Hidyhow
Normaal had ik gisteren al wat geschreven maar zit nu in het stadje Young, ergens op de Olympic Highway richting zuiden waar zo niet al te veel of geen internet is.
Een klein reconstructietje van de afgelopen week
De vlucht was vreselijk, behalve het eten. De eerste naar Abu Dhabi viel nog mee (6uurtjes), toen zat ik gelukkig aan het raam zodat ik kon slapen. Maar dan..de lange vlucht. Zat ik in het middenpad tussen een koppel met een baby op schoot en een babbelziek meisje. Gebroken was ik. Elke keer ik dan indommelde kreeg ik een por van het kind of begon het kieken weer te spreken. Ik kan dus niet slapen op een stoel, het hoofd moet ergens tegen kunnen liggen. Wat dus niet het geval was.
Dan was ook het op foto mooi uitziende kamertje dat ik voor 3 nachten geboekt had, de grote van een schotelvod en was het daar om te stikken, zeker met de uitgang van de dampkap (van een chinees) restaurant net naast mn raam. Maar toch heb ik die eerste dagen telkens tot de middag geslapen. Het viel echt goed mee Sydney, het was lang genoeg, maar veel beter dan vorige keer toen ik er doodongelukkig was en na 2 nachten op de bus gesprongen ben. Heb heel veel gewandeld, ben de 1e dag erg verbrand geraakt (jaja, eergisteren heb ik dan eindelijk zonnecreme gekocht), de 2e dag uitgeregend net toen ik naar Bondi Beach wou gaan, wat ik dus terug niet gedaan heb. Een paar museumpjes bezocht, verschillende parken bezocht,
Woensdag was dan De dag, toen ik het busje mocht ophalen. Heb een bijkomende verzekering aangepraat gekregen, maar ben er toch blij mee. De kans om een dier te raken, of geraakt te worden is vrij groot zoals ik vorige keer bewezen heb. Daarbij kreeg ik dan een gps, kampingtafel en 2 stoelen. Gelukkig was de gps er om Sydney uit te geraken, heb maar 1x op een kruispunt gestaan waar ze ernstig moesten toeteren op mij. Als je alleen bent is kaartlezen en rijden niet echt gemakkelijk, buiten steden gaat het wel.
Het busje is een wrakje, licht uitgedrukt. Hij rijdt en zal blijven rijden hopelijk.. Maar de frigo denkt dat hij een vriezer is (waardoor ik de 1e dag tot de ontdekking kwam dat de boontjes en wortelen die ik gekocht had bevroren waren..), de tafel heb ik met behulp van iemand anders moeten ontkoppelen om een bed te kunnen maken (krijg ze niet teruggezet, wat niet erg is want eet altijd buiten, maar moest het nu regenen?), het bestek stamt uit WOI, en nog paar dingetjes. Het schakelen is ook wat moeilijk, maar we beginnen elkaar te kennen nu, en het begint te lukken.
Op naar de Blue Mountains dan. Ik ben dan maar in 1 ruk naar daar gereden, precies of ik bang was om te stoppen en terug te vertrekken. De beklimming langs waar ik naar boven moest, was niet zo goed gekozen, een vrij kleine erg erg steile weg met haarspeltbochten en een nerveuze auto achter mij die vond dat ik te traag ging.. Maar ik ben er geraakt met veel gebrul van de motor en zweethandjes Daar ben ik doorgereden tot het heel kleine maar erg mooie stadje Leura. Erg pittoresk, met veel oude gebouwen en veel rustiger dan Katoomba (de hoofdstad van de Blue Mountains). De 1e nacht heb ik op een picknick plek gestaan aan de Gordon Falls. Erg veel luidruchtige Kockatoos (papegaaien) in de bomen maar voor de rest zalig plekje en rustig. Die avond ben ik dan in het restaurant/brasserie Bon Ton een uurtje gaan internetten voor een mail naar Mam en Zus te sturen en toen is het gebeurd.. Teruggereden naar mijn kampplaatsje, gekookt, gegeten, gelezen wat rondgewandeld, geslapen (wel rugpijn 1e nacht van de harde plank onder de matras, maar dat is voorbij nu), opgestaan. Toen dacht ik water te gaan kopen om de lange wandeling naar de Gordon Falls te maken en toen zag ik.. dat mn portemonnee weg was .
De enige plek die ik kon bedenken waar hij was was bij Bon Ton, van de vorige avond, daarna ben ik recht naar de kampplek gereden. Dus eerst naar daar, maar het was een andere ober en die vertelde dat hij niet bij de verloren voorwerpen lag.
Na 2x de auto binnenstebuiten gekeerd te hebben, ben ik vertrokken naar de politie. Telefonisch aangifte moeten doen (niet zo gemakkelijk om alles te spellen in het Engels) en dat was het. Meer konden ze niet doen. Ik heb contact gehad met de Hounouring Counsil van Belgie, erg vriendelijke man maar echt veel kon hij ook niet doen. Heb enkele flesjes water gekregen en 20dollar van de mevrouw aan de receptie. Moest ik geen eten meer gehad hebben had ik dat ook nog gekregen waarschijnlijk. Nogmaals teruggereden naar mijn kampplek van de vorige avond, goed in de bosjes rondom gekeken in de hoop dat moesten ze mijn portemonnee gestolen hebben uit de auto terwijl ik even naar het toilet was, hij weggegooid was met enkel het geld eruit. Maar niet dus. Terug naar Bon Ton hopend dat het misschien de eigenaar van de vorige avond was maar nee. Na lang doelloos rondgeslenterd te hebben en me slecht te voelen nog even bij het politiekantoor langsgegaan om te zien of hij misschien binnen gebracht was, rond 17u savonds was het dan al 10 minuten nadat ik vertrokken was bij de politie en in mijn auto was gestapt, kwam er telefoon: de politieman hij was even blij als ik, gilde het half uit dat de eigenaar van Bon Ton gebeld had dat hij de portefeuille had!!! Hij had hem in zijn kluis gestopt met dat er zoveel belangrijke spullen inzaten. Naar daar gevlogen, en de man kwam al buiten. Schaamde zich dood om zijn ober dat die niet gebeld had om is te informeren. Had al naar Apollo (het verhuurbedrijf van de auto) gebeld, maar die hadden mijn nieuw australisch nr niet, naar NAB, de australische bank waar ik vorige keer bijzat en waarvan ik de visakaart meehad.
Heb dus een gigantisch glas wijn gekregen, lookbroodjes met dipsausje als voorgerecht, een heel lekker visje met groentjes en een koffie..van het huis allemaal. Het was me het dagje wel! Heb van de ontlading puur niet kunnen slapen savonds.
Gelukkig had ik mijn kaarten en paspoort etc nog niet geblokkeerd, dacht sowiso te wachten tot de banken in Belgie opengingen (rond 17u hier) voor ik wat deed anders hadden ING toch geen geld meer kunnen overmaken moest mijn kaart geblokkeerd zijn. Het was echt allemaal net op tijd in orde Heb wel afgezien die dag, hartje heeft overuren gemaakt en erg erg kwaad op mezelf geweest.
Ben dan nog tot zondagmiddag in de Blue Mountains gebleven, heel veel gewandeld in de hitte en zaterdagavond naar een Ukelele festival in Katoomba geweest. Was erg leuk, heel mooie muziek (de meeste groepen toch) en heb dan maar een CD gekocht. Had overdag mijn auto al klaargemaakt om in te slapen en ergens illegaal op een parking in Katoomba gezet, zodat ik er direct kon inspringen en de gordijntjes dichtdoen.
Zondagmiddag dan vertrokken richting Lavington naar Pia en uncle George. Zit nu dus op de Olympic Highway, veel kleiner dat de Hume Hwy maar wel maar 2 rijvakken. Moet dus regelmatig uitwijken voor de 18 wielige monstertrucks die niets of niemand ontzien, zeker geen klein hippie busje met bloemen op. Totaal uitgeteld hier gestrand in Young, de hitte is echt vreselijk en je ziet de rook van in Victoria zelfs tot hier hangen. En is toch 500km verder, wat wil zeggen dat het echt wel erg moet zijn. Gelukkig is hier een klein zwembadje aan de camping waar ik al dankbaar gebruik van het gemaakt. Gisteren spaghettisaus gemaakt en gegeten en wat rondgewandeld in het stadje. Dan om 21u laatste duikje in het zwembad genomen en erg goed geslapen. Sta bijna op het punt verder te rijden naar Lavington, nog een 300km maar zal er wel even overdoen.
Zo dat was het dan, heeft lang geduurd voor er wat opkwam maar is dan toch direct veel geworden he
Hele dikke kussen!!
(het meisje dat vanaf nu haar portemonnee als een leeuwin haar jong in het oog houdt)
ps: dit is maandag geschreven, maar heb nu pas internet. Volgende update volgende week!! (Nu ben ik even in Beechworth en dit weekend terug naar pia en uncle george)
