Foto
Inhoud blog
  • Kleur bekennen
  • Mossel noch vis...
  • Op zoek naar de fluistering
  • Royale opslag.
  • Hun laatste graf
  • Ga ik nu dood, mama...?
  • Zelfbeeld
  • Dauw van de zee
  • Boek-deel
  • De perfecte dag…..Een kankerpatiënt.
  • Mijn verwijt
  • Bloemen van grijs
  • Boekdeel
  • Op de sofa van de Congoberg.
  • De lelie kleurt paars
  • In conclaaf...
  • Kerkhofkoning
  • Lentegevoel…Waar zijn de kriebels?
  • Op zoek naar de fluistering
  • Mag ik jouw pijn héél even...
  • tot rust van mijn graf
  • Debuutroman.....
  • Ik ben in een bakske geboren.
  • Het laatste avondmaal. (Parodie)
  • Voorpagina...
  • Van vagebond tot moordenaar.
  • Ik ben het perfecte verhaal!
  • Klaagnota aan God.
  • Dat ben ik...
  • Welkom bij het Poëzotje.
  • kerkhofkoning
  • Heldenlied...
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Welkom bij het Poëzotje...
    Foto
    Archief per maand
  • 09-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 09-2005
    Over mijzelf
    Ik ben Cantaert Danny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Dannycant.
    Ik ben een man en woon in Zottegem (België) en mijn beroep is Bouwvakker....
    Ik ben geboren op 26/03/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Schrijven, lezen....
    23 November 2008 kwam mijn eerste roman uit, Jan de Lichte...De weg naar de hel! Dit in volle samenwerking met het Loui
    Startpagina !
    Welkom op mijn blog!
    Poëzotje

    14-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op zoek naar de fluistering
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





     



    in het breken
    van elke schreeuw
    hoor ik zacht
    die laatste fluistering

    voel ik het deinen
    van stervend geraas
    in een woordenstorm
    die kwetsen moet

    omknelt de angst
    het vlindergevoel
    van ééndaags genot
    dat niet wijken wil

    zoek ik opnieuw
    naar fluisteringen

    een verlangen
    dat zichzelf herhaalt

     

    14-02-2008 om 16:35 geschreven door dannycant  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
    11-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mag ik jouw pijn héél even...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





    Iedere keer als ik de pijn in jouw ogen lees, krimpt mijn maag en neemt de machteloosheid mij in haar greep. Voel ik elke zucht die nauwelijks hoorbaar als een kwellende streling jouw lippen ontsnapt.
    Proef ik wanhoop, de vertwijfeling als elke dag een beetje minder gaat.
    Toch wil jij niet klagen, maar ik merk al te goed wanneer elke beweging jou even teveel is.
    Dan vervloek ik god en uit de wens jou te ontlasten door een stukje van dat afzien aan mij door te schuiven. Wat natuurlijk ijdele hoop is, want in zulke zaken is hij die zich de allerhoogste mag noemen blind, doof en ongevoelig.
     Neen, dit is geen verwijt, enkel een vaststelling. En terecht. Hoe onbenullig moet 'Hem' een stukje pijn lijken in de algemeenheid van een wereld waarin dagelijks honderden kinderen sterven nog voor ze hebben geleefd. Waar liefde en haat hand in hand lopen. Elkaars tegenpolen maar onlosmakelijk verbonden als gevoelens die door intensiteit zoveel met elkaar gemeen hebben. Waar natuurrampen in een zucht hele beschavingen verwoesten alsof er nooit een plaatsje voor hen is geweest.

    Laat mij daarom jouw pijn heel even.
     
    Zodat ik jouw ogen opnieuw mag lezen als een spiegelbeeld dat levenslust weerkaatst in die van mij. Dat ze stralen na weer een dag vervulde wensen in de wetenschap dat morgen nog beter kan zijn. Dat opnieuw een lach de kamer kleurt en zoetgevooisd het geluid van jouw stem laat weerkaatsen als melodieus genoegen voor heel ons gezin.
     
    Dan kun je slapen, aan één stuk door, in de beschermende rust van nachtelijk dromen. Genieten van sterren als ooit, toen je als kind nog engelen zocht.
    En kom je tot rust in schuilende armen waar zacht gefluister jou zal wekken.
    Ontwaak dan, in de dag na gisteren. Toen enkel pijn jouw metgezel was en leef elke verdere in de overtuiging dat hij het waard is, ondanks alles.
    Maar jij zou jezelf niet zijn mocht jij mij dit gunnen, als het al kon. Je zwijgt de pijn liever weg en hoopt stiekem dat ik het niet zal merken. Net om die zorgvolle blik uit mijn ogen te wissen en te laten uitschijnen dat het allemaal zo erg nog niet is.
     Toch blijf ik volharden, net omdat ik van je hou en elke kwelling die jou ten dele valt ook een stukje van mij behoort te zijn.
     
    We delen toch ook onze vreugdes samen….

    11-02-2008 om 12:57 geschreven door dannycant  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (9 Stemmen)


    Foto

    Foto

    Foto

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Foto

    Blog als favoriet !

    Zoeken met Google



    Archief per week
  • 15/09-21/09 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 05/05-11/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 17/12-23/12 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs