend jaar! Maar eerst even genieten van de eindejaarsdagen en de batterijen terug opladen voor onze volgende wedstrijd op 14 januari tegen Avia.
Doelpuntenmakers van dienst: * Jerry (3x) * Kurt (2x) * Harry * Marc VDL * Kris C
Harry & Sabine kunnen er geen genoeg van krijgen en hebben besloten om de familie uit te breiden met een vierde kindje! De geboorte is voorzien in juni 2007. Van harte proficiat!
De familie Patteet heeft er een voetballertje bij! Op 27 juni kwam Lex zijn eerste voetbalschoentjes passen.
- ook nog het volgende berichtje lezen :
en dat ze totaal geen zin hebben om met ons mee te feesten bij een voor ons gunstig resultaat 
Harry & Sabine kunnen er geen genoeg van krijgen en hebben besloten om de familie uit te breiden met een vierde kindje!
