Wat te doen als we verstrooid zijn bij het bidden? Maak je dan geen zorgen. God kent ons verlangen. Hij bemerkt beter dan wij zelf wat we eigenlijk bedoelen en wat er diep in ons hart leeft. Frère Roger.
Beoordeel dit blog
Geboorte en woonhuis van Pater karel, Andries Houben.
Moeder Theresa
Johannes Chrysotomos
Emmausgangers
Als u op de link klikt, zult u ontdekken wat een prachtig zendelingenwerk Heyboer verricht op Borneo. Zeker een keer kijken.
Pelgrimstocht op aarde
23-07-2008
Onze pelgrimagetocht op aarde.
Wij mensen zijn zoekende op onze levensweg naar vrede en geluk. Deze is alleen te vinden in Christus, die op aarde kwam om ons de weg te wijzen. Als we de bijbel lezen, zien we wat Christus ons te vertellen heeft. Wie hem zoekt zal hem zeker vinden. Niet in het lawaai en rumoer om ons heen , maar in de stilte en de rust. Daarvoor dienen we ons terug te trekken, alle onrustige gedachten, die ons overmannen, te verwijderen. In gebed en meditatie, zullen we zeker zijn stem horen en aangeven, wat we moeten doen. Als we hem in ons binnenste laten spreken, zal ons dat zeker een weldadige rust geven. Als we naar de website van Taize kijken, vinden we daar genoeg adviezen. om onze innerlijke rust terug te vinden. Dagelijkse bijbelteksten, maar ook de gedachten van vandaag, geven genoeg stof ter overdenking. Samen als pelgrims de pelgrimagetocht volgen, die ons zeker zal brengen naar Hem, die ons allen liefheeft en ons het Leven wil schenken. De pelgrimage moet dan ook zijn, samen de weg bewandelen van vrede, verzoening en liefde. Ik weet zeker, als we het hem vragen, dat Frère Roger ons vanuit de hemel ons zeker zal willen helpen, deze weg te blijven bewandelen. Hij was hier op aarde een waarlijk voorbeeld voor ons allen en als we maar geloven, kunnen we er van overtuigd zijn, dat hij nu nog beter ons kan bijstaan de weg naar Christus te vinden, hoe groot ook de stormen van onrust in ons leven ook moge zijn.Moge onze hemelse moeder, Maria, die door Christus aan ons geschonken is als onze moeder, samen met Frère Roger ons begeleiden op onze pelgrimage weg naar onze Heer Jezus Christus, onze verlosser en onze redder, die ons zijn weg aan ons gewezen heeft.
Laten we niet meer zoveel energie verliezen aan de tegenstellingen tussen christenen, soms zelfs tot binnen onze eigen gezindte toe! Laten we elkaar weer vaker vinden door samen te zijn in de aanwezigheid van God, in het luisteren naar het Woord, in de stilte en de lofprijzing.
Verscheidenheid draagt een belofte in zich van wederzijdse verrijking en vreugde en hoeft zeker niet perse te leiden tot scheiding of rivaliteit.( Frère Alois, Brief uit Cochagamba.)
Christus is onze vrede, hij die met zijn dood de twee werelden één heeft gemaakt, de muur van vijandschap ertussen heeft afgebroken (...) om uit die twee in zichzelf één nieuwe mens te scheppen. Zo bracht hij vrede en verzoende hij door het kruis beide in één lichaam met God, door in zijn lichaam de vijandschap te doden. Vrede kwam hij verkondigen aan u die ver weg was en vrede aan hen die dichtbij waren: dankzij hem hebben wij allen door één Geest toegang tot de Vader. Zo bent u dus geen vreemdelingen of gasten meer, maar burgers, net als de heiligen, en huisgenoten van God. ( Efesiërs 2:14-19)
Naar aanleiding van deEuropese ontmoeting van de jongeren in Brussel van 29 december 2008 - 1 januari 2009 in de geest van Taize vond ik ter voorbereiding hiervan deze tekst, die ik zo mooi vond, dat ik deze ook hier wilde plaatsen en zeker voor hen, die zich voorgenomen hebben dit jaar naar Brussel te gaan
De dood is niet het einde, maar door Jezus weten we, dat we eeuwig zullen voortleven in zijn heerlijkheid. God is niet een God van doden, maar van levenden. In het verhaal van Lucas zien we dat de Saduceeën, die de verrijzenis ontkennen, Hem op de proef willen stellen over de zeven broers die huwden met dezelfde vrouw, en een voor een dood gingen. voor wie dan die vrouw zou zijn. Jezus gaf hen daar een heel duidelijk antwoord in: Wie waardig bevonden is deel te krijgen aan de komende wereld en aan de opstanding van de doden, huwt niet en wordt niet uitgehuwelijkt. Zij kunnen ook niet meer sterven, want ze zijn als engelen en ze zijn kinderen van God omdat ze deel hebben aan de opstanding. Het huwelijk hier op aarde is noodzakelijk, opdat de mensheid niet zou uitsterven. Maar in het hemelrijk is dat niet meer nodig, want de dood is dan zijn macht kwijt en allen zijn onsterfelijk en zijn als engelen; als kinderen van God. Jezus gaat verder: Dat de doden opgewekt worden, dat heeft ook Mozes al duidelijk gemaakt in de tekst over de doornstruik, waar hij spreekt over de Heer als de God van Abraham en de God van Isaak en de God van Jacob. Hij is geen God van de doden, maar van levenden, want voor hem zijn allen in leven. God is een God van levenden, zegt Jezus dus. Ook Jezus zelf is gestorven, maar de derde dag verrezen. Voor het christendom is juist Jezus verrijzenis het fundament van Christus kerk. Elders in debijbel zegt de Heer; Wie in mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven.---wie in mij gelooft zal niet sterven.. ook al blijft het lichaam achter, je zal leven in eeuwigheid en eens op de jongste dag zal geest en lichaam herenigd worden, zoals ook Christus uit de dood is opgestaan. Ook Paulus in zijn brief aan de Tessalonicensen getuigt over de verrijzenis en zegt dan aan slot: troost elkander dan met deze woorden. Bij de begravenis tekent de priester, wanneer de kist is neergedaald in het graf, met het kruis een kruis over de kist, met als getuigenis; zoals je gestorven bent in Christus, zo zul je ook verrijzen in Christus. God is een God van levenden en in zijn liefde mogen we blijven voortleven als zijn kinderen.
Terwijl wij vorige week hoorde over de zaaier, die zaaide en de betekenissen van het zaad dat niet in goede grond viel en wat wel in goede grond viel, gaat Matheüs vandaag verder met een ander parabel die Jezus vertelde en nu, dat tussen het jonge gewas onkruid opschoot en wat daarmee gebeuren moet.Dat is het verschil van Marcus, die van de tevreden boer laat volgen. Hij heeft zijn werk gedaan-hij heeft gezaaid- en mag nu met een gerust hart het vervolg aan God overlaten. Die zal er voor zorgen dat de oogst overvloedig wordt. En hij zij: "Het is met het koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooide op de aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad uitkiemt en opschiet, ook al weet hij niet hoe. De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort; eerst de halm, dan de aar en dan het rijpe graan in de aar. Marcus 4: 26 Hier wordt helemaal niet over onkruid gesproken. de boer wacht rustig af tot het graan gerijpt is. Om dan te gaan oogsten. Bij Matheüs echter wel. Matheüs kijkt naar zijn mensen-en denkt bij zichzelf: hier lopen toch een aantal boeren rond die niet met een gerust gemoed de oogst kunnen afwachten. Want in hun harten is niet enkel goed, maar ook kwaad. Bijgevolg vragen heel veel van zijn gelovigen zich af; zou het niet beter zijn dat er eens een grondige zuivering kwam? zo in de stijl van: de kwaden buiten! Laat ons er korte metten mee maken! En dan beginnen we opnieuw met een schone lei.... Maar Jezus denkt er daar heel anders over. Ieder verdient een eerlijke kans. Dat is het wat hij in zijn volgende parabelvertelling ons duidelijk wil maken. Het is met het koninkrijk van de hemel als met een mens die goed zaad op zijn akker uitzaaide. Terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand onkruid tussen het graan zaaien en vertrok weer. Toen het jonge gewas opschoot en vrucht begon te dragen, kwam ook het onkruid te voorschijn. De knechten kwamen de heer des huizes vragen: "Heer hebt u soms geen goed zaad op uw akker gezaaid? waar komt dat onkruid dan vandaan?" Hij antwoordde: "Dat is het werk van de vijand."De knechten zeiden tegen hem: "Wilt u dat wij er het onkruid tussenuit wieden?"Hij antwoordde: "Nee, want dan zouden jullie met het onkruid ook het graan lostrekken. Laat beide samen opgroeien tot aan de oogst. Matheüs 13:24-31 Het goede zaad is het zaad van het koninkrijk en het onkruid, het kwaad is door de vijand, de duivel, er tussen gezaaid. Wat Jezus hier bedoelt, is gebruik geen geweld, ieder moet een eerlijke kans krijgen, om alsnog het goede zaad in zijn hart te ontvangen, dan gaat met het rijpen van Gods woord in zijn hart, waarschijnlijk toch het onkruid, het kwaad verdwijnen. Tegen de oogstijd, het einde der tijde zal de Heer het kaf van het koren scheiden en zijn rechtvaardig oordeel uitspreken. Wij kunnen niet oordelen over wie is kwaad, en wie is goed? Wij weten allen dat goed en kwaad binnen in ons verstrengeld zijn Hoe ga je dat scheiden? Terecht beveelt de landeigenaar zijn knechten om onkruid en tarwe samen te laten opgroeien, wanneer je niet het risico wilt lopen om alles te vernietigen. Binnen in de mens is er goed en kwaad; accoord. Maar geef iedereen een eerlijke kans, om het goede te leren kennen en merkend alleen, dat ze dan pas gelukkig kunen zijn. Zorg dat de omgevende omstandigheden in het voordeel van een positieve ontwikkeling werken. Dan worden de kinderen van het kwaad, de duivel een halt toegeroepen. Is dat niet wat we allemaal willen? Laten we ons allemaal inzetten niet door opdringerigheid, wat averechts kan werken, maar door bescheidenheid en nederigheid het woord van de Heer te verspreiden door ons voorbeeld en het laten uitstralen van Gods liefde en vergevingsgezindheid.
Het zaad dat in goede aarde viel, droeg rijkelijk vrucht.
Zowel de profeet Jesaja, als Matheüs, zo ook de psalm65 vandaag op deze zondag spreken over de zaaier, die het zaad uitstrooit, als gelijkenis met het woord dat God tot ons spreekt. Iemand ging eens naar zijn land om te zaaien. een deel vielop de weg, en er kwamen vogels die het opaten. een ander deel viel op rotsachtige grond, waar maar weinig aarde was, en het schoot meteen op omdat het niet diep in de grond kon doordringen. toen de zon opkwam verschroeide het en omdat het geen wordtel had, droogde het uit. Weer een ander deel viel tussen de distels, en toen die opschoten verstikten ze het zaaigoed. Maar er viel ook wat zaad in goede grond, en dat bracht vrucht voort, deels honderdvoudig, deels zestigvoudig, deels dertigvoudig. Laat wie oren heeft goed luisteren. Waarom zei Jezus deze laatste zin? De Heer vertelt niet zomaar een leuk verhaaltje, maar hij bedoelde daar iets mee. Dat kunnen we duidelijk lezen in de uitleg, die hij aan de leerlingen geeft: Bij ieder die het woord van het koninkrijk hoort, maar het niet begrijpt, komt hij die het kwaad zelf is en rooft wat hun in het hart is gezaaid; bij hen is op de weg gezaaid. Het zaad dat op rotsachtig bodem is gezaaid, dat zijn zij die het woord horen en het meteen met vreugde in zich opnemen. Het schiet echter geen wortel in hen, oppervlakkig als ze zijn. Worden ze vanwege het woord beproefd of vervolgd, dan houden ze geen ogenblik stand. Het zaad dat tussen de distels is gezaaid, dat zijn zij die het woord horen maar bij wie de zorg om het dagelijks bestaan en de verleiding van de rijkdom het woord verstikken, zodat het zonde vrucht blijft. het zaad dat in goede grond is gezaaid, dat zijn zij die het woord horen en begrijpen. Zij dragen dan ook rijkelijk vrucht, deels honderdvoudig, deels zestigvoudig, deels dertigvoudig. Het zaad van het Woord kan in slechte of goede aarde vallen. Het rijk der hemelen begint klein als een mosterdzaadje, maar zal een grote boom worden. Het is meer waard dan alles wat je kunt verwerven. uiteindelijk zal Gods oordeel het goede van het kwade scheiden. Door de aard van de bodem gaat heel wat zaad verloren, maar met het beeld van de ongelooflijke opbrengst van een deel van het zaad, verwijst Jeus naar de triomf van zijn Koninkrijk, ondanks de tegenstand die Hij zelf en zijn leerlingen voortdurend ervaren. Ook in deze tijd ondervind het Koninkrijk Gods veel tegenstand en staat voortdurend bloot aan vervolgingen. Maar ondanks dat zal de Heer tenslotte zegevieren, het kwaad zal overwonnen worden door het goede. Wat de kwade machten ook proberen, het zal hen niet lukken, ze zullen toch het onderspit derven.
Deze woorden sprak de blindgeborene, toen hij door Jezus genezen was. Deze man had Jezus nog niet gezien, maar hij werd door de Farizeeën er uit gegooid omdat hij een prachtige getuigenis had afgelegd. De man antwoordde: "wat vreemd dat u niet begrijpt waar hij vandaan komt, terwijl hij mijn ogen geopend heeft. we weten dat God niet naar zondaars luistert, maar wel naar iemand die vroom is en zijn wil doet. Dat de ogen van iemand die blind geboren is geopend worden- dat is nog nooit vertoond! Als die man niet van God kwam, zou hij dit toch niet hebben kunnen doen?" Toen riepen ze : "Jij, sinds je geboorte een en al zonde, wil jij ons de les lezen?"En ze joegen hem weg. Jezus hoorde dat en zocht hem op. Hij vroeg: "Gelooft u in de mensenzoon?" "Als ik wist wie het was, heer, zou ik in hem geloven,"zei hij. "U kijkt naar hem en u spreekt met hem,"zei Jezus. Toe zei de man: "Ik geloof , Heer," en hij boog zich voor Jezus neer. Johannes 9:30 Hij had de Heer nog niet gezien, daar Jezus hem stuurde naar het badhuis Silowam om daar zich te wassen. Maar hij geloofde, dat de man, die hem genas, van God gekomen moest zijn. En nu hij hem zag, sprak hij vanuit heel zijn hart zijn geloof in hem uit. Hoe zijn wij? Wij zien zoveel kwaad in de wereld, dat wij misschien twijfelaars worden? Zien we niet, dat er ook goede dingen in de wereld aanwezig zijn, die ons laten zien, dat de Heer duidelijk aanwezig is? Wat er ook gebeurt, God zal alles ten goede keren. In de loop der eeuwen werden hen die in Christus geloofden, vervolgd en velen vluchten. Maar daardoor werd de Naam van de Heer ook elders bekend gemaakt. Daaraan hebben we te danken, dat ook aan ons zijn naam bekend werd. Bij de grote natuurrampen, waar velen leed en pijn te verduren had, begint het hart te spreken en interationaal wordt er hulp aangeboden, om te trachten het leed te verzachten. Zelfs de kleinste dingen om ons heen getuigen van Gods voortdurende scheppende hand en zijn liefde voor ons. Blijven we twijfelen of kunnen ook wij als de genezen blindgeborene zeggen en ons voor hem neerbuigen: Ik geloof, Heer. Geloof en ge zult gered worden. Wie in Mij gelooft, zal gered worden. En als er twijfels in ons opkomen, bidden we dan met Thomas: Heer, ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp. Blijf vertrouwen op de Heer en hij zal je zeker helpen om zijn voortdurende aanwezigheid bij ons te kunnen zien.
Wanneer de messiaanse koning komt, roept hij mensen die leven zoals Hij. Nederigen en zachtmoedigen, zoals bij Sirach geschreven staat: Kom naar mij toe, onwetenden, en vestig je in mijn leerhuis. Waarom lijden jullie nog gebrek en is jullie geest zo dorstig? Ik roep jullie op: Verwerf wijsheid, kosteloos. Leg haar juk op je nek, laat je geest onderichten. De wijsheid is vlakbij. Het gaat er dus om niet om de machtigen en de wijzen, mar om de eenvoudigen, die nederig en zachmoedig van hart zijn.Aan hen openbaart Hij de geheimen van de Vader. Hij bevrijdt hen van de drukkende juk van schijnheilige observanties. Zij krijgen een nieuwe geest. De wet die in hun hart geschreven staat is maar een lichte last, want zij wordt door liefde gedragen. Het wordt aan de machtigen en de wijzen verborgen gehouden, maar aan de eenvoudigen geopenbaard. In die tijd sprak Jezus: "Ik prijs u Vader, Heer van hemel en aarde, omdat gij deze dingen verborgen hebt gehouden voor wijzen en verstandigen, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. Ja, Vader, zo hebt u het u gewild. Alles is Mij toevertrouwd door mijn Vader en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon , en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren. Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht. Duidelijke taal is het voor hen, die begrijpen, wat de Heer ons duidelijk wil maken. Het leven van eenvoud en werken zal op lange termijn meer invloed hebben op de omgeving, dan dat van de machtigen. Het koninkrijk van Christus, het rijk van liefde, eenvoud, gerechtigheid, nederigheid en zachtmoedigheid zal op de duur overwinnen, van hen, die denken alles te weten en niets meer hoeven te leren, en trachten dit aan anderen op te leggen helaas soms met geweld. Zoals ook in de bergrede vermeld wordt; Gelukkig de zachtmoedigen, want hen behoort het rijk der hemelen. Gelukkig de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden. Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien. Laten we zo de pelgrimsweg bewandelen in eenvoud, zachtmoedigheid, vergevings gezindheid en liefde voor elkaar. Laten we de oproep van Sirach beantwoorden, de woorden die ook Christus tot ons spreekt: Komt allen naar Mij toe en laat je geest onderichten.De wijsheid is vlakbij.
Verenigd rondom het kruis willen we nadenken en mediteren over het Paasmysterie, over het lijden, sterven en de opstanding van Christus onze Verlosser en Heiland.
Frère Roge, stichter van Taize.
Samen verenigd in gebed en bezinning
Heer wees Gij mijn licht op de weg naar U, opdat ik anderen op de schitterend lichte weg naar U kan begeleiden. Zonder U kan ik niets, met U alles. Karl Leisner.
