Vandaag, Pinksteren, ben ik met broeder Michael, vroeg in de morgen vertrokken naar Sydney.

Het was nog donker en mistig op de weg, maar stilaan begon het licht te komen en genoten we van de mooie kleuren van de zonsopgang over het platteland.

We reden door steeds wisselende landschappen.

Een eerste stop was in Euroa, een rustig provinciestadje midden op het platteland.

Toen we ongeveer een derde van de afstand afgelegd hadden, kwamen we aan de grens tussen Victoria en New South Wales.

Het grootste deel van de ongeveer negen honderd kilometer hadden we goede baan en weinig verkeer.
Ik heb zelf ongeveer 250 km. achter het stuur gezeten.
In het begin is het aanpassen aan het links rijden, maar aangezien de baan steeds rechtdoor liep en er weinig verkeer was, ging dat vrij vlot.

We reden heel de tijd door onbewoonds gebied en we zagen enkel grote weiden met koeien, paarden en schapen. Af en toe reden we door een afgelegen provinciestadje.

Na ongeveer tien uur rijden kwamen we in het donker aan in Saint-Mays, een voorstad van Sydney, ongeveer zestig  km. ten westen van Sydney.

's Avonds nam pater Aleki van Tunga ons mee uit eten naar een Chinese buffetrestaurant en reed hij ons wat rond in de buurt.

Vandaag was het brother Davids day off. Hij nam me mee naar zijn zus die werkt in een animal santcuary voorbij Geelong. Jirrhalanga (het aboriginal woord voor opvangplaats voor één kangoeroe) is een plaats waar Australische dieren opgevangen en verzorgd worden.
We hebben er kleine kangoeroes en koala's geknuffeld en gestreeld en in hun eigen habitat van dichtbij gezien. Er waren ook kakatoos, kookaburras, dingos, wombats, slangen, possums, ...
Zoals je op de bijgevoegde foto's kan zien, was er ook een kangoeoe die een jong droeg in de buidel.
Daarna reden we naar Queenscliff aan de zee. Een stadje dat aandoet als een far-west stad, mooi gelegen aan de oceaan.
Geniet maar mee!