Yihhaa!!! Het is me dus gelukt een eigen 'blog' aan te maken! Ik, Devriendt Zita, ben bij deze officieel tot computer-nerd benoemd
Waar zal ik beginnen? De reis zelf is best wel meegevallen, misschien ook te danken aan het feit dat ik alles tesamen maar 4 of 5 uur wakker ben geweest (dankjewel stijn). Enkel het wachten in Londen duurde vrij lang, maar ook dat is relatief als je 22u vliegen voor de boeg hebt. Op het vliegtuig heb ik een eerste (en nog steeds enige) vriendje gemaakt. Een Portugees meisje dat naast me zat. Erg veel is er niet gepraat (wegens steeds in slaap vallen), maar toch genoeg om adressen etc uit te wisselen. Spijtig genoeg vloog ze wel door naar de Gold Coast om te gaan studeren.. Tot zover mijn gesprekspartner.. Aankomst in Sydney viel ook erg mee, immigratie was geen enkel probleem, het heeft welgeteld 5 minuten in beslag genomen, enkel paspoort werd gevraagd en een kaart die we op het vliegtuig hadden ingevuld. Eerste nacht heb ik eerst 10 sigaretten gerookt buiten de REUSACHTIGE Hostel (700 !! bedden) waarna ik opnieuw tot de volgende middag 12u heb geslapen. De hostel waar ik (laatste nacht Yihhaaa!!) verblijf is echt niets voor mij.. Constant gejoel en geschreeuw van een bende losgeslagen pubers en een kamergenote die om 20u in bed kruipt. Toen ik dus donderdag wakker werd, haastte ik me naar buiten om wat van Sydney te ontdekken. Om nog maar eens bevestigd te zien wat ik al wist: grootsteden zijn echt niets voor mij. Te chaotisch, hectisch, verstikkend en zo kan ik nog even doorgaan.. Sinds donderdagmiddag ben ik dus terug te vinden in de Royal Botanic Gardens (een enorme botanische tuin, met uitzicht op Opera House en de 'skyline' van Sydney). Moest dit niet bestaan hebben, was ik ingestort denk ik.
Vandaag heb ik dan naar papa's oom gebeld die hier wat verder woont (700 km op de grens met Victoria) en die wil me dolgraag ontvangen!! Happy me Morgen vertrek ik dus met de bus naar Albury, om daar wat tijd met familie door te brengen. Eindelijk uit de stad, nog 1 dag langer en ik zou vergast zijn!
Meer nieuws is er nog niet, behalve dan dat alle papieren zo goed als in orde gebracht zijn (tax number, rekeningnummer, telefoon: hoewel dat nog niet echt op punt staat, ...). Hieronder vind je mijn adres waar je altijd lekker lange brieven naartoe mag sturen (deze worden dan doorgestuurt naar een adres waar ik enige tijd verblijf) en mijn gsm nr. Als berichtjes niet afgeleverd worden, ik steek de base kaart ook nog in, dus in geval van nood ben ik daar op te bereiken.
Zo vriendjes en vriendinnetjes, ik dacht dat ik niet ging weten wat schrijven maar dus blijkbaar wel. Ik weet niet wanneer ik nog is iets zal 'posten' (klinkt professioneel he), want weet niet hoe afgelegen Uncle George woont. Maar heel veel liefs en dikke kusjes Zita de Pita
Morgen vertrek ik dus met de bus naar Albury, om daar wat tijd met familie door te brengen. Eindelijk uit de stad, nog 1 dag langer en ik zou vergast zijn!
