Vandaag, feest van Petrus en Paulus, was een fantastische dag. Het weer zat mee. Zon en diepblauwe lucht en een beetje fris.

Om 11.30 uur vertrok de minibus in de city voor de ecodagtrip naar Philip Island, een eiland ten zuidoosten van Melbourne, ongeveer anderhalf uur rijden.

We reden door de mooie landschappen van Victoria (farmland) tot aan Moonlit Wildlife Conservation Sanctuary, zoals er hier zo vele zijn.

Eerst kreeg elkeen de kans om een Austrlische python rond de nek te hangen en dan naar buiten in een mooie 'setting' naar de Australische dieren.
Het eerste wat we zagen en hoorden was de onvermijdelijke, lawaaierige kakatoo.

We konden tot vlakbij de koala maar strelen is verboden om ze niet op te schikken uit hun slaap (20 uur per etmaal).

Daarna naar de dingo, een soort Australische, wilde hond, of beter wolf.
Vandaar naar de wombat, de dichtste verwant van de koala. De eerste keer dat ik de wombat zo goed kon zien, want normaal is het een nachtdier en het verblijft in onderaadse gangen. Maar deze leefde overdag, dus konden we hem eindelijk eens goed zien.
Vandaar door de 'bush' op zoek naar de wallabis en de kangaroos. Eerst waren ze schichtig, maar na een tijdje kwamen ze dichterbij en kwamen ze uit je hand eten en kon je ze zelfs strelen. Uniek!
Na de lunch vertrokken we naar Philip Island dat met een brug aan het vasteland verbonden is Na enkele minuten sloegen we af en over een brug naar Churchill Island. Daar bezochten we een 'Heritage Farm', een boerderij van de eerste kolonisten zoals ze hier in de 19de eeuw leefden.
We zagen er schapen scheren en honden die de schapen moesten drijven.
Heel interessant en een prachtige omgeving: weiden, schapen, exotische planten en bomen en overal de zee.
Vandaar ging het naar een van de bekendste en meest beruchte surfstranden van Australië: Woolamai Beach. Prachtig strand en woeste oceaan met grote, schuimende golven.
Vandaar naar Point Grant voor een parchtig zicht over de ocean en de ondergaande zon en de Nobbies, kleine eilandjes voor de kust waar zeevogels nesten en de zeeleeuwen rusten.
Vandaar ging het dan tenslotte naar de Penguin Parade.
Een strand waar elke avond honderden kleine pinguins na enkele dagen en vele kilometers in de oceaan te hebben gezwommen op zoek naar voedsel, terug aan land komen en naar hun nesten gaan.
Een ongelooflijk schouwspel hoe die kleine pinguins in groepen uit de branding opduiken en al waggelend over het strand de duinen in trekken.
Wonder hoe die kleine pinguins van ongeveer 20 cm. groot, na een tocht tot in Tasmanië en soms verder, op de juiste plaats uit de zee komen, het strand oversteken en in de duinen terug naar hun nest gaan.
Grappig om ze vlakbj te zien, blijkbaar ongestoord door de menselijke aanwezigheid.
Een mooie afsluiter van alweer een fijne dag.
En zoals beloofd, prachtige beelden.
Van de inguins mochten we echter geen foto's nemen, maar je kan ze zien op internet (Pinguin Parade of Philip Island).