Ara Hayrabedian heeft ons rondgeleid op het North Karelia College Joensuu (PKKY). Dit is een school met studierichtingen die aansluiten bij de opleidingen die wij hebben op PITO. Jammer genoeg hebben we vandaag geen leerlingen aan het werk gezien, want het was 'planningsdag'. Dan zitten alle leerkrachten en de directie samen om de lesinhouden en lessentabellen van volgend schooljaar te bespreken.
We zijn er ons van bewust dat de leerlingen op PITO de kans krijgen om zich in de praktijklessen te ontwikkelen in mooi uitgeruste praktijkzalen, maar wat we hier gezien hebben was heel indrukwekkend voor ons.
Naast praktijklessen hebben de leerlingen in 'vocational education' ook veel stages: 20 lesweken. Deze stage bestaat uit on-the-job learning, company training en optioneel abroad training. Er wordt bovendien nauw samengewerkt met het beroepsleven: de leerlingen werken aan externe projecten en worden hierop geëvalueerd. Het is hier dus real life-learning.
Wat evaluatiemethodes betreft zijn de leerkrachten vrij om te kiezen voor een examen of permanente evaluatie. De leerlingen kunnen naast hun diploma ook nog kiezen voor een BAC-examen. Dit geeft een meerwaarde als ze naar de universiteit willen.
Ik ga op buitenlandse stage naar Estland en neem meeâ¦
Ik ga op buitenlandse stage naar Estland en neem mee
6PTW, twee (dit is zelf in te vullen)
leerkrachten en veel te veel spullen.
Dit jaar krijgen wij, de leerlingen van het 6de technisch
Tuinbouw, de kans om naar Estland op stagete gaan om de praktische kant van bosbouw te leren. Dus vertrekken we
vandaag,19/03, goed op tijd in
Zaventem. Nog even afscheid nemen van ons moedertje en vadertje EN vriendinneke
en tellen tot 1,2,3 en wij zijn ribbedebie.Eerst nemen we het vliegtuig naar Frankfurt, om daarna het vliegtuig naar Tallinn te nemen.
Het was voor mij de eerste keer dat ik vloog. Ik had een beetje veel stress
omdat ik niet wist wat er mij te wachten stond. Maar het is super goed mee
gevallen. Het was een beetje een raar gevoel tijdens het opstijgen en
landen.Al een geluk hadden we een piloot
die het goed deed, in tegenstelling met die van de tweede vlucht die nogal
hevig vertrok en landde.
In Tallinn aangekomen moesten we eventjes wachten voor onze
valiezen.Het was er ineens veel
frisser. Natuurlijk moesten we wachten op meneer Van Dijck omdat zijn koffer op
zich liet wachten. Toen meneer Van Dijck er was, snel de huurauto in om de
ferry in Haapsalu te halen, wat nog maar op het nippertje lukte. Deze trip door
Estland was super leuk. Zo kregen we een eerste indruk van het land. Er is veel
natuur, op een paar dorpjes na hebben we voortdurend tussen de bossen en velden
gereden. We spotten zelfs een vos die de weg overstak. Helaas konden we geen
foto nemen omdat we te snel reden.
Deze boottrip was een hele ervaring omdat de zee
bevroren was en we door het ijs moesten breken met de boot.
Na een uurtje schommelen op de boot en een lekkere maaltijd,
zijn we op Hiiumaa aangekomen en konden
we onze rit verder zetten naar onze verblijfplaats. Dit was een heel avontuur
want we wisten niet goed waar we heen moesten op het donker eiland zonder
straatverlichting, pikdonker is het hier met een mooie sterrenhemel. Maar
uiteindelijk toch goed aangekomen.
Naast Erasmus + Vocational Education and training en de jobshadowing m.b.t. leerlingenwelzijnwerking in Finland proberen we ook kennis te maken met de Finse cultuur en gewoontes. Zo hebben we deze ochtend (Finnen zijn échte ochtendmensen) een langlauftocht gemaakt van 11,5 km op het Pyhäselkä Lake.
We hebben hier een Franse
uitwisselingsstudente leren kennen: Soline (16 jaar). Zij is heel enthousiast
over het Finse onderwijssysteem en geeft aan dat ze door de verschillende
keuzemogelijkheden op school meer kansen krijgt om zich persoonlijk te
ontwikkelen. Zij ervaart deze manier van studeren als positief en vindt dat ze
hier op 7 maanden tijd al meer geleerd heeft dan tijdens één schooljaar in het
traditionele onderwijssysteem in Frankrijk.
Vrijdag 17/3 hebben we kennis gemaakt met een ander onderwijstype in Finland. We hebben deelgenomen aan taallessen in het Joensuun yhteiskoulun lukio (JYK). Dit is een lyceum, een meer algemene opleidingsvorm. De jongeren gaan naar het lyceum wanneer ze 15 jaar zijn en studeren normaal gezien af op 18. Daarna kunnen ze verder studeren.
JYK is de grootste school in Joensuu. We hebben een Franse en een Spaanse les gevolgd en hebben zelf ook les gegeven. Dat was een leuke ervaring. Een volledige les duurt hier 75 minuten. De leerlingen van het algemeen onderwijs moeten op 3 jaar tijd minimum 75 opleidingsonderdelen volgen. Daarvan zijn er 47-51 verplicht (afhankelijk van de opleidingskeuze). De leerlingen moeten bijvoorbeeld allemaal wiskunde, Fins, Zweeds en Engels volgen. De rest van de vakken mogen ze invullen naar eigen interesse. Zo kunnen ze kunst, muziek, Frans, Russisch, etc. volgen. Als de leerlingen afgestudeerd zijn krijgen ze een diploma met een overzicht van alle behaalde opleidingsonderdelen. Een jaar is onderverdeeld in 5 modules. Na elke module is er een evaluatiemoment: een BAC. Doordat er met keuzevakken gewerkt wordt, mogen de leerlingen ook stoppen met een vak wanneer ze dat willen. Dat is natuurlijk een klein nadeel van het systeem. Die leerlingen moeten er gewoon voor zorgen dat ze 75 vakken hebben behaald tegen het einde van hun schoolcarrière.
Gisteren zijn we veilig aangekomen in Joensuu
na een dagje reizen. We hebben een aangename reis gehad zonder veel vertraging.
Vandaag zijn we voor de eerste keer naar de
school Pohjois-Karjalan koulutuskuntayhtymä (PKKY) in Outokumpu gegaan. We kregen
een rondleiding en hebben al met enkele leerkrachten en leerlingen kunnen
praten.
Het was een leerrijke dag, omdat we onmiddellijk kennis maakten met het
Finse onderwijssysteem. Wat we tot nu toe geleerd hebben, is dat het
beroepsonderwijs in Finland heel nauw verweven is met het echte beroepsleven.
De leerlingen moeten als project vaak producten maken voor echte klanten.
Zo maakt de afdeling decorbouw decorstukken voor theatergezelschappen over de hele wereld.
De afdeling radio heeft ook een echte radiozender. Momenteel
ligt dat even stil, maar in april vliegen ze er weer in. Wij hebben het ondertussen
even van hen overgenomen. Speciaal voor ons willen ze enkele shows in
het Engels geven, dus allen luisteren naar Radio Kupari. In de namiddag hebben we
deelgenomen aan een healthcare-les. In het Fins onderwijs wordt niet meer les
gegeven op de traditionele manier, maar moeten de leerlingen zelf alles
ondervinden/onderzoeken door middel van teamwork. Zo leren ze zelfstandig
informatie te verwerken en tegelijkertijd in groep te werken. Deze groepen
worden samengesteld op basis van hun competenties (skills). De opleiding
bestaat vooral uit leren aan de hand van dialoog en overleg, want later op de
werkvloer zal teamwork heel belangrijk zijn. De leerkracht is hierbij een
coach. Door deze manier van werken heeft de school onlangs ook een prijs
gewonnen: ze zijn de beste beroepsschool in Finland!
Glen, Yarno en ik zijn vroeg opgestaan (4u) en dat was eventjes pikkend in de
ogen.
Normaal kwamen we elke dag om 7 uur aan op onze stageplaats maar op die laatste
werkdag
moesten we met de trein naar ons werk.
Toen we aan het station kwamen, hadden we juist onze trein gemist en moesten
een uur wachten
op de volgende trein.
Na een uur hebben we de trein kunnen nemen, maar de rit duurt half uur tot 3
kwartier.
Na de rit moesten we dan nog een kwartierke stappen.
En eindelijk na 2 uur waren we aangekomen op ons werk.
De reden waarom we zo vroeg moesten opstaan, was omdat ons busje in panne stond
sinds de vorige dag. De reden was, de V-riem was kapot gegaan....
De laatste dag stage was, buiten het te laat komen op het werk, een geslaagde
dag.
Tijdens de middag was er een kleine bbq-break, we hebben allemaal braadworst
gegeten die echt heel goed van pas kwam. We hadden namelijk geen middageten
kunnen klaarmaken.
Nadat we s namiddags nog even hard gewerkt hebben, kregen we een bedankje van
onze medewerkers.
Een zak met surprieskes erin zoals een vouwmeter, een rolmeter, pintje bier van
Saalfelder, met banaan gevulde chocolade snoepjes, en meer....
Wij hadden namelijk ook nog een kadootje. Een groot fles bier Bush Tripple en
chocolade bonbons van Merci. De werknemers waren content van ons en dat waren
wij ook omdat
we daar mochten werken.
Ik heb in deze 2 weken stage veel bijgeleerd over van alles en nog wat i.v.m.
elektriciteit.
Zaterdag:
Om acht uur ging de wekker af en daarna
aanschuiven aan tafel voor het ontbijt.
Na het ontbijt konden we nog tot 12 uur in onze kamer blijven.
Valies ingepakt en nog eens even gaan liggen deed deugt.
Tegen 12 uur stonden we voor het gebouw te wachten op ons vervoer naar huis.
En om iets na 1 uur kwam meneer Adriaensen met het busje aan.
Na een lange rit naar huis zijn we aangekomen om half 8 aan PITO.
Het waren 2 goedgevulde dagen.
Bedankt aan de organisatie en het stage bedrijf E.T. Solutions voor deze 2
leuke weken.
Erasmus+
 "Confused"){kind=icon}
