Vandaag was weer een zonnige en warmere dag dan gisteren. Deze morgen nam ik de bus die de Adelaide Mountains inreed naar Bel Air. Daar is een oud station en een groot natuurpark. Ik heb er wat in de bush gewandeld. Daarna terug naar Adelaide voor een bezoek aan de Art Gallery waar enkele Vlaamse en Hollandse schilderijen hngen van onde andere Karel Appel, Anthony Van Dijck, Vlaamse wandtapijten, ...... Wegens het mooie weer nam ik dan de bus naar de kust, opnieuw naar Glenelg en dan te voet een lange wandeling langs de luchthaven en zo terug naar Brroklyn Park waar ik verblijf.
Vandaag had ik een dagtrip geboekt naar de Barossa Valley en Hahndorf. De Barossa Valley is dé wijnstreek van South Australia met onder andere de bekende Jacob's Creek. Deze streek ligt ten Noordoossten van Adelaide. Eerst reden we door de Adelaide Hills. Een heel mooi stuk met veel bos en water. Een eerste stop was in Lyndoch voor een koffie en dan naar de Barossa Valley zelf. We reden langs mooie wijngarden en 'chateaux' en bezochten voor een wijnproeverij het bekende domein Wolf Blass. Daarna voor de lunch naar Kaesler Vinery waar we ook konden proeven. Ik heb hier al regelmatig wijn gedronken, en Zuid-Âustalië heeft er heel goede! De wijnproductie werd hier binnengebracht door Duitse Lutheranen (Pruisen) op zoek naar godsdienstvrijheid die ze hier vonden. Ze vestigden zich in de Barossa Valley en zagen dat de omstandigheden erg leken op deze in Duitsland en ze begonnen wijn te maken. Na de lunch reden we naar Menglers Hill voor een panoramisch zicht over de Barossa Valley. Daarna reden we zuidwaarts naar Hahndorf, een dorp van Duitse immigranten dat zijn Duitse naam na de eerste wereldoorlog wist te behouden, of liever, terug kreeg. Men probeert er de Duitse (Beierse) sfeer wat na te bootsen met bier, worsten, koekoeksklokken en Lederhosenmuziek. Het is een van de weinige toeristische attracties in de buurt, dus gaan alle tourbussen erheen. Van Hahndorf kwamen we langs enkele mooie dorpen en landschappen in de Adeliade Hills terug naar Adelaide.
Vandaag was het weer iets minder dan gistereren, maar in de late voormiddag waren de meeste wolken weg en was het weer mooi en zonnig, maar toch bleef het fris. In de voormiddag heb ik in de city nog een aantal dingen bezocht waar ik gisteren geen tijd voor had, vooral het zuidelijk deel van het centrum. Het stadhuis, het CPO (Central Post Office), Victoria square, de katholieke kathedraal en de centrale markt. Daarna heb ik de cityloop bus genomen, een gratis busdienst die een lus rond het stadscentrum maakt. Ik ben er af gegaan aan de Botanic Gardens voor een bezoek aan het Nationaal wijncentrum en aan Tandanya, een galerij voor de promotie van de aboriginalkunst. Dan heb ik de enige tramlijn van Adelaide genomen naar Glenelg aan de kust. Een stevige wandeling op de pier en langs het strand deden deugd.
Vandaag was een prachtige dag. Zon van 's morgens vroeg, helder blauwe lucht en aangename temperaturen. Ideaal om de stad Adelaide te verkennen. Eerst na het ontbijt toonde pater Tony mij de school, de parochiekerk, ... en de bushaltes en hoe ik naar en van de stad kon. Nadien heb ik dat onmiddellijk uitgeprobeerd en reed ik naar de city. Heel gemakkelijk om de weg te vinden. Ik heb meteen veel gezien: de natinal library, het South-Australian museum met een mooie afdeling over aboriginal leefgewoontes en gebruiksvoorwerpen en kunst, de universiteitsgebouwen, de botanische tuinen, de site langs het het Torrens lake met onder andere het festival centre complex, de casino en het convention centre. Er was ook het Parlement van South Australia en de Saint-Peters, anglican cathedral en een mooi uitkijkpunt op Lights vision. Adelaide is niet zo groot als Melbourne en een stuk rustiger met een duidelijk afgebakend centrum, veel groen en een aangename stad om in rond te kuieren. Geniet maar mee van enkele beelden.
Deze namiddag bracht broeder Michael me naar de luchthaven voor de vlucht van 17.55 uur naar Adelaide. Het is een relatief korte vlucht van 5 kwartier naar de verrassend mooie en grote luchthaven van Adelaide (ongeveer 800 km. van Melbourne). Bij mijn aankomst stond pater Joe me op te wachten. Hij is hier patoor van twee kerken. De gemeenschap leeft in de wijk Brooklyn Park vlakbij de luchthaven. Er is hier ook een hostel voor ongeveer 34 studenten en studentinnen, maar die zijn momenteel met vakantie. Adelaide is de hoofdstad van de staat South-Australia en daarmee ben ik in de vierde staat van Australie aangekomen. Na Victoria, New South Wales en Tasmania. Als ik naar Alice Springs ga, komt daar dan the Northern Territory bij. Vanuit de lucht zag de omgeving van Adelaide er zeer groen uit. Het heeft hier precies meer geregend. Het was een mooie landing over de stad met een duidelijk afgelijnd en klein centrum. Dat was bij de landing duidelijk te zien. Adelaide is naar Australische normen een eerder kleine stad (ongeveer 1 miljoen inwoners tegenover bijna 4 miljoen in Melbourne en nog meer in Sydney). Hopelijk kan ik de komende dagen deze stad en de omgeving beter leren kennen en er wat thuis komen, alsook in de vriendelijke en zeer gastvrije gemeenschap hier.
Sinds enkele weken maak ik de maandag een langere uitstap. Twee weken was dat een georganiseerde dagtrip en vandaag was het op eigen initiatief een bezoek aan de 'Goldfields' van Victoria. In de tweede helft van de negentiende eeuw werd, na New South Wales, ook in Victoria goud gevonden. Toen trokken vele avonturiers uit onder andere Europa en China naar Australië en vooral dan de streek van de 'Golfdields' om hun geluk te beproeven. De steden zoals Ballarat en Bendiigo groeiden toen enorm. Er was veel armoede en de mensen moesten hard werken, zonder enige zekerheid op succes. Gisteren nam ik de trein vanuit het Southern Cross Station in Melbourne naar Ballarat. Het is anderhalf uur sporen voor 110 km. Het was een mooie rit door wisselende landschappen. In Ballarat wachtte een busje dat ons naar 'Sovereign Hill' bracht, even buiten Ballarat. Het is een soort attractiepark in verband met de goudzoekers en de goudkoorts van de tweede helft van de negentiende eeuw. Eerst is er een soort tentoonstelling en een film binnen en als je buiten komt, kom je eerst in het kamp van de goudzoekers. Daar kan je zien hoe en in welke moeilijke omstandigheden deze mensen leefden en werkten in de goudvelden en in de goudmijnen. Als je verder ging, kwam je in een stad, volldig nagebouwd zoals in die tijd en met acteurs in de kleding van toen. Je waant je echt in Ballarat in de tweede helft van de negentiende eeuw. Er is een tinbewerker, een kopersmid, een goudbewerker, een bank en postkantoor, hotels en theater, begrfenisondernemer, apotheker, fotgraaf, bakkers, snoepfabriekje en snoepverkoper, kledingwinkel, hoeden- en laarzenmaker, horlogewinkel en juwelier, zadelmaker, hoefsmid en koetsenfabriek. Daar kon je zien hoe de karrenwielen gemaakt worden. Heel speciaal!!! Er was ook een kaarsenmakerij, een bowling, kerken, brandweer, politie, postkoetsenkantoor, ... .... Op de heuvel zelf zag je hoe het gouderts werd bewerkt Alles werkte. In de bakker kon je pasteitjes en broodjes kopen, in de voedingwinkel de zelfgemaakte snoep, bij de kaarsenmaker kon je de ter plaatse gemaakte kaarsen kopen, .... Ik maakte ook een ritje met de koets. Een leuke dag, maar rond de middag begon het spijtig genpoeg te regenen en het heeft niet meer opgehouden. De slechtste dag die ik hier al meegemaakt heb. Echt Belgisch weer! Nadien bracht ik een bezoek aan het goudmuseum en dan bracht de bus ons terug naar het station van Ballarat. Ik ben vandaar terug gekeerd naar het centrum van Ballarat, maar wegens het zeer slechte weer heb ik dat bezoek moeten inkorten. De bus bracht me terug naar Melbourne.
