Hittegolf, zandstormen en vanavond naar Melbourne!!
Hidyhow winterlandje! Zoals vermeld in de titel is het hier echt verschrikkelijk warm! Gisteren 42 in de schaduw, vandaag iets beter, maar nog altijd erg warm en drukkend! De warmste novembermaand sinds de metingen gestart zijn 150 jaar geleden!! Beter dan de koude niet? :) Gisteren meegedeeld aan Uncle G dat ik volgende week vertrek, hij kan er maar niet op zwijgen dat ik voorzichtig moet zijn, maar vooral dan dat hij zijn kok kwijt is. Heb elke x dat ik kook al wat extras gemaakt om in de vriezer te steken, dus hij kan wel even voort. Daarnet een mailtje gekregen dat er fruit picking werk is in Victoria, net 'cv' weer doorgemaild en afwachten maar. Van de paardjes en het Sintjanskruid nog steeds geen reactie. Miss moet ik gewoon dapper zijn en opbellen ipv een mail te sturen. Kleine meisjes moeten toch ooit is groot worden he:) maar ik telefoneer gewoon echt niet graag.
Gisteren ook een immense zandstorm gehad (op uitstap met George naar Mitta Mitta), leek echt alsof we in het midden van een bosbrand zaten! Welke ook talrijk aanwezig zijn in de nabije omgeving en de rest van het land! Wel een paar mooie foto's van kunnen nemen (zie facebook). Normaal ging ik met Pia naar de 'pub' vanavond, maar de plannen zijn gewijzigd. Een vriend van haar (Ziegfried, hierheen verhuisd toen hij 12 was) is een trucker die momenteel in Melbourne zit. Hij heeft het weekend vrij dus heeft haar uitgenodigd dit samen door te brengen aan het strand daar. Zijn zoon pickt ons dus straks op (om half 6) en dan op naar Melbourne (dikke 4u rijden) tot zondagnamiddag. Ben al helemaal opgewonden door het idee eventjes weg te zijn uit Lavington en de kust te zien!! Uncle G was niet zo heel blij, en heeft me (on)bewust een tijdschrift achtig iets gegeven over Shark attacks aan de Australische kust. Hierbij beloof ik plechtig niet te gaan zwemmen in de niet bewaakte zones zonder haai-netten (delen van de kust zijn 'beveiligd' door ijzeren dwanghekken in de oceaan)!!
Het zal wel leuk worden vermoed ik. Hoop alleen dat Pia niet teveel afdwaalt met Ziegfried zodat ik alleen achterblijf met zoon Ben. We zien wel, zoals ze hier CONSTANT zeggen: No Worries Mate!
Voila, dit was de korte update (geschreven gedurende een zware oorlogsvoering met de TALRIJK aanwezige vliegen die rond cirkelen, dan nog liever 1 haai dan 20 triljoen vliegen!!!!!!!!!!!) grapje..
Het is een aantal dagen geleden sinds de laatste update en er is toch wel heel wat veranderd. Vrijdagochtend ben ik braaf opgestaan en gaan werken. Om half tien was het blijkbaar al gedaan en stond Mickael (de verantwoordelijke) daar met gele envelopjes. Had niet direct door wat het was maar het bleek dus een cheque te zijn. Weten jullie wat ik zei hoeveel ik ging verdienen? Vergeet dus alles wat ik daarvoor verteld heb. Dit klein mormeltje dacht dus dat dat wat er werd opgeschreven als je de bakjes inlevert, het aantal dollar was dat je verdiende. Oh nee!! Het was gewoon het aantal bakjes dat je geplukt had!! Driedubbele kip die ik ben.. Ipv eerst mezelf ervan te verzekeren dat dat het bedrag zou zijn dat er betaald werd, ging er ik gewoon van uit dat het zo was. Weer een les geleerd. De traantjes stonden wel half in m'n ogen op weg naar de auto, daarna kwam de boosheid en in de namiddag ben ik al mokkend in slaap gevallen. Uiteindelijk verdiende ik dus maar 0,38 dollarcent per bakje (0,24 eurocent) waar dan nog is de taxen afgingen. Wat het een kleine 106 dollar maakte voor die 4 dagen werk. En ik was zelfs nog niet ingeschreven! Waardoor hij eigelijk niet eens het recht had om daar nog is tax vanaf te houden. Oja, ik ben dus gestopt Dat was ik nog vergeten te vertellen. Op zich was de betaling niet schandalig slecht, het was vooral dat ik bijna 50 dollar aan bezine opdeed en dus de helft al kwijt was. En met die drie weken werk had ik dus niet veel overgehouden.. Vrijdagavond ben ik dan met Pia een paar pintjes gaan drinken in de lokale pubs (te voet!!:)) en zij raadde me ook aan ermee te stoppen. Voor m'n gesprek met haar dacht ik eigelijk nog een even verder te werken, maar dan had ik een volle week moeten doen (omdat we pas op vrijdag betaald werden) en nog meer benzine verbruiken. Toen ik dan vrijdagnacht (rond half 1 dus niet echt nacht nacht) thuis kwam, is George opgestaan met het gedacht dat ik er om half 5 uitmoest. Z'n goed gedacht van mij had bijna een serieuze deuk gekregen:) Heb het nieuws dan medegedeeld onder het genot van een noodlesoepje uit een potje (had nog niet gegeten savonds).
De volgende dag ben ik dan op een tripje vertrokken naar Mount Buffalo National Park. Eerst naar de winkel voor wat eten en een flesje wijn en wat pintjes. Ongeveer 2 uurtjes rijden van hier en gesitueerd in de Australische Alpen. Echt prachtig. Ik had overdag de camping bovenop de berg geboekt (1370meter) en rond het middaguur dan maar vertrokken. De weg naar ginder verloopt langs de strawberryfarm en toen ik langs het wegje waar ik normaal moest inslaan reed, heb ik zeer kinderachtig m'n tong uitgestoken en de muziek wat luider gezet (Daniella Mercury, Braziliaanse muziek: echt perfect om m'n klein vakantietje te beginnen).. Dankzij de kaart ben ik de weg niet verloren en er nog vrij snel geraakt. Maar dan: de weg naar de top!! Heb echt een paar maal gedacht om ergens te keren (wat natuurlijk niet mogelijk was). Weet je nog Margaux, deze zomer toen we dat kerkje gingen bezoeken (Monte'Alto) in Portugal en ik moest rijden? Wel, vermenigvuldig dat met 6x ofzo en dan ben je nog niet op de top. Plus het feit dat het een automatique is mijn auto, je kan wel inbeelden dat ik wat gezweet heb. Vooral dan in de haarspeldbochten!!! Maar ik ben er geraakt, en de auto ook. Het was echt ongelooflijk prachtig. In Thailand heb ik ook een viertal dagen op de top van z'n 'tafelberg' gekampeerd en het was wel wat vergelijkbaar. Prachtige vergezichten, verschillende vegetatie naarmate je stijgt. Echt de moeite. Eens boven de camping gevonden die wat verstopt lag, de auto geparkeerd en m'n lunch uitgestald op een dekentje. Na amper een tiental minuten gezelschap gekregen van een eend (die ik toepasselijk Ducky : NCIS hihi) heb gedoopt, een kraai (echt enorm!) en een triljoen vliegen die eruitzagen als dazen maar enkel rondvlogen en niet beten. Het gezoem dat ze produceerden had wel wat weg van een enorme bijenkolonie. Toen ik m'n gsm bekeek had ik blijkbaar een oproep gehad van Pia en een smsje daarna dat ze ook wilden (zij en Audrey, de dochter van haar broer) komen. Pia was oorspronkelijk van plan geweest mee te gaan, maar had dan besloten toch maar thuis te blijven om wat werk te doen en de dag erna met George naar Bright te komen (dik halfuur rijden van waar ik zat, een zeer populair en pitoresque alpinestadje) rond het middaguur. Maar natuurlijk geen ontvangst daarboven dus niets aan te doen. Toen ik dan een uurtje later (eerst m'n auto opgeruimd, jaja ik slaag er zelfs in om amper vertrokken al een puinhoop te maken:)) op weg was naar het meer was, dat vlak naast de camping lag zag ik in de verte een rode auto komen aanrijden, net zo een als Pia heeft. En ja hoor het waren ze. Luid toeterend en zwaaiend, alle drie in een deuk van het lachen toen ze naast me kwamen rijden. Aan de voet van de berg is een klein kantoortje, en daar had ze gezegd dat ze haar nichtje zocht die die avond op de berg zou camperen. Ze heeft niet moeten betalen (No worries mate had de ranger gezegd) en werd doorverwezen naar mijn site nr 31. Iets nadat ik vertrokken was, had ze beslist dat ze geen zin had in kuisen/strijken/koken/... en had ze Audrey opgetrommeld om te gaan camperen. We hebben die namiddag wat rondgereden (goed idee van haar want het is daar echt gigantisch - ik was van plan het te voet te verkennen, was dan wss verdwaald in de bossen in het midden van de nacht) en vanaf de parkings wat kleine wandelingen gemaakt. Rond 19u teruggekeerd naar de kampplek en daar dan gekookt op onze brandertjes met enkele glaasjes wijn en een overdaad aan vlees en aardappelsla die Pia had meegebracht. Ik heb mijn bijdrage gedaan door look toe te voegen aan het vlees. Natuurlijk waren de bromvliegen nu met een dozijn triljoen aanwezig, op een gegeven moment hadden we zelfs moeite elkaar te verstaan door het gezoem!! Daarna een lekker warme douche genomen en ik de auto in en zij in hun mini tentjes (matje in een tent, voor 1 persoon). Mijn eerste nacht in de auto was wel fijn, genoeg plek, maar moet dus nog wel een soort matras of dik deken vinden voor onder mij te leggen, want dit is net iets te hard. Enkele keren wakker geworden die nacht door de nogal vreemde geluiden die uit de 'bush' kwamen (alsof er een regiment olifanten voorbij denderde!) en door de koude. Wel leuk om is nog is kou te voelen, ook al klinkt dit raar. Rond half zeven zijn we dan opgestaan doordat het stilletjes begon te regenen (ik lag wel lekker droog in de auto maar zij niet). Mijn oorspronkelijk plan was om er nog een nacht te blijven, maar doordat ik had afgesproken om te skypen met het thuisfront savonds en ik geen ontvangst had om via sms iets te laten weten, besloot ik om even mee naar Bright te rijden en terug naar de berg te keren. De afdaling heeft ongeveer drie kwartier geduurd. Bijna aan de voet van de berg heb je een klein parkingetje vanwaar je naar de Ebenezer Waterfalls kan wandelen. Deze plek wordt ook wel Ladies Bath genoemd, waarom heb ik niet ontdekt. Ijskoud bergwater dat naar beneden valt en zo een prachtige plek creeert. Waar we dan rond kwart voor 8 sochtends maar een plonsje hebben gedaan :) Wel goed om volledig te ontwaken!! Bright is wel een fijn stadje. Erg toeristisch, enkele hele mooie winkels en een riviertje waar je in kan zwemmen met helder water. Pia en Audrey zijn rond 9u huiswaarts getrokken en heb ik besloten om toch maar in Bright te blijven aangezien ik wat tegen de beklimming opzag om terug te keren. De rest van de dag heb ik gewandeld, wat gezwommen, veel gelezen, gekookt (pasta uit een pakje, met eigen inbreng van wat basilicum en pijpajuin), een klein concertje bezocht (waar ik een Belgisch witbier gedronken en veel te veel betaald heb) en echt vakantie genomen.. Tegen de avond toe had ik een melancholisch buitje, teveel nagedacht over de zin van alles en verlangde ik gewoon erg hard naar huis. Ach ja, dat zal waarschijnlijk nog wel meer gebeuren. Heel erg veel dank aan de lieve vriendjes en de familieploeg thuis om bemoedigende woordjes te spreken door de telefoon! Toen ik dus met Kiki aan het bellen was, gebeurde er plots iets zeer onverwacht. Nadat ik al een tijdje tegen George en Pia aan het zeggen was dat ik zo graag eens een kangeroe wou zien, sprong daar, aan de rand van het (vrij kleine wel) 'stadscentrum' van Bright een KANGEROE over de parkeerplaats waar ik stond!! Zomaar, uit het niets!!! Dacht eerst dat ik halucineerde, dan ik misschien zat was, maar maar nee hoor, het was gewoon een kangeroe die op z'n gemak naar de rivier sprong op enkele meters van mij. Ben er dan maar achter gelopen, al m'n spulletjes lagen nog op de tafel en met kiki nog aan de lijn heb ik de achtervolging ingezet. Maar dat was natuurlijk verloren moeite. Men lief zusje vroeg daarna nog of ik een foto had kunnen nemen, maar nee dus, hij of zij was al weg voor ik er nog maar een goede blik op had kunnen werpen. Die kans komt nog wel. De nacht was vrij rustig, enkel een bende jongeren die vrij rakelings langs de auto gepasseerd zijn en dingetjes riepen en lachten (miss toch wel even beetje 'bang' geweest, de ramen stonden open en de parkeerplek waar ik stond was toch wel wat afgelegen en natuurlijk stond ik in het donkerste stuk geparkeerd.. Maar niets speciaal voor de rest. Was rond 6u al wakker van het eerste licht (moet toch echt een soort gordijn vinden, denk erover om gewoon een groot laken over de auto te smijten als ik ga slapen en daar wat knipwerk in te doen, het idee begint langzaam vorm te krijgen), een ochtendwandeling gemaakt langs de rivier, koffie gezet en dan beginnen kijken waar ik die dag naartoe kon gaan. Het is dus weer Beechworth geworden (waar ik het museum van Ned Kelly wou bezoeken: dat natuurlijk typisch uitzonderlijk GESLOTEN was gisteren..). Ben dan maar een tweedehands boekhandel binnen gestapt waar ik 7 boeken gekocht heb voor 16 euro. Goed gedaan he. De man van de boekhandel vond me erg leuk. De meeste mensen stappen dan ook buiten met maar 1 boek ofzo.. Tja. De 1e is al bijna uit. Dan nog is naar Hume Dam gereden (het enorme meer), waarvan ik de 1e dag dat ik hier was maar een miniem stukje had gezien. Daar 1 pintje gedronken en wat gelezen in m'n net verworven boek en dan huiswaarts naar George gekeerd. Op tijd gaan slapen (mmm bed en douche) en er vroeg uit vanochtend om werk te zoeken. Heb m'n solicitatiebrief naar 2 jobaanbiedingen gestuurd, allebei in New South Wales in de buurt (wel, toch een 400km) van Sydney. De 1e zou ik het liefste doen: groom (stalknecht) for horses: hier komt de advertentie: "Located in the Hawkesbury Valley at Ebenezer. We are looking for a groom to feed, rug & general care of 15 horses. Riding experience preferred but not essential. 6 days a week - explore the region for the 7th! Wage - $150.00 per week cash Full board included with job (= accomodatie en drie maal per dag eten) Options to ride, compete & train for the right person Hours are 7am-12noon and 3pm-6pm (flexibility required) Family, friendly atmosphere Calm, obedient horses This advert is an ongoing position - we take backpackers for as little as 1 month so please enquire as if it is not available at the moment it will be soon!" Dit is de tweede, ik vermoed dat het gaat om Sint-Jans-Kruid. Lijkt ook wel ok en zou maar voor 5 dagen zijn. Het enige wat beetje raar is in deze advertentie is het herhaaldelijk gebruik van 'unique person'. Heb toch maar gesoliciteerd, je weet maar nooit: "I need 3-4 people to help me harvest the medicinal herb, St Johns Wort. I pick it growing wild in the Bathurst/Lithgow region of NSW. This is a unique opportunity for unique people. The work will be for 5 days from 25th Nov to 29th Nov. The work is hard, physical, hot and sweaty. You will be using a sharp tool which can do damage if not used properly so you must be sensible and co-ordinated. Female or male doesnt matter, you just need to be somewhat tough. No sissys! I pay $1.50/kg and pick between 10-20kg an hour. The quality of picking will vary as it grows wild, so budgeting on 10kg/hr is best (you will get more if you work hard). Everything else is a bonus. You dont need transport whilst here and accommodation is free in my house. You need to provide your own food but I live close to the centre of Bathurst with supermarkets and also the pool! Important after a hard days picking. Work is from 7am to 12-1pm. If it is raining, no work. You will need to catch a train to Lithgow on the afternoon of the 24th of November and I can drop you back Sunday (29th) afternoon. This is a chance to make some good money and see a part of Australia that not many other backpackers do. I will look after you and make sure your stay is worthwhile, but you must be hard worker. You will see some spectacular scenery and some real Aussie wildlife like kangaroos, echidnas, black cockatoos, lizards and maybe even a snake (Ive never seen one up close when picking). Cherry picking season is also on nearby if you want to stay, or just eat lovely cherries real cheap! It is a unique experience. You must be a unique person!" Zo, we zien wel wat er uit de bus komt. Hopelijk wel snel, want heb nu toch wel genoeg zien van Lavington. Vandaag waren Pia en Audrey hier even en Audrey's mum had miss ook wel een job voor mij bij vrienden van haar op een farm in Queensland. George was direct erg enthousiast want zo zou ik toch 'in the family' blijven. Klinkt erg fijn (en Audrey zei ook dat rond de 15dollar/u verdient), maar dan zou ik ook weer bij Theresa (de mama) verblijven en voel nu ergens toch de drang na 2 weken bij George om is m'n eigen ding te beginnen doen. Hopelijk krijg ik dus antwoord van de paardjes en anders zien we wel. Hij is ook herhaaldelijk aan het zeggen dat het fijn zou zijn om allemaal samen Kerst te vieren, maar dat zie ik niet echt zitten. Dan zou ik hier nog een maand moeten blijven. En ik wil wel wat is van Australia zien !! :)
Voila, dit was het. Zie net dat ik enorm veel geschreven heb, maar de avonden kunnen hier soms wel lang zijn.. Had dan ook veel te vertellen he. Ik hou jullie op de hoogte!!! En nog is een heeel gelukkige verjaardag voor m'n koraalvisje!! Dikke kussen en je ziet hier veel vliegende mussen!! :) Zita
Voila 2e dag ook overleefd.. Hoewel ik nog amper kan rechtstaan uit een stoel en m'n rug voelt alsof hij op 10 verschillende plekken gekraakt is. De spiertjes hebben gewoon wat tijd nodig om te wennen. Hoe mensen dit het hele jaar door kunnen doen snap ik toch niet hoor. Dan ben je kreupel tegen dat je 30 bent. Misschien zijn andere vruchten wel iets minder veeleisend dan de beitjes waar je constant gebogen staat en heel de tijd door je benen buigt. Ach, het is maar tot 6 december ongeveer (Sinterklaas kado = centjes die ik dan zal krijgen!!) en als ik elke dag dit bedrag ongeveer verdien heb ik toch een 3000 dollar (1900 euro ongeveer) Niet slecht voor 3 weken werk toch? Vandaag 112 dollar verdiend, iets minder dan gisteren maar we zijn ook wat vroeger gestopt. Heb dus ook ontdekt (zita het grote rekenwonder) dat je per bakje dat je plukt 1dollar verdient:) Daar heb ik toch wel heel de nacht moeten op rekenen. Op een uurtje tijd verdien ik dus (ook vanacht berekend:)) ongeveer 18 en een halve euro. Yihaa, het is het dus wel waard! Vanochtend heb ik wel gesnoesd, al was het maar 3 minuten. Fijn weetje he. Weet niet meer wat schrijven dus ga het hierbij laten en nog even met Uncle G naar Iceroadtruckers kijken op tv (wat hij zeer interessant vindt..) Kus en stap niet op de bus (inspiratie is wat zoek vandaag:)) xx Pita
Hier ben ik weer met meer nieuws. Zoals je kan zien, leef ik dus nog en ben ik niet gesmolten in de zon en ook niet in een aardbei verandert. Oh die grapjes toch.. Natuurlijk leed ik dus gisternacht aan slapeloosheid door de zenuwen (schrik om de weg niet meer te vinden door de bossen en dingetjes verkeerd te doen enz). De 1e dag was ik dus al lekker moe (wat ik deze namiddag ruimschoots heb ingehaald hoor) door maar 3u een half slaapjes. Niets aan te doen, de wekkers waren ongenadig vanmorgen en ook al kwam de gedachte aan snoezen wel tevoorschijn, ik heb ze vakkundig de kop ingedrukt door gewoon op te staan. Ook er bijna in geslaagd te laat te vertrekken (op z'n pita's) maar dan toch de auto ingeraakt rond 20 na 5. Onmenselijk gewoon. Het was nog donker met enkele flardjes schemer in de verte achter de bergen. Een half pak sigaretten gerookt onderweg, natuurlijk de laatste afslag voorbijgereden maar op tijd aan bedacht dat ik verkeerd aan het rijden was. Daar aangekomen iets voor 6 en nog een sigaretje gerookt aan het meertje daar 'om de hoek'. Daar lag ook iemand te slapen op de tafel waar ik wel een leuk (stiekem) fotootje van genomen heb. Dan alle moed bijeen geraapt, terug auto ingestapt en gaan zoeken waar ik moest zijn. De meeste waren al aan het plukken, echt een bont allegaartje mensen. De rijen naast mij waren Fransen en Duitsers langs de andere kant. Ook veel oudere mensen (door de crisis hier zijn ook veel gepensioneerden beginnen rondtrekken op zoek jobs als deze), jonge Aussies, professionele plukkers (die geen vast thuis hebben, maar in een Van wonen en de oogst het hele jaar door volgen), enz. En daartussen stond ik dus, het kleine dropje in het immense veld. Je krijgt dus elk een rij die je volledig moet afplukken, een soort grijze kist die je kan dragen en waar 15 punnets (plastik bakje waar je aardbeitjes in koopt) in passen. Eens deze vol zijn loop je dan terug naar de kleine truck waar ze half en half gecheckt worden en dan wordt opgeschreven hoeveel volle punnets je hebt. De 1e uren leken wel eindeloos, maar wel lekker koel in vergelijking met wat het daarna werd. Na dat je enkele keren van rij verplaatst hebt, kramen ze op en trekken ze naar een ander veld in de auto's (ligt niet zo ver uit elkaar hoor). Ik heb vandaag maar 3 rijtjes gedaan, 1e dag dus ik mocht van mezelf. Hoe sneller je werkt, hoe meer je verdient, dus het is in je eigen voordeel er wat vaart achter te zetten. Sommige lopen echt terug naar de truck, maar heb al gemerkt dat die hun rijen niet mooi afwerken hoor. Ik denk dat ik vooral veel tijd verlies met ze mooi in de bakjes te steken en het miss wat te goed wil doen. Dan heb je ook nog het feit dat je enkel 1st choice mag plukken, de 2nd choise moet je op de grond smijten (op zich niets mis met de beitjes, enkel wat misvormt ofzo). Na een tijdje begon ik ook wel de twee choises te mengen. Vanonder en vanboven de mooie en in het midden soms een tweede keusje. Tja, de geheimen van het vak he :) Vriendjes heb ik nog niet, hopelijk binnekort toch een paar.. Arm ikje :) Nu: hoeveel ik verdiend heb!! Mickael had gezegd aan de telefoon dat ik dus 5 dollar per ? (weet ik nog steeds niet) ging verdienen. Ik heb 6 of 7 maal een volle grijze bak met 15 punnets in binnengebracht en 1x een grijze bak met 9 erin. En ik heb 114 dollar verdiend!! Omgerekend ongeveer 70 euro, wat toch niet slecht is voor de 1e x en voor een dikke 4u werk. Ik dacht dat ze tot 12u gingen werken, maar om half elf was het dus al gedaan. Gelukkig want het zweet droop echt van me af. De laatste dagen is het hier echt een hittegolf (zaterdag tot 37° in de schaduw... oh dear, miss dat ik dan wel smelt tussen de beitjes), bosbranden zijn ook volop aanwezig in Victoria (waar ze blijkbaar niet genoeg voorzorgsmaatregelen genomen hadden) en geloof me de zon brandt echt. Ik had een jeans en iets met lange mouwen aan, maar rond 9u heb ik dat uitgetrokken en in topje gewerkt. Was echt te warm gewoon. Meeste mensen werken trouwen in tshirts en dergelijke. Morgen zal het wel tshirt worden, want rugje ziet lichtjes rood.... Na het plukken ben ik dat terug naar het meertje gereden waar ik een duikje genomen heb (zalig) en een pistoletje gegeten met een glaasje wijn dat ik lekker koel had gehouden in de eski (aussies voor frigobox). Nog wat in m'n boek gelezen daar en dan huiswaarts gekeerd. Snamiddags geslapen van half drie tot half zes! Had m'n wekker per ongeluk op half 4 snachts gezet om op te staan.
Zie net dat het al bijna half 11 is dus hoge tijd om te gaan slapen!! Fototjes zal ik miss nu nog op faceboek zetten anders ist voor morgen. Jullie kleine kapoen (die hierna wss nooit meer aardbeien zal eten..) Kusje
She has the wind as a witness She has feelings that fly by night She believes in forgiveness But it's not love if it holds too tight
And you can fly beside her But you gotta go where your heart says go She lets the bright lights guide her Through the rain and the drivin' snow Where she comes from she don't know
CHORUS: She's a child of the wild blue yonder Flying out of here She's a child of the wild blue yonder Born in an angel's wing
If you see her falling That's just a little trick she does She makes a dive for the pain that's calling Then heads for the clouds like a little dove
She can't help her laughing She can't stop your crying days Sometimes it hurts to be having To hold on a love that surely must fly away
CHORUS
Medicine woman raised her Spirit father praised her Through their love she was set free From a baby kicking and screaming To a full blood woman dreaming With the power just to be
This has been 'my' song for years, het geeft me een beetje moed/kracht als ik weer eventjes m'n hoofd laat hangen of een obstakel tegenkom. Dit liedje geeft me echt de 'power' om alles te ondernemen wat ik maar wil. Grote problemen lijken eventjes kleiner etc. Dus ook al wordt het hels morgen (wss wel want ze geven 40 graden in de schaduw, en het plukken gebeurt in de zon), i'll just remember this song by mister john hiatt. Miss ben ik toch iets of wat nerveus:) Maar dat heb ik altijd bij een nieuwe job.. Op naar dromenland, meer nieuws morgenavond! Kus
Dat was ik nog vergeten te vertellen. Op zich was de betaling niet schandalig slecht, het was vooral dat ik bijna 50 dollar aan bezine opdeed en dus de helft al kwijt was. En met die drie weken werk had ik dus niet veel overgehouden.. 
