Ik ben Cantaert Danny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Dannycant.
Ik ben een man en woon in Zottegem (België) en mijn beroep is Bouwvakker....
Ik ben geboren op 26/03/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, lezen....
23 November 2008 kwam mijn eerste roman uit, Jan de Lichte...De weg naar de hel!
Dit in volle samenwerking met het Loui
Het jaar nul of daar omtrent. Lagen de herders weeral bij nacht. Poepzat gedronken, de schapen geteld. Ze houden de wacht met een stukje acht!
Ons moeder hoogzwanger van God weet wel wie, in zedig japonneke, geheel onbevlekt!
Zij raakt niet vooruit, dankzij haar spruit. Buigt zedig het hoofd en roept naar de geest. Pa zoekt een herberg. Zijn pré is al door! Ze zwierden hem buiten en heeft niet meer kluiten. Maar alles zit vol, tot t vrouwke toe. Hij ziet ze al vliegen. Het licht is haast uit. Dan kraakt hij een pand, al lijkt dit een stal. Moeder moet kuisen maar voelt zich er thuis! De os aan de kant, het stro in een bakske. De schapen naar buiten op tijd voor hun kakske.
Plots heeft zij t steken en voelt water breken. Zij kan niet geloven maar iets wordt geboren. Engel speelt deuntjes, de pannen van t dak. Maria krijgt kleurtjes en baart met gemak. Krijsend als varkens, in t stro gesmeten. De buren gewekt, ze zullen het weten.
Siroop tegen krampen, zalf voor de poep. Een tutter van goud, ze krijgen hem zoet!
Jozef wil wijntjes, maar proeft alleen water. Hij wil dat veranderen, maar dat komt wel later.
Het volk stroomt nu toe. Een licht toont de weg. Met heel weinig stoelen, doet ieder zijn zeg. Of loopt wat te zingen, het lijkt carnaval. Jozef toont t zoontje, een echt zwaar geval!
Je zus zal niet komen, kust hij t vrouwke zacht. Er is volk genoeg, we blijven vannacht. Het wordt een vedette, met bomvolle zalen. Lacht van de pret, waar blijft hij het halen? En alles komt rustig, ook de drie wijzen. Die worden al moe, van t verre reizen. Pa is content, moeder tevreden hun zoontje op stro, zal niemand vergeten
