20-05-2009, 00:00 geschreven door Pelgrim  

Met dank aan Mieke Mantel voor deze foto. Ja, waarlijk, de Heer is opgestaan uit de dood. Hij heeft de dood overwonnen. Is voor ons gestorven en de derde dag verrezen. Wie in Hem gelooft zal eeuwig leven.

19-05-2009, 09:30 geschreven door Pelgrim  

17-05-2009, 14:12 geschreven door Pelgrim  

16-05-2009, 00:00 geschreven door Pelgrim  

Hosanna;Gezegend de Komende in de naam des Here; Geprezen het komende koninkrijk van onze vader David! Hosanna in den hoge. Zo klinkt het vandaag op Palmzondag in alle kerken. Zo klonk het toen Jezus zijn intocht maakte op een ezelsveulen in Jeruzalem. Maar wat schrijnend, want enkele dagen later klinkt geen hosanna, maar kruisigHem. Was het volk het nu al vergeten, dat ze Hem bejubelde en Hem toejuichte. Klederen en takken op de weg legde, zodat Hij daaroverheen zou gaan? Ik twijfel. Het was volgens mij veeleer de angst en de vrees , dat ze buiten de tempel gesloten zouden worden door de schriftgeleerden en de Farizeën, die hen ophitsten. Zij juist haatten Jezus en wilde Hem dood. En daarom hitsten zij het volk op om Barabbas te kiezen voor vrijlating. En ze gehoorzaamden en riepen met z'n allen: kruisig Hem.  De hulde maakte plaats voor verguizing. En zo gaan wij nu de week in  van herdenking van de hulde en het lijden en sterven van onze Heer Jezus Christus. Vandaag lazen we ook de voorspelling van Jesaja, die reeds voorzegde wat er zou gebeuren.  God, de Heer, heeft mij de gave van het woord geschonken. Ik versta het de ontmoedigden moed in te spreken. Elke morgen spreekt Hij zijn woord; elke morgen richt Hij het woord tot mij, en ik luister met volle overgave. God de Heer, heeft tot mij gesproken, en ik heb mij niet verzet; ik ben niet teruggedeinsd.  Mijn rug  bood ik aan wie mij sloegen, mijn wangen aan wie mij de baard uitrukten, en mijn gezicht heb ik niet afgewend van wie mij smaadden en mij bespuwden. God de Heer, zal mij helpen; daarom zal ik niet beschaamd staan, en ik zal geen spier vertrekken. Ja, ik weet dat ik niet  te schande zal worden. Jezus wist, dat zijn Vader in de hemel wilde, dat hij bespot en vernederd zou worden en de zware lijdensweg van gabbata naar golgota zou volgen om gekruisigd te worden en te sterven voor de zonden van ons allen. Zodat wij verlost zouden worden van het kwaad en het eeuwig leven zouden krijgen. De poorten der hemelen zouden weer geopend worden. En Jezus aanvaarde het. En zoals Jesaja elders zegt: Hij werd als een lam ter slachtbank geleid.  Maar de dood heeft niet het laatste woord. Jezus heeft de dood overwonnen en is de derde dag verrezen. Het grootste feest van het kerkelijk jaar. Want door zijn dood en verrijzenis hoeven ook wij niet te vrezen. Want in zijn verrijzenis zullen ook wij eeuwig leven en heeft de dood ook niet bij ons het laatste woord. In Jesus verrijzenis zullen ook wij eens verrijzen.

05-04-2009, 14:15 geschreven door Pelgrim  

We zitten nu in de vastentijd, dat wil zeggen, voorbereidingstijd, waarin we overwegen de onuitputtelijke liefde van God voor ons, dat Hij zijn enige Zoon voor ons heeft opgeofferd voor ons. Het is zeker goed, stil te staan bij het lijden van de Heer en zijn kruisdood. Zijn weg van sabbata, naar Golgota. Maar  een lichtpuntje laat het evangelie van vandaag ons zien. De wonderbaarlijke gedaante verandering van Jezus op de berg Tabor. In die tijd nam Jezus Petrus, Jacobus en Johannes met zich mee  en bracht hen boven op een hoge berg. waar zij geheel alleen waren. Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd: zijn kleed werd glanzend en zo wit als geen bleker ter wereld maken kan. Elia verscheen hun samen met Mozes en zij onderhielden zich met Jezus. Jezus veranderde van gedaante en zoals een andere vertaling luid, zijn kleed werd zo wit als sneeuw. Hij verscheen  aan zijn leerlingen in volle glorie en heerlijkheid. Wat ze misschien niet beseften, dat hij hen leerde beseffen, dat al het lijden en pijn niet opweegt tegen de heerlijkheid en glorie, wat daarna volgt, Zo zegt Paulus. Maar dit besef kwam pas later, toen ze vervuld werden door de Heilige Geest op het Pinksterfeest. Dit was slechts een momentje, waarbij uit de hemel een stem klonk: Dit is mijn welbeminde Zoon, luister naar Hem. Wie naar Jezus luistert en in Hem gelooft zal leven. Misschien denkt u, wat heb ik hieraan? Nou, heel veel. De gedaanteverandering heeft ook voor ons een heel grote betekenis. Niet alleen, wat ons na de dood wacht; maar ook nu! Ook nu moeten we van gedaante veranderen, zoals Paulus zegt, het oude kleed afleggen en het nieuwe aantrekken. Ook wij moeten van gedaante veranderen. Het kleed van de zonde, van bedrog en egoïsme en hateloosheid afleggen en aantrekken het nieuwe kleed aantrekken van liefde en zorg voor onze medemens. Niet kijken, kan ik het wel missen kan ik het wel? Die en die mag ik niet, die vergeven, wat Hij zei niet alleen tegen Petrus, maar ook tegen ons: Niet zevenmaal, maar zeventig maal zeven maal. Wat betekent, altijd.Zoals Jezus zich tenvolle gaf aan ons, zo horen ook wij te leven. Gedaanteverandering in ons leven. Kunnen we dat? Jezus verlangt het wel van ons. Al kost het ons ook veel pijn en moeite, het weegt niet op tegen de beloning, die ons te wachten staat.

08-03-2009, 13:05 geschreven door Pelgrim  

05-01-2009, 10:40 geschreven door Pelgrim  

In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Zo begint het Johannes evangelie. Hij beziet het Woord allereerst in zijn eeuwigheid. Door het Woord brengt Hij alles tot stand. En het Woord is vlees geworden en kwam Gods Zoon als mensgeworden Woord wonen onder de mensen. En met Hem geeft Hij alle mensen zijn  licht en leven. In Hem was leven en dat leven was het licht der mensen. En het licht schijnt in de duisternis, maar de duisternis nam het niet aan. We zien het in Israël, dat ze Hem niet aannamen en veel tegenstand boden. We zien het ook nu, dat er nog veel duisternis heerst en dat er veel tegenstand geboden wordt.  Ook nu wordt Christus niet overal  aanvaard. Terwijl wij toch alleen gelukkig kunnen worden als we het licht aanvaarden en de Heer als onze herder en redder willen zien. Maar we zien ook, daar waar het licht van Christus gebracht is, het weer mistig wordt en duister. door de manier van leven. Men denkt dat er zoveel mogelijk naar gestreefd met worden naar het geluk hier op aarde. Zo veel mogelijk als kan lux te leven en daardoor vergeten wat het belangrijkste is voor  nu en de toekomst. Opnieuw moet het licht door deze mist heendringen.  Wij christenen moeten getuigenis afleggen zoals de gezondene van God: Er trad een mens op, een gezondene van God; zijn naam was Johannes. Deze kwam tot  getuigenis, om te getuigen van het Licht opdat allen door hem tot geloof zouden komen. Niet hij was het licht, maar hij moest getuigen van het Licht. Na hem hebben ook de apostelen van Hem getuigenis afgelegd aan alle vokeren, in die tijd bekend.Maar ook nu nog zijn er velen die van Hem getuigen en zelfs, zoals ook de apostelen  hun leven hiervoor hebben gegeven. Het ware licht dat iedere mens verlicht kwam in de wereld, Hij was in de wereld; de wereld is door Hem geworden en toch erkende de wereld Hem niet. Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaarden Hem niet. Het is triest dat dat ook nu nog steeds is. Dat nog steeds er velen zijn die Hem niet willen aanvaarden en diegene die wel Hem aanvaard hebben, maar er niet naar leven. Ze willen de aardse heerlijkheid, die vergaat; nastreven, maar niet de hemelse heerlijkheid, die eeuwig blijft. Aan allen echter die Hem wel aanvaardden, aan hen die in zijn Naam geloven gaf Hij het vermogen kinderen van God te worden. Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Eniggeborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid. Wanneer we het licht aanvaard hebben, dat wil zeggen levendig geloven in onze Heer Jezus Christus, dienen we onze levenswijze ook radicaal te veranderen. Niet te streven naar het aardse, dat vergaat; maar te streven naar het  Hemelse, dat onvergankelijk is. Zoals Paulus zegt in zijn brief aan Titus: Dierbare, de goedheid en de mensenliefde van God onze Heiland is op aarde verschenen, en Hij heeft ons gered., niet omdat wij iets goeds gedaan zouden hebben, maar alleen omdat Hij barmhartig is.  Hij heeft ons gered door het bad van wedergeboorte en vernieuwing door de heilige Geest. Het  hoogste geschenk van God aan de mens is zijn aanwezigheid in Christus. Als zondaar is niemand van ons zulk geschenk waardig. Echter de liefde van God voor de mens is zo groot, dat zijn liefde is verschenen in de mensgeworden Christus. Diezelfde liefde maakt ons door de doop in de heilige Geest tot nieuwe mensen die geroepen zijn tot eeuwig leven.

23-12-2008, 23:53 geschreven door Pelgrim  

Doet dit tot mijn gedachtenis; sprak Jezus tijdens het laatste avondmaal, waar Hij met zijn apostelen zijn afscheidsmaal vierde op de avond voor zijn  lijden. Hij stelde hier de Eucharistie in. En 2000 jaar later, dus nu wordt deze opdracht van de Heer steeds weer opnieuw herhaald. Voor de katholieken is de eucharistie het hoogtepunt van het geloof in Hem en waarin wij Hem dankzeggen, dat Hij ons door zijn lijden en dood ons verlost heeft. Er zijn 2 blogs, die hier over schrijven en beide bevatten een waarheid, waar een bezinning hierover zeker de moeite waard is. Natuurlijk niet alleen de Eucharistie voedt ons maar ook het gesproken woord van  de Heer Want wie zijn woord aanvaard en er naar leeft, heeft het eeuwig leven. Daarom geloof ik ook, dat niet alleen de Eucharistie ons geestelijk voedt, maar ook wie het woord van de Heer aanvaard en tot zich neemt krijgt het eeuwig leven. Zoals Hij tot Marta zegt, toen haar broer overleden was; Ik ben de opstanding en het Leven. Wie in mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven en ieder die leeft en in Mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat? Wie in de Heer gelooft, zal nooit sterven, maar eeuwig leven.Ik schreef hierboven, dat voor de katholieken de Eucharistie het hoogte punt is; maar is bij de andersdenkenden, ik  vind het geen mooie uitdrukking, maar zo wordt er gezegd; want wij allen geloven in het woord van de Heer, dat door de bijbel tot ons komt, maar wat ik wil zeggen is bij hen het vieren van het avondmaal ook niet een hoogte punt in het leven van onze broeders en zusters? Ik heb als katholiek ook enkele keren dit meegemaakt en ik ben er stellig van overtuigd, daar dezelfde woorden worden uitgesproken, dat de gekruisigde Heer evengoed aanwezig is. Alleen wij doen het vaker. Ook wordt er de brief aangehaald van Paulus aan de Korintiërs vers 27 Vanaf vers 23 verkondigt Paulus wat de Heer deed in de nacht, voordat Hij uitgeleverd werd. Bij Lucas wordt er bij vermeld doet dit telkens opnieuw om mij te gedenken. Wat Paulus verder schrijft vanaf vers 27; Daarom maakt iemand die oponwaardige wijze van het brood eet en uit de beker van de Heer drinkt, zich schuldig maakt tegenover het Lichaam en het bloed van de Heer.  Hier kunnen we verder op ingaan op de woorden, doet dit tot mijn gedachtenis. Deze woorden slaan niet alleen op de eucharistie/avondmaal maar op het hele leven van Jezus Christus. Hij heeft ons een voorbelld gegeven, hoe wij als zijn volgelingen horen te leven. Zegt hij ook niet ergens: Als gij uw gaven naar hetaltaar brengt en u plots herinnert dat uw broeder( of zuster) iets tegen u heeft laat dan uw gaven staan en ga u eerst met hem verzoenen en kom dan terug. Jezelf aan de Heer willen geven, terwijl je in onmin leeft met de naaste, dan kan dit niet. Heeft de Heer ons niet het gebod gegeven elkaar te beminnen,zoals ook Hij ons liefheeft? Hij gaf ons een voorbeeld en hem ook hierin te volgen, dat is de opdracht, besloten in: Doet dit tot mijn gedachtenis. Daarom zegt Paulus ook:Laat daarom ieder zichzelf eerst toetsen voordat hij van het brood eet en uit de beker drinkt. Of we nu katholiek, protestant, orthodox, angelicaan of evangelische christenen zijn; we hebben allen een en dezelfde Heer. Allen zijn we broeders en zusters van Jezus Christus door het geloof in Hem. Laten we ons naar de oproep van Jezus ernaar gedragen, want Hij heeft ons allen lief. En samen deze opdracht vervullen: DOET DIT TOT MIJN GEDACHTENIS.

14-12-2008, 14:21 geschreven door Pelgrim  

in manus tuas Pater, commendo spiritum meus. Vader in Uw hand beveel ik mijn geest. Vol overgave ons toevertrouwen aan de Heer. in vol geloof kunnen zeggen, U bent mijn Schepper, U bent mijn God, U bent mijn Vader. Ik geloof, dat Gij uw enige Zoon Jezus Christus naar de aarde gezonden hebt, om ons te redden uit de duisternis door uw lijden en sterven en ons door zijn verrijzenis te voeren naar het eeuwig Licht. Vol hoop durven wij  U te blijven vertrouwen op Uw Eeuwig Woord en vol liefde zeggen wij u, wij houden van u. In ons hart willen wij Uw eeuwige liefde binnen laten. Wij blijven U geloven, op U hopen en uw beminnen met geheel ons hart, geheel ons verstand en met heel ons gevoel, ondanks alles wat we tegenkomen. Soms is het duister voor ons, door alles wat er om ons heen gebeurt. De oorlogen, de aanslagen, de ziektes, waar vele mensen aan lijden. Wij weten en geloven, dat Gij  alles ten goede keert, ook al zien we dat nu nog niet. Moge uw licht en Uw liefde het kwade en de duisternis overwinnen. Wij willen u geheel en al toebehoren. Vol vertrouwen willen we met Jezus, uw Zoon zeggen: Vader, in Uw handen beveel ik mijn geest. Vol overgave geven we ons aan U. Moge Uw zegen neerdalen over ons allen en de Heilige Geest  met zijn Licht onze harten  verlichten. We weten, onze wegen zijn niet altijd uw wegen, en onze wensen zijn niet altijd Uw wensen. Maar we weten ook, dat Gij alleen het goede met ons voor hebt en daarom geloven wij u, vertrouwen wij op  u en hebben U Lief.

04-12-2008, 11:57 geschreven door Pelgrim  

01-12-2008, 21:44 geschreven door Pelgrim  

Zo begint vandaag de brief van Paulus aan de Korintiërs. Alle drie de lezingen gaan vandaag over de tempel. Dit naar aan leiding van kerwijdingsfeest van de Basiliek van Lateranen. De basiliek van de Bisschop van Rome, de Paus. Zoals elk bisdom een kathedraal of basiliek heeft, waar   de Bisschop zijn zetel heeft, zo ook Rome. En vandaag wordt door Ezechiël vertelt: 1.In die dagen  bracht  een engel mij naar de ingang van de tempel van de Heer. Daar zag ik onder de drempel water opwellen en in oostelijke richting stromen; de voorzijde van de tempel ligt immers op het oosten. het water stroomde eerst zuidwaarts langs de muur  en dan langs de zuidkant van het altaar. 2. de engel leidde mij door de noordpoort buitenom naar de oostelijke buitenpoort en rechts daarvan kwam het water weer te voorschijn. 9.de rivier brengt leven overal waar hij stroomt; --- Overal waar hij stroomt, is volop leven. Ezechiël gebruikt het beeld van de waterstroom die  onder de tempel ontspringt, en die overal vruchtbaarheid geeft. Waar het water loopt en wat er mee gevoed wordt zal eeuwige vrucht dragen. We kunnen het ook zien als een verwijzing naar Christus , die bij de bron in Samaria tegen de Samaritaanse vrouw zegt:  Als u wist, wat God wil geven en wie het is die om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou Hij u levend water geven.--- Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen, maar wie het water drinkt dat ik hem geef zal nooit meer dorst krijgen.  Paulus gaat erop in, dat wij allen samen als levende stenen een bouwwerk vormen, een tempel met Christus als fundament. U bent een bouwwerk van God. Overeenkomstig de taak die God mij uit genade heeft opgelegd, heb ik als kundig bouwmeester het fundament gelegd, en anderen bouwen daarop voort.   Laat ieder erop letten  hoe hij bouwt, want niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt-Jezus Christus zelf. Bij de Korintiërs was  het probleem van verdeeldheid ontstaan en dat is te wijten aan het feit dat zij de wijsheid van de wereld volgen en niet de kracht van God.En dit verwijt richt Paulus via de Korintiërs ook aan ons. ook wij moeten ons niet laten misleiden en ons bewust worden dat Christus het fundament van de tempel is. En in het Evangelie ergert Christus zich aan de levende handel, die in de tempel gedreven wordt. Daar trof hij op het tempelplein de handelaars in runderen, schapen en duiven aan, en de geldwisselaars die daar altijd zaten. Hij maakte een zweep van touw en joeg ze allemaal de tempel uit. Weg ermee! Jullie maken een markt van het huis van mijn Vader En de leerlingen dachten aan wat er geschreven staat: De hartstocht voor uw huis zal mij verteren. Jezus geeft hier duidelijk aan, dat de tempel een huis van God is en een plaats voor gebed moet zijn en niet een handelsmarkt. En zo ook met ons eigen lichaam. Het moet een tempel van de Heilige Geest worden. Een grote schoonmaak op zijn tijd zal nodig zijn, zodat de heilige Geest in een reine tempel kan wonen. Zodat Gods liefde het geheel kan vullen en zoals wij in het allelujavers zingen: Ik heb deze tempel uitverkoren en geheiligd zodat mijn Naam er eeuwig zal wonen. Waken wij ervoor dat onze tempel niet stoffig en vervuild raakt. maar dat het steeds schoon en rein is, zodat Gods Geest er in kan werken.

09-11-2008, 00:00 geschreven door Pelgrim  

Kardinaal Hume zei eens: "Het leven zelf is een pelgrimstocht."
 Wij zijn allen pelgrims onderweg; niet naar het einde, maar op weg naar de  andere wereld. een wereld waar alleen liefde , broederschap en vrede heerst.  Deze weg wordt ons door Jezus gewezen. Hij ondericht ons op deze weg.  We moeten met heel ons hart vertrouwen in Hem hebben. Zoals Frère Roger ons zegt; de pelgrimstocht van vertrouwen op aarde. Samen onderweg, elkaar steunend en elkaar bemoedigen. Met het feest van Allerheiligen verenigen we ons met al die  mensen, die ons zijn voorgegaan en de pelgrimstocht tot voltooiing hebben gebracht. Wij  zijn allen onderweg en vroeg of laat zullen we onze bestemming , de hemel, bereiken. daar zullen we God zien zoals Hij is en die belevenis zal leiden tot een volmaakt geluk zonder einde. Daartoe zijn we bestemd. De aanschouwing van God is immers het doel van onze pelgrimstocht op deze aarde. Binnentreden in die kathedraal van liefde. Bij de gedachtenis van de overledenen op 2 november moeten we niet bedroefd zijn, al is deze aanwezig vanwege hun gemis, maar overtuigd zijn, dat ze bij de Heer zijn. Natuurlijk mogen we hen aanbevelen door ons gebed, die nog niet helemaal klaar zijn en nog in afwachting zijn, dat de Heer hen ook spoedig  tot zich neemt, om te delen in het eeuwige licht in het  rijk van zijn hemelse glorie, van liefde, vrede en gerechtigheid. Moge Gods barmhartigheid zich ontfermen over allen, die voor de drempel van de eeuwigheid staan.

31-10-2008, 17:21 geschreven door Pelgrim  

Nadat de  Sadduceeën, zo als er letterlijk geschreven staat, dat Hij hen tot stilzwijgen had gebracht over hun gedachten over de verrijzenis, wilden  ook de farizeeën Hem opnieuw op de proef stellen. Om Hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: Meester, wat  is het grootste gebod in de wet? Hij antwoordde: Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de wet en de profeten staat. Heb uw naaste lief als uzelf. God heeft alle mensen zonder uitzondering lief, daarom dienen ook alle mensen elkaar lief te hebben. Bij Lucas lezen  we in hoofdstuk 10, dat Jezus de wetgeleerde het zelf liet vertellen en omdat Jezus hem prees en zei, dat hij niet ver van het koninkrijk Gods stond en tegen  hem verder zei: Doe dit en gij zult leven;  raakte de wetgeleerde wel in verlegenheid en probeerde zich eruit te redden  met de vraag: Wie is dan mijn naaste. Daarop vertelde Jezus het verhaal van de barmhartige Samaritaan, die notabene een Joods slachtoffer ter hulp schoot, terwijl ze eigenlijk vijanden van elkaar waren. Maar de Samaritaan zag alleen een mens in nood, als is hij een vreemdeling voor hem. Heb elkander lief, bemin de naaste als uzelf.  Zoals ook een bekend spreekwoord zegt: Wat gij niet wilt dat u geschied, doe dat ook een ander niet. Met andere woorden; als we zelf in de problemen raken of in nood, hopen we op hulp en bijstand van de ander, dat deze ons zal helpen. Zo moeten wij ook tegenover de ander staan. Vreemdelingen, dat zijn dus al degene, die wij niet kennen, met liefde ter hulp komen, als ze in problemen of in nood raken. Want in die vreemdeling, die wij ontmoeten is het Christus zelf die ons aanspreekt en onze liefde vraagt. Wij moeten hem niet alleen als mens tegemoet treden, maar in hem onze broeder in Christus zien. Deze christelijke bekommernis om de liefde moet het individuele kader  doorbreken waarin wij die liefde veel te dikwijls in plaatsen. Wij moeten haar uitbreiden  naar een gemeenschappelijk plan, een sociaal plan, ja tot wereldplan. Vandaar onze plicht ons in te zetten voor de grote acties die gevoerd worden door plaatselijk en internationale organisaties, ten bate van de medemens in nood. Een christelijke plicht dus. Denk aan de woorden, die Jezus zelf tot ons zegt: Wat ge aan de minste der mijnen hebt gedaan, dat hebt ge aan Mij gedaan. Het verhaal van de barmhartige Samaritaan laat ons duidelijk zien, wat Christus bedoelt. Of zoals Johannes zegt in  een van zijn brieven:  Als ge zegt, dat ge God bemint, maar uw naaste haat is een leugenaar. Wie God bemint, moet ook de naaste beminnen. En we weten nu dus, dat de naaste, niet alleen onze buren zijn, maar onze naasten zijn ook in de verre landen, waar mensen honger lijden, geen dak boven hun hebben en ga zo maar door. Echter ook hen die gevlucht zijn en illegaal in ons land wonen, zijn dezelfde vreemdelingen, die we als naasten moeten beschouwen, want ook zij zijn kinderen van God en God heeft ook hen lief. Bemin de Heer uw God met heel uw hart, met heel uw ziel en met geheel uw verstand; en de tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf.

26-10-2008, 13:07 geschreven door Pelgrim  

Geef dan wat van de de keizer is aan de keizer en geef aan God wat God toebehoort. Zo lezen we bij Matheüs 22. De Farizeeën waren er op gebrand om hem met een strikvraag te kunnen vangen. De Farizeeën en Herodianen waren het met elkaar niet eens over hun houding tegen de bezettende macht.  Om Jezus een strikvraag voor te leggen zijn ze het wel eens. Hij zou er niet uit geraken, dachten zij, zonder veroordeeld te worden ofwel door de nationale partij van de Joden ofwel door de Romeinse autoriteiten. Maar dat was een misrekening van ze. Nu trokken de Farizeeën zich terug  om zich erop te beraden hoe ze hem met een uitspraak in de val konden lokken. Ze stuurden enkele van hun leerlingen samen met een aantal Herodianen naar hem toe, met de vraag: Meester, wij weten dat  u oprecht bent en in alle oprechtheid onderricht geeft over de weg van God. We weten dat u zich aan niemand iets gelegen laat liggen, u kijkt immers niemand naar de ogen. Wat een veinzerij, want ze meenden daar niets van, wat  uit het volgende zou blijken en Jezus had hen door. hij wist precies dat ze hem in de val wilden lokken. Zeg ons daarom wat u vindt: is het toegestaan de keizer belasting te betalen of niet? Maar Jezus had hun boze opzet door en zei: Waarom stelt u me op de proef, huichelaars? Laat me de belastingmunt zie. Ze reikten hem een denarie aan. Hij vroeg hun: Van wie is dit een afbeelding van en van wie is het opschrift? Ze antwoordden: Van de keizer. Daarop zei hij tegen hen: Geef dan wat van de keizer is aan de keizer, en geef aan God wat toebehoort. Ze waren zeer verbaasd toen ze dit hoorden. Ze lieten hem staan en gingen weg. Ze konden niet anders dan Jezus gelijk geven. Beschaamd dropen ze af. Zou Jezus een positief antwoord geven op de vraag,dan verliest hij de sympatie van het volk, komt er een negatieve respons, dan staan de Herodianen klaar om in te grijpen. Wat doet Jezus? Hij toont zich een goede leraar. Hij weet dat niet alle Farizeeën valse bedoelingen koesteren. Hij neemt de vraagstellers ernstig. Hij geeft hen een antwoord waarmee ze vooruit kunnen. Kunnen wij dit ook? Uit het antwoord en geef aan God wat God toebehoort, stelt Jezus vast dat al wat God toekomt veel ruimer is dan geld alleen. Had Hij net niet de vraag gesteld: Van wie is deze beeldenaar? Aan die moet namelijk het geld gegeven worden. En lezen we niet in Genesis 1,26 dat de mens gemaakt is naar het beeld van God?. Wie één en één samentelt ziet nu in dat zoals het Romeinse geld de keizer toekomt, de mens  God toekomt. De keizer mag zijn geld terughebben, over de mensen heeft hij niets  te zeggen.  Of zoals Paulus schrijft in zijn brief aan Timotheüs: Want de wortel van alle kwaad is geldzucht. Door zich daaraan over te geven, zijn sommigen van het geloof afgedwaald en hebben ze zichzelf veel leed berokkend. maar jij, een dienaar van God, moet je hier verre van houden. Streef naar rechtvaardigheid, vroomheid, geloof, liefde, volharding en zachtmoedigheid. Met andere woorden hecht je niet te veel aan het geld. Deel het met anderen, die helemaal niets hebben. De kritiek op de staatsmacht kan niet duidelijker. Ook de staat moet zich niet vasthechten aan het geld, maar hen die in nood zijn, onbaatzuchtig bijspringen.De mens behoort aan God toe, want hij is geschapen naar Gods beeld. Het is goed ons daarvan diep bewust te maken. Als wij aan God toebehoren, dienen we ook de plichten, die God ons geeft, te onderhouden. Wat die plichten zijn, heeft onze Heer Jezus Christus ons duidelijk gemaakt. Hij gaf ons dit ene gebod, waar alle verplichtingen in zijn opgesloten. Bemin de naaste als u zelf. Heb de naaste lief omdat God ook die liefheeft. Heb elkander lief, zoals ik u heb liefgehad, zegt Jezus ook tot ons. Voor God kiezen, dat is opkomen voor de waardigheid van de mens. Aan God geven wat Hem toekomt, dat is valse goden(geld, macht enz) ontronen. Wanneer wij geloven dat de mens niet alleen leeft van brood alleen, maar vooral van de liefde van God, dan impliceert dit dat wij niet over alles moge heersen, dat wij niet alles mogen willen doen en aanpakken, maar dat wij ervoor moeten zorgen dat aan God gegeven wordt wat Hem toekomt. Zegt Jezus ook niet, wie aan de top wil komen, moet de dienaar van allen zijn. Alleen nederigheid en eenvoud, wat voor hoge post hij ook heeft, de persoon siert. Geef aan God, wat God toebehoort.

18-10-2008, 00:00 geschreven door Pelgrim  

Het Joodse volk blijft het eerste uitverkoren volk. We moeten oppassen,  dat de verhalen over de wijngaard, zoals gisteren gelezen werd uit Jesaja en Matheüs niet verkeerd begrepen wordt. Laten we goed beseffen dat het christendom uit het Joodse volk is geboren en dat Jezus Christus, Gods Zoon geboren  werd uit het  Joodse volk. Veel is er overgenomen uit het oude testament, en wordt bij ons gebruikt om ook ons te waarschuwen, te bemoedigen en te vermanen. Heel veel teksten, voral van de profeten hebben ook voor ons grote waarde. Gelukkig zijn we gaan inzien, dat we niet met de vinger naar hen moeten wijzen, maar eerder op onze eigen borst kloppen. Want ook wij zijn zondaars, waar Jezus Christus voor op aarde kwam, om ons te verlossen en uit liefde zichzelf opofferde door te sterven aan het kruis om ons te redden. Daarom is niet alleen het Joodse volk er bij betrokken bij Jezus dood, maar ook wij allen. Is het niet frappant van dat juist Kajafas, die toen hogepriester was een profetie uitsprak, die voor alle volkeren, alle mensen gold? jullie begrijpen het niet! Besef toch dat het in jullie eigen belang is dat één man sterft voor het hele volk, zodat niet het hele volk ten onder  gaat.. Dat zei hij niet uitzichzelf; als hogepriester in dat jaar sprak hij de  profetie uit dat Jezus zou sterven voor het volk, maar ook om de verstrooide kinderen van God bijeen te brengen. Ook hebben wij het recht niet het Joodse volk te veroordelen, want wij allen zijn medeschuldig aan zijn dood door onze zonden. Als een volk ons heel nabij is, dan is het wel  het uitverkoren Joodse volk.Als zij uit de Thora lezen, dan zijn de woorden ook op ons van toepassing. Het zijn onze broeders met dezelfde God van Abraham, Isaäk en Jacob. Ze hebben alleen Christus nog niet herkend, die uit hun midden is opgestaan. Maar wat wil je ook; in de geschiedenis van 2000 jaar christendom, waar zij steeds weer opnieuw met de nek aangekeken werden en vervolgd werden. Eindelijk is de periode van ommekeer aangebroken en is aan de basis een overleg ontstaan met respect en eerbied voor elkaar. Laten we elkaar niet veroordelen, maar voor elkaar bidden met respect en eerbied en dat de Levende  God, Jahweh, ons beide zal zegenen, om dichter naar elkaar toe te groeien in liefde en vriendschap.. Dat ook zij de langverwachte Messias mogen zien en herkennen.

06-10-2008, 10:20 geschreven door Pelgrim  

Wij allen zijn geroepen om te werken in de wijngaard des Heren en dienen er voor te zorgen, dat deze goede vruchten opbrengt. Ook ons hart dient goede vruchten op te brengen. Vruchten van geloof,liefde, verdraagzaamheid, vrede en verzoening. Belangstellend en behupzaam voor de ander. In de bijbel lezen we, wat er gebeurt als in plaats  van goede vruchten, de wijngaard wilde vruchten, distels en doornen voortbrengt; zowel bij Jesaja 5: 1-7, als bij Matheüs 21: 33 -43. Jesaja zegt: Ik wil zingen voor mijn vriend, zingen het lied van mijn vriend en zijn wijngaard. En hierin vertelt Jesaja, dat zijn vriend een wijngaard aanlegde, de grond bewerkte, beplante. Toen hoopte hij druiven te krijgen, maar de wijngaard gaf enkel wilde vruchten. De wijngaard is een vergelijking met het Joods volk, dat God in al zijn bezorgdheid, zijn liefde en genade gaf en alles wat ze nodig hebben, maar Hem zeer teleurstelde. hoe dikwijls zijn zij Hem niet ontrouw  geworden en telkens als Hij hen ervoor strafte kwamen ze wel tot inkeer, maar het was slechts voor korte duur. Wat zegt nu de wijnbouwer? ik haal mijn omheining weg, dat hij kaalgevreten mag worden. Ik maak zijn muren stuk, dat hij platgetrapt kan worden. Ik maak van hem een verwilderd stuk grond; hij wordt niet langer gesnoeid en met geen hak meer bewerkt;distels en doornen  schieten op, en aan de wolken verbied ik hun regen op hem te laten vallen. de wijngaard van de Heer der hemelse machten is het huis van Israël. En we zien ook in de geschiedenis, hoe het huis van Israël is vernietigd en zij verspreid over de aarde leven. Maar dat wil niet zeggen, dat het zoblijft. het is en blijft zijn uitverkoren volk en wil zich weer met hen verzoenen. Bij Matheüs zien we hoevel het verhaal van Jesaja lijkt op de Parabel, die Jezus ons vertelt over de wijngaard. Alleen niet over de vernietiging van de wijngaard, maar het overdraagt aan een ander volk, met de hoop, dat die er beter voor zal zorgen. Ook in de parabel, die Jezus ons vertelt gaat het over de wijngaard aan de pachters verhuurd. Lees hier het volk van Israël. Daarop verpachte hij hem aan  aan wijnbouwers en  vertrok naar den vreemde.Toen de tijd van de oogst genaderd was, zond hij zijn dienaren naar de wijnbouwers om de opbrengs in ontvangst te nemen. Maar de dienaren grepen zijn dienaren vast. Zij mishandelde de een, doodde de ander en stenigde de derde. daarop zond hij andere dienaren, talrijker dan de eersten; maar de wijnbouwers behandelden hen op dezelfde manier. tenslotte stuurde de landeigenaar zijn zoon naar hen toe on de veronderstelling dat zij zijn zoon wel zouden ontzien. Maar toen de wijnbouwers de zoon zagen, zeiden ze onder elkaar:  dat is de erfgenaam, vooruit laten we hem vermoorden. En  dat deden ze dus. De dienaren zijn de vele profeten, die de Heer stuurde, maar werden slecht behandeld, En toen zond God zijn eigen Zoon en we weten, wat er gebeurde.  ook Hij werd vermoord. Aan het kruis geslagen.Op het laatst zegt de Heer: daarom zeg ik u: het Rijk Gods zal u ontnomen worden en gegeven worden aan een volk dat wel de vruchten daarvan opbrengt. Wij  zijn  de werkers in Gods Rijk. Laten we dus ervoor zorgen dat we door ons leven wel goede vruchten dragen.

05-10-2008, 13:25 geschreven door Pelgrim  

02-10-2008, 00:00 geschreven door Pelgrim  

Hoe ga je om met mensen in nood? Zelfs in het oude Israël  was het al een groot probleem, waar Sirach op reageert. ook nu is het een groot probleem. Mensen die in grote nood verkeren. Mensen met gezinnen, die op straat komen te staan, daar er geen werk meer voor hen is en niet meer weten hoe de touwtjes aan elkaar te knopen. Mensen, die in eenzaamheid verkeren. Mensen die de weg zijn kwijt geraakt en daardoor in verwarring raken, niet meer weten, welke kant ze op moeten. Zijn we bereid deze mensen te helpen en te ondersteunen? Is dat de niet de plicht van ieder, vooral voor de christenen. Bemin de naaste als je zelf, zegt de Heer. als we daarvan doordrongen zijn, zal een  hele hoop kunnen verbeteren. Want zelf wil je toch ook niet in die situatie tercht komen. Daarom zegt Sirach ook tot ons: Mijn kind, ontneem een arme niet wat hij nodig heeft om te leven, kijk niet weg van smekende ogen. Doe een mens die honger lijdt, geen pijn, maak iemand in nood niet verbitterd. Maak een verbitterd hart niet radeloos, onthoud  een bedelaar je aalmoes niet. Wijs een bedelaar in nood niet af, keer een arme niet de rug toe. Wend je blik niet af van iemand die bedelt, geef een mens geen aanleiding je te vervloeken. Want als hij je uit verbittering vervloekt, luistert hij die hem gemaakt heeft naar zijn bede. Maak jezelf geliefd in  de gemeenschap, buigt het hoofd voor hooggeplaatsten. Leen een arme je oor, antwoord hem vriendelijk en zachtmoedig. Bevrijdt wie onrecht werd gedaan van zijn belager, en wees niet lafhartig in je vonnis. Wees voor wezen als een vader en voor hun moeder als een man, Dan zul je als een zoon van de Allerhoogste zijn, hij zal van je houden, meer dan je moeder. Sirach 4:1-10 Met andere woorden vergeet je naaste niet, die het moeilijk heeft. En  daarmee wordt niet alleen bedoeld de buurman die naast je woont; maar iedereen die in nood  verkeerd is je naaste.  Smekende ogen hoef niet alleen van iemand te zijn, die honger heeft; maar smekende ogen kunnen ook van iemand zijn, die eenzaam is, behoefte heeft om een praatje, smacht om  even gezelschap te hebben, om zo even de eenzaamheid te kunnen verdrijven en daardoor even een gelukkig moment heeft. er zijn zoveel noden in de wereld, die gelenigd moeten worden.  Het is de Heer zelf, die door hen om hulp roept. Wat ge aan de minsten der mijnen hebt gedaan, hebt ge aan Mij gedaan, zegt hij. Leen een arme je oor. Leg je oor te luister naar de noden van anderen en je zult zijn als een zoon van de Allerhoogste, die van je houdt.

26-09-2008, 18:28 geschreven door Pelgrim  

In de brief aan de Korintiërs  zegt Paulus tegen hen, maar ook aan ons, dat er vele gaven zijn, maar dat er maar één Geest is  en een Heer. Ieder krijgt gaven van de Heer, aan ieder een andere gave. Echter al deze gaven dienen er voor om als gemeenschap elkaar te helpen en aan te vullen  en vormt daardoor tot één gemeenschap onder de hoede van de Heilige Geest. Ieder heeft deze gaven gekregen om er mee te werken tot heil en zegen voor de gehele gemeenschap. Er zijn verschillende gaven, maar er is één Geest, er zijn verschillende dienende taken, maar er is één Heer; er zijn verschillende uitingen van bijzondere kracht, maar het is één God die ze allemaal en bij iedereen teweeg brengt. in iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente. Verschillende dienemde taken. De een is leraar, de ander werkt voor de zieken in de verpleging, weer een ander is geloofsverkondiger en voorganger. Maar ook de heel eenvoudige dingen zijn zeer belangrijk, zoals de taak van de huisvrouw, de taak van een schoonmaker. of je nou politicus bent of gewoon een arbeider,alles is ten bate van de gemeenschap waar één Geest aanwezig is, de Geest van Liefde die vreugde schenkt aan ieder, die zijn taak goed volbrengt. Aan de een wordt door de Geest het verkondigen van wijsheid geschonken,aan de ander door diezelfde Geest het overdragen van kennis; de een ontvangt van de Geest een groot geloof, de ander de gave om te genezen. En weer anderen om wonderen te verrichten, om te profeteren, om te onderscheiden wat wel en wat niet van de Geest afkomstig is, om in klanktaal te spreken of om uit te leggen wat daar de betekenis van is. Al deze gaven worden geschonken door een en dezelfde Geest, die zo aan iedereen afzonderlijk toebedeelt zoals hij wil. En zo gaat Paulus verder en vergelijkt de gemeenschap als een lichaam, dat uit vele delen bestaat en zo zorgt dat het lichaam goed fuctioneert. Wij zijn allen gedoopt in één Geest en zijn daardoor één lichaam geworden, doordrenkt van de Heilige Geest.1Korintiërs 12:1-13 Als  een deel van het lichaam niet goed functioneert, functioneert het gehele lichaam niet goed. En daar bedoelt Paulus mee.  Als een deel van de gemeenschap niet goed functioneert, functioneert de hele gemeenschap niet goed. Iedere gave moet goed gebruikt worden ten bate van de gemeenschap. En zo zijn we tot steun van ieder, als alles goed functioneert; één gemeenschap; één lichaam; één en dezelfde Heilige Geest, de levensbron van liefde, vriendschap, éénheid en vrede.

24-09-2008, 10:34 geschreven door Pelgrim