Ook tijdens de avonden hebben we niet stilgezeten. Zo is er hier op de bosbouw-campus dagelijks een programma voor de internaatleerlingen. Zo is er een afwisselend programma voor iedere avond, zwemmen, mini-hockey, sauna, volleybal, houtbewerking,... . Ook op ons eentje wat gaan joggen of een sneeuwracketwandeling bij zonsondergang kan hier best tof zijn.

Gisterenavond zijn Xavier en ikzelf (Wim) terug gaan volleyballen. We verstaan onze medespelers al een beetje. We kennen enkele namen en Finse woorden. Ook de leerlingen en begeleiders waren verheugd met onze deelname. Ze vroegen telkens of we nog wilden spelen. Gretig als we zijn speelden we meer dan een uur langer dan voorzien, met dank aan de sympathieke conciërge Nina die bleef meespelen. Net zoals bij ons zijn conciërges ook hier sympathieke mensen. Zo hielp Jacky ons nog uit de nood toen we de avond voor ons vertrek een laptoplader vergeten waren.

Ondertussen begint het hier serieus te korten. Benny deed vanaf de eerste dag dezelfde uitspraak: “We moeten voortdoen want we hebben maar twee weken”. En inderdaad ze vliegen hier voorbij. Morgen bezoeken we een bosbouwbeurs en daarna zal het helaas vrijdagavond zijn.
Zaterdag moeten we zeer vroeg (half zes) vertrekken richting Lappeenranta voor het vliegtuig. Rond 13u zullen we dan terug ergens boven België hangen.

Witte groeten van de beer…

Xavier, Benny en Wim