Voila 2e dag ook overleefd.. Hoewel ik nog amper kan rechtstaan uit een stoel en m'n rug voelt alsof hij op 10 verschillende plekken gekraakt is. De spiertjes hebben gewoon wat tijd nodig om te wennen. Hoe mensen dit het hele jaar door kunnen doen snap ik toch niet hoor. Dan ben je kreupel tegen dat je 30 bent. Misschien zijn andere vruchten wel iets minder veeleisend dan de beitjes waar je constant gebogen staat en heel de tijd door je benen buigt. Ach, het is maar tot 6 december ongeveer (Sinterklaas kado = centjes die ik dan zal krijgen!!) en als ik elke dag dit bedrag ongeveer verdien heb ik toch een 3000 dollar (1900 euro ongeveer) Niet slecht voor 3 weken werk toch? Vandaag 112 dollar verdiend, iets minder dan gisteren maar we zijn ook wat vroeger gestopt. Heb dus ook ontdekt (zita het grote rekenwonder) dat je per bakje dat je plukt 1dollar verdient:) Daar heb ik toch wel heel de nacht moeten op rekenen. Op een uurtje tijd verdien ik dus (ook vanacht berekend:)) ongeveer 18 en een halve euro. Yihaa, het is het dus wel waard! Vanochtend heb ik wel gesnoesd, al was het maar 3 minuten. Fijn weetje he. Weet niet meer wat schrijven dus ga het hierbij laten en nog even met Uncle G naar Iceroadtruckers kijken op tv (wat hij zeer interessant vindt..) Kus en stap niet op de bus (inspiratie is wat zoek vandaag:)) xx Pita
Hier ben ik weer met meer nieuws. Zoals je kan zien, leef ik dus nog en ben ik niet gesmolten in de zon en ook niet in een aardbei verandert. Oh die grapjes toch.. Natuurlijk leed ik dus gisternacht aan slapeloosheid door de zenuwen (schrik om de weg niet meer te vinden door de bossen en dingetjes verkeerd te doen enz). De 1e dag was ik dus al lekker moe (wat ik deze namiddag ruimschoots heb ingehaald hoor) door maar 3u een half slaapjes. Niets aan te doen, de wekkers waren ongenadig vanmorgen en ook al kwam de gedachte aan snoezen wel tevoorschijn, ik heb ze vakkundig de kop ingedrukt door gewoon op te staan. Ook er bijna in geslaagd te laat te vertrekken (op z'n pita's) maar dan toch de auto ingeraakt rond 20 na 5. Onmenselijk gewoon. Het was nog donker met enkele flardjes schemer in de verte achter de bergen. Een half pak sigaretten gerookt onderweg, natuurlijk de laatste afslag voorbijgereden maar op tijd aan bedacht dat ik verkeerd aan het rijden was. Daar aangekomen iets voor 6 en nog een sigaretje gerookt aan het meertje daar 'om de hoek'. Daar lag ook iemand te slapen op de tafel waar ik wel een leuk (stiekem) fotootje van genomen heb. Dan alle moed bijeen geraapt, terug auto ingestapt en gaan zoeken waar ik moest zijn. De meeste waren al aan het plukken, echt een bont allegaartje mensen. De rijen naast mij waren Fransen en Duitsers langs de andere kant. Ook veel oudere mensen (door de crisis hier zijn ook veel gepensioneerden beginnen rondtrekken op zoek jobs als deze), jonge Aussies, professionele plukkers (die geen vast thuis hebben, maar in een Van wonen en de oogst het hele jaar door volgen), enz. En daartussen stond ik dus, het kleine dropje in het immense veld. Je krijgt dus elk een rij die je volledig moet afplukken, een soort grijze kist die je kan dragen en waar 15 punnets (plastik bakje waar je aardbeitjes in koopt) in passen. Eens deze vol zijn loop je dan terug naar de kleine truck waar ze half en half gecheckt worden en dan wordt opgeschreven hoeveel volle punnets je hebt. De 1e uren leken wel eindeloos, maar wel lekker koel in vergelijking met wat het daarna werd. Na dat je enkele keren van rij verplaatst hebt, kramen ze op en trekken ze naar een ander veld in de auto's (ligt niet zo ver uit elkaar hoor). Ik heb vandaag maar 3 rijtjes gedaan, 1e dag dus ik mocht van mezelf. Hoe sneller je werkt, hoe meer je verdient, dus het is in je eigen voordeel er wat vaart achter te zetten. Sommige lopen echt terug naar de truck, maar heb al gemerkt dat die hun rijen niet mooi afwerken hoor. Ik denk dat ik vooral veel tijd verlies met ze mooi in de bakjes te steken en het miss wat te goed wil doen. Dan heb je ook nog het feit dat je enkel 1st choice mag plukken, de 2nd choise moet je op de grond smijten (op zich niets mis met de beitjes, enkel wat misvormt ofzo). Na een tijdje begon ik ook wel de twee choises te mengen. Vanonder en vanboven de mooie en in het midden soms een tweede keusje. Tja, de geheimen van het vak he :) Vriendjes heb ik nog niet, hopelijk binnekort toch een paar.. Arm ikje :) Nu: hoeveel ik verdiend heb!! Mickael had gezegd aan de telefoon dat ik dus 5 dollar per ? (weet ik nog steeds niet) ging verdienen. Ik heb 6 of 7 maal een volle grijze bak met 15 punnets in binnengebracht en 1x een grijze bak met 9 erin. En ik heb 114 dollar verdiend!! Omgerekend ongeveer 70 euro, wat toch niet slecht is voor de 1e x en voor een dikke 4u werk. Ik dacht dat ze tot 12u gingen werken, maar om half elf was het dus al gedaan. Gelukkig want het zweet droop echt van me af. De laatste dagen is het hier echt een hittegolf (zaterdag tot 37° in de schaduw... oh dear, miss dat ik dan wel smelt tussen de beitjes), bosbranden zijn ook volop aanwezig in Victoria (waar ze blijkbaar niet genoeg voorzorgsmaatregelen genomen hadden) en geloof me de zon brandt echt. Ik had een jeans en iets met lange mouwen aan, maar rond 9u heb ik dat uitgetrokken en in topje gewerkt. Was echt te warm gewoon. Meeste mensen werken trouwen in tshirts en dergelijke. Morgen zal het wel tshirt worden, want rugje ziet lichtjes rood.... Na het plukken ben ik dat terug naar het meertje gereden waar ik een duikje genomen heb (zalig) en een pistoletje gegeten met een glaasje wijn dat ik lekker koel had gehouden in de eski (aussies voor frigobox). Nog wat in m'n boek gelezen daar en dan huiswaarts gekeerd. Snamiddags geslapen van half drie tot half zes! Had m'n wekker per ongeluk op half 4 snachts gezet om op te staan.
Zie net dat het al bijna half 11 is dus hoge tijd om te gaan slapen!! Fototjes zal ik miss nu nog op faceboek zetten anders ist voor morgen. Jullie kleine kapoen (die hierna wss nooit meer aardbeien zal eten..) Kusje
She has the wind as a witness She has feelings that fly by night She believes in forgiveness But it's not love if it holds too tight
And you can fly beside her But you gotta go where your heart says go She lets the bright lights guide her Through the rain and the drivin' snow Where she comes from she don't know
CHORUS: She's a child of the wild blue yonder Flying out of here She's a child of the wild blue yonder Born in an angel's wing
If you see her falling That's just a little trick she does She makes a dive for the pain that's calling Then heads for the clouds like a little dove
She can't help her laughing She can't stop your crying days Sometimes it hurts to be having To hold on a love that surely must fly away
CHORUS
Medicine woman raised her Spirit father praised her Through their love she was set free From a baby kicking and screaming To a full blood woman dreaming With the power just to be
This has been 'my' song for years, het geeft me een beetje moed/kracht als ik weer eventjes m'n hoofd laat hangen of een obstakel tegenkom. Dit liedje geeft me echt de 'power' om alles te ondernemen wat ik maar wil. Grote problemen lijken eventjes kleiner etc. Dus ook al wordt het hels morgen (wss wel want ze geven 40 graden in de schaduw, en het plukken gebeurt in de zon), i'll just remember this song by mister john hiatt. Miss ben ik toch iets of wat nerveus:) Maar dat heb ik altijd bij een nieuwe job.. Op naar dromenland, meer nieuws morgenavond! Kus
