Wat te doen als we verstrooid zijn bij het bidden? Maak je dan geen zorgen. God kent ons verlangen. Hij bemerkt beter dan wij zelf wat we eigenlijk bedoelen en wat er diep in ons hart leeft. Frère Roger.
Beoordeel dit blog
Geboorte en woonhuis van Pater karel, Andries Houben.
Moeder Theresa
Johannes Chrysotomos
Emmausgangers
Als u op de link klikt, zult u ontdekken wat een prachtig zendelingenwerk Heyboer verricht op Borneo. Zeker een keer kijken.
Pelgrimstocht op aarde
30-08-2007
Alleen horen is niet genoeg.
Vergist u niet: alleen horen is niet genoeg, u moet wat u gehoord hebt, ook doen. Want wie de boodschap hoort maar er niets mee doet, is net als iemand die het gezicht waamee hij is geboren in de spiegel bekijkt. Hij ziet zichzelf, maar zodra hij wegloopt is hij vergeten hoe hij er uit zag. Wie zich daarentegen spiegelt in de volmaakte wet die vrijheid brengt, en dat blijft doen, niet als iemand die hoort en vergeet, maar als iemand die ernaar handelt- hem valt geluk ten deel, juist om wat hij doet. Zo lezen we bij Jacobus 1:22-26 Hoe mooi zegt Jacobus het. Niet alleen horen maar ook doen. De boodschap die Christus ons door de bijbel geeft, moet als voedsel zijn. Je dient het jezelf eigen te maken er ook naar te handelen. Als het ware; Christus woord moet zo levend in ons worden, dat we het uitstralen naar buiten. Zoals Jacobus verder zegt: Wie meent dat hij God dient, terwijl hij zijn tong niet kan beteugelen, zit op een dwaalspoor en heel zijn godsdienst is vergeefse moeite. Voor God, de Vader, is alleen dit reine, zuivere godsdienst: weduwe en wezen bijstaan in hun nood, en je in acht nemen voor de wereld en onberispelijk leven. Met andere woorden; wie handelt vanuit het geloof, gevoed vanuit het evangelie, zal geen kwaadspreken of roddelen over een ander. Proberen altijd iets positief te ontdekken, al gedraagt hij zich nog zo moeilijk. Weet, er is altijd iets goeds in de mens, en dat proberen te zien. De medemens in nood bijstaan zonder iets terug te verlangen. De onbaatzuchtige liefde voor de medemens, zoals Christus ons allen liefheeft. Wat heeft het voor nut, als we zeggen dat we geloven, maar we handelen er niet naar. Zoals Jacobus verderop zegt het geloof zonder de goede werken is een dood geloof. Daarom is het zo belangrijk steeds weer opnieuw te lezen en te luisteren, wat de Here ons wil zeggen, wat we moeten doen. Dit in ons opnemen en te overwegen. En vandaar uit te handelen. Wie zich daarentegen spiegelt in de volmaakte wet, die vrijheid brengt en dat blijft doen niet als iemand die vergeet, maar als iemand die ernaar handelt- hem valt geluk ten deel, juist om wat hij doet. Dan zal ons leven vruchtbaar zijn, vanuit het geloof iedereen bijstaan, die onze hulp nodig heeft en vandaaruit laten zien dat Christus ieder mens, ongeacht, rijk of arm, van welke afkomst hij ook is; dus zonder aanzien des persoons, liefheeft. Wie God liefheeft, heeft ook zijn naaste lief. En wie is dan mijn naaste? Lees het verhaal van de barmharige samaritaan maar eens, dan als we het verhaal begrijpen, dan weten we wat Christus bedoelt.
De nauwe en de dichte deur. Naar aanleiding van het evangelie van vandaag van Lucas 13,22-30. Terwijl Jezus rondtrok door steden en dorpen en iemand Hem vroeg: Heer zijn het er weinig die gered worden? Jezus is op weg naar Jerusalem, de stad van de vrede, waarin de zetels staan van het gerecht, de troon van Davids huis(Psalm122). Hij zet zijn bedevaart voort naar de plaats van Gods "inwoning" bij zijn volk. Het is deze stad dat Hij, als een wederrechtelijke koningspretedent terechtgesteld, zijn leven zal geven tot het uiterste uit liefde voor ons. Onderweg geeft hij in steden en dorpen uitleg over Gods vriendschap en over de weg naar overvloed van geluk en vrede. Wij zijn uitgenodigd om Hem gezelschap te houden op deze pelgrimstocht en Hem te helpen bij zijn verkondigiging. Terwijl Jezus onderweg is naar Jerusalem, stelt iemand Hem een vraag waarop ook wij graag het antwoord zouden weten: "Zijn het er weinig die gered zullen zijn?" De achterliggende vraag is natuurlijk: zal ik bij die geredden zijn? Maak ik kans om tot hun getal te horen? Maar misschien zit er de overtuiging achter dat ik met mijn manier van doen toch wel op de goede weg ben. En niet de anderen die anders denken en doen dan ik. Proeft u hier niet het addertje van hoogmoed, wat Christus zo verfoeit. Net als de farizeër in de tempel: ik ben blij dat ik niet ben zoals de anderen. Jezus antwoord op onze nieuwsgierigheid naar het aantal geredden, wil ons weghalen uit ons verlangen zelf het laatste oordeel uit te spreken Wij moeten niet oordelen over de anderen die buiten staan, maar alles op alles zetten om zelf binnen te komen door de deur. Christus zegt op die vraag:Spant u tot het uiterste in om door de nauwe deur binnen te komen, want ik zeg u velen zullen het proberen binnen te komen maar zij zullen daar niet in slagen. Hij geeft hier duidelijk aan, dat we ons volledig moeten inzetten om binnen te komen. Geef niet als antwoord, maar Heer ik ging wekelijks naar de kerk, geluisterd naar uw woord dat daar gesproken werd en deelgenomen aan het avondmaal. Hij zal je dan zeker vragen, heb je dan ook begrepen wat ik aan je vroeg? Waar was je toen ik gevangen zat. Waar was je toen ik honger en dorst had. Waar was je toen ik ziek was.Waar was je toen ik in de grootste ellende was en geen dak boven mij hoofd had. Waar was je toen ik in grote nood jouw hulp vroeg. Binnenkomen in de logica van Jezus is inderdaad niet zo gemakkelijk. Je hoort toch zo vaak gelovigen die overtuigd zijn evangelisch te leven, kwaad spreken over anderen die het evangelie op een ander manier beleven. Het is het eeuwige probleem van Paulus in Korinte en in Rome: de "sterken" die de "zwakken"minachten... de conservatieven die de progessieven naar de hel verdoemen en omgekeerd... In naam van de evangelische rechtvaardigheid verketteren we anderen, maar vergeten daarbij dat de evangelische gerechtigheid eerst de balk uit eigen oog haalt. Zijn misprijzen en veroordelen dan evangelische vormen van broeder liefde? Zijn kwaadsprekers geen bedrijvers van ongerechtigheid? Wij vergeten te vaak dat het doel ook de weg is! De weg naar vrede en gerechtigheid begint met zelf niet toegeven aan de wereldse logica. Dat wordt dan een kruisweg, is Jezus ondervinding. Maar is er een andere weg naar het hemelse Jerusalem? Wie mijn leerling wil zijn, neme dagelijks zijn kruis op en volge mij. De slotzin van het evangelie van vandaag is duidelijk. "Denk er aan: er zijn laatsten die eersten en eersten die laatsten zullen zijn.
Het lijkt uitzichtloos, of er een toekomst van vrede daagt aan de horizon. Overal geweld, oorlogen,terroristische aanslagen, waarbij vele onschuldige slachtoffers vallen. En toch, we moeten blijven geloven dat het komt; alleen weten we niet wanneer. En er zijn ook zovelen, die zich daarvoor inzetten, om de vrede te bewerken overal waar geweld is of dreigt. Het moet toch ooit vruchten afwerpen, door deze inzet van die velen die er wel in geloven. We moeten allen ons inzetten hiervoor en waar kan ons ten volle inzetten daarvoor. Vooral voor de jongeren is het een mooie opdracht, overal ter wereld een voorbeeld te zijn en de vrede proberen te bewerkstelligen. Een opdracht die Frère Roger aan de jongeren gaf in de brief van 2005 en in Lissabon tijden de europese jongerenontmoeting gepubliceerd werd. We moeten ons niet laten meeslepen door geweld, maar diep doordrongen zijn van de vredebrenger Christus. Voortdurend spreekt hij over de liefde en de vrede, die Hij wil geven aan ons en aan alle mensen. Moge de vrede en liefde van Christus uitstralen vanuit ons hart in onze gezinnen , naar onze eigen omgeving en naar allen, die wij ontmoeten op onze levensweg. De vrede en de liefde van Christus zij met u allen. Als u op de foto klikt ziet u de volledige tekst van Frère Roger aan de jongeren.
Het koninkrijk van de hemel lijkt op een zaadje van de mosterdplant dat iemand meenam en in zijn akker zaaide. Het is weliswaar het kleinste van alle zaden, maar het groeit uit tot de grootste onder de planten.Het wordt een struik, en de vogels van de hemel komen nestelen in de takken. Jezus sprak veel in gelijkenissen tot het volk. Of ze het begrepen hadden is wat anders. Aan de leerlingen legden Hij veel van de gelijkenissen uit, wat hij er mee bedoelde. We zien in de loop der eeuwen hoe Christus kerk, als we het mogen vergelijken met de mosterdplant uit gegroeid tot de grootste der planten. De kerk van Chrisus, heel klein begonnen, uitgegroeid tot wereldformaat. Hoewel vele vijanden probeerden de kerk uit te roeien, te verdelgen, is het hun niet gelukt. Velen hebben hun leven moeten geven en zijn als martelaren gestorven, maar dank zij hun is Christus koninkrijk verspreidt over de hele aarde. En Christus blijde boodschap blijft verkondigd worden; de boodschap van de liefde, maar ook de strenge vermaningen uit de evangelies worden steeds aan allen, die menen het beter te weten voor ogen gehouden. Vooral de brieven van Paulus zijn hier een sprekend voorbeeld hiervan. Ze gelden niet alleen voor toen, maar ook voor nu. Deze gelijkenis van het mosterdzaadje houd ook nog een andere overweging in, voor ieder persoonlijk van toepassing. Het geloof is als een mosterdzaadje, dat in ons hart is geplant. Het dient echter gevoed te worden, om tot groei en volwassendom te komen. Dat kan gebeuren door het lezen van de bijbel en het overwegen hiervan; wat de bijbel mij wil zeggen. Maar dat niet alleen. Maar ook door het samenkomen als gemeenschap in kerk of ander gebouw. Te luisteren naar de verkondiging en samen het avondmaal te vieren, wat Christus als opdracht gaf: "Doet dit tot mijn gedachtenis." Het samen delen, breken en eten van het brood en drinken uit de beker met wijn. Neemt en eet van dit brood, want dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt. Drinkt allen hieruit, dit is mijn bloed, het bloed van het nieuwe verbond, dat voor velen wordt vergoten tot vergeving van zonden. zorg ervoor dat het geloof in u, begonnen als een mosterdzaadje, mogen uitgroeien tot een groot geloof.
En zie, van heden af prijst elk geslacht mij zalig .....
Zalig zij die geloofd heeft dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is. Aldus sprak Elizabeth tot Maria, die bij haar op bezoek kwam. Maria, die haar jawoord had gegeven om moeder te worden van onze verlosser, de beloofde Messias, voorspeld door verschillende profeten in het oude testament. En door de ingeving van de Heer zelf was zij op de hoogte van Maria's uitverkiezing. Vandaag vieren we het feest van Maria ten hemelopneming. Zij de ark van het nieuwe verbond, die Christus in zich gedragen heeft, Hem ter wereld bracht en als bezorgde moeder steeds bij Hem was ook toen Hij aan zijn openbaar leven begon. Zij was het die Hem steeds trouw bleef en Hem volgde, al begreep zij ook niet alles, maar ze bewaarde het in haar hart. Zelfs onder het kruis was ze bij Hem en als een moeder vol smart droeg ze zijn lijden mede. Zijn pijn was ook haar pijn. Zijn smart was ook haar smart. Daarom geloven wij ook dat Christus, opgestaan uit de dood en verheerlijkt, Zijn moeder niet aan het bederf van het graf overliet; maar haar persoonlijk met ziel en lichaam opnam in zijn heerlijkheid. In heel veel kerken worden de prachtige woorden, die Maria sprak; gezongen, dat het Magnificat geworden is. Mijn hart prijst hoog de Heer. Van vreugde juicht mijn geest om God, mijn redder: daar Hij welwillend neerzag op de kleinheid van zijn dienstmaagd. En zie, van heden af prijst elk geslacht mij zalig omdat Hij die machtig is aan mij zijn wonderwerken deed, en heilig is zijn naam. Barmhartig is Hij, van geslacht tot geslacht voor hen, die Hem vrezen. Hij toont de kracht van zijn arm; slaat trotsen van hart uiteen. Heersers ontneemt Hij hun troon, maar hij verheft de geringen. Die hongeren overlaadt Hij met gaven, en rijken zendt Hij heen met lege handen. Zijn dienaar Israël heeft Hij zich aangetrokken, gedachtig zijn barmhartigheid voor eeuwig jegens Abraham en zijn geslacht, gelijk Hij had gezegd tot onze vaderen. Lucas 1, 39-56 Samen met haar Zoon waakt ze over Christus kerk, om dit schip veilig over de stormen en wilde golven te laten varen. Zoals zij de moeder van Christus is, is zij ook de moeder van de kerk en moeder van alle christenen. Is het niet zo, dat wie de zoon eert, eert ook de moeder en wie de moeder eert, eert ook de zoon? Wie haar aanroept, mag haar hulp verwachten op onze levenspad.
Bepaalde gebieden op de wereld zijn woestijnen van geloof geworden. Maar als gelovige mensen laten zien dat ze authentiek evangelisch willen leven, dan verzetten zij in hun omgeving bergen van onverschilligheid. Frère Roger.
Iemand uit de menigte zei tegen hem: "Meester, zeg tegen mijn broer dat hij de erfenis met mij moet delen!"Maar Jezus antwoordde: "Wie heeft mij als rechter of bemiddelaar over u aangesteld?"Hij zei tegen hem: "Pas op, hoed je voor iedere vorm van hebzucht, want iemands leven hangt niet af van zijn bezittingen, zelfs niet wanneer hij die in overvloed heeft." Hoe vaak zien we het niet, mensen die zoveel bezittingen heeft, zich toch niet gelukkig voelt. Hoezeer hij ook aan gehecht is en het verlangen nog meer bezittingen te verwerven. Het baat niet. Het is niet zo dat Christus het bezitten van goederen verbiedt, maar hoe ga je er mee om. Hecht er niet zoveel waarde aan alsof je leven daarvan afhangt. Als je opgeroepen wordt en uit het leven moet stappen, kun je dit allemaal niet meenemen. Als we verder lezen over de parabel die Christus ons voorhoudt, zullen we het misschien begrijpen, wat de Heer bedoelt. "Het landgoed van een rijk man had veel opgebracht, en daarom vroeg hij zich af: Wat moet ik doen? Ik heb geen ruimte om mijn voorraden op te slaan. Toen zei hij bij zichzelf: Wat zal ik doen is dit: ik breek mijn schuren af en bouw grotere, waar ik al mijn graan en goederen kan opslaan, en dan zal ik tegen mezelf zeggen: je hebt vele goederen in voorraad, genoeg voor vele jaren! Neem rust,eet en vermaak je. Maar God zei tegen hem: "Dwaas, nog deze nacht zal je leven van je worden teruggevorderd. Voor wie zijn dan de schatten die je hebt opgeslagen". Zo vergaat het iemand die schatten verzamelt voor zichzelf , maar niet rijk is voor God. Wie niet rijk is voor God, heeft feitelijk niets en staat straks met lege handen voor Gods troon. Of zoals de prediker zegt, het is allemaal ijdelheid, zich goederen verzamelen, die hij toch niet kan blijven bezitten. Op 'n gegeven moment is het toch voor de anderen en heb je voor niets verzameld. En dan nog iets. Hoevelen zijn er niet rijk geworden op de ruggen van anderen. Het zal hun zwaar zijn hierover verantwoording af te leggen bij de Heer. Een van de acht zaligheden, die Christus predikt: "Zalig de armen van geest want hun behoort het rijk der hemelen." Zalig zij, die niet gehecht zijn aan al de aardse goederen, maar zich hemelse goederen verzamelt. Zalig zij, die van zijn rijkdom deelt met hen die niets hebben. Dat is pas de ware instelling voor ieder Christenmens. Neemt en eet met elkaar, leeft van het oergebaar, deelt tesamen brood en wijn, heelt de onmacht en de pijn. Dankt de God die leven doet ons tot liefde samenroept
Uw denken moet voortdurend vernieuwd worden en u moet de nieuwe mens aantrekken, die naar Gods wil is geschapen. Deze oproep doet Paulus aan de Efesiers, maar ook aan ons. Leg af de oude mens van de begeerten, wellust, hebzucht, egoïsme en alles wat tegen de wil van God is, maar bekleed u met de nieuwe mens, die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid. Wat Gods wil is kunnen we duidelijk achter komen uit de evangeliën, waarin Christus ons de boodschap geeft , wat we moeten doen en de wil van zijn hemelse Vader is. Ons denken moet steeds weer vernieuwd worden. Elke dag een klein stukje uit de bijbel lezen en overwegen is een goed begin van de dag. Daarin vinden we de boodschap, wat Christus van ons vraagt. We hoeven geen lang verhaal te lezen. Een klein stukje is voldoende elke dag om te weten wat we moeten doen. En trouwens, de evangeliën zijn samen te vatten in een wens, die de Heer voor ons allen heeft: Gij zult de Heer uw God liefhebben uit geheel uw hart, uit geheel uw ziel en met alle krachten en .... de naaste beminnen als uzelf. Wie Gods liefde inzich draagt, zal niets doen, wat tegen de wil van God is. Hij is rechtvaardig, sociaalvoelend, behulpzaam en liefdevol voor de medemens. Leg af de oude mens en bekleed u met de nieuwe mens. Wat zou de wereld veranderen, als ieder deze oproep zou verstaan en ten uitvoer brengt. Lees eens de brief van Paulus aan de Efesiërs hoofdstuk 4
In manus tuas Pater, commendo spiritum meum. In uw handen Vader beveel ik mijn geest. Woorden, die Christus sprak op het kruis, na de woorden: Het is volbracht. En hij gaf de geest. Zijn wij ook zo vol van vertrouwen in de Heer, zijn weg bewandeld te hebben en alles gedaan te hebben wat de Heer van ons verlangt. Dat we met geheel ons hart dit lied kunnen zingen: Vader in uw handen beveel ik mijn geest? Steeds ons weer opnieuw inzetten om Christus naam bekend te maken en zijn liefde en vrede te laten uitstralen uit geheel ons hart, uit geheel onze ziel en met alle krachten die in ons zijn. Steeds er voor durven uit tekomen dat Christus, de opgestane de enige is die alle mensen kan redden en het leven schenken,wie in hem gelooft en ten volle zijn vertrouwen in Hem stelt. Deze woorden van Christus moeten we trachten geheel ons eigen te maken. vader in uw handen beveel ik mijn geest.
Verenigd rondom het kruis willen we nadenken en mediteren over het Paasmysterie, over het lijden, sterven en de opstanding van Christus onze Verlosser en Heiland.
Frère Roge, stichter van Taize.
Samen verenigd in gebed en bezinning
Heer wees Gij mijn licht op de weg naar U, opdat ik anderen op de schitterend lichte weg naar U kan begeleiden. Zonder U kan ik niets, met U alles. Karl Leisner.
