Ice fishing

Op zaterdag gingen we ijsvissen. Onze gids had ons aangeraden warme kledij te dragen. Sinds zaterdag is het hier echter warmer aan het worden. Zelfs ’s nachts is er geen vorst meer. Sakari Törmälä is leraar bij de afdeling visserij. Het is een erg rustige man die spraakzamer wordt naarmate de dag vordert. We zijn goed aangekleed want het meer is een grote open vlakte waar zelfs een licht windje door je kleren blaast. Na de autorit begint de tocht over het besneeuwde meer. Met enkele hulpmiddelen in de rugzak en op een kleine slee vertrekken we. Het meer is uitgestrekt, ik kan er niet direct een afstand of oppervlakte op kleven, maar ver en lang zijn de beste omschrijvingen. Het pak sneeuw stapt niet zo gemakkelijk. Na een klein uur stappen zijn we waar we moeten zijn. Er steekt een takje van een meter hoog uit de sneeuw. Daarnaast ligt een hoop weggeschepte sneeuw. Sakari neemt zijn werktuig om een gat in het ijs te hakken. Uit het gat ter grootte van een emmer komen enkele touwen naar boven. Ondertussen zijn er nog twee andere mannen bij ons komen staan. De ene is een bosarbeider die al een tiental jaren met een harvester werkt. Hij is jong, praat Engels, but too shy to speak it. De andere is rond de 70 en wil heel graag met ons praten. Hij kent net zoals wij geen letter van een taal waarin we elkaar kunnen verstaan. Hij is gekleed met extra dikke laarzen en een soort van skipak. Verleden jaar is hij door het ijs gezakt en door de laarzen en het pak blijven drijven.

Na het openen van het ijs begint het werk. Heel rustig wordt het net uit de opening getrokken. Honderd meter verder is er eveneens een kleine opening gemaakt. Daar, aan de achterzijde van het net wordt een touw geknoopt om het net later terug te trekken. Bij het ophalen van het net worden de vissen losgemaakt uit het net. We vangen voornamelijk snoekbaars en één aan kabeljauw verwante vis. Het gefileerde vlees van de snoekbaars kost hier tussen de 28 en de 40 euro per kilogram. Sakari vindt het de investering van de netten waard. Hij doet dit al jaren en ze zijn steeds met minder. Jonge mensen houden van actie en, snel onvoorbereid werk. They like winter hangling. Wat wij vandaag te zien krijgen vereist inderdaad voorbereiding. Bij het dichtvriezen van het meer voor de winter worden de netten gehangen. Tijdens de winter kan dan gevist worden. Vanaf half april is het echter verboden om op deze manier te vissen. De jongen van de landrob zouden kunnen verstrikt raken in de netten.
Verschillende netten en lijnen worden in de komende uren opgehaald en weer terug geplaatst. Uiteindelijk vangen we zo tien vissen. Van één vis kan een gezin van vier personen eten. Goede vangst!
Groeten!