|
Het is zover, s morgens vroeg goed induffelen om het bos in te trekken. Even checken : veiligheidszaagbroek (2,5 kg), veiligheidsbotinnen (3kg), jas (1 kg), handschoenen. Ok, klaar, we kunnen vertrekken. Bij het buitengaan werden we naast het begrip massa, nog een andere grootheid gewaar : (negatieve) temperatuur. De thermometer wijst -15°C aan en onze adem verschijnt in een witte wolk.
Samen met de collega bosbouw Kalle Kaartinen, zeven leerlingen en een professionele bosbouwer vertrekken we met twee busjes naar het schoolbos, ongeveer 1 ha groot. Voor we het bos intrekken krijgen we nog een bosbouwersgordel aangereikt. Hierop zit nog wat meer gewicht : een uitdraagtang, een keer- en hefhaak en een rolmeter van 15 meter, nog een extra 3kg. Inderdaad, we hebben ook nog een moottorisaha nodig en een schop?! A shovel? What will we do with it? Het antwoord was simpel : You have to dig before the cut! Ons Fins-Engels was gelukkig al aangescherpt zodat we alles in zijn context konden plaatsen.
Langs een idyllisch, kronkelend paadje bereiken we het slagveld. Leerlingen waren hier eerder aan het oefenen. Er wordt een boom geveld, als didactisch voorbeeld, en dan is het onze beurt. We hebben reeds veel bomen geveld maar we hebben nog nooit het geluk gehad om in een bos bomen te rooien. En inderdaad, rond de stam van het te vellen exemplaar moet eerst de sneeuw weg geschept worden, een put van ongeveer een halve meter diep. Een Picea abies (kerstboom) van 20 tot 25 meter plat leggen vereist enige vaardigheid. Zo moet je trachten de boom op de grond te krijgen zonder dat hij in andere bomen, en er staan er veel, blijft hangen of dat andere bomen beschadigd worden. Verder moet hij in de juiste richting liggen om met de forwarder gemakkelijk op te kunnen pikken. Eens de boom geveld is wordt hij van takken ontdaan en in verschillende lengten verzaagd. Natuurlijk is de kwaliteit hierbij heel belangrijk. Hierbij is de stamdiameter van belang. De categorieën zijn plywood (Ø18-22cm), sawlog (Ø16cm) , paperwood (Ø7cm) en pulpwood (Ø6), de lengten bespaar ik jullie. Na een rekensommetje ligt het hout klaar om opgehaald te worden.
Donderdag werd verder geoefend, maar dan heel intensief. Hierdoor kan het wel eens gebeuren dat een boompje niet terechtkomt waar hij hoort te zijn. Het noodlot sloeg bij ons alle drie toe. Xavier kreeg de boom niet volledig onder controle waardoor de boom 3 meter naast de vooropgestelde velplaats terecht kwam. Daarna was het Wim zijn beurt om de boom een andere kant op te sturen. Geen probleem, door de valkerf, spintsneden en velsnede bij te sturen was dit euvel van de baan. Benny kon natuurlijk niet ontbreken in het lijstje van pechvogels. Na de middag was het gaan waaien. Dit voel je natuurlijk niet als je in het bos tussen de bomen staat, maar de kruin vangt meer wind dan je denkt. Hier door weigerde de boom het uitgestippelde traject te volgen, met een inderhaast genomen elandsprong kon onze lesgever zich in veiligheid brengen achter een dikke boom. We deden waarvoor we gekomen waren ; bijleren door te werken
|
Erasmus+
